All Chapters of FIFA | พลาดรักร้ายนายสารเลว : Chapter 41 - Chapter 50

EP41 ยั่วโมโห NC25+++“พี่พูดไม่รู้เรื่องรึไง ฉันบอกให้ออกไป” มิเกลเค้นเสียงลอดไรฟันและพูดออกไปเธอทนกับพฤติกรรมของคนตรงหน้าไม่ไหวแล้ว มือเล็กกำหมัดแน่นไม่ให้ตนเองพลาดต่อยคนตรงหน้าไป “ดี.. ไล่มากใช่ไหม” หมับ ! “นี่พี่!” ร่างกายคนตัวเล็กถูกกระชากไปชิดกับตู้เสื้อผ้าแล้วร่างหนาก็ใช้ทับแผ่นหลังบางแน่นเพื่อไม่ให้ร่างกายของเธอขยับหนีจากพันธการได้ มือเล็กทั้งสองข้างถูกล็อกไว้ด้วยมือใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาที่แดงระเรื่อจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ก้มเข้าไปกระซิบที่ข้างใบหูมิเกล “…อยากไล่มากงั้นฉันก็จะไม่ไป ลองดูว่าถ้านอนอยู่ใต้ร่างฉันทั้งคืนจะกระอักเลือดตายมั้ย” ฟีฟ่ากระซิบบอกด้วยนํ้าเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธ เขาออกแรงบีบมือเล็กแน่นจนมิเกลเริ่มรู้สึกเจ็บ แก้มแนบกับตู้เสื้อผ้าเธอพยายามใช้แรงที่มีทั้งหมดสะบัดให้ร่างกายหลุดออกจากพันธนาการของชายหนุ่ม แต่ทว่า…แรงของผู้หญิงตัวเล็กก็ไม่สามารถสู้แรงของเขาได้..“คิดจะทำบ้าอะไร..” เธอกัดฟันแน่นและถามออกไป ลำคอขาวสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่าลำคอ หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำกลัวว่าเขาคิดจะทำอะไรบ้าๆอีก “อยากรู้หรอ” สิ้นเสียงพูดมืออีกข้างก็กระชากประตูตู้เสื้อผ้าออกก

EP43 ยังอยู่ที่เดิม อีกด้าน…-ฟีฟ่า-…มิเกลออกไปจากห้องได้หลายชั่วโมงแล้วผมก็ยังอยู่ในห้องของเธอเหมือนเดิมเพราะรอมิเกลกลับมาแต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ตามเธอไป เดี๋ยวมิเกลก็คงกลับมาห้อง ในขณะที่รอก็กวาดสายตามองรอบบริเวณห้องไปด้วยห้องของเธอเป็นแค่ห้องพักในหอพักธรรมดาไม่ได้กว้างมากเป็นแค่ห้องสี่เหลี่ยมขนาดเล็กมีห้องนํ้าในตัว Line! เสียงไลน์เด้งขึ้นในโทรศัพท์มือถือผมจึงหลุดออกจากห้วงความคิดแล้วหยิบมันขึ้นมาเปิดอ่านเพราะเป็นไลน์ของกลุ่มฟุตบอลธุรกิจการบิน ฟุตบอล +6 👤 : มีเรื่องมาแจ้ง 👤 : ธามมันถอนตัวออกจากทีมแล้วนะ 👤 : อาการมันยังไม่ดีหรอ👤 : กูก็ไม่รู้ 👤 : ดึงตัวสำรองมาแทนเอา 👤 : @fifa ส่วนมึงก็โผล่หัวมาได้แล้ว อีกหนึ่งชั่วโมงครึ่งจะแข่งฟีฟ่า : เดี๋ยวไป ตอบข้อความพวกมันเสร็จผมก็กดปิดหน้าจอโทรศัพท์เอาไว้แล้วเดินสำรวจห้องมิเกลก่อนจะออกไป ร่างกายลุกขึ้นจากปลายเตียงดูบริเวณรอบแล้วสายตามันก็ไปสะดุดกับกล่องไม้สีนํ้าตาลที่วางอยู่ใต้โต๊ะเครื่องแป้ง ด้วยความสงสัยผมเลยอดที่จะเดินไปดูไม่ได้ร่างกายย่อลงแล้วมองแต่ปรากฏว่ามันมีแม่กุญแจล็อกเอาไว้อยู่ ไม่รอช้าผมเดินตามหากุญแจทั่วทุกมุมห้อง

