Все главы รับโฮสต์คนนี้ไปดูแลสักคนไหมครับ: Глава 11 - Глава 20

หลาย ๆ อย่างเริ่มกลับมาปกติแล้ว แต่ด้วยความที่การงานมันยุ่งยากมากกว่าเดิม ทำให้ทั้งคู่ไม่ค่อยได้เจอกันนัก จึงสื่อสารกันด้วยการโทรในบางครั้ง หรืออาจจะส่งข้อความในตอนที่ไม่สะดวกจริง ๆ และนี่ก็เป็นสิ่งที่ทำให้กชกรตกใจอย่างมากที่เห็นผู้เป็นนายในบางครั้งหลบมุมไปส่งข้อความหากรวิวัฒน์พร้อมทั้งมีรอยยิ้มระบายบนใบหน้าอีกด้วย เธอแทบอยากจะขยี้ลูกตาตัวเองเพื่อดูอีกครั้งว่ารสิตากำลังยิ้มอยู่ใช่หรือไม่ ดูเหมือนว่าตอนนี้ท่านประธานของเธอกำลังตกอยู่ในห้วงของความรัก กชกรที่อยู่กับรสิตามาหลายปีเธอรู้สึกปลาบปลื้มใจที่ได้เห็นเป็นอย่างนั้น ในที่สุดคนคนนี้ก็ยอมเปิดใจให้ใครเข้ามาบ้างแล้ว ถึงแม้คุณคนนั้นจะดูกะล่อนก็เถอะ แต่ก็ไม่ได้แย่นักหากจะทำให้รสิตาได้รู้จักความรักสักครั้งในชีวิตก็ยังดี และดูเหมือนว่าจะไปได้ดีเสียด้วย เพราะเธอทราบทาว่าผู้เป็นนายมักจะไปหาชายหนุ่มย่อย ๆ ที่ร้านของเขา น่าแปลกใจที่เจ้าของบาร์โฮสต์ยินยอมมาให้บริการพิเศษแก่แขกอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน แม้ว่ากรวิวัฒน์จะเป็นคนเทรนเหล่าโฮสต์คนใหม่ ๆ จนพร้อมจะลงสนามเขาจึงจะยอมให้มาเปิดตัว แต่เขาก็ไม่เคยป

จนกระทั่งล่วงเลยมาจนถึงช่วงสายของวัน กรวิวัฒน์ตื่นขึ้นมาเพราะแสงตะวันที่แยงตาเข้ามาผ่านผ้าม่านที่ปลิวไสวจากแรงลม เขาสะลึมสะลือเล็กน้อยพร้อมกับพลิกตัวหันหลังให้กับแสงนั้น ทว่ากลับมีความรู้สึกหนึ่งปลุกให้เขาตื่น นั่นก็คือเขายังไม่ได้บอกรสิตาว่าจะกลับบ้านในกลางดึก ชายหนุ่มกุลีกุจอรีบคว้าหาโทรศัพท์ที่วางอยู่โต๊ะข้างเตียงนอนเพื่อเช็คดูว่ามีใครโทรมาหรือไม่ ปรากฏว่ามีสายที่ไม่ได้รับจากรสิตา 3 สายทำให้เขารู้สึกร้อนรนเป็นอย่างมากจึงต้องรีบติดต่อกลับทันที “สวัสดีค่ะ” น้ำเสียงปลายสายที่ฟังดูแล้วให้ความรู้สึกเย็นชา ทำให้เขารู้สึกตัวแข็งทื่อไปชั่วขณะ “เอ่อ คุณริต้าครับ คือว่าผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่เมื่อคืนกลับบ้านมาโดยที่ไม่ได้บอกคุณก่อน” “คุณกลับตั้งแต่เมื่อคืนเลยเหรอคะ ริต้านึกว่าคุณตื่นก่อนริต้าแล้วก็กลับในช่วงเช้าเสียอีก ไม่เป็นไรค่ะ ริต้าไม่ได้คิดมาก เพียงแค่โทรหาเพราะอยากรู้ว่ากลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็เท่านั้นเอง” น้ำเสียงราบเรียบนั้นก็ทำให้เขารู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง แต่คำตอบของเธอก็ทำให้เขาเบาใจไปเปราะหนึ่ง “แล้วนี่คุ

