บทที่ 19

ริมฝีปากของทั้งคู่เคลื่อนคล้อยออกจากกันด้วยความรู้สึกเสียดาย เพราะในตอนนี้นั้นค่อนข้างดึกแล้ว หากจะสานสัมพันธ์ต่อไปในจุดที่มันลึกซึ้งมากกว่านี้ก็เกรงว่ารสิตาจะไม่มีแรงไปทำงานในวันพรุ่งนี้เอา

“รอให้เรื่องทุกอย่างมันจบลงก่อนได้ไหมครับ พอถึงตอนนั้นเราค่อยมาคุยเรื่องนี้แบบจริง ๆ จัง ๆ แต่ว่าตอนนี้เราอาจจะต้องจัดการปัญหาที่เกิดขึ้นให้มันเรียบร้อยก่อน” กรวิวัฒน์รู้ดีว่าตอนนี้เธอนั้นอ่อนแอแค่ไหน เขาไม่อยากใช้ช่วงเวลาที่อ่อนแอของเธอในการเอารัดเอาเปรียบ

รสิตาพยักหน้ารับเพราะรู้สึกว่าเธอเองก็ยังไม่พร้อมเช่นกัน แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าจูบเมื่อครู่มันรู้สึกดีแค่ไหน ถึงแม้ว่าเธอจะเงอะงะไปบ้างแต่ก็พยายามเป็นผู้ตามที่ดีเพราะนี่คือจูบแรกของเธอ

ความรู้สึกที่ราวกับว่ามีผีเสื้อบินในท้องจนเกิดอาการวูบวาบ สมองพร่าเบลอแบบนี้เธอไม่เคยรู้สึกในชีวิตมาก่อน มันทั้งรู้สึกตื่นเต้นและกลัวในเวลาเดียวกัน เลือดลมสูบฉีดจนรู้สึกได้เลยว่าใบหน้าของตัวเองมันเห่อร้อนขึ้นมาอย่างมาก

“ดื่มให้หมดแก้วแล้วขึ้นไปนอนกันนะครับ ถ้าหากว่าคุณริต้าอยากอ