ขาดคำปิยฉัตรก็โผเข้าหาเพื่อนซี้ แล้วปล่อยโฮออกมาอย่างสุดกลั้น เธอร้องไห้ฟูมฟายด้วยความเสียใจอยู่นาน แต่ก็สงบสติอารมณ์ได้ในที่สุด ข้อดีของปิยฉัตรคือไม่ปล่อยให้ความรู้สึกด้านมืดของตัวเองดำดิ่งลงไปจนไม่อาจฉุดรั้งได้ อย่างน้อยเธอก็ยังพอมีสติว่าตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่ “ไหนๆ คุณนีราก็ตายแล้ว จะเหลือก็แต่น้องกัปตัน ถ้าเจ้าหนูฟื้น กูก็ไม่จำเป็นต้องอยู่อีกต่อไป” หลังจากยกหลังมือขึ้นซับน้ำตาเบาๆ เจ้าของดวงหน้าแดงก่ำก็เอ่ยอย่างเด็ดเดี่ยว นอกจากจะรอให้น้องกัปตันพ้นขีดอันตรายแล้ว เรื่องหนึ่งที่ยังเปรียบเสมือนห่วงผูกคอรั้งไว้ไม่ให้ไปไหนได้คือเรื่องของนีรา หากทว่าเวลานี้นีราจากไปแล้ว ฉะนั้นเธอจึงไม่ต้องเฝ้าดูอาการ เพราะถึงอย่างไรคนที่น่าจะเป็นพยานให้เธอได้ก็ไร้ลมหายใจแล้ว ฉะนั้นเธอจึงหมดห่วง ถึงแม้ว่าลึกๆ จะรู้สึกผิดที่นีราจากไปเพราะหล่อนหาทางเข้าหาเธอเพื่อบอกถึงเรื่องคนร้ายก็ตาม “มึงจะไปจริงเหรอ?”ธารธาราถามเสียงสะท้าน รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก เพราะแววตาเจ็บปวดทว่าแน่วแน่คู่นั้นกำลังบอกเป็นนัยๆ ว่าปิยฉัตรอาจจะไปแล้วไม่กลับมาอีกเลยตลอดชีวิต “ถ้าน้องกัปตันฟื้น ก็ถือว่าหมดห่วง และกูก็ไม่จำเป็นต
آخر تحديث : 2025-11-05