รสิตาตื่นขึ้นมาตอนเช้าในห้องของตัวเอง เธอรู้สึกถึงบางอย่างที่แปลกไป ความอบอุ่นรอบกายที่มันมากกว่าผ้าห่ม เธอรู้ดีว่ากำลังถูกโอบกอดจากคนด้านหลัง ร่างกายของเธอและเขาแนบชิดกันแทบจะเรียกได้ว่าไร้ช่องว่างกันเลยทีเดียว กลิ่นน้ำหอมที่เย็นสดชื่น ทว่ากลับเจือจางนั้นเธอจำได้ดีว่าเป็นของใคร “คุณกร” ส่งเสียงร้องเรียกเขาอย่างแผ่วเบาและขยับตัวเล็กน้อย แต่ก็ไร้ปฏิกิริยาตอบรับ ราวกับว่าเขากำลังหลับสนิทอยู่ รสิตาค่อย ๆ ขยับตัวออกมาจากอ้อมกอดของเขา แต่ทว่ากลับรู้สึกได้ถึงแรงกอดรัดที่แน่นขึ้น “จะไปไหนครับ” น้ำเสียงงัวเงียคล้ายกับคนยังไม่ตื่นก็ยืนยันได้ว่านี่คือกรวิวัฒน์ เดิมทีตอนที่เขายังหลับสนิทอยู่เธอก็ไม่ได้รู้สึกอะไรแต่พอเป็นตอนนี้หัวใจกลับเต้นแรงขึ้นมาเสียอย่างนั้น ความรู้สึกขัดเขินมันพุ่งเข้ามาที่เธออย่างแรง “เอ่อ คุณกรคะ ปล่อยริต้าก่อน” “คุณตื่นแล้วใช่ไหมครับ เมื่อคืนคุณละเมอหนักมาก จนคิดว่าไม่ใช่คนที่กำลังหลับอยู่” กรวิวัฒน์ปล่อยคนในอ้อมกอดให้เป็นอิสระแล้วรีบลงจากเตียง ผมเผ้าเขายุ่งเหยิงจากการคอยห้ามปรามไม่ให้คนตัวเล็กดิ้นและ

“เอาล่ะครับผู้จัดการ ผมว่าเราอาจจะต้องไปดีลกับอีกร้านนึงที่ราคาสูงกว่า เพื่อจะมาโปะในส่วนที่ขาดหายไป ผมว่าสั่งเผื่อทั้งเดือนเลยก็ดีนะ หากเกิดปัญหาขึ้นมาจริง ๆ มันจะได้ไม่เดือดร้อนเรา” กรวิวัฒน์ได้ข้อสรุปหลังจากที่สังเกตรสิตามาสักพัก เขารู้สึกได้ว่ามันใกล้จะถึงจุดที่เป็นปัญหาใหญ่แล้ว ดูจากอาการเคร่งเครียดในแต่ละวันของเธอ บวกกับอาการละเมอที่มักจะพูดถึงยอดสินค้าบ่อย ๆ คาดว่าตอนนี้ที่บริษัทของเธอนั้นมันเริ่มจะเอาไม่อยู่แล้ว “หมายความว่าไงครับบอส หรือว่าทางฝั่งของคุณริต้าเธอดูเหมือนจะไม่ส่งของมาให้เราแล้วเหรอครับ” ผู้จัดการหนุ่มมองหน้าผู้เป็นนายเมื่อเห็นว่ากรวิวัฒน์ทำสีหน้าที่ดูมั่นใจ เขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าเรื่องนี้มันคงไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ แล้ว “ก็ประมาณนั้นแหละ ผมก็พอจะรู้มาบางอย่าง ยังไงเราก็ต้องรีบจัดการในส่วนของเรานะ เดี๋ยวถ้าผมคุยกับคุณริต้าเรียบร้อยแล้วเรื่องปัญหาที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ค่อยมาแก้กันก็ได้” “โอเคครับบอส ผมจะจัดการโดยด่วนที่สุด ว่าแต่วันนี้จะอยู่ร้านทั้งคืนไหมครับ หรือว่าจะต้องกลับไปหาคุณริต้าก่อน” ที่เขาต้

“คุณริต้า” กชกรเดินเข้ามาในห้องของท่านประธานที่ในตอนนี้รสิตานั่งอยู่กับกรวิวัฒน์ สีหน้าของผู้เป็นนายดีขึ้นมากเธอก็แอบใจชื้น “ริต้ามีทางออกแล้วค่ะ” “จริงเหรอคะ” กชกรมองหน้ารสิตาสลับกับกรวิวัฒน์ เพราะดูเหมือนว่าสองคนนี้จะเปิดใจคุยกันในเรื่องที่มันกำลังเกิดขึ้นในตอนนี้แล้ว ทั้งยังดูเหมือนว่ากรวิวัฒน์นี่แหละที่ได้เข้ามาช่วยเหลือ “ใช่ค่ะ คุณกชรู้ไหมคะว่าคุณกรไม่ได้เป็นโฮสต์ แต่ว่าเป็นเจ้าของบาร์” “เอ่อ.. รู้ค่ะ” “งั้นดีเลยค่ะจะได้เข้าใจง่ายหน่อย คืออย่างนี้นะคะ คุณกรเขาตัดสินใจว่าจะช่วยริต้าเต็มที่ และตอนนี้มีทางออกสำหรับเรื่องนี้แล้ว…” แล้วรสิตาก็ร่ายยาวเกี่ยวกับวิธีแก้ปัญหา โดยเริ่มจากการติดต่อบรรดาคู่ค้าว่าจะเข้าไปขอโทษด้วยตนเองเพื่อแสดงความจริงใจ และลิสต์รายชื่อผู้ที่เกี่ยวข้องในการยักยอก และหาหลักฐานเพื่อจะได้มัดตัวให้แน่นหนา วันทั้งวันรสิตาง่วนอยู่กับงานที่ต้องทำจนแทบจะอ้วกออกมาเป็นตัวเลขเลยก็ว่าได้ “นี่ก็ดึกแล้วนะครับ ผมว่าเราควรพอแค่นี้เถอะ พรุ่งนี้ค่อยมา