Tous les chapitres de : Chapitre 41 - Chapitre 50

"พี่วันนี้ทำแกงอะไรมาเอาอกเอาใจคุณตุลา จับไว้ดี ๆ ละ อย่าให้หลุดมือไปได้" หญิงสาวหน้าตาสะสวยเดินเข้ามาทัก พร้อมกับพูดจาสุนัขไม่รับประทาน แม้จะได้ยินคำพูดทับถมแบบนี้ทุกวี่ทุกวันแต่องุ่นก็ไม่ชินสักที"ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง แต่ไม่ทราบว่าคุณกำลังเข้าใจอะไรผิดอยู่หรือเปล่าคะ อย่าตัดสินคนอื่นจากความคิดและการกระทำของตัวเอง เพราะมันทำให้มองออก ว่าคุณมีความคิดที่แคบและแย่แค่ไหน" องุ่นพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล แต่กลับทำให้คนฟังรู้สึกเจ็บลึกถึงใจ เมื่อคำพูดเหล่านั้นมันแทงใจดำของหล่อน"ทำไมรับไม่ได้เหรอ ฉันก็เห็นว่าพี่มีความสุขและสบายดี กินอิ่มนอนหลับที่ได้แย่งแฟนคนอื่น" "ก่อนที่เธอจะว่าใครควรกรองข่าวให้มันดี ๆ ก่อนนะ" องุ่นพูดพร้อมกับยิ้มอ่อนออกมา เพื่อแสดงออกว่าเธอนั้นบริสุทธิ์ใจ ไม่ได้คิดแย่งแฟนของใคร แต่ก็ไม่อยากแสดงตัวว่าเป็นตัวจริงเช่นกัน เพราะเธอนั้นยังคงมีบางสิ่งที่สงสัยในตัวตุลา "แม่ค้าอย่างพี่ก็เป็นแค่ของเล่นคนรวยเท่านั้นแหละ มองยังไงพี่ก็ไม่มีทางสู้คุณบุษบาได้หรอก" พูดจบประโยคหล่อนก็เดินจากไป ทำให้องุ่นพอจ

"พี่ตุลาที่แพนพูดมาอาจจะฟังดูโง่ แต่ความรักมันไม่มีกฎตายตัว ทั้งที่รู้ว่าเขาพยายามจะทำให้เราเสียใจ แต่แพนกลับเป็นเหมือนแมลงเม่า ที่กำลังจะบินเข้ากองไฟ พูดไปคงไม่มีใครเห็นใจ แพนด้าโง่เองแหละค่ะ ที่ไปหลงรักผู้ชายอย่างคุณซันนี่" นี่เป็นครั้งแรกที่แพนด้าได้ระบายความในใจออกมาอย่างหมดเปลือก เมื่อคนรับฟังนั้นคือตุลา เขาเป็นดั่งพี่ชายที่เธอนั้นไว้วางใจไม่ต่างจากสิงโต "เด็กโง่...มาดื่มเฉลิมฉลองให้กับความรักของหนูดีกว่า พี่ว่ายังไงซันนี่ก็ต้องตกหลุมรักน้องสาวพี่แน่ เพียงแค่ตอนนี้มันอาจจะยังไม่รู้ใจตัวเอง อย่ากังวลใจไปเลย พี่ก็อยากจะรู้เหมือนกันถ้ามันเจอผู้หญิงดี ๆ อย่างหนู แล้วยังไม่ยอมคว้าเอาไว้ ปล่อยให้หลุดมือไป ชาตินี้มันคงไม่มีทางได้เจอใครที่จริงใจกับมันแล้วแหละ" ประโยคเมื่อสักครู่ตุลาพูดออกมาตามความเป็นจริง เพราะผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้ซันนี่ ส่วนมากก็หวังเพียงแค่กอบโกย ผลประโยชน์จากเขาทั้งนั้น "อ้าว! ชนแก้ว"

