All Chapters of เกิดใหม่มีสามีตาบอด: Chapter 31 - Chapter 40

เมื่อสายตาทั้งสองสบกันไพลินก็รู้แล้วว่าเขามองเห็น “ลิน!” ไกรสรทักทายภรรยาเป็นคนแรก“พี่ไกร!” ไพลินเอ่ยเสียงแผ่ว เขาฟื้นขึ้นมาจริง ๆ เธอเดินเร็วเข้าไปนั่งข้างเตียงของสามี เอื้อมมือไปจับแขนเขาไว้แล้วดึงมือเขาขึ้นมาจุมพิตอย่างทะนุถนอม“คืนนี้เราจะเฝ้าพี่ไกรเอง ตัวกลับไปนอนบ้านนะ” เพียงตาทนมองสิ่งที่ไพลินทำกับไกรสรไม่ได้จึงพูดขัดขึ้น ไหนจะสายตาหวานซึ้งที่ทั้งสองมองกันนั้นมันทำให้เธอเจ็บแปลบขึ้นมาจนบอกไม่ถูก ไม่ใช่เจ็บเพราะรักแต่เจ็บเพราะความอิจฉาที่ไพลินถูกไกรสรมองด้วยสายตาแทบจะกลืนกินแบบนั้น“ฮะ!” ไพลินอุทานขึ้น หัวคิ้วย่นเข้าหากัน เธอลืมสังเกตว่าพี่สาวเธอกลับมาจากเมืองกรุงแล้ว ไพลินอึ้งกับประโยคบอกเล่านั้นจนไปต่อไม่เป็น ที่สำคัญอึ้งที่เพียงตาแต่งหน้าจัดราวกับว่าจะไปเที่ยวผับ“ต่อไปนี้เราจะเป็นคนดูแลพี่ไกรเอง ตัวไม่ต้องทำหน้าที่แทนเราอีกแล้ว ที่ผ่านมาเราขอบใจตัวมากที่ช่วยดูแลพี่ไกรให้เรา” เพียงตาบอกแฝดผู้น้องน้ำสียงอ่อนโยน อึ้งสิ! อึ้งกับคำพูดดูดีและสวยหรูของพี่สาว ดูแลแทนอย่างนั้นเหรอ จะบ้าหรือไงนี่มันผัวฉันนะ แน่นอนว่าคนอย่างลลิลไม่ยอมเสียทั้งผัวทั้งทองให้ใครง่าย ๆ แน่ อุตส่าห์ทนมีผัว

แกงอ่อมหนูใส่ยอดสะเดาถูกยกออกมาพร้อมกับน้ำพริกและผักลวกจากหลังบ้าน ทุกคนกินแกงอ่อมหนูที่มีนางช่วยปรุงรสอย่างเอร็ดอร่อย ส่วนเพียงตานั้นนั่งกินไข่เจียวอยู่คนเดียว แถมยังต้องป้อนข้าวเขาอีก ไกรสรบอกเธอว่าแขนเขาอ่อนแรงไม่สามารถยกช้อนกินข้าวได้และเขาอยากให้เธอป้อน มือบางตักแกงอ่อมหนูเตรียมส่งเข้าปากเขา จู่ ๆ มือหนาก็ปัดไปโดนแขนเพียงตาจนทำให้น้ำแกงและชิ้นส่วนของหนูในช้อนหกเลอะเสื้อผ้าของเธอ “อ๊าย!” เพียงตาสะดุ้งโหยงกรีดร้องขึ้นเสียงดังจนทุกคนที่นั่งกินข้าวอยู่ตกใจ ไม่คิดว่าไกรสรจะแกล้งเพียงตาแรงแบบนี้ “ตาไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ” วันนี้เธอคงนั่งต่อไปไม่ได้ นำแกงทั้งเหม็นทั้งสกปรกในสายตาเธอ “ครับ” ให้หลังเพียงตาไกรสรนั่งกินข้าวเองอย่างคล่องปาก อร่อยกว่ามีคนป้อนหลายเท่า “ไกร! ทำไมนิสัยไม่ดีแบบนี้ล่ะลูก” ขจีพรตำหนิลูกชาย ถึงเพียงตาจะทำไม่ถูกที่มาอยู่กับไกรสร แต่ไกรสรก็ไม่ควรเสียมารยาทกับผู้หญิง “ก็เขาอยากนิสัยไม่ดีกับเมียผมก่อนทำไม” ไกรสรพูดยียวน เขาไม่จำเป็นต้องสนใจผู้หญิงที่ไม่เคยสนใจเขาเลยตั้งแต่แรก เขาไม่ได้แค้นแต่เพียงตาก

