All Chapters of ตัวแถมของผู้กล้าอย่างผม จะอยู่รอดยังไงในต่างโลกเนี่ย!?: Chapter 1 - Chapter 4

บทนำ : เมื่อลูกค้าร้านกาแฟถูกอัญเชิญไปต่างโลกฝึด ๆ ๆ ฟืดดดดด… ฝึด ๆ ๆเสียงดินสอจรดลากเขียนไปบนกระดาษดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง รูปภาพการ์ตูนถูกสเก็ตลงบนกระดาษอย่างรวดเร็ว บ่งบอกถึงความชำนาญในทักษะการวาดของเด็กหนุ่มผู้ซึ่งถือดินสอร่างภาพการ์ตูนอยู่บนโต๊ะตัวในสุดของร้านกาแฟแห่งหนึ่ง บนโต๊ะนั้นเต็มไปด้วยอุปกรณ์วาดภาพ สมุดสเก็ต และแท็ปเลตวางอยู่ ภายในร้านกาแฟนั้นตกแต่งสไตล์มินิมอลสีขาวสะอาดตา ตัดกับโต๊ะไม้สีน้ำตาลเข้มจำนวนสี่โต๊ะตามแนวผนัง ฝั่งตรงข้ามเป็นหน้าต่างบานใหญ่รับแสง ด้านนอกเป็นสวนเล็ก ๆ โรยด้วยหินกรวดแม่น้ำกลมมนสีขาว มีแผ่นหินกลมสีอิฐปูเอาไว้เป็นก้าว ตรงเข้ามาที่ประตู หากมีลูกค้าเดินเข้ามาจะผ่านสวนนั้นก่อน และเมื่อเปิดประตูเข้ามา ก็จะพบเคาท์เตอร์กาแฟรอต้อนรับอยู่ แต่ว่าเวลานี้กลับไม่มีลูกค้า มีเพียงเด็กหนุ่มนั่งวาดรูปอยู่คนเดียวที่มุมในของร้านเด็กหนุ่มสะบัดปลายดินสอลงกระดาษได้อีกสองทีก็หยุดกึก ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นหาวหวอดใหญ่ แล้วหันไปทางเคาท์เตอร์กาแฟ “เจ้ ขอกาแฟแก้วนึงดิ”สาวสวยเจ้าของร้านผู้ถูกเรียกว่า ‘เจ้’ ยืนท้าวเอว แล้วหันมาบ่นใส่น้องชายตัวเองด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย “

ไกลเหมือนตอนออกมา ต่างกันตรงที่รอบนี้เดินกลับไปที่นั่นอีกครั้ง แต่ดูเหมือนอัศวินหนุ่มที่ชื่ออัสเวลจะพาคิมหันต์ไปคนละทางกับครั้งก่อน มันเป็นประตูทางออกหมู่บ้านอีกด้านหนึ่ง เมื่อออกมาก็พบว่ามันเป็นเส้นทางเลียบริมผาขึ้นไปตามเนินเขา ที่สุดทางเดินนั้นคือกำแพงพระราชวังสีเทาตั้งตระหง่านอยู่ และเบื้องหลังมีพระราชวังสูงใหญ่โผล่พ้นกำแพงขึ้นมา เส้นทางเลียบริมผานี้เป็นถนนที่ถูกทำไว้เป็นอย่างดี ไม่ใช่พื้นดินลูกรัง แต่ถูกปูด้วยหินเทาสี่เหลี่ยมแบบเดียวกับกำแพงพระราชวัง คิมหันต์ชะเง้อมองลงไปเบื้องล่างของหน้าผา พบว่าเป็นป่ากว้างไกลสุดลูกหูลูกตา ที่กลางป่าเหล่านั้นบางทีก็มีสิ่งปลูกสร้างบางอย่างสูงโผล่พ้นผืนป่าขึ้นมา ดูคล้ายหอคอย ไม่ก็ป้อมปราการ เมื่อเดินขึ้นมาจนถึงด้านบน รอบด้านก็เริ่มเปลี่ยนจากทางเดินเลียบผา กลายเป็นเนินเขากว้าง ๆ แทน บนพื้นที่ขนาบทางเดินทั้งสองด้านนั้นเป็นสนามหญ้าที่ได้รับการตัดแต่งอย่างเป็นระเบียบ และมีพุ่มต้นไม้สวยงาม น่าประหลาดใจที่แม้แต่ด้านนอกกำแพงก็ได้รับการตกแต่งดูแลเป็นอย่างดี หลังจากเดินขึ้นเนินมาได้หนึ่งหอบ ในที่สุดคิมหันต์ก็พบว่าตนกำ