Semua Bab Second Chance With Her Billionaire Husband (SPG): Bab 81 - Bab 90

Habang si Natalie ay humihigop ng tubig, bigla niyang narinig ang sinabi sa kabilang linya ng telepono. Hindi niya napigilan ang sarili, at sa isang "pff," sumabog ang tubig mula sa kanyang bibig.“Blind date? Hindi, may asawa at anak na si Theodore! At ano bang relasyon mo kay Theodore? Paano ka naman ang mag-aayos ng blind date para sa kanya?”Tumigil sandali si Natalie at inisip kung narinig ba niyang tama ang sinabi ng hacker. Ang kanyang utak ay tila naglalaban-laban sa mga ideya habang ang puso niya ay kumabog nang mabilis. Blind date? Para kay Theodore? Hindi siya makapaniwala.Sumagot ang hacker na may nakangising tono, “Malapit kami sa isa’t isa. Kaya ko panghawakan ang kasal niya. Oo, may asawa siya ngayon, pero maghihiwalay din sila, at mangyayari ‘yan sa lalapit na panahon. Kailangan mo lang sabihin kung nais mo o hindi.”Tila nagkakaroon siya ng vertigo sa mga sinabi ng hacker, at natulala siya sa kabilang linya ng telepono. Ang mga salitang narinig niya ay tila hindi bum

Sa mismong puso ng pinakamataong distrito ng kabisera nakatayo ang isang gusaling kilala bilang Eye of the Capital—isang high-end na Western restaurant na itinayo para sa mga taong sanay sa marangyang pamumuhay. Ang 33rd floor nito ay may floor-to-ceiling windows na nag-aalok ng malawak na tanawin ng mga kumikislap na ilaw ng lungsod, para bang hawak mo sa palad ang buong kabisera. Hindi nakapagtataka kung bakit ito tinawag na Eye of the Capital—dito tanaw ang pinakamaganda, pinakamahal, at pinakamasalimuot na anyo ng siyudad.Pagdating ni Natalie sa lugar ng blind date, agad niyang nasilayan sina Theodore at Nathan na nakaupo malapit sa bintana. Sa gitna ng nakasuot ng tuxedos at mamahaling suit ang dalawang lalaking hindi kailanman nagkulang sa presensya.Si Theodore, na kilala sa lipunan bilang isang “demonyong” kahit mismong si Ms. Flores ay tila gustong dungisan, ay naka-black turtleneck at overcoat na gawa sa Australian wool. Simple lang sa unang tingin, pero ang gupit, tindig,

Pagkatapos ng nakakapagod at nakakairitang blind date na iyon, dumiretso si Natalie sa kotse at nagmaneho papunta sa kindergarten para sunduin ang kanyang anak. Gusto na niyang matapos ang araw at makita si Lia—ang tanging nagbibigay ng gaan sa bigat ng mga nangyari.Huling klase daw ng araw na iyon ay “physical education,” pero sa totoo lang, laro-laro lang ang mga bata—tumbling, harutan, soccer, badminton, basta anything para mailabas nila ang energy nila.Mula pa lang sa malayo, nang makita niya ang dalawang pigtails ng anak, gumaan ang dibdib ni Natalie. Wala raw Linggo na hindi niya kinukunan ng cute photos si Lia, kaya tumapat siya sa anggulo kung saan makukuha niya ang batang nagja-jump rope. Nakangiti pa siya habang inaangat ang phone para kuhanan ng picture——pero isang soccer ball ang biglang lumipad, mabilis at diretsong tumama sa noo ng bata.“Ay!” Napasinghap siya.Tumilapon si Lia sa lupa, napahiga, at hindi agad bumangon. Bago pa man makatakbo si Natalie, may tumayo nan

Sa kabilang banda ng mesa, nakakunot ang noo ni Nathan habang nag-iisip. Bakit kaya ang bilis umalis ng matchmaker kanina? Hindi ba nila nagustuhan si Theodore? Kung tutuusin, bihira siyang makakita ng tao—lalo na babae—na hindi naa-attract sa Daddy niya. Kaya medyo off talaga ang nangyari kanina.Samantala, si Natalie ay nilamon ng malalim na pagsisisi. Kung alam ko lang na misunderstanding pala ang lahat… hindi ko sana tinanggihan si Theodore kanina! Siya na mismo ’yung nag-aalok ng sarili, tapos tinanggihan ko? Anong klaseng tanga…?Dahil hindi mapakali, kumuha siya ng dice sa FB Messenger. Nagdesisyon: kapag odd number—palampasin. Kapag even—gagawa siya ng move. Bahala na.Tumunog ang phone ni Bianca.Dice roll.Lumabas: 3.Nag-type si Bianca ng question mark, pero agad na-withdraw ni Natalie ang message.Isa pang dice roll.This time: 1.Withdraw ulit.Napakunot-noo si Bianca. Hindi niya alam kung anong kababalaghan ang nangyayari, pero since mukhang larong dice lang naman, nakig

Mainit at mabango ang mga maliliit na wonton sa harap ni Nathan. Manipis ang balat, malambot sa kagat, at puno ng lasa. Halos sumabog sa kanyang bibig ang tamang timpla at ang init ng sabaw na kasama nito. Napangiti siya ng malaki, at kumikislap ang mga mata sa tuwa.“So delicious!” bungad niya. Parang hindi siya makapaniwala—mas masarap ito kaysa sa anumang French cuisine na natikman niya sa mga mamahaling restaurant! Napuno ng tuwa ang dibdib ni Nathan, at halos kalimutan niya ang buong mundo sa sarap ng bawat kagat.Hindi nagtagal, wala nang natira sa bowl niya. Binangon niya ang kamay at hinawakan ang kutsara, tinitiyak na tapos na nga ang lahat. “Grandpa, I want another bowl!” utos niya, parang bata lang na walang pakialam sa oras.Tahimik na pinagmamasdan ni Natalie ang anak, nakapatong ang baba sa kanyang palad habang sinusuri ang bawat ekspresyon ng bata. “Pogi, ano ba talaga ang gusto mo?” tanong niya, sabay ngiti na may halong curiosity. Gusto niyang maintindihan si Nathan,