ตุลานั่งอยู่อีกมุมของโซนวีไอพี เขานั่งจิบบรั่นดีพร้อมกับทอดสายตามองไปที่แพนด้าด้วยความห่วงใย เมื่อมีผู้ชายสองคนกำลังเดินเข้าไปหาแล้วนั่งลงประกบหญิงสาวเอาไว้ทั้งซ้ายและขวา จนแพนด้ารู้สึกอึดอัด เธอแอบชำเลืองหางตามองมาที่ตุลา เมื่อเห็นสายตาอันอบอุ่นของชายหนุ่มสบมาที่เธอด้วยความรู้สึกรักและห่วงใยเธอ ไม่ต่างจากน้องสาวในไส้ จึงทำให้แพนด้ารู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยตุลาก็คงไม่ปล่อยให้ผู้ชายคนไหนลวนลามเธอ ฉะนั้นหญิงสาวจึงควรใช้โอกาสนี้ เพื่อทำให้ซันนี่รู้ว่าเธอก็มีดีกับเขาเหมือนกัน "อุ้ยตายแล้ว! ไม่คิดว่าจะเจอคุณที่นี่ ขอบุษนั่งด้วยคนนะคะคุณตุลา" น้ำเสียงของบุษบาทำให้ตุลารู้สึกเซ็งจนต้องถอนหายใจออกมา แต่หล่อนก็ไม่ได้แคร์ รีบหย่อนก้นลงนั่งข้าง ๆ ชายหนุ่มโดยที่ไม่รอให้เขาอนุญาต "ผมไม่คิดว่าจะเจอคุณที่นี่ คุณบุษบาจะดื่มอะไรสั่งได้ตามสบายนะครับเดี๋ยวผมเลี้ยงเอง แต่ผมคงอยู่ไม่ดึกสักพักก็จะกลับแล้ว" ชายหนุ่มรีบพูดออกตัว เพราะเขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้น่ากลัว จนไม่อยากเอาชีวิตเข้าไปพัวพัน และถ้าองุ่นรู้ว่าเขามานั่งดื่มกับหล่อนแบบนี้หญิงสาวต้องเข้าใจผิดแน่ ที่บอกจะไปท

ในเวลานี้ตุลาแทบจะทนไม่ไหว เขาอยากจะเดินเข้าไปชกหน้าผู้ชายสองคน ที่กำลังพยายามช่วยกันพยุงแพนด้าให้เดินตามพวกเขาออกไปด้านนอก ขณะที่ตุลากำลังลุกขึ้นยืน เป็นจังหวะที่ซันนี่เดินตามแพนด้าและชายสองคนออกไปพอดี จึงทำให้เขาเชื่อว่าชายหนุ่มก็คงจะมีใจให้กับแพนด้าบ้างไม่มากก็น้อย ตุลาจึงเดินตามซันนี่ออกไปห่างๆ "อ้าว! ซันนี่แล้วค่าเหล้าใครจะจ่ายวะ ฉันลงบัญชีนายไว้นะ" เพื่อนของเขาก็ยังงง ที่อยู่ดี ๆ ซันนี่ก็รีบลุกเดินออกไปทันที"คุณซันนี่รอมิเกลด้วยค่ะ" เมื่อหญิงสาวคว้ากระเป๋าถือได้ หล่อนจึงรีบวิ่งตามซันนี่ออกไป เพราะวันนี้หล่อนยังไม่ได้ทิปจากเขาแม้แต่สตางค์แดงเดียว เมื่อชายสองคนพาแพนด้าออกมาด้านนอก พวกเขาพยายามจะพาเธอไปยังรถที่จอดเอาไว้ ในเวลานี้แพนด้าพยายามตั้งสติ เมื่อเธอรู้ตัวแล้วว่า สองคนนี้ต้องเอายาอะไรสักอย่างผสมลงไปในเครื่องดื่ม เพราะในเวลานี้ร่างกายของเธอเริ่มมีความต้องการชายทั้งสอง จนแทบจะไม่สามารถควบคุมได้ เมื่อเลือดในการเริ่มสูบฉีดวูบวาบไปทั้งตัว ฮอร์โมนในกายพุ่งปรี๊ด เหมือนกับว่า

"นิ้วของฉัน มันไม่ได้เรื่องเอาซะเลย คุณช่วยฉันหน่อยนะคะ ไม่ไหวแล้ว... อ๊า คุณขา...อ๊าาา" หญิงสาวคนที่เคยพูดจากระด้างกระเดื่องใส่ชายหนุ่ม ในเวลานี้น้ำเสียงของเธอช่างอ่อนหวานและเย้ายวนชวนเขาขึ้นเตียง ถ้าหากว่ายานั่นหมดฤทธิ์ลงไม่รู้ว่าแพนด้า จะเสียใจกับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นหรือไม่ ที่เธอนั้นจะต้องตกเป็นภรรยาของซันนี่ก่อนวันวิวาห์ "แพนด้าเดี๋ยว! เอามือของคุณออกไปก่อน แยกข้างหน้าก็ถึงคอนโดของผมแล้ว ทำไมหื่นแบบนี้ ผมน่าจะใช้ไม้นี้กับคุณไปตั้งนานแล้ว ใจเย็นๆ หน่อยสิครับ ผมรู้นะเมื่อสักครู่คุณสำเร็จได้ด้วยมือเราไปแล้ว"ในเวลานี้ซันนี่เองก็รู้สึกแปลกใจตัวเองเหมือนกัน ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นเขาจะใจเย็น และพูดเกลี้ยกล่อมเธอแบบนี้ไหม แล้วคิดจะพาหญิงสาวคนนั้นกลับมาที่คอนโดหรือเปล่า ยิ่งกว่านั้นก็คือภายในใจลึก ๆ ของเขานั้นรู้สึกเป็นห่วงหญิงสาวมากกว่าต้องการสนองความใคร่จากเรือนกายของเธอ "ทำไมต้องคาดเข็มขัดให้มันยุ่งยากด้วยก็ไม่รู้ ปลดออกย