All Chapters of Promises Turned to Ashes: The Billionaire Who Shattered my Heart: Chapter 21 - Chapter 30

Inihilig ni Lander ang kanyang siko sa baba, bahagyang ikiniling ang ulo habang nanonood—tila isang manonood lamang, walang balak na makialam o kumampi.Namula sa galit ang babae sa tabi niya dahil kay Diana.“Ikaw… huwag kang masyadong mayabang. Dalawang araw ka pa lang niyang pinapansin. Mas marami na siyang babaeng nakita kaysa sa bilang ng pagkaing nakain mo. Huwag mong isipin na pinagtutuunan ka niya ng totoong atensyon.”Kumibit ang balikat ni Diana na para bang walang pakialam. Wala naman siyang balak makipagrelasyon kay Lander Sales, wala sa kanya kung ilang babae na ang nakita at naikama nito.Bukod pa roon, sa ganda ng anyo at taas ng katayuan ng lalaki, natural lang na maraming babae ang magkakandarapa sa kanya.Bahagyang ngumiti si Diana , ngunit malamig ang ngiting iyon. “Ayos lang, basta’t sa ngayon, ang puso niya’y nasa akin.”Hindi inaasahan ng babae na ganoon kalakas ang loob ni Diana. Sa huli, wala na itong nagawa kundi ang iritadong tumingin nang masama sa kany

Huminga nang malalim si Diana. “May iba akong pakay kay Mr. Sales.”Napangiwi si Lily at mariing bumulong sa gilid, “Ang LS ang pinakamalaking karibal ng ating kumpanya. Bilang project director, kung masyado kang malapit kay Mr. Sales, talagang kahina-hinala iyon.”“Anong pakay?” malamig na tanong ni Timothy habang nakatitig sa kanya. “Hindi na ito basta personal na bagay—may pananagutan ka na ngayon sa buong kumpanya.”Parang may malamig na hangin na dumampi sa dibdib ni Diana. Ang paraan ng pagtitig ni Timothy, pati ang bigat ng tono ng kanyang tanong, pakiramdam niya ay para siyang kriminal na iniimbestigahan. Dahil lang sa isang kaswal na salita ni Jenny na baka lilipat siya sa LS, agad nitong ipinagpalagay na iyon din ang dahilan ng kanyang pakikipagkita kay Lander.Nanatiling tuwid ang ekspresyon niya. “Hindi maaaring sagutin ,dahil masyado iyong personal.”Ngayong umabot na sa ganitong sitwasyon, anumang palusot ang sabihin niya ay hindi na tatanggapin ng kanyang asawa. Buko

Sa huli, nanatiling kalmado ang ekspresyon ni Diana, kasintahimik ng tubig, na para bang hindi kanya ang posisyong binawi. Ni hindi man lang siya kumunot-noo. Tanging siya lamang ang nakakaalam kung ano ang kahulugan ng lungkot na nauwi sa pamamanhid—may isang uri ng sakit na tinatawag na pagiging manhid.Hindi na ito ang unang beses na umasta si Timothy nang ganoon. Mula nang sabihin ni Jenny sa kanya na pumunta siya sa LS upang lumipat ng trabaho at naniwala naman siya rito, nakatakda na ang magiging resulta.Sa sandaling iyon, hindi napigilan ni Aurore na ipagtanggol si Diana. “President Valencia, maipapagtanggol ko si Director Diana. Talagang pumunta siya sa LS dahil sa personal na dahilan, wala siyang balak na lumipat ng kumpanya.”Gusto na nga niyang sampalin si Jenny. Paanong nagagawa nitong baliktarin ang katotohanan nang ganoon kadali, ang puti nagiging itim?Si Aurore ay likas na prangka, at hindi niya matanggap na mula nang dumating si Jenny ay palaging masama ang t

Bahagyang itinaas ni Diana ang kanyang mga kilay, kalmado at malamig ang tinig. “Wala man akong balak umalis ngayon o sa hinaharap, kailangan mong matutong protektahan ang sarili mo. Huwag maging padalos-dalos, at huwag na huwag mong sasagutin ang nakakataas sa harap ng iba.”Maraming amo ang hindi magugustuhan ang prangkang ugali ni Aurore, pero si Diana, hinahangaan pa niya iyon. Sa kanyang koponan, hindi niya kailangan ng isang kagaya ni Jenny na ang alam lang ay magbulong ng matatamis na salita sa tenga ng iba.Namula ang mga mata ni Aurore. “Naiintindihan ko. Kung hindi… bakit hindi ka na lang lumipat sa LS? Simula nang dumating si Jenny dito sa kumpanya, naging magulo na lahat.”Agad na tinakpan ni Diana ang bibig nito. “Huwag ka nang magsalita ng ganyan. Sa ngayon, umuwi ka na muna, mag-impake ka at maghintay ng balita mula sa akin. Galit pa si President Valencia, hindi tamang oras para magsalita ako.”Bukod pa roon, hindi rin niya alam kung kailan muling sisulpot si Jen

Maingat na pinakalma agad ni Timothy si Jenny. “Huwag mong isipin nang sobra ang tungkol dito. Abala lang si Diana kanina. Sabi niya, iinumin din niya mamaya.”Agad na naging malandi ang boses ni Jenny. “Nagsisinungaling ka. Hindi ko naman nakita si Diana na uminom. Timothy, kailangan mo akong ipagtanggol. Minsan kasi, clumsy ako magsalita—baka nakaka-offend ako nang hindi ko sinasadya.”Ang kaakit-akit na lambing sa tinig ni Jenny ay nagbigay kay Diana ng pangingilabot sa balat. Sa sandaling iyon, halos hiniling niyang sana hindi na bumalik ang pandinig niya—para hindi na marinig ang nakakasuya at nakakasuklam na palitan ng lambingan nina Jenny at Timothy.“’Wag kang mag-alala,” ani Timothy. “Hindi magagalit sa’yo si Diana. Hindi ganoon kaliit ang puso niya. Kilala ko siya.”“Eh di bilisan mo na, ipainom mo na sa kanya ang kape na binili ko!” Maliwanag at malambing ang boses ni Jenny, puno ng dalagang kasweetan, parang kalansing ng maliliit na kampana—mahirap tanggihan.Itina