All Chapters of แค่ของ(กิน)เล่น: Chapter 21 - Chapter 30

43 Chapters

Chapter 20 ลาก่อน

Chapter20ลาก่อน"ฮึก ฮื่อๆ ปล่อยสักที" เธอร้องไห้อ้อนวอน เมื่อคนบนร่างถาโถมแรงกายใส่เธอไม่หยุดหย่อน เธอไม่ได้มีความสุขเลยสักนิดที่ได้ร่วมรักกับเขา มันกลับมีแต่ความเจ็บปวดปึก!ปึก!ปึก!"อ๊ะ..อ๊าา..วศินครางออกมาอย่างเบาๆ ความเสียวซ่าน พลุ่งพล่านไปทั้งกาย เขาก้มลงงับยอดถันของเธอแรงอย่างหมั่นเคี้ยว"ฮึก!!ฮื่อๆ" เหมียวร้องไห้ออกมาไม่หยุดหย่อน ไม่ว่าเธอจะขอร้องอ้อนวอนยังไง เขากระทำราวกับเธอไม่ใช่คน วศินกระแทกความชายเป็นใส่เธอครั้งแล้วครั้งเล่า เอวสอบของเขารัวใส่เธออย่างบ้าคลั่ง'เขามันใจร้าย เมื่อเธอหลุดพ้นจากความป่าเถื่อนนี้ เธอจะหนีไปให้ไกลแสนไกล หรือไม่จะตายให้พ้นไปจากเขาสักที'ปึก!ปึก!ปึก!อ๊ะ...อ๊าา..เสียวมาก" เขายัวคงรัวเอวสอบไม่หยุดพร้อมมองหน้าของเธอที่อาบชโลมไปด้วยน้ำตา ภายในของเธอตอดรัดรุนแรง จนเขาเสียวซ่านไปทั้งกาย เขาชอบร่างกายนี้ และหัวใจดวงนี้ไม่สามารถยอมให้เธอเป็นของใครได้'ไม่รู้ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นตั้งแต่ตอนไหน มารู้ตัวอีกทีเขาก็ขาดเธอไม่ได้แล้ว ตลอดหลายวันที่ไม่เจอ เขาโคตรคิดถึง"เขาเป็นคนปากไม่ดีมาแต่ไหนแต่ไร ยิ่งตอนโมโหเขาจะพ่นคำพูดร้ายๆออกมา บ้างครั้งเขาเองก็แอบเสียใจกั
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more

Chapter 21 แอบฟัง

Chapter21แอบฟัง"อืม..." วศินครางออกมาอย่างแผ่วเบา พร้อมกับใข้มือควานหาคนร่างเล็ก ที่เขานอนกอดเอาไว้ก่อนจะหลับไป แต่ข้างกายเขาตอนนี้มันมีแต่ความว่างเปล่า เขาดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันที สายตาคมกวาดมองไปรอบๆ แต่ไม่เจอเธอแม้แต่เงา"เหมียว อยู่ในห้องน้ำเหรอ?" เขาเดินไปเปิดประตูห้องน้ำ แต่ไม่เจอคนร่างเล็ก ใจของเขากระตุกวาบทันที เรารีบใส่เสื้อผ้าแล้ววิ่งลงมาจากบ้าน เขาตรงไปที่ครัวเผื่อคนตัวเล็กหิวแล้วลงมาหาอะไรกินแต่!มันว่างเปล่า ไม่เห็นคนร่างเล็กแม้แต่เงา เขารีบตามหาเธอรอบๆ แต่ไม่เจอ'หรือเธอหนีเขาไปแล้ว แค่คิดเขาก็ปวดหัวใจแล้ว'วศินรีบขึ้นไปดูกระเป๋าของเธอมันไม่มี เหลือเพียงเสื้อผ้าที่เขาฉีกเมื่อคืน เขามือสั่นขึ้นมาดื้อๆ เหมียวกำลังหนีเขาแน่นอน ทั้งที่สัญญากันเอาไว้แล้ว แต่เธอก็ไปจากเขาเขารีบบึ่งรถออกมาจากที่นั่น ใจของเขามันร้อนรนไปหมด เขาไม่คิดว่าผู้หญิงที่เขาว่าเป็นของกินเล่น มีอิทธิพลกับหัวใจของเขาขนาดนี้'ไม่รู้ว่าเผลอใจไปตั้งแต่ตอนไหน สุดท้ายเธอก็พาหัวใจดวงเดียวของเขาไปโดยไม่รู้ตัว'เขาตรงไปที่คอนโดของเธอ พร้อมกับยืนมองแม่บ้านที่กำลังทำความสะอาด สมองเขามันตีกันวุ่นวายไปหมดแล้วตอนนี้ ทำไ
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more

