All Chapters of รักแลกร้ายเลว: Chapter 11 - Chapter 20

#รักแลกร้ายเลว_EP.11การ์ฟีลด์ผมโมโหมากคิดว่าการที่เธอยอมมาหาในครั้งนี้เพราะเธอคงรู้แล้วว่าควรจะต้องทำอะไรเพื่อผมบ้าง! แต่เปล่าเลยยังคงหวงตัวเหมือนเดิม!ผมเลยบอกเลิกเธอๆ ร้องไห้ฟูมฟายโวยวายใจจะขาด! ผมน่ะไม่ได้ล้อเล่นแต่ให้ไอ่บอลไปหาเด็กมาจริง! ถ้าเธอไม่ไป! ผมก็จะเอาแม่งต่อหน้าเธอนี่แหละ! เอาให้หลอนกันไปข้างนึง!!แต่เกมส์ดันพลิกล็อค...เธอถามว่าเซ๊กมันสำคัญกับผมมากหรอ ผมก็ตอบว่าใช่!ตอนนี้ผมกลืนน้ำลายลงคอ เอื้อก...เธอถอดเสื้อผ้าออกอยู่ตรงหน้าผมแล้ว ไม่คิดว่าเธอจะใจกล้าขนาดนี้ ใจผมเต้นแรงแทบทะลุออกจากอก...ยามมองหน้าอกที่แปะบราสีดำไว้ของเธอผมมองมันไม่วางตา...เธอขยับเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับเสียงสะอื้นเบาๆ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผิวเธอจะใสจนมองเห็นเส้นเลือดขนาดนี้! เอวที่คอดและหน้าท้องแบนราบนั้น หุ่นเธออาจจะผอมไปนิดแต่รวมๆ แล้วแบบนี้ถือว่าพรีเมี่ยมเลย ตัวท๊อป!เธอใช้มือโอบรอบคอผมและเงยหน้าสบตา...แพขนตาเธอเปียกน้ำตา ขอบตาเธอแดงเทือกน้ำตาไหลออกมา แววตาที่เธอมองมา...ผมรู้ว่าเธอรักผมมากไม่งั้นเธอคงไม่ทำโง่ๆ แบบนี้ก่อนเธอจะเคลื่อนหน้าเข้ามาและกดจูบผมๆ เล่นตัวไม่จูบตอบเธอควานลิ้นร้อนเข้ามาผมสติกร

#รักแลกร้ายเลว_EP.13พิมพ์ใจฟ้าสว่างแล้ว...ฉันมองเค้าที่กำลังขับรถมาส่งที่คอนโด เค้าปลุกฉันและพูดเพียงแค่จะไปส่ง หลังจากนั้นก็ไม่มีคำพูดใดหลุดจากปากเราอีก ฉันกำมือตัวเองแน่นไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดประโยคสนทนาไหนดี"ลงไปซื้อยา" เค้าตบไฟเลี้ยวก่อนข้างทาง 'ร้านขายยา 24 ชม.' ฉันเปิดประตูรถและเดินเข้าร้านยา"ยาคุมฉุกเฉินแผงนึงค่ะ" คนขายมองหน้าฉันด้วยสายตาเรียบเฉย"เม็ดแรกควรรับประทานภายใน 72 ชั่วโมงหลังมีเพศสัมพันธ์และนับไปอีก 12 ชั่วโมงก็ทานอีกเม็ด ทั้งหมด 60 บาท" ฉันยื่นแบงค์ 1,000 ให้ และยืนรับเงินทอนมีเด็กวัยรุ่นเดินเข้ามาท่าทางเมามาย"พี่ยาคุมฉุกเฉินกล่องนึง" ฉันเอื้อมมือไปรับเงินทอนมือสั่น"พี่กินแล้วจะยังท้องไหมอ่ะ!" ฉันรีบเดินออกมาจากตรงนั้นน้ำตาคลอหน่วยและเปิดประตูรถขึ้นไปนั่ง"เป็นอะไรอีก!" ฉันส่ายหัว"คุณมีน้ำไหมคะ" เค้าเอื้อมไปหยิบขวดน้ำขวดใหญ่ที่ยังไม่ได้เปิดที่เบาะด้านหลัง คงเป็นน้ำที่แถมมาจากการเติมน้ำมัน ฉันรับมาเปิดปากขวดแต่มันเปิดไม่ออก"แค่เปิดขวดน้ำยังไม่ได้เอามานี่!" เค้ากระชากขวดไปก่อนจะเปิดและส่งให้ฉันเปิดกล่องแกะยาเม็ดแรกใส่ปากกระดกน้ำตาม...น้ำตาไหลหางตา ก่อนจะปิดขวดแล