พาขวัญกับนพพลเดินเข้ามาหาไพลินด้วยความอึดอัดใจ เธอจะรู้สึกอย่างไรถ้าต้องกลับไปอยู่บ้านหลังนั้นอีก เพราะดูแล้วไพลินอยู่ที่นี่ก็มีความสุขดีไม่ได้โศกเศร้าเสียใจอะไร “แม่มีเรื่องจะคุยด้วย” ทั้งสองนั่งลงข้าง ๆ ลูก “ค่ะแม่” “ไปเก็บของเถอะ แม่จะพาลินไปบ้านพ่อไกร” “ไปทำไมคะ” ไพลินหยิบรีโมทมาลดเสียงโทรทัศน์ลง เธอกำลังดูละครเรื่องโสนน้อยเรือนงามเพลิน ๆ “เอ่อ…ตาเขาจะกลับมาอยู่บ้านกับแม่แล้วจ้ะ เขาบอกว่าทนนิสัยพ่อไกรไม่ไหว” พาขวัญบอกลูกสาวไม่เต็มเสียงนัก สงสารไพลินก็สงสาร “อ้อ ค่ะ” ไพลินกดปิดหน้าจอโทรทัศน์แล้วลุกขึ้นท่าทางของเธอดูไม่ยี่หระกับเรื่องที่แม่พูดเลยแม้แต่น้อย ในใจกำลังยิ้มกริ่ม ในที่สุดสามีของเธอก็ทำสำเร็จ อยากรู้จริงว่าเขาใช้วิธีไหน เพียงตาถึงได้ถอยทัพหนีกลับเร็วปานนี้ “ลินไหวรึเปล่า” “เรื่องอะไรคะ” “กับพ่อไกรไง” “สบายมากค่ะแม่” “แน่ใจนะ” นพพลถามลูกด้วยความเป็นห่วง ถ้าไกรสรเป็นมากถึงขนาดนั้นไพลินก็คงต้องเจอศึกหนักอยู่เหมือนกัน “แน่ใจค่ะพ่อ ล

เกือบเดือนแล้วที่เพียงตานอนอยู่บ้านเฉย ๆ เธอได้มีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้นมีเวลาไตร่ตรองและคิดทบทวนถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านมา บางครั้งก็อดทึ่งในตัวน้องสาวฝาแฝดของตนไม่ได้ว่าทำไมเธอเก่งจัง ที่สามารถอยู่กับผู้ชายอย่างไกรสรได้อย่างมีความสุข ไพลินโทร. มาบ้านทีไรไม่เคยเลยที่เธอจะได้ยินเสียงบ่นของน้องสาว มีแต่เสียงหัวเราะและวาจาอันสดใส ทั้งที่อยู่บ้านสามีเธอก็ไม่ได้นอนงอมืองอเท้ารอกินอย่างเดียวแล้วเธอล่ะ เรียนจบปริญญาตรีแต่ไม่มีงานทำ มีผู้ชายมากหน้าหลายตาทั้งในหมู่บ้านและต่างถิ่นมารุมจีบ แต่เธอก็ไม่เคยสนใจใครสักคนเพราะคิดว่าตัวเองมีดีและสามารถหาผู้ชายได้ดีกว่านี้ แต่ทำไมไพลินถึงมีความสุขได้กับสามีที่แสนจะธรรมดาแถมก่อนหน้าเขายังตาบอดด้วยซ้ำ ไพลินไม่เคยบ่นไม่เคยด่าไม่เคยต่อว่ากับสิ่งที่เธอทำไว้กับน้องสาว หรือว่า…ถึงเวลาที่เธอจะต้องมองตัวเองใหม่ พาขวัญกับนพพลเดินลงมาจากชั้นบนของบ้านเห็นเพียงตานั่งเหงาอยู่โซฟาหน้าโทรทัศน์ที่เปิดทิ้งไว้แต่สายตาคนที่นั่งอยู่ตรงหน้ากลับเหม่อมองผ่านหน้าจอนั้นไปอย่างไร้จุดหมาย “คิดอะไรอยู่” พาขวัญถามลูกสาวเสียงอ่อนโยนรู้สึกไม่ค่อยดีนักที่เพ

ภายในโรงเรียนประจำหมู่บ้าน เสียงไพลินกับเด็กอนุบาลกำลังร้องเพลงช้างพร้อมกันดังก้องไปทั้งห้องเรียน พาขวัญกับนพพลแอบมองลูกสาวด้วยความภูมิใจ ในที่สุดเพียงตาก็ใช้ชีวิตอยู่กับเด็กได้อย่างมีความสุข ทั้งตามล้างปัสสาวะอุจจาระเด็กเพียงตาก็ทำได้เป็นอย่างดี เพราะตอนนี้เธอทำใจได้แล้วว่าเรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ปุถุชนทั่วไป อย่างไรมันก็ห้ามไม่ได้ ทั้งสองคิดถึงหมอดูคนที่เคยทักดวงไพลินแล้วก็ขนลุก ไม่คิดว่าลูกสาวคนเล็กจะมีคู่ครองแต่ก็มีเหตุให้เธอได้แต่งงานเฉยเลยและตอนนี้เธอก็กลายเป็นคนร่ำรวยและมีคนรู้จักมากขึ้นเรื่อย ๆ อาจจะเป็นเพราะบารมีของครอบครัวฝั่งสามีด้วย หลังเลิกเรียนผู้ปกครองมารับลูกจนครบพาขวัญจึงเดินมาหาลูกสาวเพื่อกลับบ้านพร้อมกัน “วันนี้ตาจะแวะเอาถุงมือถุงเท้าไปให้ลินด้วยค่ะ” จากที่แต่ก่อนไพลินชอบถักโครเชต์ ตอนนี้กลับกลายเป็นเพียงตาเองที่รื้อของน้องออกมาทำต่อ เหตุผลคือเธอว่างหลังเลิกเรียนและช่วงวันหยุดก็ไม่มีอะไรทำ เพราะเธอไม่ชอบปลูกผักทำสวนเหมือนพ่อกับแม่ เธอจึงลองเอาอุปกรณ์ของน้องมาลองทำดู และเธอก็พบว่าเธอชอบมัน เพียงตาจึงถั