บททั้งหมดของ เล่ห์รักมาเฟีย: บทที่ 41 - บทที่ 48

พัชชาตื่นขึ้นมาในยามเช้า เธอเหลือบมองใบหน้าชายหนุ่มเล็กน้อย เขายังหลับอยู่ พัชชาค่อยๆยกมือที่พาดเอวเธอออกช้าๆ เกรงว่าคนตัวโตจะตื่น "อื้อ จะไปไหน" ลีวายพูดทั้งที่หลับตา มือหนากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น"สายแล้ว หนูจะลงไปข้างล่างค่ะ" "ลงไปทำไม หิวแล้วหรอ" พัชชาสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อมือหนาลูบคลำที่หน้าท้องแบนราบของเธอ ก่อนจะมุดหน้าเข้าไปในผ้าห่ม"ป๊า ทำอะไร" เธอมองชายหนุ่มอย่างไม่เข้าใจ "จะคุยกับลูก ใช่มั้ยคะเบบี้ของป๊า" เขาพูดชิดหน้าท้องของเธอ ก่อนจะจูบทักทายลูกน้อยเบาๆ "บ้า ลูกยังเป็นวุ้นอยู่เลย" พัชชาหัวเราะคิกคักกับการกระทำของมาเฟียหนุ่ม "ป๊าว่าลูกของเราต้องเป็นผู้หญิงแน่เลย" ลีวายเอ่ยเสียงนุ่ม นึกถึงหน้าลูกน้อยอย่างมีความสุข"หืม ถ้าไม่ใช่ล่ะคะ" พัชชาเอ่ยแย้ง เพราะเธออยากได้ลูกผู้ชาย"ต้องใช่สิ เชื้อพ่อมันแรง" "ไม่คุยกับป๊าละ ไปอาบน้ำดีกว่า" พัชชาลุกขึ้นจากที่นอน "เดี๋ยวป๊าอาบให้ เดี๋ยวลื่นล้มในห้องน้ำทำไง" ว่าจบก็ช้อนร่างบางขึ้นอย่างรวดเร็ว พัชชาขว้ากอดคอเขาไว้แน่นด้วยความตกใจ"ป๊า!!" เขาฟังเธอซะที่ไหน ลีวายจัดการอาบน้ำให้เมียเด็กทุกซอกทุกมุม หากไม่โดนเบรกไว่ก่อนคงได้จัดรอบเช้าอ

"อูบบ~ โอ้กกก~" ร่างบางวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ก่อนจะโก่งคออาเจียนจนหมดไส้หมดพุง มือหน้าลูบที่หลังเธอเบาๆ "เป็นยังไงบ้าง" ลีวายลูบแผ่นหลังภรรยาเบาๆ เขามองเธอด้วยความสงสาร อยากจะแพ้ท้องแทนเธอให้รู้แล้วรู้รอดไป "ไม่เป็นไรค่ะ เวียนหัวนิดหน่อย โอ้กก~~" พัชชาล้างหน้าล้างตา ก่อนจะค่อยๆเดินกลับที่นอน โดยมีลีวายช่วยพยุง "ป๊าอยากเป็นแทนหนูจัง ไม่อยากให้หนูทรมานเลย" เขามองหน้าภรรยาสาว ก่อนจะยกมือเธอขึ้นมาแนบใบหน้า "หนูไม่เป็นไรจริงๆค่ะ ป๊าไม่ต้องห่วงนะ" พัชชาส่งยิ้มให้สามีหนุ่ม เธอไม่อยากให้เขามากังวลอะไรกับเรื่องเล็กน้อย "ก็ป๊าเป็นห่วงหนูนี่นา..พัชครับ...ป๊ารักพัชมากๆนะครับ" ลีวายลูบเส้นผมเธอเบาๆ พลางจ้องเข้าไปในตาเด็กสาว ให้เธอรู้สึกถึงคำว่ารักของเขาจริงๆ "หนูก็รักป๊าค่ะ รักมากๆด้วย" พัชชายกมือขึ้นประกบใบหน้าเขาไว้ ก่อนจะยื่นจมูกไปชนกัน "ทำหน้าแบบนี้...อยากโดนหรอ" "บะ..บ้า ป๊าก็คิดแต่เรื่องแบบนี้" เธอตีที่ต้นแขนเขาเบาๆ มือหนาดันให้เธอซบกับอกแกร่ง พัชชาสูดดมกลิ่นกายเขาด้วยความสดชื่น เวลาได้ดมกลิ่นตัวเขา เหมือนเธอได้เติมพลังอย่างบอกไม่ถูก "ไปเดินเล่นไหม จะได้สดชื่นขึ้น" เขาเอ่ยถามเ

