All Chapters of ทาสรักฉัตรทิชา (NC18+): Chapter 51 - Chapter 60

ก๊อก ก๊อก ก๊อกทิชาถือถาดบัวลอยเดินขึ้นไปเสิร์ฟให้ฉัตรถึงห้องตามคำสั่ง เขาเคาะประตูห้องแล้วเปิดประตูเข้าไป ทิชามองไปรอบรอบห้องไม่เจอฉัตร เขาจึงเอาถาดขนมไปวางไว้บนโต๊ะ แล้วเตรียมจะเดินออกไป ฉัตรที่เดินออกมาจากห้องแต่งตัวด้วยเสื้อคลุมเตรียมจะอาบน้ำ“จะรีบไปไหนล่ะ”“ผมวางถ้วยขนมไว้บนโต๊ะแล้วนะครับ”ฉัตรมองไปยังโต๊ะแล้วเขาก็เดินมานั่งที่เตียง เอาหลังพิงหัวเตียงไว้“ฉันจะกินตรงนี้”ทิชามองภาพฉัตรในชุดคลุมที่กึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียง แล้วมองมาที่ตนด้วยรอยยิ้มที่ตนเองก็ไม่สามารถอธิบายได้ว่ามันคืออะไร ทิชาจำใจต้องเดินไปหยิบถ้วยบัวลอยแล้วเอามายื่นให้ส่งให้ฉัตร แต่ฉัตรก็ไม่ยอมรับถ้วย ทิชาเริ่มเป็นกังวลว่าจะโดนฉัตรแกล้งอะไรอีกหรือไม่ เพราะเวลาอยู่ในห้องสองต่อสองกันทีไร เขาจะโดนแกล้งหรือไม่ก็โดนทำร้ายทุกครั้ง หรือครั้งนี้เขาอาจจะโดนฉัตรเอาบัวลอยเทราดบนหัวเหมือนที่เคยดูในละครหลังข่าวหรือเปล่า ทิชาเป็นกังวลไปหมด จนเสียงของฉัตรดังขึ้นมาเรียกสติของทิชา“นี่นายจะยืนบื้ออีกนานมั้ย มาใกล้ๆ ฉันสิ แล้วป้อนฉันด้วย”“เอ่อ.. อะไรนะครับ คุณฉัตรจะให้ผมป้อนคุณฉัตรหรือครับ”ฉัตรพยักหน้า ทิชา งง กับชีวิตมากตอนนี้‘ป

ฉัตรยกตัวเองขึ้นไปนั่งบนขอบอ่างแล้วรูดรั้งแกนกายของตนจนขยายใหญ่เต็มมือ“ทีนี้ถึงทีฉันบ้างละนะ”ทิชามองภาพตรงหน้าแล้วกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบากเมื่อคิดว่าอีกไม่นานเจ้าสิ่งนั้นจะต้องเข้ามาอยู่ในกายตน แค่คิดเขาก็รู้สึกร้อนวูบวาบเสียวท้องน้อยแล้วทิชาเงยหน้าไปสบตากับฉัตร ก็รู้ได้ว่าสิ่งที่ฉัตรต้องการคืออะไร เขาค่อยๆ ขยับคลานเข้าไปหยุดที่หว่างขาของฉัตร มือน้อยยื่นเข้าไปสัมผัสกับความเป็นชายที่ชี้มาตรงหน้า เพียงแค่สัมผัสและขยับมือเบาๆ ก็ทำให้ฉัตรหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเริ่มหายใจหอบถี่ขึ้น เขาไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงรู้สึกตื่นเต้นกับคนตรงหน้าเป็นอย่างมาก ดวงตาของฉัตรจ้องมองทุกการเคลื่อนไหวทุกการกระทำของทิชา เขาอยากรู้ว่าคนตรงหน้าจะทำอะไรต่อทิชาเริ่มใช้สองมือกอบกุมแกนกายเขา แล้วใช้มือลูบไล้ส่วนปลายมนไปจนถึงโคนด้วยความแผ่วเบา พร้อมกับก้มลงจูบที่ส่วนปลายที่เริ่มมีน้ำปริ่มเยิ้ม เพียงแค่ริมฝีปากอ่อนนุ่มสัมผัสกับส่วนที่อ่อนไหวของเขา ก็เหมือนมีกระแสไฟฟ้าพุ่งจากส่วนนั้นตรงขึ้นมาที่ขั้วหัวใจเขา ฉัตรถึงกับสั่นสะท้านซูดปากครางต่ำออกมา“ซี๊ดดดด อ่าห์”ทิชาเริ่มครอบอมส่วนปลาย อมลึกขึ้น และก็ลึก

