All Chapters of เล่ห์รักกับดักลวง: Chapter 21 - Chapter 30

ตอนที่ 21 ยารักสุขสม NCเรนนี่สังเกตเห็นอาการของชัชชนน์ ที่เริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ ดวงตาคมเริ่มปรือปรอย ริมฝีปากหนาเม้มแน่น เธอก็ไม่รอช้ารีบทิ้งสะโพกอวบอิ่มลงนั่งบนตักของเขาอย่างรวดเร็ว สองมือเรียวบางพลางโอบรอบลำคอ เนื้อนุ่มหยุ่นเบียดเสียดกับความแข็งขืนที่เริ่มปูดโปนขึ้นมาอย่างโจ่งแจ้ง ริมฝีปากอวบอิ่มของหล่อนลูบไล้แผ่วเบาไปตามโครงหน้าคมสันที่เริ่มแดงก่ำ ก่อนจะไล่ลงมาสัมผัสแผงอกกว้างที่กำลังกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรงตามจังหวะการหายใจที่ถี่กระชั้น“คุณสวย...สวยเหลือเกิน...เรนนี่!!!” ชัชชนน์พร่ำเพ้อด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์กำลังบดบังทุกเหตุผลในสมองของเขาเรนนี่ยิ้มเยาะอย่างผู้ชนะ นางค่อยๆ ปลดเปลื้องกางเกงของชัชชนน์ออกอย่างชำนาญ ก่อนจะปล่อยมันลงไปกองไว้สุดปลายเท้า ร่างอวบอัดของหม้ายสาวรีบขยับตัวลงต่ำลงไปด้านล่างใต้โต๊ะทำงาน ก่อนจะจับส่วนหัวบานหยักที่เริ่มขยายใหญ่ขึ้นมาแล้วดูดกลืนไว้ในอุ้งปากร้อน เธอปรนเปรอชายหนุ่มด้วยลิ้นและริมฝีปากจนเขาปลดปล่อยความปรารถนาออกมาเป็นครั้งแรก เธอดูดกลืนมันลงคออย่างไม่รังเกียจเรนนี่ผุดลุกขึ้นมานั่งตักของชัชชนน์อีกครั้งอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตัดสินใจช

ตอนที่ 23 ทางเลือกสุดท้ายเบื้องหลังคำสั่งที่ดูเหมือนจะปรานีของลูเซียโนนั้น กลับสร้างความไม่พอใจและขุ่นเคืองให้กับชลธิชาเป็นอย่างมาก ดวงตาคมกริบของหล่อนกวาดมองไปรอบๆ อย่างระแวดระวัง สอดส่องไปยังกลุ่มลูกน้องของลูเซียโนที่เดินกันขวักไขว่เพื่อให้มั่นใจว่าจะไม่มีใครได้ยินถ้อยคำอำมหิตที่กำลังจะหลุดจากริมฝีปากบางของหล่อนในขณะที่เดินกลับไปยังรถยนต์หรูของตนเองพร้อมกับยกโทรศัพท์มือถือขึ้นแนบหู กระแสความโกรธและความกระหายที่จะกำจัดเสี้ยนหนามที่ขวางทางสู่ทรัพย์สมบัติอันมหาศาลนั้น กำลังทำให้หัวใจของหล่อนเต้นระรัวอย่างบ้าคลั่ง“มาร์โก!!!...ฉันมีงานสำคัญให้แกทำ” เสียงต่ำกระซิบลอดไรฟันด้วยน้ำเสียงอำมหิต ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่งราวกับผู้รับกำลังประเมินสถานการณ์ ก่อนที่เสียงทุ้มต่ำอันแฝงไปด้วยความเคลือบแคลงของมาร์โก จะดังลอดกลับมา“มีอะไรให้ผมรับใช้อีกครับนายหญิง?” น้ำเสียงของมาร์โกเปลี่ยนไปเล็กน้อย เจือไปด้วยความไม่พอใจที่คั่งค้าง“แกต้องสวมรอย ปะปนไปกับพวกของริคาร์โดที่จะไปจัดการไอ้ชัชชนน์เย็นนี้” ชลธิชาเน้นย้ำคำสั่งแต่ละคำอย่างหนักแน่น ราวกับตอกตะปูลงบนโลงศพ“และเมื่อแกเข้าใกล้มันได้...ก็ให้แกฆ่ามัน

