All Chapters of Crown Prince ลิขิตให้รักเจ้าชาย: Chapter 1 - Chapter 8

ประเทศอังกฤษนิ้วแกร่งเรียวยาวเปิดพลิกกระดาษบนหน้าหนังสือแผ่นแล้วแผ่นเล่าพลางสายตาคมก็จ้องมองตัวอักษรชวนลายตาด้านในไม่วางตาโดยไม่คิดที่จะสนใจผู้คนหรือเสียงพูดคุยหลากภาษารอบตัวแม้แต่น้อย…ชายหนุ่มนั่งอยู่ในห้องสมุดขนาดใหญ่ของเมืองที่ประชาชนและนักศึกษาสามารถเข้ามาค้นคว้าหาข้อมูลกันได้อย่างอิสระเพียงแค่แลกบัตรหรือเป็นพลเมืองที่เข้ามาถูกต้องตามกฎหมายของประเทศ ร่างสูงโปร่งตามแบบฉบับคนที่ดูแลร่างกายเป็นอย่างดี มีเฮดโฟนสีขาวคล้องอยู่ที่คอละสายตาออกมาจากหน้าหนังสือเพียงนิดเมื่อมือถือของตนที่วางคว่ำหน้าอยู่เกิดแรงสั่นกระทบกับโต๊ะจนแขนของเขาสัมผัสความรู้สึกได้ มือหนาเลยหยิบยกมันขึ้นมาเพื่อดูสายเรียกเข้า‘คุณย่ารดา’ คิ้วหนาขมวดเข้าหากันด้วยความฉงนที่คนปลายสายโทรเข้ามาหาเขาในเวลานี้จากประเทศไทย เพราะที่นี่ใกล้จะหกโมงเย็นแล้วแปลว่าที่ไทยก็เกือบเที่ยงคืนเชียวนะ…ติ๊ด!ปลายนิ้วหนากดรับสายก่อนจะยกเครื่องสื่อสารขึ้นแนบหูแล้วรอให้ปลายสายเอ่ยทักก่อนเพราะเขากลัวว่าย่าของเขาจะกดโทรผิดหรือเผลอไปโดนมันเข้าระหว่างเข้านอน(คามิน…ทำอะไรอยู่ ย่าโทรมารบกวนเราหรือเปล่า) เสียงหญิงสูงวัยรีบเอ่ยถามทันทีอย่างไม่อยากรบ

กริ๊งงงงง ~“อื้อ…ตีห้าครึ่งแล้วหรอเนี่ย หาววว ~” สาวน้อยร่างเล็กปรือตาขึ้นอ้อยอิ่งก่อนจะเอื้อมมือเรียวๆ ของตนขึ้นไปที่หัวเตียงเพื่อกดปิดนาฬิกาปลุกแสนหนวกหูร่างบางลุกขึ้นตั้งตัวนั่งช้าๆ ด้วยความสะลึมสะลือแล้วค่อยๆ หย่อนขาลงที่ข้างเตียงนอนเพื่อสอดปลายเท้าเข้ากับรองเท้าสลิปเปอร์แล้วลุกเดินออกจากห้องตรงไปที่ห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว…ไมอาเดินกลับออกมาจากห้องน้ำด้วยใบหน้าที่สดชื่นขึ้นในเวลาหกโมงเช้าพอดิบพอดี เธอเดินไปเปิดม่านตามจุดต่างๆ ของบ้านที่เป็นทั้งที่อยู่อาศัยและร้านกาแฟของเธอในสถานที่เดียวเพื่อรับแสงจากอาทิตย์ให้สาดส่องเข้ามา ก่อนจะคว้าฝักบัวรดน้ำใบใหญ่แล้วออกไปรดแปลงดอกไม้นานาพันธุ์ที่เธอเป็นคนปลูกไว้เองที่สวนด้านหลังบ้าน พอเสร็จเรียบร้อยร่างแบบบางก็เดินกลับเข้ามาด้านในแล้วตรงไปที่เครื่องทำกาแฟสดพร้อมกับใส่เมล็ดกาแฟลงไปแล้วตั้งเวลาทิ้งไว้ก่อนจะหมุนตัวกลับมาที่เคาน์เตอร์ของครัวขนาดกลางเพื่อชั่งตวงวัตถุดิบในการอบขนมที่เป็นเมนูหลักของวันนี้กิจวัตรประจำวันของเธอก็จะมีประมาณนี้ ตื่นนอน รดน้ำดอกไม้ ทำกาแฟ ทำขนม เปิดร้านขายของ…ก็เหมือนคนธรรมดาทั่วไปล่ะนะแล้วจะนับว่าโชคดีหรือไม่ดีดีเพร