ฉัตรขับรถมุ่งตรงไปที่คอนโดเกรซ ตั้งแต่ได้ยินข่าวเรื่องของเกรซกับรุ่นพี่ที่คณะ เขาก็พยายามไม่คิดอะไรมาก และอยากจะสอบถามแฟนสาวด้วยตัวเองมากกว่า แต่ยังไม่มีโอกาสได้คุยกัน แล้วเขาก็มาได้รับโทรศัพท์แฟนสาวพอรับสายแทนจะเป็นคำทักทายจากคุณแฟนกลับกลายเป็นเสียงของหนุ่มสาวคู่หนึ่งที่กำลังทำเรื่องอย่างว่ากันอย่างดุเดือด เสียงผู้หญิงครางกระเส่าเป็นเสียงที่เขาคุ้นเคยและจำได้ดีนั่นคือเสียงของเกรซแฟนเขา แต่เสียงผู้ชายนั้นเขาไม่แน่ใจ แต่ที่แน่แน่เจ้าของเครื่องน่าจะยังไม่รู้ตัวว่าได้มีคนใช้โทรศัพท์ตนโทรมาหาเขาซึ่งความรู้สึกของฉัตรมันเป็นเหมือนการถูกหยาม เหมือนกำลังเห็นคนอื่นมามีอะไรกับแฟนตัวเองอยู่ตรงหน้า ไม่นานฉัตรก็มาถึงคอนโดเกรซ เขาเข้าไปในห้องซึ่งตอนนี้เงียบสงัดไม่มีใคร ฉัตรนั่งรออย่างใจเย็น แม้เมื่อก่อนหน้านี้เขาจะรู้สึกโกรธจัดจนหุนหันพลันแล่นทิ้งคนอีกคนที่พึ่งทำให้เขาสุขสมออกมาฉัตรนั่งทบทวนความรู้สึกของตนเอง ระหว่างเกรซคนที่ใครๆ ก็รู้ว่าเป็นแฟนเป็นคนรักของเขา เป็นคนที่ฉัตรตามใจและเอาใจตลอด มาวันนี้กลับนอกใจเขา ส่วนอีกคนที่คอยเป็นที่รองรับอารมณ์เขาตั้งแต่เด็กจนโต ไม่เคยตอบโต้หรือเรียกร้องสิ่งใด แ