#รักแลกร้ายเลว_EP.15พิมพ์ใจฉันเดินเปิดประตูขึ้นรถและหันกลับไปดูก่อนกดกระจกลงนิดนึงโบกมือให้แม่ๆ ส่งยิ้มให้ฉันและเดินเข้าบ้านไป ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันกำลังทำอะไรอยู่เหมือนกัน ดูเหมือนคนโง่งี่เง่าแต่ตอนนี้ฉันมีความสุขกับชีวิตแบบนี้และฉันหวังว่าสักวันฉันจะคิดได้เอง"คุณพิมพ์เปิดเครื่องด่วนครับ...นายโมโหมาก""อื้ม" ฉันหยิบโทรศัพท์กดเปิดเครื่องและถอนหายใจ สงสัยวันนี้ฉันจะใช้บุญเก่าหมดแล้ว กลับไปไม่รู้จะเจออะไรบ้างแต่ก็ช่างเถอะเค้าโกรธแป๊ปเดียวแหละเดี๋ยวก็หาย"ครับคุณบอล...กำลังไปคลับครับ ครับ" ฉันหันหน้าออกมองข้างทาง...ฉันก็ไม่ได้ไปไหนเลยอยู่บ้านกับแม่แท้ๆ#ไนท์คลับคนขับรถจอดที่เดิมคือข้างๆ คลับฉันลงรถเห็นบอลยืนรออยู่ปากบันไดชั้น 1 ฉันถอนหายใจออกมา ก่อนบอลจะรีบเดินเข้ามาหาฉัน"นายโมโหมากคุณพิมพ์รีบเข้าไปเถอะครับ!" ฉันเดินตามที่เค้าบอกแต่ไม่ได้รีบเพราะไม่รู้จะรีบไปทำไมยังไงก็โดนอยู่แล้ว"ก๊อกๆ" บอลที่อยู่ข้างหน้าเปิดประตูห้องทำงานเข้าไปแอร์เย็นกระทบหน้าฉันพร้อมกับควันบุหรี่ที่คละคลุ้ง ฉันใจเต้นระทึกมองเค้าที่ใส่เสื้อสีดำยืนหันหลังมองลงไปที่ด้านล่างคลับอยู่ ทุกอย่างในห้องเงียบฉันไม่กล้าจะห