EP45 ให้อภัยสักครั้งต่อ..“เกล”“…” “เกล ได้ยินเรามั้ย” เสียงของมุกดาเอ่ยถามคนข้างกายที่นั่งเงียบมาสักพักก่อนที่มิเกลจะหลุดจากห้วงความคิดและมองไปที่เธอ “ว่าไง” “อีกสักหน่อยจะถึงเวลาแข่งแล้วอ่ะ โค้ชบอกให้เราไปเตรียมชุดสำหรับชุดนักฟุตบอล” พอมิเกลได้สติมุกดาก็เอ่ยอธิบายทันที เธอเลยพยักหน้าตอบแล้วลุกขึ้นยืนตามร่างมุกดา“ไปดิ” สองสาวพูดคุยกันเสร็จสับก็ลุกขึ้นจากแสตนแล้วเดินไปเอาชุดนักฟุตบอลมาเตรียมไว้ทันที ซึ่งชุดก็อยู่ในห้องชมรมกีฬา พอมาถึงชมรมกีฬาก็ติดต่อรับทันที “มารับชุดนักกีฬาบอลของคณะธุรกิจการบินค่ะ”“อยู่ตู้สามนะคะ หยิบไปได้เลย” คนที่ดูแลห้องชมรมเอ่ยบอกแล้วทั้งสองก็เดินไปหยิบเอา“ขอบคุณนะคะ^^” รับชุดเสร็จสองสาวก็เดินออกมาจากห้องชมรมกีฬาก่อนจะเดินมาบริเวณห้องนํ้าใต้ตึกที่ตอนนี้ทุกคนต่างมาจองห้องแต่งตัวเอาไว้สำหรับฤดูแข่งกีฬา มุกดาและมิเกลหยิบชุดที่พึ่งสั่งตัดใหม่ออกมาและมีรายชื่อเขียนเอาไว้อยู่เอาใส่ช่องล็อกเกอร์เอาไว้เพราะอีกไม่นานนักกีฬาฟุตบอลจะมาเปลี่ยนชุด และในขณะที่พวกเธอกำลังเก็บชุดเอาไว้ในตู้ล็อกเกอร์ให้ เหล่านักกีฬาฟุตบอลของคณะธุรกิจการบินก็ทยอยกันเข้ามา กลุ่มผู้ชายสิบก

EP47 วันต่อมา…ในช่วงสายของอีกวันในคอนโดของธามมีร่างของสองหนุ่มสาวนอนเปลือยกอดกันอยู่บนเตียงนอนขนาดคิงไซซ์ แสงสว่างที่สาดส่องผ่านระเบียงเข้ามาริบหรี่ทำให้มิวนิครู้สึกตัวขึ้น เธอกวาดสายตามองบริเวณรอบก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อพบว่าเมื่อคืนตนเองกลับห้องถูกส่วนห้องใครเธอก็ยังไม่ทันจะสังเกต แต่แล้วความสบายใจของมิวนิคก็หายไปเมื่อรู้สึกถึงร่างของใครบางคนที่นอนข้างกาย“นะ… นาย นายเป็นใคร” สิ่งที่มิวนิคเห็นเป็นเพียงแผ่นหลังขาวของผู้ชายที่นอนควํ่าหน้าฟุบลงหมอนอย่างคนหมดเรี่ยวแรงและร่างกายทั้งของเขาและเธอต่างเปลือยเปล่า นั้นมันก็ทำให้เธอรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น“ตื่นแล้วหรอ” เสียงงัวเงียของชายหนุ่มปริศนาถามขึ้นยิ่งทำให้เธองุนงงเข้าไปใหญ่และพยายามนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืนว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่“เมื่อคืน… ฉันกับนาย”“อื้อ” ไม่ทันที่มิวนิคจะถามจบธามก็ตอบออกมาแล้วสายตาของมิวนิคก็เหลือบมองเห็นขวดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เกลื่อนบนโต๊ะรวมถึงเสื้อผ้าของทั้งสองคนก็ถูกโยนไร้ทิศทางอยู่ข้างเตียง แล้วภาพในสมองมันก็ย้อนกลับเข้ามาหลังจากบังเอิญเจอกันที่ผับเมื่อคืนธามก็ชวนมาต่อที่ห้องแล้วมิวนิคก็ยอมมาจนทำให้พ

EP49 ฟีฟ่ามองร่างกายมิเกลที่เดินหายเข้าไปในห้องนํ้าก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างนึกเสียดาย เขาคิดว่าตอนนี้ตนเองต้องจัดการกับไอ้จ้อนที่กำลังโผล่ดันกางเกงขึ้นมา คิดแล้วก็เดินออกมาจากนอกระเบียงห้องทันที มือหนาล้วงบุหรี่ขึ้นมาแล้วจุดสูบเพื่อสงบสติอารมณ์ตนเอง ในตอนนั้นเองเสียงไลน์ก็เด้งขึ้นเป็นแชทของไวท์Line!ไวท์ : หายหัวไปไหนวะไวท์ : ทำไม่มาซ้อม อีกไม่กี่วันก็จะแข่งอีกแล้วนะฟีฟ่า : ไม่ซ้อมกูก็เก่งเหมือนเดิมไวท์ : ไม่มีใครกล้าตามมึงละ เป็นลูกอธิการบดีไม่พอเสือกเป็นลูกรักโค้ชอีกฟีฟ่า : ซ้อมไป อย่าพูดมากไวท์ : สรุปจะไม่มา?ฟีฟ่า : ไม่ว่างว่ะ :)ไวท์ : ไม่ว่างหรือติดกี?ฟีฟ่าเพียงเพ่งมองข้อความบนหน้าจอมือถือไปด้วยพร้อมกับพ่นควันบุหรี่สีขาวขุ่นก่อนที่เขาจะกดปิดหน้าจอโทรศัพท์เอาไว้แล้วหย่อนลงกระเป๋ากางเกง วินาทีต่อมามิเกลก็เดินมาหาเขา“ขอสูบด้วยดิ”“เป็นผู้หญิงสูบบุหรี่ไม่น่ารักเลยนะ”“ผู้หญิงก็คน”“อยากสูบหรอ” ฟีฟ่าเอ่ยถามพร้อมกับขยับมวลบุหรี่ที่ปลายนิ้วไปมาสลับขึ้นกับดูดแล้วพ่นควันออกมาให้ลอยคละคลุ้งตามอากาศ“ของฉันหมด”“สูบจากมวลมันไม่น่าตื่นเต้นหรอกนะ”“สูบบุหรี่จำเป็นต้องน่าตื่นเต้นด้วย