All Chapters of Minsan, Madalas (Life Series 1): Chapter 21 - Chapter 30

Pagpaalam•••Biyernes ng gabi, ang huling lamay para kay Jorge. Madaming tao, halos lahat ng kamag-anak niya yata nandito. Sigurado ako, halos lahat sa mga 'yon hindi niya close. Hindi naman niya naikukwento sa akin ang mga 'yon...ni isang beses ay wala.Nandito rin ang buong tropa namin no'ng high school, magkakasama kami sa isang row. Nandito rin si mama, mag-isa lang siya. Nandoon siya sa bandang harapan katabi ng ermat ni Jorge...nagkukwentuhan tungkol yata sa amin.Ang huling lamay raw ang pinaka malungkot sa lahat. Ito 'yong oras na magsasalita 'yong mga malalapit na tao sa buhay ng namatay. Inunang tinawag ang dalawang kapatid ni Jorge. Dahil si Jorge lang ang uniko iho sa kanila, hindi siya gano'n ka close sa mga babae niyang kapatid pero mahal niya ang mga ito. Ayon ang maganda kay Jorge...kahit anong nangyayari sa buhay niya, mahal niya pa rin ang pamilya niya.Sinunod ng tawagin ang mga tropa ni Jorge at kami-kami na nga iyon. Pinagkukwento lang nila ang mga kalokohan ni J

Patawad, paalam.•••Chinat ko si Sining na magkita kaming dalawa sa parke kung saan madalas kaming nagkikita dati bago pa 'yong nangyari kay Jorge.Pagkadating ko sa parke, nandoon na siya. Nakaupo sa may upuan at hindi niya dala ang motor niya dahil hindi ko ito nakikita sa paligid na malapit sa kaniya."Pasensya na, nahuli ako." Bungad kong bati.Tumayo siya sa pagkakaupo niya at ngumiti sa akin."Ayos ka na ba? Hindi ka na nagpaparamdam sa'kin! Nag-alala tuloy ako sa'yo baka ano na nangyari sa'yo!""Ano naman mangyayari sa akin? Sabi ko naman sa'yo 'di ba, hindi ako magpapakamatay kasi sabi mo masama 'yon.""Masama talaga 'yon...dahil madaming rason para mabuhay pa!""Sining, salamat nga pala, ah?" seryoso kong sambit sa kaniya."Salamat? Para saan?""Sa lahat." Napabuntong-hininga ako at nakatayo lamang sa harapan niya, "Naalala mo ba 'yong shinare mo sa'kin kagabi na nabasa mo?"Hindi siya umimik at nakikinig lang sa akin na kagaya nga ng palagi niyang ginagawa."Free yourself f

Mga salitang binubuhat•••Dahil sa usapan ng isa kong kaibigan na may boyfriend na I.T student din, nalaman ko na ang kanilang lihim na love letter ay nakasulat sa steno mula sa kaniya at binary code mula sa lalaki. Dahil sa curiousity ay sinubukan ko rin ang gano'n sa amin ni Jaq kaya gumawa ako ng sulat na nakasteno nga at iniabot ito sa kaniya sa kanilang room.Hi Jaq, since you never ask for my number, can I have your phone number instead?-Sining.Pagkatapos ng klase namin, umakyat ako sa third floor kung saan matatagpuan ang computer lab na madalas room ng mga computer majors. Sakto at may papasok no'n na kaklase nila sa room kaya pinasuyuan ko ito upang tawagin si Jaq."Anong emergency ito?" bungad niyang tanong sa akin na medyo nakakunot pa nga ang noo.Hindi ko mapigilan na tumawa kasi para kaming nasa isang lihim na pagmamahalan.Inabot ko sa kaniya ang isang nakatuping bond paper kung saan doon ko isinulat ang letter ko para sa kaniya at pagkatanggap niya no'n ay umalis na

Ang basang sisiw•••Foundation day. Lahat sila excited sa party mamayang gabi puwera na lang sa'kin. Kasi gabi na gaganapin ang party na 'yon at syempre hindi ako papayagan ng mga mapagmahal kong magulang. Baka sabihin lang nila sa akin, anong mapapala ko ro'n? Tapos isipin pa nila lalandi lang ako.Lycka Salamanca: Hindi ka ba talaga pupunta?Sining Fedeli: Hindi ako papayagan. Kilala mo naman si papa napaka strikto!Lycka Salamanca: Pero gusto mo talagang pumunta?Sining Fedeli: Hindi ko alamGusto ko kaso hindi nga puwede. Anong magagawa ko?Lycka Salamanca: Gagraduate ka na, last chance mo na lang para maexperience yung totoong saya sa college! Pumunta ka na!Gustong gusto ko talagang pumunta. Ilang foundation free concert na rin ang hindi ko inattendan dahil ayaw ni papa...pero tama nga naman si Lycka, this is the last time sa college life ko.Sining Fedeli: Sige. Pagkatulog nila papa, tatakas ako. Save me a spot!Lycka Salamanca: Ayun! Sigesige!Hinintay ko muna na mag alas-nue

Hindi pa rin sapat•••Last time I check, we were just fine talking to each other. Then suddenly, he wasn't even online anymore. I felt like I've been ghosted by someone who's still alive and breathing. Also, midterm had come and passed. Finals is coming to us soon."Iyong kambal at si Lycka, mukhang may problema pa yata kayo sa isang subject, ah? Graduating na kayo! Nako, nako, nako ayaw niyo ba grumaduate? Hindi ba kayo nahihiya sa magulang niyo, ha? Ayus-ayusin niyo 'yang buhay niyo! Mga babae pa naman kayo!" sambit ni Sir Jolo sa grupo ni Lycka.Hindi halos makatingin sila Lycka kay sir. Syempre sino ba naman ang makakatingin sa kaniya kung patuloy niyang ipapahiya ang mga estudyante niya ng ganiyan? Sir Jolo is funny at may sense of humor pero minsan 'yong jokes niya is way off the line at nakakapersonal. Hindi naman lahat ng estudyante insensitive gaya niya, katulad na lang ni Lycka at 'yong kambal naming kaklase.Katabi ko silang tatlo, nakaupo kami sa dulo, kunwari may sinusul