บทนำ“เฮ้ย ! เอาไงดีวะ”เสียงใสเจือคำถามของเพื่อนซี้ปึ้กที่เรนนี่ลากคอให้มาเป็นเพื่อนในวันวาเลนไทน์ปีนี้ทำให้เธอเอี้ยวคอกลับไปมอง“รออีกเดี๋ยว” เธอพึมพำไม่แน่ใจ ตากลอกมองหาร่างสูงใหญ่รุ่นพี่“แต่นี่มันมหาลัยดังนะ มีแต่พวกรุ่นพี่” นลินเอ่ยเบา ๆ ด้วยความหวั่นใจเธอรู้ว่าตัวเองกำลังเป็นจุดสนใจของคนมากมายในมหาวิทยาลัยชื่อดังของเมืองไทย เด็กสาวในชุดนักเรียนคอซองปักอักษรสีน้ำเงินบนหน้าอก ม.1 ตัวกระจ้อยร้อยท่ามกลางรุ่นพี่หุ่นกล้ามโต“ไม่ได้หรอก พี่ธามไม่กลับบ้านมาเป็นเดือนแล้ว ขืนรอ...”ป้าป ! นลินตบบ่าเพื่อนแล้วพาดไว้“จะเป็นไรวะ แค่วาเลนไทน์...”เธอก้มมองกล่องช็อกโกแลตจากประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ที่เธอพากเพียรหอบหิ้วกลับมาด้วยและรักษามันไว้เป็นอย่างดีตั้งแต่ช่วงปีใหม่ดวงตากลมโตอันเป็นเอกลักษณ์ รูปร่างไม่ถึงกับอ้วนแต่ออกท้วมเล็กน้อย ผิวขาวซีดกำลังกวาดตามองเพื่อมองหาใครสักคน“เรย์ !” เสียงนลินตื่นเต้นขึ้น “โน้น ! มาแล้ว”ใบหน้ากลมยุ้ยเผยรอยยิ้มกว้างตาสดใสมองไปทางพี่ธามวินทร์ หนุ่มมหาวิทยาลัยปีที่สี่ แค่เห็นเขาเดินมาแต่ไกลในชุดนักศึกษาพับแขนเสื้อถึงคอศอก ใจเธอก็เต้นแรงราวกับจะกระดอนออกมา พวงแก้ม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-14
เข้าสู่ระบบ
