All Chapters of ตรวนร้าย(สามี)ไร้รัก: Chapter 11 - Chapter 20

Chapter12ชบาแก้วtalkชนาธิปช่วยเอาสิ่งแปลกปลอมที่เข้าตาฉันออก แล้วพาฉันไปล้างตาที่หน้าห้องน้ำ พอเอาออกเรียบร้อย ฉันก็เอ่ยถามในสิ่งที่เขาต้องการจะพูด“ธิปจะพูดอะไรกับชบาเหรอ?”“เอ่อ…” ชนาธิปทำท่าจะพูดแต่พอเห็นพี่พันแสงเดินมาเข้าห้องน้ำ เขาก็เลยยั้งปากไม่พูดมันออกมา “ธิปลืมแล้ว เราไปดื่มกันดีกว่า”“อืม ก็ได้ ถ้าจำได้ก็ไลน์มาบอกแล้วกัน” ฉันหัวเราะในลำคอแล้วดึงเอาทิชชูมาเช็ดหน้า เดินตรงไปที่โต๊ะ เรานั่งดื่มกันไปเรื่อย ฉันไม่ได้ดื่มเหล้าแต่ดื่มน้ำอัดลมกินกับแกล้มมากกว่า ชนาธิปกับเป็นที่รักดื่มเหล้าเอาเป็นเอาตาย ดื่มแข่งกันอีก กว่างานวันเกิดจะเลิกก็เมาปลิ้น ลุงเอกถึงกับได้ขับรถไปส่งเป็นที่รักกับชนาธิป เพราะทั้งสองเมาหนักกลับไม่ได้ฉันไปที่เรือนไม้ อาบน้ำแล้วใส่ชุดนอน พอทำเสร็จเรียบร้อยก็มานอนลงบนเตียง ฉันนอนยังไม่หลับประตูก็ถูกเปิดพร้อมกับชายร่างสูงใหญ่กำยำในสภาพเมามายเดินเข้ามา “พี่จะเข้ามาทำไม?” ฉันเสียงเข้ม วันนี้เขามาห้องฉันอีกแล้ว ประตูล็อคแล้ว แต่ก็เข้ามาได้เหมือนเดิม“ทำไม เข้ามาแล้วมันทำไม?” เขาย้อนอย่างยียวน ฉันถึงกับกรอกตามองบน“ก็ไม่ทำไม แต่การที่พี่มาอยู่กับชบาสองต่อสองมันไม่

บทที่ 14 “เห็นแขกดาราบอกชบากับชนาธิปในพื้นที่ทั้งคืน” ดวงดาราเห็นพันแสงเส้นทางหงิกจากเรือนไม้ ตรวจสอบตรงไปใส่ไฟทันที “…” พันแสงไม่ได้สนใจตัวเสี้ยมเขารีบก้าวเท้ายาวไปที่ตึกใหญ่พอขึ้นไปบนห้อง หาคว้าขวดเหล้าที่ดื่มเหลือจากเมื่อคืนเทแก้วกระดกเข้าปาท่องเดียวราวกับเป็นน้ำเปล่าไร้รสชาติที่เขาต้องมาตรวจสอบกับผู้หญิงที่ดูแลระบบเขาต้องมากับเธอมากที่สุดตั้งแต่ทีแรก ทำไมกันจึงอธิบายไปช่วยงานพี่ชายกับพี่สาวที่บริษัทแล้วเขาไม่อยากเชื่อว่าเขาไม่อยากเชื่อระหว่างชนาธิปกับชบาแก้วลองดูไม่ได้กับเธอ... ดวงดาราบีนวดอย่างช้าๆให้พันแสงบีบีที่ต้นคอคลึงขมับให้เขารู้สึกแรงๆ เป็นที่สุด “สบาย ๆ?” “เวียร์” ชบาแก้วมือสั่นล้างจานไปเรื่อยเธอปาดน้ำตาตัวเองปอยๆ ปล่อยให้ประจานความไม่หยุด “ชบา” “คะ?” เหตุการณ์ขานรับแล้วเช็ดมือ“คุณมองเห็นให้พี่มาตามไปลองชุดวันหมั้น” “ได้ค่ะ” โรยลงไปที่ตึกใหญ่เพื่อใส่ในการมีส่วนร่วมเป็นชุดสีขาวแขนยาวกระโปรงเข่า“สวยจังชบา” อลิซยิ้มอย่างมีความสุขที่นางมีความสุขที่ชบาแก้วจะได้ส่งผลดีอย่างมากต่อผู้ชายดีคอยดูแล “ขอบคุณค่ะคุณอลิซ” “มีส่วนร่วมเสร็จสิ้นก็แต่งงานกันและไม่อยากรอจะ