Chapter 22 เป็นทุกสิ่งทุกอย่างให้เธอ

Chapter22 เป็นทุกสิ่งทุกอย่างให้เธอผ่านไปอีกหลายวัน ไม่ว่าจะตามหายังไงก็ไร้วี่แววของเธออยู่ดี เขารู้แล้วว่าเหมียวเคยเจ็บปวดแค่ไหนที่รักเขาโดยที่เขาไม่สนใจเธอตอนนี้เขารู้ซึ้งถึงความรู้สึกนั้นแล้ว เพราะเธอจากไปไม่แม้แต่จะลาเขาด้วยซ้ำ เขาอยากจะย้อนเวลากลับไป และแก้ไขในสิ่งที่เขาทำผิดพลาด เขาจะพูดตามที่ใจเขาคิด เขาจะไม่โลเลจะเหนี่ยวรั้งเธอเอาไว้ด้วยความรักของเขา'ตอนนี้เขารู้แล้ว ว่าเขารักเธอมากแค่ไหน'"เฮ้อ!!" เขาล้มตัวลงบนโซฟา พร้อมกับถอนหายใจออกมาแรงๆ ทุกอย่างมันมืดมนไปหมด ไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหน เขาไม่รู้จะปรึกษาใคร"ลมอะไรหอบมา ถึงกลับมาบ้านได้วศิน" วสันต์เอ่ยถามลูกชาย เพราะปกติแล้วลูกชายของเขาจะไม่ค่อยมาบ้าน จะขลุกอยู่คอนโดซะมากกว่า"..." ไร้ซึ่งคำพูดใดๆออกมาจากปากของวศิน ตอนนี้เขากำลังเครียดและกำลังจะเป็นบ้า เพราะผู้หญิงที่เขาคิดว่าเธอเป็นแค่ของกินเล่น เธอได้หายไปจากชีวิตของเขา และอาจจะหอบลูกเขาหนีไปด้วย"มีอะไรก็ปรึกษาพ่อกับแม่ได้นะ" วสันต์เอ่ยกับลูกชาย เขาดูจากสีหน้าก็รู้แล้วว่าลูกชายของเขา มีเรื่องไม่สบายใจและดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่ด้วย"พ่อเคยทำความผิดร้ายแรงกับผู้หญิงบ้างไห
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more

Chapter 23 คิดถึงเหลือเกิน

Chapter23คิดถึงเหลือเกินวศินพาเท้าอันแทบจะไร้เรี่ยวแรงเดินเข้าไปในห้องของเหมียว ภาพความทรงจำยังชัดเจน ภาพที่เขาเคยมาค้างที่คอนโดเธอประจำ ภาพที่เคยร่วมหลับนอน ภาพที่เคยกินข้าวร่วมกัน ภาพที่เคยนอนคลอเคลีย รอยยิ้ม เสียงหัวเราะแม้เขาจะทำให้เธอยิ้มได้น้อยมาก เพราะเธอเสียน้ำตาเพราะเขาตลอด เขาเกลียดเธอที่เคยวิ่งตามเขา สุดท้ายกลับเป็นเขาที่วิ่งตามหาเธอ และมันทำให้เขาได้รู้ว่าการวิ่งตามใครสักคน มันเหนื่อยมากแค่ไหน"ไปอยู่ไหนนะเหมียว ทำไมเงียบหายไปเลย รู้ไหมคนทางนี้คิดถึง" เขาพึมพำออกมาพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูไอจีของเธอ ภาพที่เคยถ่ายตอนยิ้มตอนรับน้อง ตอนถูกรุ่นพี่แกล้งและภาพที่เธอถ่ายรูปเขาไว้ตอนเผลอ และภาพต่างๆที่เธอแอบถ่ายเขาจนเรียนจบเธอชัดเจนกับความรู้สึกมาตลอดว่าเธอรักเขา มีแค่เขาที่ไม่ชัดเจน แม้ว่าจะได้ตัวเธอแล้ว กลับทำร้ายเธอด้วยคำพูด และการกระทำทุกอย่างจนเธอหนีไปเขาตามหาเธอทุกที่แต่ก็ไม่เจอ พ่อของเขาเองก็กำลังตามสืบเรื่องนี้อยู่ ถ้าเธอท้องป่านนี้คงจะได้หลายเดือนแล้วแน่ๆ'เพราะตัวเขาเองที่ทำให้เรื่องมันเลวร้าย เพราะปากไม่ดีของเขาเอง ถ้าเขาพูดรักษาน้ำใจของเธอสักนิด ทุกอย่างคงจะ
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more