ร่างบางลุกขึ้นตื่นมาให้นมลูกชายในช่วงกลางดึก นิ้วเรียวเกลี่ยพวงแก้มอมชมพูของลูกน้อยแผ่วเบา ปากเล็กๆนั่นดูดดุนน้ำนมจากเต้าเธออย่างเอาแต่ใจ "อุ๊ย!" พัชชาร้องอย่างตกใจเล็กน้อย เมื่อลูกชายอ้วกออกมาจนเปื้อนเต็มไปหมด สงสัยรีบกินจนอ้วกออกมา เธอลูบหลังลูกน้อยเบาๆ เพื่อให้เรอหลังจากกินนมเสร็จ ก่อนจะเช็ดทำความสะอาดให้ลูกน้อย พัชชาค่อยๆวางลูกน้อยลงแผ่วเบา หลังจากที่หลับไป เธอลุกขึ้นจัดการกับเสื้อผ้าที่มีคราบอ้วกนมของลูกน้อย ร่างเปลือยเปล่าเดินเข้าห้องน้ำไป สายน้ำรินไหลผ่านร่างบางเปลือยเปล่าของเด็กสาว "อุ๊ย!" เธอสะดุ้งอีกครั้งเมื่อมีมือหนารวบกอดจากด้านหลัง สัมผัสที่แนบชิดทำให้เธอรู้สึกได้ว่าร่างกายเขาเปลือยเปล่าเช่นเดียวกับเธอ"อาบน้ำทำไมไม่เรียก" เสียงทุ้มเอ่ยกระซิบชิดริมหูจนเธอรู้สึกขนลุก "เพื่อนๆ ป๊ากลับแล้วหรอคะ" พัชชาเอ่ยถามสามีหนุ่ม เมื่อตอนเย็นเพื่อนๆ เขามาสังสรรค์กันที่บ้าน เธอเลยปล่อยให้เขาได้อยู่กับเพื่อน "กลับกันหมดแล้ว" มือหนากอบกุมเต้าอวบของหญิงสาวพลางเค้นมันเบาๆ ริมฝีปากหยักจูบที่แผ่นหลังเธอแผ่วเบา เนื้อที่แนบเนื้อทำให้เธอรู้สึกร้อนๆหนาวๆ ชอบกล "ป๊า เดี๋ยวลูกตื่น อื้อ!~ " ลีวา

กลิ่นพายสับปะรดคละคลุ้งไปทั่วบริเณ พัชชายืนมองพายในเตาอบอย่างใจจดใจจ่อ ไม่บ่อยนักหรอกที่เธอจะลงมือทำอะไรแบบนี้ เสียงติ๊งดังขึ้นเมื่อถึงเวลาที่กำหนด พัชชาใส่ถุงมือกันความร้อนก่อนจะยกถาดพายออกมาด้านนอก "ว้าว~ น่ากินจัง" เสียงหวานใสเอ่ยเมื่อเห็นพายหน้าตาน่ากินอยู่ตรงหน้า เธอใช้ช้อนและมีดสับเป็นชิ้นเล็กๆ ก่อนจะส่งเข้าปาก"ทำอะไรอยู่หืม กลิ่นหอมเชียว" ลีวายเดินมาตามกลิ่นหอมของขนมก่อนจะสวมกอดพัชชาจากด้านหลัง"อุ๊ย! ตกใจหมดเลย หนูกำลังลองทำพายสับปะรดอยู่ค่ะ ป๊าชิมให้หน่อยสิ" ว่าแล้วพัชชาก็ตักพายขึ้นจ่อปากสามีหนุ่ม เขางับเข้าเต็มคำโดยมีคนตัวเล็กคอยลุ้นตาแป๋วอยู่ข้างๆ "........." ไม่มีสัญญาณตอบรับจากลีวาย ทำเอาหญิงสาวเริ่มถอดใจ คิดว่าไม่อร่อยแน่ๆ"เป็นไงบ้างคะ" พัชชาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ รสชาติมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ"ไม่....ไม่อร่อยได้ไงเล่า เมียป๊าลงมือทำขนาดนี้ ฮ่าๆๆ" ลีวายแสร้งตีหน้าเศร้า ก่อนจะเอ่ยอย่างหยอกล้อหญิงสาว"โธ่~ ป๊าอ่ะ หนูตกใจหมด นึกว่าไม่อร่อยซะแล้ว" พัชชาตีไปที่ต้นแขนเขาไม่แรงนัก อยากมาแกล้งเธอก่อนทำไม"ฮ่าๆๆ ก็หนูอยากน่าแกล้งทำไมล่ะ ฮิๆ" ลีวายบีบแก้มภรรยาสาวอย่างหยอกล้อ เขาเ