Juliana—Nanigas ako sa aking kinatatayuan.It was a good thing that I had already finished capping my tumbler before he came. Ramdam ko kasi ang kaunting panginginig ng aking kamay nang marinig ang naging tanong niya.“Sinabi kong ‘wag kang lalabas,” I heard him advanced behind me. “Or couldn’t you even understand a simple instruction? Huh?”Dahan-dahan ko siyang nilingon habang nanlulumo sa kadahilanang pinuntahan niya pa ako rito. I thought he would just let me be. Tutal, mayroon din naman akong sapat na rason.His eyes were already dark when our eyes connected with each other. Ngunit ang kanyang itim na mga mata ay tila ba lalong mas umiitim sa normal nitong kulay sa tuwing nakikita ako.Umangat ang isa niyang kilay nang hindi ako sumagot agad.I’m getting used to this expression of his.Sa isang linggo na pananatili ko rito sa mansyon, he made sure there wasn’t a day I wouldn’t feel like I didn’t belong here. At kung siya lang ang masusunod, he would have banished me right there
Last Updated : 2025-12-24 Read more