All Chapters of เล่ห์รักมาเฟีย: Chapter 11 - Chapter 16

"พัชชา มึงใจเย็นๆนะ" มาเฟียหนุ่มพูดพร้อมกับบังคับพวงมาลัยให้นิ่งที่สุด เพราะมืออีกข้างคอยจับมือเธอไว้"หนะ..หนูไม่ไหวแล้ว อื้อ~" มือบางบีบขย้ำทรวงอกของตัวเองไปมาอย่างร้อนรน ควาทต้องการพุ่งสุดขีดแทบทนไม่ไหว"อยู่นิ่งๆ!!" มาเฟียหนุ่มตะคอกหญิงสาวเสียงดังลั่นเมื่อมือไม้เธออยู่ไม่สุขเอาเสียเลย "งื้ออ~ ทำไมร้อนแบบนี้" ตามลำตัวขาวผ่องของพัชชาเกิดรอยแดงเป็นปื้นๆเต็มไปหมด เพราะเธอทั้งเกาทั้งถูอย่างรุนแรง"จับโยนลงน้ำซะดีไหมห้ะ!" ลีวายสบถเสียงดังก่อนจะหักรถจอดที่ข้างทางอย่างรวดเร็ว "อ่า~ ความรู้สึกนี้คืออะไร อื้อ~ " พัชชาเลิกเสื้อขึ้นสูงจนเห็นทรวงอกที่เด่นหราภายใต้บราเซียร์สีชมพูอ่อน "อึก~ " ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก การที่เขามาทนเห็นอะไรแบบนี้มันไม่ควรเอาเสียเลย เขาเป็นผู้ชายไม่ใช่พระอิฐพระปูน"ละ..ลุง ได้โปรด ทำให้หนูหายร้อนที" มือเรียวขว้าแขนกำยำไว้แน่น ใบหน้าจิ้มลิ้มซุกไซร้ที่ซอกคอของชายหนุ่มสะเปะสะปะ เธอควบคุมตัวเองไม่ได้ อารมณ์มันแตกกระเจิงไปหมดแล้วตอนนี้"มึงเลือกเองนะ อย่ามาโทษกูทีหลัง" มาเฟียหนุ่มขึงมือเธอไว้กับประตูรถอย่างแน่นหนา "หนะ..หนูร้อน ลุงช่วย อื้อ!" พูดไม่ทันจบม

เช้าวันต่อมามาเฟียหนุ่มตื่นนอนในช่วงสายของวันใหม่ กว่าจะเคลียร์งานที่ผับเสร็จก็เกือบรุ่งสาง คิ้วหนาขมวดมุ่นเมื่อเห็นห้องถูกจัดระเบียบเรียบร้อยแล้ว แสดงว่าพัชชาขึ้นมาทำความสะอาดแล้วแน่ๆ "มาตอนไหนวะ" เขาพึมพำเบาๆ ก่อนจะบิดขี้เกียจไปมาสองสามรอบ ลีวายลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำชำระร่างกาย ก่อนจะเดินไปกดปุ่มลับที่ชั้นหนังสือ ประตูลับถูกเปิดออกช้าๆ ก่อนที่เขาจะแทรกตัวเดินเข้าไป "หิวหรือยังมาตัง" มือหนาเอื้อมหยิบไก่สดหนึ่งตัวในช่องเย็นก่อนจะโยนเข้าไปในกรงที่มีงูเหลือมขนาดใหญ่กำลังเลื้อยคลานอยู่ในกรง งูตัวนี้เขานำเข้าจากต่างประเทศโดยตรง เป็นพันธุ์พิเศษที่ราคาแพงมากๆเลยก็ว่าได้ ร่างสูงเดินมาหยุดที่กรงเหล็กขนาดใหญ่ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบหัวมันเบาๆ ฟู่!~ "มาตัง" งูเหลือมสีดำเมี่ยมขู่ฟ่อๆ มันไม่ชอบให้ใครมากวนเวลากินอาหาร เพราะมันรู้สึกเหมือนโดนแย่ง ไม่เว้นแม้แต่เขาก็ตาม หากเวลาปกติมันจะเชื่องมาก ชอบเลื้อยเล่นตามลำตัวเขาเป็นประจำ ตัวมันใหญ่พอที่จะกินคนได้ทั้งตัวเลยเชียวแหละ "เดี๋ยวนี้ดุเชียวนะมาตัง" ลีวายเดินออกจากห้องนั้นมาก่อนจะเดินลงไปด้านล่าง "นายใหญ่ จะรับกาแฟไหมคะ" ป้านวลเอ่ยถ่ามมาเฟี

ลีวายตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวันใหม่ หลังจากที่เมื่อคืนไปตีหรี่มาหลายยกทำเอาปวดเมื่อยไปทั้งตัว เขาลุกขึ้นจัดการตัวเองเรียบร้อยก่อนจะเดินลงไปด้านล่าง "รับกาแฟไหมคะ" พัชชาเอ่ยถามทันทีที่เห็นเขาเดินเข้ามานั่งที่โซฟาในห้องโถง"อืม" เขาตอบรับสั้นๆ ก่อนจะยกหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่าน เด็กสาวเดินเลี่ยงออกไปชงกาแฟในห้องครัวระหว่างกดน้ำร้อนใจเธอก็ละเมอนึกไปเรื่องอื่นทำให้น้ำร้อนลวกมือเพล้ง!! แก้วกาแฟหล่นแตกระเอียดเมื่อเธอปล่อยมืออย่างรวดเร็ว"โอ๊ย! แสบๆๆ ฟู่วว~" พัชชาสะบัดมือเร้าๆ พลางเป่าที่รอยแดงเถือกบนหลังมือ น้ำใสใสเอ่อคลอเมื่อรู้สึกแสบร้อน "เป็นอะไร!" ลีวายเดินเข้ามาในห้องครัวอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินเสียงร้องของเธอ เขามองหน้าเด็กสาวที่ทำท่าจะร้องไห้อยู่ร่อมร่อ "อึก น้ำร้อน" เธอชี้ไปยังแก้วกาแฟที่ร่วงอยู่ที่พื้น ลีวายจูงมือเธอไปยังอ่างล้างมือก่อนจะเปิดน้ำล้างมือให้ "ซุ่มซ่ามจริงๆ" คิ้วเข้มขมวดเป็นปมเมื่อมองรอยแดงเถือกที่มือของเด็กสาว มันต้องพองแน่ๆ "เดี๋ยวมา" "ค่ะ" พัชชาได้แต่แช่น้ำรอ เธอมองมือเธอที่เริ่มพองขึ้น ไม่นานลีวายก็วิ่งกระหืดกระหอบมาพร้อมยาสีฟัน "ทำอะไรคะ" "อยู่เฉยๆ" เขาดุเธอเมื่อ