ตอนที่ 25 รสรักแรงสวาท NCลมหายใจร้อนผ่าวของมาร์โกรินรดต้นคอระหง ราวกับเปลวเพลิงที่จ้องจะเผาผลาญ ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนและพลางส่งท่อนเอ็นมาที่ใบหน้าสวยของเธอ ชลธิชายอมใช้อุ้งปากร้อนเพื่อให้ความสุขสมอย่างไม่มีทางเลือก ความปรารถนาที่ปะทุขึ้นทำให้มาร์โกอัดกระแทกดุ้นเอ็นร้อนอย่างรุนแรง ส่งท่อนเอ็นลำใหญ่ยัดเยียดเข้าไปในโพรงปากนุ่มของหล่อนจนลึกเกือบถึงคอหอย ราวกับต้องการกอบโกยทุกหยาดหยดแห่งความสุขสม โดยไม่สนใจว่าชลธิชากำลังสำลักน้ำรักสีขาวขุ่นข้นที่ไหลทะลักออกมาจนเปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้าและลำคอของหล่อน“แค่กๆๆ...ไอ้บ้า! นึกจะปล่อยก็ปล่อย!” ชลธิชาผลักเอวหนาของมาร์โกออกอย่างแรง เธอพลางไอค่อกแค่ก น้ำรักเหนียวหนืดไหลเลอะเปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้าและลำคอ ดวงตาคู่สวยฉายแววขยะแขยงและโกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที“จะฆ่ากันรึไง?!” มาร์โกหัวเราะเสียงต่ำในลำคออย่างไม่รู้สึกผิด เขายันตัวลงมานั่งข้าง ๆ เธอ ก่อนจะมองใบหน้าเปรอะเปื้อนของชลธิชา ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยสะใจแล้วเอ่ยคำแก้ตัวขึ้นมา“ก็นายหญิงอยากเร่งผมเองนี่ครับ...บอกว่าไม่มีเวลา...ผมก็ต้องรีบสิครับ” น้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยความทะเล้นและเยาะเย้ย“ทีหลังอย่า

ตอนที่ 27 คุณพ่อจำเป็นแสงแดดอ่อนละมุนยามเย็น สาดส่องลอดเงาครึ้มของต้นไม้ใหญ่ที่ทอดตัวยาวพาดผ่านรั้วสีขาวสะอาดตาของโรงเรียนอนุบาลเล็กๆ ในเมืองมิลาน ชัชชนน์ก้าวเดินตามหลังหญิงสาวเข้าไปในบริเวณโรงเรียนด้วยหัวใจที่เต้น ความรู้สึกของเขาเจือปนไปด้วยความประหม่าเล็กน้อยที่ก่อตัวขึ้นในอก เขาไม่เคยมีน้อง และประสบการณ์ในการเลี้ยงเด็กก็เป็นศูนย์การที่ต้องมาทำหน้าที่คล้ายผู้ปกครองเช่นนี้จึงเป็นเรื่องใหม่สำหรับเขา ทว่าในอีกมุมหนึ่ง...เขาก็รู้สึกโล่งใจที่ได้ยื่นข้อเสนอแบบนั้นออกไป อย่างน้อยการมีเด็กอยู่ ก็อาจเป็นเกราะกำบังให้เรนนี่ไม่กล้าแสดงความใกล้ชิดกับเขามากจนเกินงาม เพราะเธอคงห่วงภาพลักษณ์ของความเป็นแม่ต่อหน้าลูกสาวบ้าง ซึ่งนั่นก็เป็นสิ่งที่เขาปรารถนา...และคาดการณ์เอาไว้เบื้องต้นร่างเล็กๆ ในชุดเอี้ยมกระโปรงสีชมพูลายสก๊อต วิ่งกระโดดโลดเต้นออกมาจากกลุ่มเพื่อน ๆ ราวกับผีเสื้อตัวน้อย ใบหน้าจิ้มลิ้มประดับด้วยรอยยิ้มหวานซึ้งราวกับดอกไม้แรกแย้ม ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเป็นประกายสดใสราวกับลูกแก้วจับจ้องมาที่ผู้เป็นมารดาด้วยความดีใจ“คุณแม่คะ!” เสียงเล็กๆ ใสแจ๋วเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจ ก่อนจะวิ่งเข้ามาหาผู้เป็

ตอนที่ 29 ปริศนาในเงามืดหลังจากที่ริคาร์โดโทรศัพท์แจ้งข่าวร้ายแก่เจ้านาย เสียงของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าสลดเมื่อต้องบอกกับลูเซียโน ว่าแม่บ้านเรนนี่ ได้เสียชีวิตลงแล้วที่โรงพยาบาล ก่อนจะเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้เจ้านายฟังอย่างละเอียด “นายท่านจะให้ผมจัดการอะไรต่ออีกมั้ยครับ?” ริคาร์โดถามด้วยความเป็นห่วง“ไม่ต้อง...เดี๋ยวฉันจะไปที่โรงพยาบาลเดี๋ยวนี้” ลูเซียโนตอบด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด ดวงตาคมกริบฉายแววเศร้าสร้อยอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่อยากจะเชื่อว่าการเดินทางมาทำงานที่นี่ของเด็กสาวที่เคยเป็นอดีตคนรักของชวิน...จะจบลงด้วยโศกนาฏกรรมเช่นนี้ ลูเซียโนสั่งลูกน้องโทรแจ้งชวินเพราะอย่างน้อย ๆ เขาก็จะได้มาร่วมไว้อาลัยกับคนรักเก่าเป็นครั้งสุดท้ายหัวใจของลูเซียโนหนักอึ้งไปด้วยความรู้สึกผิดและความเสียใจ แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่ปักใจเชื่อว่าฆาตกรที่สุ่มยิงนั้นจะมีชลธิชาเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง ลูเซียโนรีบร้อนออกเดินทางมายังโรงพยาบาลทันที อย่างน้อยที่สุดก็เพื่อมาแสดงความเสียใจในฐานะเจ้านายที่ต้องมาดูแลลูกน้องในวาระสุดท้าย และไว้อาลัยต่อการจากไปของเธอลึกๆ ในความทรงจำของลูเซียโน หวนนึกถึงช่วงเวลาที่เรน