LOGINลีวาย เจ้าพ่อแห่งแดนมังกรเดือด มาเฟียอันดับต้นๆของเอเชีย เขาเป็นคนที่นิ่งเงียบและเย็นชาที่สุด แต่กลับต้องมาปวดหัวไม่เว้นแต่ละวันกับเด็กสาวที่พ่อเลี้ยงเธอเอามาขัดดอก พัชชา เด็กสาววัยแรกแย้ม ชีวิตเธอต้องอยู่ในกำมือของเขา เจ้าพ่อแห่งแดนมังกรเดือด เมื่อพ่อเลี้ยงของเธอนำเธอไปขัดดอกให้กับเขา ชีวิตเธอจะเป็นอย่างไร โปรดติดตาม
View Moreกลิ่นพายสับปะรดคละคลุ้งไปทั่วบริเณ พัชชายืนมองพายในเตาอบอย่างใจจดใจจ่อ ไม่บ่อยนักหรอกที่เธอจะลงมือทำอะไรแบบนี้ เสียงติ๊งดังขึ้นเมื่อถึงเวลาที่กำหนด พัชชาใส่ถุงมือกันความร้อนก่อนจะยกถาดพายออกมาด้านนอก "ว้าว~ น่ากินจัง" เสียงหวานใสเอ่ยเมื่อเห็นพายหน้าตาน่ากินอยู่ตรงหน้า เธอใช้ช้อนและมีดสับเป็นชิ้นเล็กๆ ก่อนจะส่งเข้าปาก"ทำอะไรอยู่หืม กลิ่นหอมเชียว" ลีวายเดินมาตามกลิ่นหอมของขนมก่อนจะสวมกอดพัชชาจากด้านหลัง"อุ๊ย! ตกใจหมดเลย หนูกำลังลองทำพายสับปะรดอยู่ค่ะ ป๊าชิมให้หน่อยสิ" ว่าแล้วพัชชาก็ตักพายขึ้นจ่อปากสามีหนุ่ม เขางับเข้าเต็มคำโดยมีคนตัวเล็กคอยลุ้นตาแป๋วอยู่ข้างๆ "........." ไม่มีสัญญาณตอบรับจากลีวาย ทำเอาหญิงสาวเริ่มถอดใจ คิดว่าไม่อร่อยแน่ๆ"เป็นไงบ้างคะ" พัชชาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ รสชาติมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ"ไม่....ไม่อร่อยได้ไงเล่า เมียป๊าลงมือทำขนาดนี้ ฮ่าๆๆ" ลีวายแสร้งตีหน้าเศร้า ก่อนจะเอ่ยอย่างหยอกล้อหญิงสาว"โธ่~ ป๊าอ่ะ หนูตกใจหมด นึกว่าไม่อร่อยซะแล้ว" พัชชาตีไปที่ต้นแขนเขาไม่แรงนัก อยากมาแกล้งเธอก่อนทำไม"ฮ่าๆๆ ก็หนูอยากน่าแกล้งทำไมล่ะ ฮิๆ" ลีวายบีบแก้มภรรยาสาวอย่างหยอกล้อ เขาเ
~หลายปีผ่านไป~เสียงพูดคุยดังเซ็งแซ่ไปทั่วบริเวณ ผู้คนมากมายต่างหลั่งไหลกันเข้ามาต้อนรับบัณฑิตใหม่ บ้างก็ถ่ายรูป บ้างก็กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา เช่นเดียวกับหญิงสาวที่ยืนฉีกยิ้มกว้างต้อนรับครอบครัวของเธอ"ม๊าค้าบบ~" เด็กชายตัวน้อยน่าตาจิ้มลิ้มวิ่งเข้ามาหาผู้เป็นแม่ก่อนจะอ้าแขนโอบกอดเมื่อเธออ้ารับอยู่ก่อนแล้ว "ฟ่อดด~ มากับใครครับ" พัชชาเอ่ยถามบุตรชาย ก่อนที่นิ้วป้อมๆ จะชี้ไปยังสามีหนุ่มพร้อมกับพ่อแม่และยายของเธอที่กำลังเดินมาทางนี้"ยาย..งื้อออ คิดถึงจังเลย" พัชชาสวมกอดยายหอมแนบแน่น พักหลังๆมานี้เธอไม่ค่อยได้ไปหายายเพราะเรียนหนัก ไหนจะต้องสอบอีก ส่วนยายหอมย้ายกลับไปอยู่บ้านที่ลีวายสร้างให้ใหม่ บอกให้มาอยู่ด้วยกันก็ไม่ยอม "เจ้าพัชเอ่ย ยายดีใจกับเอ็งด้วยนะ ในที่สุดก็เรียนจบเสียที ยายตายตาหลับแล้วล่ะ" ยายหอมเอ่ยอย่างภูมิใจในตัวหลานสาว ใบหน้าระบายยิ้มอยู่ตลอดเวลา"อย่าพูดแบบนี้สิ ยายต้องอยู่กับหนูไปอีกนานๆ เลย" พัชชาซบหน้าลงที่อกของยายอย่างออดอ้อน "ทำตัวเป็นเด็กไปได้ อายลูกอายหลานซะมั้งสิ" "หนูพัช ม๊ายินดีด้วยนะลูก ดูสิม๊ามีของขวัญมาให้หนูด้วย" หมวยลี่ยื่นซองสีน้ำตาลให้หญิงสาวด้วยใบหน้าย
