Hindi sumagot ang lalaki. Parang mahimbing na itong natutulog, walang kahit anong galaw o reaksyon.Bahagyang ngumiti si Natalie, saka dahan-dahang pumasok sa kumot na nakabalot sa katawan ni Theodore. Maingat siyang dumikit mula sa likuran, marahang pumulupot ang mga braso niya sa baywang ng lalaki.Mainit ang balat nito, matatag ang likod, at ang baywang—lean, malakas, at parang hinugis nang may intensyon na tuksuhin ang isip ng sinumang makakadikit. Hindi niya mapigilang kiligin nang bahagya.Pagod na pagod siya sa buong araw—sa emosyon, sa pangungulo, sa pag-iisip. Kaya nang idantay niya ang mukha sa likod ni Theodore at malanghap ang amoy nitong pamilyar, may kakaibang kapayapaan ang dumaloy sa kanya. Para bang narito ang lugar kung saan siya dapat umuuwi, saan siya ligtas, saan siya pinapatahimik.Makalipas ang ilang minuto, unti-unti siyang bumigay sa antok.Pero bago tuluyang lumalim ang kanyang tulog, parang naramdaman niyang bumaling ang katawan ni Theodore. Isang iglap lang
Terakhir Diperbarui : 2025-11-15 Baca selengkapnya