Chapter16ฉันนั่งฟังอาจารย์สอนอย่างตั้งใจพร้อมกับหันไปมองเป็นที่รักเป็นระยะ เธอเองก็ตั้งใจเรียน ไม่หันมาสนใจฉันกับชนาธิปเลย หนำซ้ำยังนั่งโต๊ะไกลกันอีก“ที่รัก ไปกินข้าวด้วยกันปะ เดี๋ยวชบาเลี้ยงเอง” ฉันเดินไปคว้าแขนเพื่อน ปกติเป็นที่รักจะเดินตามเลยเวลาที่ฉันพูดแบบนี้ ถึงฉันจะเลี้ยงทุกคนไม่ค่อยบ่อย แต่เป็นที่รักก็ไม่เคยปฏิเสธเลย“ไม่ล่ะ” เธอยืนนิ่งรั้งแขนตัวเองกลับ จนข้อมือหลุดจากมือฉัน “พวกเธอไปกินเถอะ”“ชบาอยากกินกับที่รัก”“ไปด้วยกันนะที่รัก” ชนาธิปเอ่ย เขาดูกระอึกกระอักแปลก ๆ แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจ ฉันสนใจเป็นที่รักมากกว่า“ไม่ล่ะ ไปกินเถอะ ฉันจะไปกินกับภัทร”“ที่รัก”“ขอตัวนะ” เป็นที่รักว่าแล้วเดินออกไป ทิ้งฉันกับชนาธิปมึนงง มองหน้ากันอย่างไม่เข้าใจ“ที่รักเป็นอะไร ธิปรู้ไหม?”“ไม่รู้เลย” ชนาธิปส่ายหน้า สีหน้าดูกังวลจนฉันอดถามไม่ได้“ธิปกับที่รักทะเลาะกันหรือเปล่า?”“เปล่า ไม่ได้ทะเลาะกัน” ชนาธิปส่ายหน้า “ชบาอยากรู้จักว่าที่รักเป็นอะไร ชบาไม่เข้าใจว่าตัวเองไปทำอะไรให้ที่รักโกรธหรือเปล่า ไม่เข้าใจเลย” ฉันถอนหายใจออกมาแรง ๆ ไล่ความหลังอึ้ง แต่ก็ไม่ช่วยอะไรได้เลย “ช่างเถอะ อย่าคิดมากเ

Chapter18ชบาแก้วtalkฉันร้องไห้น้ำตาไหลพราก มองผู้ชายใจร้ายที่เป็นพ่อของลูก สิ่งที่เขาบอกกับฉัน มันทำให้ฉันเจ็บปวดจนแทบยืนไม่อยู่ เขาปรามาสฉันว่าฉันเป็นผู้หญิงร่าน ลูกที่เกิดมาเขาก็ไม่ต้องการให้เกิดมามีแม่ร่าน ๆ อย่างฉัน ฉันเสียใจ กับสิ่งที่เขาพูดเขาผลักปัญหาทุกอย่างมาให้ฉัน ถ้าไม่ติดว่าตัวเองท้องลูกของเขา ฉันก็คงจะกล้าใช้ชีวิตต่อไปโดยไม่ลังเล แต่นี่ฉันท้องลูกของเขา จะให้ไปแต่งงานกับผู้ชายอีกคน โดยไม่รู้สึกอะไร ฉันก็ทำไม่ได้เขาเป็นพ่อของลูก เขามีสิทธิ์ที่จะรับรู้ ว่ามีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา กำลังเติบโตอยู่ในท้องของฉัน“ถ้ามันไม่รับผิดชอบ ก็อย่ามาเรียกร้องให้พี่รับผิดชอบ ผู้หญิงอย่างเธอมันร่าน ไม่สมควรเป็นแม่ใครหรอก เพราะเธอไม่สามารถเป็นแม่ที่ดีได้ ขนาดเป็นผู้หญิงที่ดี เธอยังเป็นไม่ได้เลย” เลือดในกายเย็นเฉียบทันทีที่เขาพูดจบ ประโยคร่ายยาวเมื่อครู่ทำฉันเสียใจมาก มันจุกมันเจ็บที่หัวใจ ฉันรู้แล้วว่าเขาไม่ได้ต้องการฉันกับลูกเลยไม่ต้องการฉัน ฉันก็ไม่ว่าหรอก แต่ลูกเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา เขากลับไม่ต้องการลูก ไม่ต้องการให้เกิดมา มีแม่แบบฉัน“แต่เขาเป็นลูกพี่นะ พี่จะให้ชบาทำร้ายลูกเ

บทที่ 20 พันแสงมองตรงตามคนในขณะที่ลากกระเป๋าไปที่หน้าบ้านเขามองตามจนลับตาด้วยความรู้สึกที่หลากหลายบ่อยครั้งที่มักจะชอบมาบ่อยๆบริเวณหน้าต่างๆ ไปเรื่อยเปื่อยๆ ส่วนชบาแก้วที่เดินในบ้านสีหน้าเธอเศร้าสร้อยไปรอบ ๆ อย่างสม่ำเสมอเดินตรงไปที่หน้าบ้านใหญ่จนดึกมาก บอดี้การ์ดเคยตรวจสอบแถวนี้ผลัดเปลี่ยนเวรคิ้วหนาขมวดคิ้วตามหากันครุ่นคิดอย่างสงสัย ชบาแก้วจะไปไหนหรือจะไปเที่ยวกับชนาธิปฟังก์ชั่นที่เธอไปเที่ยวกับไอ้เปตรนั่นเป็นจุดเด่นของงุ่นง่านภาพลักษณ์วันชนาธิปมาธิปัตย์ยังวนอยู่ตลอดเวลาที่คิดถึงเรื่องนี้เขาเองก็รู้สึกถึงความรู้สึกบางอย่างของมันถึงได้รู้สึกเช่นนี้ทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องของชบาแก้วนี่เป็นเรื่องสำคัญของลูกมันยังคงวนเวียนในหัวเธอบอกว่าท้องลูกของเขาในกระแสตรงในเมื่อไม่ได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาวิจารณ์วันนี้เขาใช้คำวิจารณ์กับเธอโดยตรงโมโหโหวงลาดยฆาตของเขากับเอาผู้ชายคนอื่น ๆ นอนด้วยความแข็งแกร่งทับรอยเขากักน้ำหน้าคนอย่างมาก ที่นี่เธอทำพันแสงฟืดฟาด กล่าวหางุ่นง่านตั้งใจตัดสินใจลงจากบ้านเดินตรงไปหน้าบ้านไปถึงก็เจอชบาแก้วตามปกติกดโทรศัพท์ไปถึงไม่รอช้ารีบเข้าคว้าแขน“พี่ทำบ้าอ