#รักแลกร้ายเลว_EP.17พิมพ์ใจวันนี้เป็นวันเปิดร้านวันแรกร้านที่ฉันทุ่มเทกับมันมาตลอดหลายปี ทุกสิ่งเป็นไปตามที่ฉันหวังไว้และฉันพอใจกับมันมาก"ยินดีด้วยนะพิมพ์" ฉันหันไป"เทียน!!" ฉันโผกอดเพื่อนสนิท"ขอให้ทุกอย่างราบรื่น เฮงๆ นะจ๊ะ" ฉันกอดกันแน่น"นี่คุณทิ...แฟนฉันเอง" ฉันมองผู้ชายหน้าตาดี สูง ขาว ตรงหน้า"สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ พิมพ์ใจค่ะ""ยินดีเช่นกันครับ...ร้านคุณพิมพ์อบอุ่นมากเลยครับ" ฉันยิ้มแก้มปริ"เชิญนั่งก่อนค่ะ""คุณพ่อคุณแม่ไม่มาหรอ" เทียนถามถึงพอแม่ฉัน"กลับไปแล้วน่ะพอดีคุณแม่เวียนหัว" เราคุยกันไปสักพักฉันก็ไปต้อนรับแขกคนอื่น"น้องพิมพ์ยินดีด้วยครับ!" กระถางดอกทานตะวันใบใหญ่ยืนมาให้ฉัน ฉันหัวเราะออกมา"พี่วิน! ไม่หนักแย่หรือคะ!" ฉันรีบบอกให้เด็กในร้านมายกไป"เพื่อน้องพิมพ์ยกมาทั้งสวนยังได้เลยครับ!" เค้ากระซิบบอกฉันห่างๆ"แหม! ได้ยินมาถึงนี่เลยค่ะ" เทียนเอ่ยแซว"เอ้า! คุณเทียน คุณทิ สวัสดีครับ โทษทีครับผมไม่ทันมอง""เข้าใจอยู่ค่ะ...ความรักมันคงบังตา ฮ่าๆๆๆ" ฉันตีไปที่แขนเทียน"เทียนพูดอะไรก็ไม่รู้!""อะไรฉันยังไม่ได้เอ่ยชื่อเลย!" ฉันอยากจะแทรกแผ่นดินหนี"ถ้ายังไม่หยุ

#รักแลกร้ายเลว_EP.19มาวิน'พิมพ์ไม่อยากกลับบ้าน...ขอไปอยู่กับพี่วินก่อนได้ไหมคะ'ผมเลี้ยวรถเข้าคอนโดจอดรถเข้าซองและหันไปมองเธอที่นอนหลับอยู่บนเบาะรถ ตอนเธอเอ่ยบอกผมๆ ทำตัวไม่ถูกเลยไม่ได้ตอบรับแต่ก็ขับมาจนถึงคอนโดเราไม่ได้พูดอะไรกันจนถึงที่นี่"น้องพิมพ์..." ผมปลุกเธอเบาๆ"...ถึงแล้วหรอคะ" เธอชันตัวลุกขึ้นมา"ถึงแล้วค่ะ...ป่ะลุกไหวไหมคะ""ไหวคะ...พิมพ์ไม่รบกวนพี่วินใช่ไหมคะ""ไม่เลยค่ะ...ไปเถอะอย่าคิดมาก" และผมก็เดินลงรถมาเปิดประตูให้เธอ เราเดินตรงไปที่ลิฟท์และกดไปชั้นเกือบบนสุดที่นี่ผมอาศัยอยู่คนเดียวจะมีน้องสาวมาพักบ้างเป็นบางครั้งบางคราว"น้องพิมพ์อาบน้ำก่อนเนอะ..." ผมเอ่ยบอกเธอที่ยืนเก้ๆ กังๆ อยู่กลางห้อง"พี่พักกับน้องสาวน่ะ...พอจะมีชุดอยู่บ้างเดี๋ยวพี่ไปหยิบให้" ผมบิดลูกบิดประตูห้องน้อง...ล็อค"อย่าเลยค่ะ พิมพ์ใส่ของพี่วินได้ อย่าไปรบกวนของน้องพี่วินเลย" ผมชั่งใจก็จริงของเธอน้องผมเป็นคนโลกส่วนตัวสูงขนาดอยู่กันสองคนพี่น้องมันยังล็อคห้องอ่ะคิดดู"งั้นน้องพิมพ์ตามมานี่ครับ" ผมเดินนำเข้าไปในห้องนอนผมและหยิบของใช้และเสื้อผ้าให้"ขอบคุณค่ะ" เธอก็เข้าไปอาบน้ำสักพักนึงก่อนจะเปิดประตูออก