ช่วงเย็นร่างหนานั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานกลางห้องในชุดเดียวกันกับที่ใส่เมื่อช่วงเช้าตอนออกไปร้านกาแฟ เขากำลังไล่อ่านข่าวสารประจำวันบนหน้าเว็บไซต์ต่างๆ โดยที่ชายหนุ่มจะให้ความสนใจเป็นพิเศษเกี่ยวกับข่าวของราชวงศ์ ซึ่งเขาทำแบบนี้มาตั้งแต่สมัยที่ยังเรียนอยู่ที่อังกฤษแล้ว ทำให้ค่อนข้างที่จะรู้จักคนสำคัญและความเป็นไปของที่นี่อยู่พอสมควรแม้ตัวเขาจะไม่ค่อยได้กลับมาไทยก็ตามก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นทำให้ใบหน้าหล่อละสายตาออกจากจอคอมพิวเตอร์ตรงหน้าแล้วมองไปที่ประตูนิ่งโดยไม่ได้พูดอะไร“คามิน…อาธเนศนะ ขออาเข้าไปหน่อยสิ” เสียงเข้มของผู้ชายดังขึ้นที่อีกฟากหนึ่งของประตูร่างแกร่งที่พอรู้ว่าเป็นใครเขาก็กดปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ทันทีพร้อมกับเอี้ยวตัวไปหยิบแก้วเหล้าทรงเตี้ยที่วางไว้ไม่ห่างจากจุดที่เขานั่งมากนักมาวางลงบนโต๊ะก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบบรั่นดีชั้นเยี่ยมที่อุตส่าห์ขนมาจากต่างประเทศเปิดฝาเทลงจนเกือบถึงครึ่งแก้วแล้วหยัดกายลุกขึ้นยืนก้าวเดินไปที่ประตูโดยไม่ลืมที่จะควงเหล้าในมือไปด้วยให้กลิ่นของมันคละคลุ้งฟุ้งกระจายไปทั่วห้องกริ๊ก! มือหน้าเปิดประตูออกพร้อมกับยกน้ำสีอำพันขึ้นจิบเพียงนิด“สวัส

ร้านหอมละมุนกรุ๊ง กริ๊ง ~ เสียงกระดิ่งที่อยู่ตรงประตูทางเข้าของร้านดังขึ้นเนื่องจากร่างบางเพิ่งหมุนตัวเดินกลับเข้าร้านของตนไป เธอหอบถุงขยะใบใหญ่ออกมาทิ้งด้านนอกก่อนจะพลิกแผ่นป้ายที่ห้อยอยู่ตรงกระจกกลับด้านเป็นอีกฝั่งหนึ่งเพื่อบอกว่าร้านของเธอยังไม่เปิดให้บริการมีเสียงนกร้องแทรกเข้าหูบางเป็นระยะเนื่องจากยังเป็นเวลาเช้าตรู่ คนตัวเล็กเดินกลับเข้ามาในครัวด้านหลังร้านแล้วเอื้อมตัวจับเอาผ้ากันเปื้อนสีชมพูน่ารักมาสวมเข้าที่ตัวเพื่อเริ่มอบขนมตามออเดอร์ที่ถูกสั่งเข้ามาวันนี้จากอาธเนศวันนี้ร้านของเธอต้องปิดให้บริการครึ่งวันเช้าเพราะต้องจัดชุดพักเบรกสองร้อยชุดให้ทันและไปส่งก่อนเที่ยงตรงตามที่อาธเนศได้นัดหมายกับเธอไว้ มือบางเทส่วนผสมที่ชั่งตวงมาอย่างดีลงแป้นพิมพ์รูปดอกไม้จนครบตามจำนวน ก่อนจะส่งมันเข้าเตาที่อุ่นรอไว้แล้วเมื่อยี่สิบนาทีก่อนหน้า พอจัดการเทขนมจนครบสองร้อยชิ้น ไมอาก็เดินไปหยิบแก้วพลาสติกมาวางเรียงลงบนโต๊ะเพื่อเตรียมจะเทกาแฟสดที่สกัดรอเอาไว้ตั้งแต่ตอนเธอตื่นนอน…จนเวลาล่วงเลยไปเกือบสิบเอ็ดโมงเช้าไมอาก็บรรจุทุกอย่างเข้าแพ็กเรียบร้อยเหลือเพียงเรียกรถให้เข้ามารับตัวเธอกับชุดพักเบรกที่ห