All Chapters of My Tutor ติวรัก เต็มร้อย: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 2 เอเท่ากับบีบวกภูมิภัชนั้นได้คะแนนซึ่งถือว่าต่ำที่สุดในคลาสถ้าไม่นับรวมคนที่ติด F หลังประกาศผลคะแนนเสร็จเป็นที่เรียบร้อย อาจารย์จึงได้เอ่ยชมนักศึกษาที่ทำคะแนนได้มากที่สุดในคลาสซึ่งนั่นก็คือฮิลลารี่สาวลูกครึ่งจีนนิวซีแลนด์เพราะเธอทำได้หนี่งร้อยคะแนนเต็ม ก่อนจะร่ายยาวถึงนักศึกษาที่ได้คะแนนต่ำสุดก็คือ C จนภูมิภัชนั้นถึงกับสะดุ้งเฮือก ก่อนที่อาจารย์หญิงสูงวัยจะยกมือขึ้นขยับแว่นแล้วกล่าวถึงเรื่องการสอบซ่อมสำหรับคนที่สอบตกในวิชานี้ ซึ่งมีคนติด F อยู่หนึ่งคนเนื่องจากว่าเขาไม่ได้เข้าสอบนั่นเองมีนักศึกษาหลายคนไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องเปลี่ยนระบบใหม่ จนจิดาภาอาจารย์ผู้สอนวัยกลางคนได้อธิบายให้นักศึกษาทุกคนฟังจิดาภาได้แจ้งว่าทางมหาวิทยาลัยได้เปลี่ยนหลักเกณฑ์การตัดเกรดในรูปแบบใหม่โดยจะตัดเกรดแบบอิงกลุ่ม หลังจากนั้นก็มีนักศึกษาคนหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยแล้วก็แย้งขึ้นมา ซึ่งจิดาภาก็พยายามอธิบายจนนักศึกษาคนนั้นเข้าใจและอ้างว่าทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับมหาวิทยาลัย อาจารย์จิดาภายังได้อธิบายต่อไปว่า เกรดA จะตัดที่ 95 ส่วน B+ ตัดที่ 90 ส่วน B 85 ลดหลั่นลงไปเรื่อย ๆ ซึ่งเป็นหลักเกณฑ์การตัดเกรดที่เพิ่งถูกเ

ตอนที่ 4 ใจลอยสถาบันกวดวิชา My Tutorสถาบันกวดวิชาแห่งนี้มีชื่อว่ามายติวเตอร์ มีการสอนหลากหลายวิชาให้เลือกเรียน มีติวเตอร์เก่ง ๆ ดัง ๆ หลายคน อนาวินจอดรถเรียบร้อยก็เดินเข้ามายังสถานที่เรียน ภายในอาคารออกแบบได้หรูหราและยังคงความเรียบง่ายสบายตา วันนี้เป็นวันที่อนาวินมาเรียนเป็นวันแรกหลังจากที่เขาเดินทางมาสมัครเอาไว้ก่อนหน้านี้อนาวินที่กำลังเดินใจลอยเพราะมัวแต่คิดถึงใบหน้าของติวเตอร์คนสวย เพราะวันก่อนที่เขามาสมัครเรียน อนาวินเห็นเพียงแค่รูปถ่ายของเธอที่ติดอยู่หน้าห้องเรียนเท่านั้น วันนี้แล้วสินะ!!!..ที่เขาจะได้เห็นหน้าลูกศิษย์คนสวยของอาจารย์จิดาภาเสียที อาจารย์แม่ในมหาลัยชื่อดังที่มีลูกศิษย์มากมายหลายรุ่นรวมไปถึงติวเตอร์สาวสวยคนนี้ด้วย“พี่คะ ๆ พี่คะ..กระเป๋าสตางค์ของพี่ร่วงค่ะ พี่เดี๋ยวก่อน!!” เธอเก็บมันได้แล้วรีบวิ่งตะโกนตามชายหนุ่มไป เพียงไม่นานอนาวินก็ได้สติกลับมาก่อนจะหันมาตามเสียงใสที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ จากทางด้านหลัง อนาวินหันมาก็เห็นใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กสาวมัธยมคนหนึ่งที่ยื่นกระเป๋าสตางค์คืนให้กับเขาด้วยความรีบร้อนเด็กสาวจะพ่นลมหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ก่อนที่ตนเองจะตะลึงกับความห

ตอนที่ 6 มายติวเตอร์อนาวินเปลี่ยนเรื่องเพราะเห็นว่าไม่ค่อยเหมาะสมหากจะคุยเรื่องนี้กับเด็กน้อยอย่างพลอยใส เพราะเธอก็ดูไร้เดียงสา และมีความคิดเป็นเด็กอยู่“แล้วก่อนหน้านี้น้องพลอยอยู่กับใครที่ต่างจังหวัดเหรอครับ” เขาถามเธอ“หนูอยู่กับยายค่ะ พอคุณยายเสียก็เลยต้องไปอยู่กับคุณป้า แต่ก็เกรงใจท่านเหมือนกัน” เด็กสาวอธิบาย“น้องพลอยเก่งนะครับ ที่สอบติดโรงเรียนนี้ แถมยังเป็นห้องสมาร์ตอีกด้วย”“ไม่หรอกค่ะ อันที่จริงหนูอยากเรียนสายศิลป์ด้วยซ้ำไปแต่แม่ไม่ยอม”“อ่าว!!..ทำไมล่ะ”“แม่คงไม่อยากให้หนูเป็นแค่พนักงานบริษัทเหมือนแม่มั้งคะ” เธอตอบ ก่อนจะเล่าต่อไป อนาวินก็เป็นผู้รับฟังที่ดี“พอช่วง ม.2 คุณยายหนูเสียพอดี หนูก็เลยต้องไปอยู่กับคุณป้า หลังจากนั้นหนูพยายามสอบเพื่อเข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ เพราะจะได้ย้ายมาอยู่กับคุณแม่” อนาวินไม่กล้าถามว่าพ่อของเด็กน้อยคนนี้ไปไหน จึงได้แต่ยิ้มให้กับความเก่งกล้าของเธอพลอยใสที่เพิ่งจบมัธยมต้นจากโรงเรียนต่างจังหวัด และเธอก็เพิ่งสอบเข้ามาเรียน ม.4 ในกรุงเทพฯ เธอแทบไม่มีเพื่อนเลย และตอนนี้ก็เพิ่งจะเปิดเทอมมาเพียงสองอาทิตย์ และสาเหตุที่เธอต้องมาเข้าเรียนที่สถาบันกวดวิชา

