Semua Bab เมียตามพินัยกรรม 18+: Bab 21 - Bab 30

ตอนที่22“คุณคิม! คุณมาที่นี่ได้ยังไง?” ฉันเอ่ยถามแขกที่ไม่ได้รับเชิญอย่างสงสัย อดที่จะแปลกใจไม่ได้ที่เขามาที่นี่ถูก“เพราะไอ้นี่ไง” เขายกแผ่นกระดาษสีขาวที่อยู่ในมือให้ฉันดู มันคือใบรับสมัครพนักงานที่ร้าน ตั้งแต่ก่อนเปิดร้าน แล้วมันไปอยู่ที่เขาได้ยังไงเนี่ย“ฉันเจอมันในห้องของเธอ”ให้ตายเถอะ ฉันคิดว่าเก็บทุกอย่างมาจนหมดแล้ว ทั้งๆ ที่ก่อนจะออกมาก็ตรวจดูทุกอย่างดีแล้วเชียว ก็ยังจะหลุดรอดเหลือไว้อีกจนได้“แล้วคุณตามฉันมาที่นี่ทำไม?”“ถ้าฉันไม่ตามมา ก็คงไม่รู้ว่าเธอแอบหนีมาอยู่กับชู้ที่นี่” คำพูดของคุณคิม ทำให้พนักงานในร้านต่างก็มองมาที่ฉันเป็นตาเดียว รวมทั้งยี่หวากับพี่ตรินด้วยโชคดีที่เวลานี้ก็เย็นมากแล้ว ลูกค้าในร้านจึงไม่มีอยู่ แต่สิ่งที่เขาพูดออกมา มันก็ทำให้ฉันรู้สึกอายพนักงานในร้านอยู่ดี“ถ้าคุณจะมาหาเรื่อง เชิญกลับไปได้เลย”“ถ้าฉันจะกลับ เธอก็ต้องไปกับฉันด้วย”“ฉันไม่ไปกับคุณแน่ แล้วก็จะไม่กลับไปเหยียบที่นั่นแล้วด้วย”“ก็เอาสิ ถ้าเธออยากให้ทุกคนที่นี่รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน ก็อวดดีต่อไป” คำพูดของเขา เหมือนไปสะกิดต่อมความอยากรู้อยากเห็นของพนักงานในร้านเป็นอย่างดีส่วนยี่หวากับพี่ตริน

ตอนที่24“คุณจะพาฉันไปไหนอีก?” ฉันเอ่ยถาม เมื่ออยู่ๆ เขาก็ฉุดกระชากฉันให้เข้ามาภายในรถ“จดทะเบียนสมรสไง เธอจะได้ไม่ไปมั่วกับผู้ชายอื่นอีก”“คุณอย่าเอาเรื่องผู้ชายมาอ้างเลย ฉันว่าคุณต้องการแค่สมบัติของคุณลุงมากกว่า”“ก็ใช่ เพราะถ้าเกิดเธอเอาเงินของพ่อฉันไปเปย์ไอ้ผู้ชายพวกนั้น ฉันจะได้เอาเรื่องเธอได้ถนัดหน่อย”“คุณมันก็คิดได้แค่นี้แหละ!” เขาไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่มองไปที่ถนนเบื้องหน้านิ่งเรามาถึงที่เขตในเวลาไม่ถึงชั่วโมง เจ้าหน้าที่จัดเตรียมเอกสารมาให้เราทั้งคู่ ใบทะเบียนสมรสทั้งสองใบวางไว้ตรงหน้าฉันกับเขาคนละใบ คุณคิมเซ็นชื่อลงในกระดาษตรงหน้าอย่างไม่ลังเล ก่อนที่ฉันจะจรดปากกาลงในใบทะเบียนสมรสตรงหน้าเหมือนกันจากนี้ไป ฉันคือ ณิชา จิโรจน์พาณิชย์ ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณคิม ตามที่เขาต้องการแล้วเราทั้งคู่กลับเข้ามาภายในรถ ด้วยใบทะเบียนสมรสที่อยู่ในมือคนละใบ ก่อนที่เขาจะพาฉันมาส่งที่ร้านตามที่ฉันบอก“เอาไป! ใบทะเบียนสมรสจอมปลอมที่คุณต้องการ” ฉันวางมันลงที่ตักของเขา ทะเบียนสมรสที่เขาต้องการ“ขอให้คุณมีความสุขกับทรัพย์สมบัติของคุณลุง นอนกอดใบทะเบียนสมรสที่คุณอยากได้ไปนะคะ เพราะฉันคงอยู