Chapter 24 น้องไอดิน

Chapter24น้องไอดินเมื่อซื้อของเด็กอ่อนเสร็จแล้ว กวินก็ขับรถพาเหมียวมาบ้านพ่อ ซึ่งเธอกับพ่ออยู่บ้านคนล่ะหลัง กวินเป็นคนขันอาสาดูแลเธอเองตอนมาอังกฤษแรกๆ ซึ่งพ่อของเธอก็ตกลงพ่อของเธองานยุ่งและต้องรีบเคลียร์ให้เสร็จ จะให้ลูกสาวช่วยแต่เห็นว่าเธอคงมีเรื่องเครียดๆ เลยเร่งทำเองซะหมด"อ้าว! เหมียวพ่อว่าจะไปหาอยู่พอดี" ภูภูมิเอ่ยกับลูกสาวพร้อมกับวางหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะ เหมียวเดินเข้ามาก่อนส่วนกวินเดินตามหลังเธอเข้ามาในบ้าน"พ่อคะ นะ...หนูมีเรื่องสำคัญจะบอก" เธอเลิ่กลั่กพร้อมกับเอ่ยกับผู้เป็นพ่อ ก่อนจะหย่อนกายนั่งลงบนโซฟา ในห้องรับแขกของบ้าน"เรื่องอะไร บอกพ่อมาสิพ่อรอฟังอยู่นะ" ภูภูมิเอ่ยกับลูกกับลูกสาว จากนั้นก็ขยับไปนั่งลงข้างๆ"คือหนู..." เหมียวเองก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง กลัวพ่อเสียใจกลัวพ่อจะโกธร พ่อเคยตั้งความหวังกับเธอเอาไว้สูง ถ้ารู้ว่าเธอท้องไม่มีพ่อ. พ่อเธอจะเสียใจมากแค่ไหน"มีอะไรก็พูดมาเถอะ" ภูภูมิอมยิ้มเมื่อเห็นท่าทางของลูกสาว ต่อให้เธอทำอะไรผิดร้ายแรงหรือทำผิดพลาด เขาจะยืนอยู่เคียงลูกสาวของเขาอย่างแน่นอน"หนู..." เธอเลิ่กลั่กมากกว่าเดิมเพราะไม่รู้จะเริ่มยังไง ภูภูมิมองที่ท้องของล
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more

Chapter 25 ความอดทน

Chapter25ความอดทน"เหมียวใช่ไหม? ใช่เหมียวหรือเปล่า?" เธอหันไปตามเสียงเรียกเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ยืนฉีกยิ้มให้เธอ ไม่เจอกันหลายปีเธอเปลี่ยนไปมาก"เปลว" เหมียวเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบา เปลวมองหน้าเหมียวสลับกับหน้าไอดิน เหมียวแต่งงานแล้วเหรอ ทำไมเธอถึงไม่รู้เรื่องเลย"เหมียวไม่เจอกันนานเลยนะ สบายดีไหม" เปลวเอ่ยกับเพื่อนด้วยความดีใจที่ได้เจออีกครั้ง ถึงเหมียวจะเคยด่าว่าเธอ เธอไม่คิดโกธรเคืองแม้แต่น้อย เพราะทุกอย่างที่เหมียวได้เจอมันไม่ใช่ความจริง"อืม มะ...มีอะไรไหม?" เหมียวเอ่ยถามเปลว เธออุ้มน้องไอดินไว้ในอ้อมแขน. ไอดินมองหน้าเปลวก่อนจะซบที่บ่าของเธอ"เหมียวแต่งงานแล้วเหรอ?" เปลวมองหน้าเด็กผู้ชายอายุสัก4ขวบนี่แหละสลับกับหน้าเหมียวไปมา เด็กคนนี้ทำไมถึงหน้าตาคล้ายกับวศิน หรือเธอคิดไปเองก็ไม่รู้"อืม " เธอเอ่ยกับเปลวเพียงสั้นๆ เธอไม่ได้อยากจะพูดเรื่องนี้ขึ้นมาเท่าไหร่ เธอไม่รู้ว่าเปลวกับวศินยังไงกันต่อหลังจากที่เธอมา เธอเลือกที่จะหันหลังและดูแลอีกหนึ่งชีวิต"พ่อเด็กล่ะ ไม่แนะนำให้เปลวรู้จักหน่อยเหรอ?" เปลวเอ่ยพร้อมกับกวาดสายตาไปทั่วร้าน ไม่คิดว่าการมาเที่ยวหลังเรียนจบจะได้มาเจอเหมียวที่นี่ยอมร
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more