ร่างบางลุกขึ้นตื่นมาให้นมลูกชายในช่วงกลางดึก นิ้วเรียวเกลี่ยพวงแก้มอมชมพูของลูกน้อยแผ่วเบา ปากเล็กๆนั่นดูดดุนน้ำนมจากเต้าเธออย่างเอาแต่ใจ "อุ๊ย!" พัชชาร้องอย่างตกใจเล็กน้อย เมื่อลูกชายอ้วกออกมาจนเปื้อนเต็มไปหมด สงสัยรีบกินจนอ้วกออกมา เธอลูบหลังลูกน้อยเบาๆ เพื่อให้เรอหลังจากกินนมเสร็จ ก่อนจะเช็ดทำความสะอาดให้ลูกน้อย พัชชาค่อยๆวางลูกน้อยลงแผ่วเบา หลังจากที่หลับไป เธอลุกขึ้นจัดการกับเสื้อผ้าที่มีคราบอ้วกนมของลูกน้อย ร่างเปลือยเปล่าเดินเข้าห้องน้ำไป สายน้ำรินไหลผ่านร่างบางเปลือยเปล่าของเด็กสาว "อุ๊ย!" เธอสะดุ้งอีกครั้งเมื่อมีมือหนารวบกอดจากด้านหลัง สัมผัสที่แนบชิดทำให้เธอรู้สึกได้ว่าร่างกายเขาเปลือยเปล่าเช่นเดียวกับเธอ"อาบน้ำทำไมไม่เรียก" เสียงทุ้มเอ่ยกระซิบชิดริมหูจนเธอรู้สึกขนลุก "เพื่อนๆ ป๊ากลับแล้วหรอคะ" พัชชาเอ่ยถามสามีหนุ่ม เมื่อตอนเย็นเพื่อนๆ เขามาสังสรรค์กันที่บ้าน เธอเลยปล่อยให้เขาได้อยู่กับเพื่อน "กลับกันหมดแล้ว" มือหนากอบกุมเต้าอวบของหญิงสาวพลางเค้นมันเบาๆ ริมฝีปากหยักจูบที่แผ่นหลังเธอแผ่วเบา เนื้อที่แนบเนื้อทำให้เธอรู้สึกร้อนๆหนาวๆ ชอบกล "ป๊า เดี๋ยวลูกตื่น อื้อ!~ " ลีวา
หลายเดือนผ่านไปร่างสูงโปร่งนั่งเซ็นเอกสารภายในห้องทำงาน รีบทำรีบเสร็จ อยากกลับไปหาเมียใจจะขาด ลีวายเหลือบมองนาฬิกาบ่งบอกเวลาสามทุ่ม เขาถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า "เสี่ยครับ กาแฟครับ" ทิวเอ่ยพร้อมกับวางถ้วยกาแฟและขนมปังชิ้นเล็กสองสามชิ้น "กูอยากกลับบ้านจะแย่แล้วเนี่ย" เขานั่งอ่านเอกสาร มือหนาพลิกกระดาษไปมา เนื้อหาไม่ได้เข้าสมองเลยสักนิด "แหม่ จะคิดถึงอะไรขนาดนั้นครับ" มือขวาคนสนิทเอ่ยแซว "ไม่ต้องมาแซวกูหรอก เมียมึงเถอะ ท้องกี่เดือนแล้ว" ลีวายเอ่ยถามถึงภรรยาของลูกน้องคนสนิท ที่เพิ่งจะแต่งงานกันไปสามสี่เดือนก่อน "ช่วงนี้กิ๊กแพ้ท้องหนักมากครับ ผมเข้าใกล้ไม่ได้เลย" ทิวเอ่ยเสียงเศร้า เมื่อภรรยาสาวเกิดเหม็นกลิ่นตัวเขาจนเขาเข้าใกล้ไม่ได้ ต้องออกมานอนนอกห้องอยู่หลายคืน "ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้า" เขาเปล่งเสียงหัวเราะขำๆออกมา เขาเคยผ่านมันมาแล้ว โชคดีที่พัชชาชอบกลิ่นตัวเขา "ผมไม่นึกว่าเป็นพ่อคนมันลำบากแบบนี้" ทิวนั่งพิงพนักเก้าอี้อย่างเหงาหงอย เขากับกิ๊กแอบชอบพอกันมานานแล้ว และตกลงแต่งงานกัน เพิ่งจะทราบว่าท้องได้สองเดือนกว่าๆแล้ว "เอาน่า มึงว่ามึงลำบาก แต่อย่าลืมว่าเมียมึงลำบากกว่านะ ไหนจะอุ้มท้