ตอนที่26“คุณคิม!”เมือเห็นว่าคนที่อยู่ด้านนอกเป็นใคร ก็รีบปิดประตูแทบจะทันที แต่คิมหันต์เร็วกว่ารีบคว้าประตูแล้วก็เปิดออกจนเข้ามาอยู่ภายในห้องได้สำเร็จ“ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้นะ” ณิชาบอกกับแขกที่ไม่ได้รับเชิญนิ่ง“ไม่ จนกว่าเธอจะกลับไปกับฉันด้วย”“ฉันไม่มีทางกลับไปกับคุณเด็ดขาด คุณกลับไปได้แล้ว” พูดจบก็ผลักร่างสูงให้ออกไปนอกห้อง แต่ก็เหมือนจะยากลำบาก เพราะเขาทั้งตัวโตกว่า และก็แรงเยอะกว่าเธอหลายเท่า“ไม่ไป ถ้าเธอไม่กลับไปกับฉัน ฉันก็จะอยู่ที่นี่กับเธอด้วย” พูดจบเขาก็เดินไปนั่งที่โซฟาภายในห้องอย่างหน้าตาเฉย ไม่ได้สนใจเลยสักนิดว่าเจ้าของห้องจะไม่พอแค่ไหน“ไม่ได้ คุณจะมาอยู่ที่นี่ไม่ได้ ก็ในเมื่อคุณก็ได้ทุกอย่างไปหมดแล้วนี่”ไม่ตอบ แถมยังนั่งหน้ามึนอย่างกับเป็นห้องของตัวเอง จนณิชาก็จนปัญญาที่จะไล่แล้วเหมือนกันได้ ในเมื่อเขาอยากอยู่ที่นี่นัก ก็อยู่ไป เพราะคนอย่างเขาคงจะทนได้ไม่นานนักหรอกหญิงสาวยกอาหารมื้อค่ำที่ทำเอาไว้มานั่งทานที่โต๊ะอาหารเล็กๆ ไม่แม้ที่จะเรียกคนที่นั่งอยู่ที่โซฟามาร่วมโต๊ะด้วยเลยสักคำกินมื้อค่ำเสร็จก็จัดการล้างจานเก็บเรียบร้อย ก่อนที่จะหนีเข้าไปในห้องนอนเพื่อทำธุระ

ตอนที่28ฉันกับคุณคิมกลับมาที่บ้านในช่วงสาย ก่อนที่ฉันจะรู้ว่าวันนี้ตอนค่ำจะต้องไปงานเลี้ยงส่งลูกค้าจากญี่ปุ่นที่มาดูงานกับเขาฉันถูกจับแต่งหน้าทำผมจากช่างฝีมือดีที่คุณคิมเตรียมเอาไว้ พร้อมกับชุดราตรีหรูที่เขาก็เป็นคนจัดเตรียมเอาไว้ให้เหมือนกันเรามาถึงงานในช่วงค่ำ งานจัดที่โรงแรมหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา มีแขกคนสำคัญมากมายที่ฉันแทบจะไม่รู้จักเลยสักคน และในงานคุณประพรตกับจารวีก็มาร่วมงานด้วย“นี่คุณฮาดะกับภรรยา” คุณคิมแนะนำฉันให้รู้จักกับแขกคนสำคัญของงานนี้“สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้ทำความเคารพชาวญี่ปุ่นสองสามีภรรยา“นี่คือคุณณิชา จิโรจน์พาณิชย์ ภรรยาของผมครับ” คุณคิมเอ่ยบอก“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” คุณฮาดะพูดเป็นภาษาไทยแต่สำเนียงญี่ปุ่น แต่ก็พอจะเดาออกว่าเขาพูดว่าอะไร ส่วนหนึ่งที่คุณฮาดะพูดภาษาไทยพอได้บ้าง ก็เพราะมาประเทศไทยอยู่บ่อยๆ“คุณณิสวยอย่างที่คุณคิมพูดเอาไว้จริงๆ ด้วย” คุณฮาดะเอ่ยชม จนฉันแอบเขิน เพราะไม่คิดว่าคุณคิมจะพูดถึงฉันให้เขาฟังเมื่อฉันเห็นว่าคุณคิมกับคุณฮาดะพูดคุยถึงเรื่องธุรกิจ ฉันเลยขอเลี่ยงออกมาหาเครื่องดื่มที่อยู่ใกล้ๆ“ไม่คิดว่าจะเจอคุณที่นี่นะคะ” เสียงทักทายที่แสนจะ

ตอนที่30คิมหันต์กลับเข้ามาในบ้านในตอนสาย ซึ่งคลาดกับณิชาที่เพิ่งจะออกจากบ้านไปเหมือนกันหลังจากที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย เขาก็ตรงดิ่งไปที่คอนโดของเธอทันที“คุณมาที่นี่อีกทำไม?” ประโยคแรกของณิชาที่เอ่ยขึ้น เมื่อประตูเปิดแล้วผู้ที่มาเคาะประตูเรียกคือคิมหันต์“ณิ ทำไมคุณถามผมแบบนี้ล่ะ” เขาเดินเข้ามาสวมกอดคนที่ได้ชื่อว่าภรรยา หลังจากเดินตามเธอเข้ามาภายในห้องแล้ว“ปล่อยฉัน! แล้วคุณก็กลับไปได้แล้ว” คำพูดที่เย็นชาของคนในอ้อมกอด ทำให้คิมหันต์อดที่จะแปลกใจไม่ได้ว่าคนตรงหน้าไปอารมณ์เสียอะไรมา“คุณเป็นอะไรณิ”“ฉันน่ะเหรอ? ก็เป็นแค่หมากในเกมของคุณไง”“นี่คุณพูดเรื่องอะไร ผมไม่เข้าใจ”“คุณเลิกทำตัวเป็นคนดีกับฉันได้แล้ว เพราะฉันจะไม่หลงเชื่อคุณอีกแล้ว” พูดจบร่างบางก็ทั้งผลักทั้งดันร่างสูงให้ออกไปนอกห้อง ก่อนที่จะปิดประตูล็อกห้องอย่างไม่ใส่ใจกับเขาที่เอาแต่เคาะประตูเรียกเธออยู่ด้านนอก ท่ามกลางความงุนงงที่เกิดขึ้นคิมหันต์กลับออกมาที่รถอย่างหัวเสีย เขามีแต่คำถามในหัวเต็มไปหมดว่าเกิดอะไรขึ้นกับณิชา ทำไมเธอถึงได้เย็นชาและไล่เขาอย่างกับตัวอะไรก็ไม่รู้ ทั้งที่ก่อนหน้านั้นเรายังดีๆ กันอยู่เลย แถม