All Chapters of ความลับประธานหม้าย [20+ Soft BDSM]: Chapter 31 - Chapter 39

30 เด็กดีของความลับ nc 2แสงไฟจากสวนหลังบ้านสาดนวลอ่อน กลิ่นดอกกาละสองอบอวล... หอมไม่ต่างจากกลิ่นกายสองร่างในห้องนอน เมื่อธามวินทร์มายืนตรงหน้าเธอถอยหลังออกขณะสาวลำร้อนช้า ๆเสียงเพลงร็อกบรรเลงคลอเสียงเนื้อเสียดสีอุ้งมือกร้าน นัยน์ตาหวานหลุบลงมองความฉ่ำวาว กลิ่นคาวฟุ้งขึ้นเขาตบหน้าเธอสองสามครั้งเบา ๆ พยายามชั่งน้ำหนัก คอยสังเกตว่าเธอไม่ตกใจ“อือ พี่ธาม”“อยากกินไหม” เขาบีบคางเธอโน้มหน้ากัดขอบปากเธอดูดอย่างแรง “พูดสิ อยากกินของพี่ไหม”“ค่ะ หนู อือ อยาก”เขาเลื่อนมือลง กำคอบีบนิด ๆ. ลิ้นร้อนสอดกวาดกวนในโพรงปาก ดึงให้เธอหลอมตาม แล้วจึงผละออกช้า ๆ มองความชุ่มฉ่ำตรงหน้าอย่างพอใจธามวินทร์เดินไปซ้อนข้างหลังปัดผมเธอออกดึงโซ่กระตุกนิด ๆ จนร่างของเรนนี่แอ่นขึ้น เขาย่อตัวเองลงต่ำอีกมือจับแกนแกร่งวนกลางรอยแยกเอาเท้าเขี่ยให้เธอถ่างขาออกกว้างอีก“อ่า พี่จะเข้าแล้วนะ”“อือ อือ”เธอพยักหน้าเร็ว ๆ เขย่งเท้าหนีเมื่อเขาเริ่มดันปลายหัวเข้ามาในโพรงถ้ำ ซ่านวาบขึ้นทันที“พี่ธาม...”“เข้าแล้ว อ่า อีกนิดนะคะ” เขาค่อยดันขึ้นช้า ๆ เพื่อให้เธอได้ปรับตัวจากแท่งร้อน “ซี้ด... Fxxx มันหนึบมากเลย”มือแกร่งดึงโซ่จนต

32 แม่ผัว 2“เอก” อัญชลีหยุดนิ่งข้างรถรออัครพลเดินอ้อมมาซึ่งเพิ่งจะกลับมาจากวัดในซอยถัดไปอัครพลมองไปทางสายตาของแม่พลันอึ้งงัน สบตากับแม่อย่างคนที่ไม่รู้จะแก้ปัญหานี้ได้ยังไงนี้คุณหญิงนฤมลมีลูกชายเพียงคนเดียว รักและหวงมาก ธามวินทร์ได้แต่งงานครั้งที่แล้วคุณหญิงก็เลือกเองกับมือแม้ว่าจะรู้ถึงความฉาวโฉ่ของพริมาดีบางสิ่งที่แบกอยู่บนบ่ายังคงทำให้คุณหญิงไม่อาจก้มลงมองเห็นความเป็นจริง ว่าลูกชายของเธอปวดร้าวกับการแต่งงานในครั้งนี้“ให้ผมเข้าไปช่วยน้องไหมครับ”อัญชลีฉุดมือไว้ “ไม่... หากเรย์อยากจะเป็นสะใภ้บ้านนั้น เรย์ต้องยืนด้วยตัวเอง”อัครพลเบือนหน้ากลับไปทางน้องสาวอย่างเห็นใจ แม้รู้ว่าเรนนี่มีความเข้มแข็งมากพอ ทว่าจะต่อกรกับบ้านผู้ดีเก่าได้อย่างกันในขณะที่อัครพลและอัญชลีกำลังยืนมองอย่างเห็นใจและเอาใจช่วย คุณหญิงและเรนนี่ยังสบตากันไม่มีใครหลบแม้ว่าจะจ้องด้วยความรู้สึกแตกต่างกัน“เรย์รักพี่ธาม”“เธอรักทุกคนที่...” คุณหญิงหลุบตาลงเหยียดปาก“คุณน้าดูถูกเรย์มากเกินไป”“ดูถูก ! ฉันดูไม่ผิดมากกว่า เธอมานอนกับผู้ชายถึงบ้านเขา คิดหรือว่าเขาจะจริงจัง หรือฉันจะอยากได้มาเป็นสะใภ้”“แม่ !” เสียงธามวิน