Chapter 26 จะไปหา

Chapter26จะไปหาไม่ว่าจะนานแค่ไหน คงมีแต่เขาที่คิดถึงเธอ กาลเวลาผ่านมาหลายปีแล้ว แต่ความรู้สึกของเขามันจมดิ่งอยู่กับความทุกข์.หัวใจที่เคยแกร่งดั่งหินผา กลับมาพ่ายแพ้เพราะผู้หญิงที่เคยวิ่งตามเขา เป็นทุกข์เจ็บปวด และทรมาน เขาเปิดประตูคอนโดห้องของเหมียว ทุกอย่างยังเหมือนเดิม เขาไม่ให้ใครเคลื่อนย้ายอะไร จ้างคนมาทำความสะอาดแล้วให้วางทุกอย่างไว้ที่เดิมรูปที่แปะเอาไว้เริ่มซีดเพราะแสงที่ส่องมาข้างหน้าต่าง ดอกไม้ที่เหมียวเคยให้เขา แต่เขาไม่เคยรับ กระดาษโพสอิฐที่แปะความรู้สึกว่าเธอทุกข์มากแค่ไหน เพราะเขา'เขามันคนใจร้าย'!เขาเดินไปหยิบกระดาษโพสอิฐมาอ่าน ทุกข้อความในนั้นเล่าความเจ็บปวดของเหมียวได้ดี และเขาเป็นคนนำพาความเจ็บนั้นไปสู่เธอวศินพาขาที่แทบจะไร้เรี่ยวแรงก้าวเดิน พาร่างของเขามานั่งบนเตียง ผ่านมา5ปีแล้ว เครื่องสำอางของเธอยังวางอยู่ตรงนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนรอเจ้าห้องคนเดิมกลับมา"ได้โปรดกลับมาสักทีเถอะเหมียว อย่าแกล้งกูให้ทรมานแบบนี้เลย" เขาพึมพำก่อนจะร้องไห้ออกมา เขาเหมือนจะหมดแรงทุกวัน เขาอยากคนที่เขามอบสถานะของกินเล่นนั้นกลับมา"มึงไม่ใช่ของกินเล่นนะเหมียว กูขอโทษที่เคยปากไม่ดี ต
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more

Chapter 27 รอคอย

Chapter27รอคอย"พ่อครับแม่ครับ" วศินตะโกนเรียกพ่อกับแม่ของเขาเสียงดัง พร้อมกับวิ่งเข้าไปในตัวบ้าน"มีอะไรลูก เสียงดังเชียว" แหวนเอ่ยกับลูกชาย ขณะที่เดินลงบันไดมาจากชั้น2ของบ้าน นึกแปลกใจกับท่าทางของลูกชายมากๆ ทั้งที่เมื่อก่อนลูกชายเหมือนต้นไม้ใกล้ตายลงไปทุกวัน"นั่นนะสิ เรียกซะตกอกตกใจเลย" วสันต์เอ่ยพร้อมกับมองหน้าลูกชายที่ยืนยิ้มอยู่ ในรอบหลายปีเพิ่งจะเห็นวศินยิ้มก็วันนี้แหละ มีอะไรทำให้ลูกชายของเขายิ้มได้ขนาดนี้ หรือลูกชายเขาเจอเมียกับลูกแล้ว"พ่อดูนี้" วศินยื่นโทรศัพท์ที่มีรูปเหมียวกับรูปลูกชายของเขาให้พ่อดู เขายิ้มแก้มแทบแตกก่อนที่ผู้เป็นพ่อจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู"นี่มัน..." วสันต์มองหน้าลูกชายทันที"ลูกกับเมียผมเอง ผมไปเอาพาสปอร์ตกับของใช้ส่วนตัวก่อน ผมจะไปหาเธอ" ชายหนุ่มวิ่งขึ้นบันไดด้วยหัวใจลิงโลด เขาจะได้เจอเธอกับลูกแล้ว เหมือนสายน้ำอาบชโลมหัวใจใกล้ตายของเขา ให้กลับมามีแรงอีกครั้ง เมื่อได้รู้ว่าเธอกับลูกอยู่ที่ไหน"สู้นะ เอาหลานกับลูกสะใภ้พ่อคืนมาให้ได้นะ" วสันต์เอยกับลูกชายอย่างดีใจ เอาเองก็อยากเจอหน้าหลานเต็มทีแล้วเหมือนกัน หวังว่าลูกชายของเขาจะทำสำเร็จ"ครับ" วศินเอ่ยพร้อมก
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more

