All Chapters of Minsan, Madalas (Life Series 1): Chapter 11 - Chapter 20

Pagsasaya•••Simula na ang prelim week at bilang fourth year I.T student, hindi uso sa amin ang mga written exams, one seat apart at individual exams dahil more on system kami at by group 'yon palagi, tulad na lang ng exam namin ngayon sa robotics."Ang unang makatapos ng arduino obstacle avoiding car ang grade ay 100, ang mga susunod ay pabawas ng pabawas ng lima..." sabi ni sir contis sa harapan. "Magpasa kayo ng one-fourth tapos isulat niyo 'yong pangalan ng grupo ninyo at 'yong mga members." dagdag pa nito."Ako na gagawa nong sa one-fourth." sabi ni Niccolo dahil siya lang naman ang may yellow pad sa room namin. Siya ang naging source of yellow pad ng buong klase."Kami na bahala sa robot, ikaw na bahala sa codes, boss Lucas." sambit ko na sinang ayunan naman ni Lucas.Ilang minuto rin bago namin matapos i-assemble 'yong obstacle robot pero hindi pa tapos si Lucas sa codes kaya hindi pa namin nate-test kung working na nga, kumbaga sa trial and error puro error pa nga."Hindi pa

Foundation day•••Foundation day, ang pinaka masayang araw ng mga estudyante dahil walang klase at puro events sa loob ng isang linggo. Puwera sa aming mga I.T graduating student dahil ang daming alam ni sir vergario at nagpa exhibit pa ng mga prototype ng aming capstone project at kailangan makalikom kami ng isang daan ka-tao para sagutan ang isang daan na survey form."Taray ah, ang bilis niyo naman yata makalikom ng one hundred survey, eh, konti lang naman pumunta sa exhibit niyo kanina? Nabilang ko mga bente lang yata." sambit ni Salem.Nandito kami sa may 7-11, malapit sa school. Mamimili ng mga dapat ibaon para sa free concert with parokya mamaya."Natural dinuga namin." sabi ko sa kaniya.Magkaharapan kaming dalawa at sa may glass wall kami nakapuwesto, 'yong dungaw ang labas ng paradahan ng 7-11."Kami-kaming magkakaklase lang din ang nagtulungan tapos dagdag mo pa na sinulat namin pati kamag-anak namin do'n sa survey para maubas na agad! Sinulat ko pa nga rin 'yong kamag-ana

Ang eksena sa cafeteria•••Tapos na 'yong event at patuloy pa rin ang pagpatak ng ulan. Nakatayo kami sa labas, sa tabi ng gate ng school at hinihintay sina Salem at Maki na nasa loob pa."Matagal pa ba sila?" tanong ni Seb kay Niccolo."Hindi ko alam pero sabi ni Xowie hintayin lang sila at sasabay raw pauwi."Pasado alas onse na rin kasi natapos ang event at mag aalas-dose na ngayon. Ibig sabihin mahirap ng makahanap ng masasakyan kaya maglalakad kami, ihahatid muna namin si Maki sa bahay nila dahil delikado umuwi ang isang babae sa dis-oras ng gabi. Si Salem ay malapit lang naman kina Niccolo ang bahay."Ano ba ginagawa nila? nagmemake-up pa?" tanong ulit ni Seb, mainipin kasi siyang tao."Nagmemake-up ba 'yong mga 'yon?" tanong ni Lucas, "Parang hindi naman.""Hindi nagmemake-up 'yong dalawa...lipstick lang." sagot ni Niccolo."Sabagay, maganda naman sila kahit walang make-up." sambit ni Seb."Aysus! May crush ka sa isa sa dalawa, noh?" pang-aasar ni Lucas kay Seb."Luh, ano 'ko

Ikaw ang pagkalma•••It's a rainy sunday afternoon. Isa sa mga normal na araw, at mayroon akong isang milyong kadahilanan upang maging masaya. Ngunit narito na naman ako ulit sa may bintana, nakadungaw sa kawalan habang naninigarilyo at nag-iisip ng paraan paano ko papatayin ang sarili ko na hindi marahas at walang dugong kakalat sa lugar.Napahinto ako sa pag-iisip ng biglang tumunog 'yong cp ko sa aking bulsa. Kinuha ko ito at tinignan ang isang pop up message mula na naman sa bukod tanging babaeng 'yon.Sining Fedeli: You enthrone me upon the star-filled dark sky. Brighten the nights like noon in to my eyes. You breathe me hope when in my vein runs despair. Grasp my setting life as I feel your care.Tanghaling tapat palang...ano na naman kayang trip ng isang 'to?Jaq: I don't care.Bilib din ako sa babaeng 'to, masyadong pursigido. Hindi ko tuloy maisip kung totoo ba 'to o trip trip lang, eh? Hindi naman kasi ako kaaksaya-aksaya ng oras at panahon.Sining Fedeli: Kapag ako naging

Pagbangon•••Kakatapos lang ng klase namin at nandito kami ngayon sa may roof deck ng school kung saan tinatawag din na penthouse. Pero dito talaga ang nagiging tambayan ng mga estudyante kapag mahaba ang vacant, dito rin iniimbak ang mga lumang upuan at desk. Open ang lugar na ito kaya walang ligtas ang mga magsyosyota kung may balak man silang gumawa ng kababalaghan."Ayan, ha! Ilang baybayin t-shirt na hindi ko na sinusuot 'yan." pag-abot sa akin ni Lucas ng isang malaking paper bag na puro t-shirt ang laman."Hindi mo pa dinagdagan ng short o pants man lang?" angal ko."Wow ha, demanding?""Hahaha joke lang, salamat ha.""Gusto mo ba sabihan natin si kuya ace para makahingi ka ng tulong sa mga kaklase natin?" suggestion ni Niccolo."Luh, gago huwag! Ano 'ko pulubi? Nakausap ko na 'yong mama ko...padadalhan niya raw ako ng pera pambili ng mga kailangan ko.""E di ganito na lang..." inakbayan ni Seb si Niccolo, "Sabihin mo kay kuya ace 'yon, tapos 'yong malilikom natin ipambili na