34 เอาคืน 2รอยยิ้มของพริมายังแข็งค้างบนใบหน้างดงามขณะที่เธอมองตัวเองในกระจกลิฟต์ ใช้มือชื้นเหงื่อลูบหยาดน้ำที่ผุดตามไรผมด้วยความสับสน“ทำไมในลิฟต์ร้อน” เธอเห็นเด็กหนุ่มมองตากันก่อนเหลียวกับมาทางเธอ“ไม่นะครับ ปกติ”พริมายกมือพัดใบหน้าร้อนผ่าว รู้สึกผิวเนื้อซ่านระริก “พี่ร้อน อยากอาบน้ำ”เด็กหนุ่มที่พยุงเรนนี่ไม่ได้พูดอะไร พวกเขายืนเงียบ ๆ กระทั่งประตูลิฟต์เปิดออกจึงเห็นว่าพริมาพุ่งตัวออกไปเป็นคนแรกเดินไปยังห้องที่จองไว้“เร็ว ๆ สิ พี่อยากเข้าห้อง มัน...”เธอจับหน้าท้องที่หดเกร็ง ร่องสวาทกำลังเต้นตุบ เธอกำลังต้องการของผู้ชายอย่างรุนแรง“ทำไมเป็นแบบนี้”มันไม่ควรเป็นแบบนี้... นี่ฉันควรเป็นฝ่ายลงมือสิ ร่างเธอร้อนซ่าน ขาไม่มีแรงเดิน เหงื่อไหลจากไรผมจนต้องพิงผนังเสียงโกลาหลดังจากอีกฝั่งของโถงโรงแรม ธามวินทร์ยืนนิ่ง มองร่างพริมาที่กำลังถูกพยุงออกจากลิฟต์ในสภาพโดนยาไร้สติดูเธอสิ... อยากเป็นข่าวนัก ก็ขอให้สมใจเขาขยับเนกไทนิดเดียว ไม่ได้เดินเข้าไปช่วย ไม่ได้แม้แต่สบตาเธอเคยบอกว่าฉันไม่มีหัวใจ... วันนี้ฉันก็ปล่อยให้เธอเห็นกับตา ว่าฉันแค่มีหัวใจให้แค่กับคน ๆ เดียว“พี่ไม่ไหวแล้วเด็ก ๆ”เสีย

35 บทสรุป 2 จบบริบูรณ์บ้านของธามวินทร์ยังคงเหมือนเดิมเสมอตามความรู้สึกของเรนนี่ แม้ว่ามันจะสะอาดทว่าทุกซอกมุมล้วนเป็นระเบียบเรียบร้อยผิดไปจากบ้านของเธอ กลิ่นหอมของดอกกาละสองอวลอยู่ทุกอณูของตัวบ้าน“นั่งสิ” น้านฤมลเปรยเบา ๆ พลางนั่งลงก่อนบนโซฟาหรูหราในห้องนั่งเล่น“มีอะไรหรือเปล่าครับแม่ ผมกับเรย์ค่อนข้างเหนื่อย”เขาพูดตรง ๆ เอนตัวพิงพนักแล้วโอบแขนดึงให้เธอนั่งลงข้าง ๆ อย่างจงใจต่อหน้าทุกคน“พี่ธาม...”เธอดุเสียงแผ่วแต่แอบหยิกต้นขา ส่วนพี่ชายข้างบ้านยิ่งยิ้มกว้างส่งสายตาแพรวพราว“ฮ่ะ แฮ่ม” แม่ของเรนนี่กระแอมสองสามครั้งจึงทำให้ธามวินทร์ยอมปล่อยแขนออกจากหัวไหล่เธอ“พ่อเขาคุยกับแม่แล้วเมื่อคืน” นฤมลเริ่มต้นด้วยเสียงเป็นงานเป็นการ จ้องไปทางเรนนี่ “เรื่องพริมาและคลิปทั้งหลาย”“คุณน้า... คะ” เรนนี่ร้อนตัว“ฟังน้าก่อน” นฤมลรีบแย้งขึ้น “น้าเองก็มีส่วนผิด ที่จริงเราไม่ควรพูดกันต่อหน้าแม่ของหนู แต่ไหน ๆ หนูเองก็กำลังจะมาเป็นสะใภ้ ดังนั้นน้าจึงคิดว่าไม่ควรมีอะไรปิดบังกัน”ธามวินทร์ค่อยยิ้มออกมากว้างกว่าเดิมผ่อนลมหายใจเฮือกใหญ่ ก้มมองน้องสาวข้างบ้านที่คล้ายหน้าเอ๋อไปบ้างอย่างมึนงง“เรื่องส่วนตัวข

ตอนพิเศษMy red’s Roomความฝันในจินตนาการอันเพริดแพร้ว...ฟวับ...ร่างของเธอสะดุ้งเฮือกทว่ากลับซ่านระริกถึงปลายเท้า มองแส้สีดำในมือของบุรุษหนึ่งสวมหน้ากากสีดำปิดบังตัวตนเว้นไว้เพียงลูกตา จมูก และริมฝีปากที่เผยเรียวลิ้นชิมขอบแห้งผากตลอดเวลา“คลานเข่ามาใกล้ ๆ” เสียงของเขาแหบพร่า“ไม่ !” เธอเสียงกร้าวขึ้นทว่าน้ำในกายกลับหลั่งริน ขาสั่นเทายืนบิดตัวจับผนังกระจกที่กรุไว้รอบด้าน เย็นทะลุขึ้นมาถึงหัวใจที่โลดแรงราวทะเลคลั่งนัยน์ตาของเขาคล้ายกับหมาป่ายามกลางคืน หิวกระหายทั้งอยากจะครอบครองเมื่อได้ยินคำที่ไม่ใช่คีย์เวิร์กไม่... สำหรับเราคือแรงขึ้นอีกระดับมือสีคล้ำสาวท่อนเนื้อกลางลำตัวช้า ๆ แต่หนักแน่นพ่นลมร้อนมองร่างอวบอิ่มในชุดสายหนังสีดำที่รัดไว้แค่บางท่อนเว้นตรงกลางให้เขาได้ใช้ลิ้นลงอย่างสมใจแส้ในมือสั่นไหวเมื่อเขาพันเข้ากับฝ่ามืออีกข้าง ใช้สายตาและเสียงกดต่ำด้วยคำสั่งตามกฎ“คลานมาเด็กดี ช้า ๆ มาจัดการทำความสะอาดด้วยปากสิคะ”เรนนี่บิดท่อนขาหนีบเข้าหากันแน่นซาบวาบไปหมดแค่ได้ยินคำสั่ง หนึ่งปีแล้วที่เธอตกอยู่ในบ่วงของพี่ชายข้างบ้าน หลุมลึกดำมืดของการรวมร่างในรูปแบบหนึ่งและเธอพบว่า... เธอกระห