ตอนที่ 8 ไม่อยากให้เธอเจ็บอนาวินที่กำลังจะขับรถกลับคอนโดของตนเอง ก็เลยเลี้ยวรถกลับทันที ก่อนจะแวะเข้าไปจอดหน้าร้านอาหารเมื่อช่วงหัวค่ำอีกรอบ ซึ่งตอนนี้ก็มีผู้คนเข้ามานั่งทานอาหารกันเต็มร้านหมดแล้ว อนาวินเหลือบไปเห็นรถของใครบางคนจอดอยู่ข้าง ๆ ในระหว่างที่เขาก้าวลงจากรถ แต่ก็ไม่ได้สนใจและคิดว่าคงไม่ใช่รถหรูที่มารับติิวเตอร์สาวคนสวยอยู่บ่อย ๆ แต่พอเดินเข้าไปก็เห็นศิรินทร์รัตน์ที่นั่งทานอาหารกับแฟนหนุ่มของเธออนาวินตรงเข้าไปถามผู้จัดการร้านที่ยืนอยู่ และบอกว่าเมื่อช่วงหัวค่ำเขาพาเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมาทานอาหารแล้วเธอก็ลืมหนังสือเอาไว้ ผู้จัดการร้านรีบบอกอนาวินว่าพนักงานเสิร์ฟได้เก็บเอาไว้ให้ ก่อนจะบอกให้อนาวินยืนคอยสักครู่ แล้วผู้จัดการร้านก็รีบเดินไปบอกเด็กเสิร์ฟคนนั้นระหว่างรอหนังสืออนาวินก็เหลือบไปมอง ศิรินทร์รัตน์ที่กำลังนั่งทานมื้อค่ำกับแฟนหนุ่ม ก่อนจะเห็นทั้งคู่มีปากเสียงกันเล็กน้อย ภายในโต๊ะอาหาร ศิรินทร์รัตน์เธอมีสีหน้าเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด“ได้แล้วค่ะ” พนักงานเสิร์ฟในร้านเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นอนาวินกำลังยืนใจลอย“ขอบคุณครับ” อนาวินกล่าวขอบคุณพร้อมยิ้มกว้างให้พนักงานเสิร์ฟสาวเมื่อเ

ตอนที่ 10 สองต่อสองไม่นานนักเสียงโทรศัพท์ของหญิงสาวก็ดังขึ้น ซึ่งก็เป็นสายเรียกเข้าจากแฟนหนุ่มของศิรินทร์รัตน์ที่โทรหาเธอ อนาวินรีบบอกให้ติวเตอร์สาวรับสายของแฟนหนุ่มเพื่อจะได้เคลียร์กันให้จบ ๆ แต่ศิรินทร์รัตน์ก็เอาแต่ส่ายศีรษะ เธอบอกว่ายังไม่อยากรับสายของเขาในตอนนี้ หลังจากนั้นอนาวินจึงพาเธอไปพักผ่อนภายในห้องนอน ก่อนจะเอาผ้าเช็ดตัวและชุดนอนที่พอจะหาได้ในบ้านมาให้เธอ“คืนนี้คุณอาจจะต้องพักที่นี่ไปก่อน ห้องน้ำอยู่ทางโน้นนะ” เขาชี้มือบอกเธอ“แล้วคุณล่ะ..ไม่อาบเหรอ”“อาบสิ! แต่ผมให้คุณอาบก่อน หรือว่าคุณอยากอาบพร้อมผมล่ะ” ประโยคหลังเขาแกล้งแหย่เพื่อทำให้เธอหายเครียดและอารมณ์ดีขึ้น แต่สิ่่งที่หญิงสาวตอบกลับมาก็คือเธอทำตาเขียวใส่เขาทันที“จะบ้าเหรอ!..ทะลึ่งใหญ่แล้วนะคุณเนี่ย!” อนาวินไม่คิดว่าแค่พูดเล่น ๆ จะโดนดุเข้าจริง ๆ ก่อนจะทำหน้าจ๋อย ศิรินทร์รัตน์จึงรีบเอ่ยขึ้นเพราะเธอก็แค่แกล้งดุไปอย่างนั้น“แต่ยังไงก็ขอบคุณนะคะ..ที่คุณอุตส่าห์ตามมาช่วยฉันได้ทัน ไม่งั้น..ฉันต้องแย่แน่ ๆ เลย”“ไม่เป็นไรครับ ผมยินดี” หญิงสาวยิ้มให้เขาด้วยความขอบคุณก่อนจะเดินจากไป อนาวินพ่นลมหายออกมา ก่อนจะมองตามร่างระหง