Chapter 28 คิดถึง

Chapter28คิดถึง"เหมียวกินล็อฟเตอร์หน่อยสิ อร่อยมากๆเลย" กวินตักเนื้อล็อฟเตอร์ใส่จานให้เธอ จากนั้นก็หันไปตักเนื้อปูใส่ปากให้น้องไอดิน"ขอบคุณนะ" เหมียวกล่าวขอบคุณกวิน แม้จะยังไม่รักเขา เเต่เธอจะพยายามเปิดใจรับเขาเข้ามา เขาเป็นผู้ชายที่ดีมากๆคนนึง ที่สำคัญน้องไอดินก็รักกวินมาก"อร่อยไหมครับน้องไอดิน?" กวินเอ่ยถามน้องไอดินที่นั่งอยู่ข้างๆเขา หลวรักเด็กน้อยครั้งที่ล้าน ถึงไม่ใช่ลูกก็รักเหมือนลูก"อร่อยครับ" ไอดินตอบกวินอย่างไรเดียงสา กวินใช้มือดึงแก้มของเด็กน้อยเบาๆ"กินเยอะๆนะ""ครับ" กวินดึงจมูกของไอดินเบาๆ เหมียวมองภาพนั้นพร้อมกับอมยิ้ม ไอดินดูมีความสุขที่อยู่กับกวิน คนที่ไม่ใช่พ่อมาเติมเต็มให้ลูกของเธอทุกอย่างส่วนคนเป็นพ่อจริงๆจะได้ครึ่งผู้ชายคนนี้หรือเปล่า เหมียวรีบสลัดความคิดในหัวตัวเองทันทีเมื่อคิดถึงวศิน เขากับเธอหายไปจากชีวิตของกันและกันมานานมากแล้ว ไม่ควรจะคิดถึงเขาอีก"ยิ้มบ้างสิเหมียว ปล่อยชีวิตตัวเองให้มีความสุขบ้าง" กวินเอ่ยกับเธอพร้อมกับยิ้มให้ เขาอยากเห็นรอยยิ้มที่สดใสของเธออีกครั้ง เหมือนตอนสมัยเรียนด้วยกัน เธอยิ้มมีความสุขเหมือนโลกสดใสขึ้นมาเมื่อเขาได้เห็นรอยยิ้มของเธอ
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more

Chapter 29 อย่าเรียกร้อง

Chapter29อย่าเรียกร้อง"คิดถึง" เขาพูดออกมาอย่างแผ่วเบา คิดถึงผู้หญิงตรงหน้านี้เหลือเกิน เธอดูผอมไปมากแต่สวยมากกว่าเดิม เขาอยากดึงเธอมากอดมาหอมเหลือเกิน แต่ถ้าทำแบบนั้นเขากลัวว่าเธอจะตกใจ"เราเคยรู้จักกันด้วยหรือคะ?" เหมียวเอ่ยเรียบๆ เธอเองยังตกใจไม่หาย เธอหนีมาตั้งหลายปี ไม่คิดว่าเขาจะมาเจอเธออีกครั้ง"..." ไร้คำพูดใดๆจากปากของวศิน เขาคิดว่าเขาจะได้รับการทักทายที่ดีกว่านี้ แต่มันไม่ใช่แบบที่เขาคิดเลย'ของกินเล่นของเขาเข้มแข็งขึ้น และสร้างกำแพงหนาขึ้นมาปกป้องตัวเอง'"จำได้ว่าเราไม่เคยรู้จักกัน คุณมาผิดบ้านแล้ว กรุณาถอยไปค่ะ เหมียวจะปิดบ้าน" เธอใช้มือผลักที่อกแกร่งของวศินให้ถอยไป แต่มันไม่ขยับเลยสักนิด"เหมียว" วศินเอ่ยชื่อเธออย่างแผ่วเบาเธอไม่ใช่เหมียวคนเดิมที่เขารู้จักอีกแล้ว และเหมือนการจะง้อเธอมันต้องยากขึ้นแน่นอน'แต่เขาจะไม่เลิกพยายาม'"กรุณาออกไปจากบ้านเหมียว" เธอเอ่ยเสียงเข้มแม้ในใจเธอจะอ่อนไหวมากเพียงใด แต่เธอจะอ่อนแอไม่ได้ เธอเจ็บเพราะเขามามากเกินพอแล้ว"ไม่ไป ศินจะอยู่กับเมียกับลูก" หัวใจของเธอกระตุกวาบก่อนจะหันไปมองไอดินที่นอนอยู่ เขารู้ได้ยังไงว่าเธอมีลูก"ไอดินไม่ใช่ลูกนา
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more
PREV
12345
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status