“ทิชาเดี๋ยววันนี้แม่จะเตรียมของไว้ทำบุญวันครบรอบคุณผู้หญิงวันพรุ่งนี้ ทิชาไปตลาดกับแม่นะ”ทัดดาวเอ่ยปากชวนลูกชายของตนไปซื้อของเตรียมทำอาหารสำหรับทำบุญครบรอบวันที่คุณผู้หญิงของบ้านเสียชีวิตในวันรุ่งขึ้น“แม่จะไปที่ตลาดหน้าโรงเรียนประถมไม่ไปที่ซุปเปอร์มาเก็ตหรือครับ”“ไม่ล่ะ แม่ว่าแม่จะไปอุดหนุนและแวะทักทายเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ที่ตลาดเสียหน่อย ไม่ได้ไปตลาดนั้นนานมากแล้ว”ทัดดาวผู้เป็นแม่ยิ้มหวานอ่อนโยนตกบ่ายสองแม่ลูกก็ไปจ่ายตลาดและแวะพูดคุยทักทายกับพ่อค้าแม่ค้าในตลาดด้วยความเป็นกันเองไม่ถือตัว“แม่ทัดดาวเหรอจ๊ะ ไม่เจอกันนานมาก ยังสาวยังสวยเหมือนเดิม สบายดีไหมจ๊ะ”ป้าแม่ค้าเขียงหมูเอ่ยทักขึ้น“สบายดีจ้ะพี่ แล้วพี่ล่ะเป็นอย่างไรบ้าง ขายดีไหมช่วงนี้”“โอ๊ย.. เงียบมาก นี่ก็มาขายให้พอได้ค่ากับข้าวไปวันวัน เศรษฐกิจแบบนี้คนประหยัดกันมากขึ้นเยอะเลย หมูก็แพงขายก็ยากช่วงนี้ เหมือนไม่ได้มาขายของมานั่งหาเพื่อนคุยมากกว่า”“หรือจ๊ะ งั้นฉันเอาสันในหมูห้ากิโล แล้วก็สามชั้นสามโลนะจ๊ะ จะเอาไปทำหมูพะโล้ซะหน่อย”“ได้เลย แหมพูดถึงพะโล้ฉันก็น้ำลายสอเลย สามชั้นตุ๋นนิ่มๆ เนี่ยสวรรค์ชัดชัด”สักพักก็มีเสียงตะโกนม

“คุณอาหมอครับแม่ผมเป็นอย่างไรบ้างครับ”ทิชาเดินเข้ามาไปถามคุณหมอที่เขาคุ้นเคยดี หมอคนที่เคยรักษาและดูแลแม่ของเขาครั้งที่เกิดอุบัติเหตุครั้งแรกที่โดนคุณวิทวัสขับชน คุณวิทวัสก็เอ่ยปากถามเช่นกัน แล้วทุกคนก็มองลุ้นด้วยความหวัง“ทัดดาวเป็นอย่างไรบ้าง ปลอดภัยแล้วใช่ไหมหมอ”คุณหมอยังคงมีสีหน้าเคร่งเครียด มองหน้าเพื่อนรักสลับกับหน้าหนุ่มหน้าหวาน แล้วพูดช้าช้า“ครั้งนี้คุณทัดดาวเสียเลือดมาก หมอพยายามเต็มที่แล้ว ขอโทษด้วยนะวิทวัส ขอโทษด้วยนะทิชา ที่ไม่สามารถช่วยคุณทัดดาวได้”หมอโค้งศีรษะลง เพียงเท่านี้ทิชาก็ทรุดลงกับพื้นพร้อมปล่อยโฮออกมา“แม่... ฮือ”ฉัตรรีบเข้าไปประคองแต่ก็โดนทิชาสะบัดใส่“อย่ามาแตะตัวผม พอใจคุณแล้วใช่ไหม สะใจคุณแล้วใช่ไหม คุณฉัตรทำไมไม่เป็นผมล่ะ ทำไมต้องเป็นแม่ด้วย”“ทิชา.. ฉัน.. เอ่อ...”“ผมเกลียดคุณ”ป้าอุ่นกับสายรุ้งยืดกอดกันร้องไห้ เมฆยืนปาดน้ำตา ทุกคนในบ้านล้วนรักทัดดาวมาก วิทวัสดึงทิชามาสวมกอดน้ำตาไหลอาบแก้ม มีเพียงฉัตรที่ยืนอึ้งนิ่งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขามองภาพแต่ละคนสลับไปมา เหมือนเขาถูกกักกันไว้ราวกับอยู่คนละยูนิเวอร์สกันงานศพงานศพของทัดดาวเต็มไปด้วยความเศร้าโศ