LOGIN“แฟนคุณขับรถตามมาครับ คุณก้มต่ำเอาไว้นะ..เขามีปืน” บอกเสร็จ อนาวินก็รีบบอกให้หญิงสาวโทรแจ้งตำรวจ ก่อนจะพยายามขับรถหนีด้วยความระมัดระวัง
อนาวินขับรถหลบหลีกมุดซ้ายมุดขวาไปเรื่อย ๆ เพื่อหนีกระสุนปืนของอีกฝ่ายที่ไล่ยิงตามมา ศิรินทร์รัตน์กรีดร้องด้วยความตกใจเมื่อกระสุนทะลุผ่านกระจกหลังเข้ามาก่อนจะเฉียดศีรษะของเธอไปอย่างหวุดหวิด
บนท้องถนนที่ยังคราคร่ำไปด้วยรถราสัญจรไปมาทั่ว ทำให้ยากต่อการหลบหลีกและใช้ความเร็วสูง อนาวินต้องรีบทำอะไรสักอย่าง ไม่เช่นนั้นไม่เขาหรือติวเตอร์สาวคนสวยคนนี้อาจจะถูกกระสุนปืนที่กระหน่ำยิงมาเรื่อย ๆ ก็เป็นได้
ชายหนุ่มไม่มีเวลาคิดนานก่อนที่จะตัดสินใจหักเลี้ยวเข้าซอยทางซ้ายมืออย่างกะทันหันจนรถของเขาเซไปจนเกือบคว่ำ ศิรินทร์รัตน์กรีดร้องด้วยความตกใจจนโทรศัพท์ที่เธอกำลังโทรหาตำรวจกระเด็นร่วงพื้นไปหายไป
รถสปอร์ตคันหรูของอนาวินที่เลี้ยวเข้าซอยเล็ก ๆ มาได้สำเร็จเขาก็รีบดับไฟจนมืดสนิท ก่อนจะค่อย ๆ ขับทะลุซอยเปลี่ยวเข้าไปเรื่อย ๆ เพื่อไปทะลุอีกทาง ซึ่งที่นี่เป็นทางลัดและน้อยคนนักที่จะรู้ พอเขาผ่านจุดนั่นมาได้สำเร็จ อนาวินก็รีบเปิดไฟหน้ารถและขับตรงไปยังสถานที่หลบภัยที่ตนเองพอจะนึกออก
“ขอโทษนะคะ 191 ยังไม่มีใครรับเลย แล้วโทรศัพท์ของฉันก็ร่วงหายไปแล้ว”
“ช่างมันเถอะครับ..เรารอดแล้ว” เขารีบบอกเธอ ศิรินทร์รัตน์ถอดหายใจออกมาอย่างโล่งอก
ชายหนุ่มขับรถมาจอดไว้ตรงสวนหย่อมหน้าบ้านของใครสักคน เขารีบหาโทรศัพท์ที่ร่วงอยู่ตรงพื้นมาคืนให้เธอ ก่อนจะถือโอกาสจูงมือหญิงสาวลงจากรถ เขารู้ดีว่าเธอยังอยู่ในอาการหวาดผวา ก่อนจะประคองร่างของติวเตอร์สาวให้เดินเข้าไปยังบ้านพักหลังหนึ่งซึ่งอยู่ในบริเวณนั้นถัดจากสวนหย่อมออกไปเพียงเล็กน้อย
อนาวินเฉลยว่าที่นี่เป็นบ้านพักของบิดาที่สร้างเอาไว้ ก่อนจะเล่าเรื่องในอดีตให้เธอฟังว่าบ้านหลังนี้สร้างขึ้นมาเพื่อมารดาของเขา ที่ได้แยกกันอยู่กับบิดา แต่อนาวินก็ไม่ได้อธิบายว่าเพราะเหตุผลอะไรมารดาของอนาวินถึงต้องแยกกันอยู่กับบิดาของเขากันแน่
เขาบอกเพียงแค่ว่าบ้านหลังนี้มันแทบจะถูกปิดตายมาเป็นเวลานานหลายปี ตั้งแต่มารดาของอนาวินเสียไป อนาวินเล่าว่าตนเองไม่ค่อยชอบบ้านหลังนี้สักเท่าไหร่ แต่ครั้งนี้จำเป็นที่จะต้องหลบซ่อนตัวอยู่ที่นี่ไปก่อน
อนาวินนั้นยังมีคอนโดเป็นชื่อของตนเองอีกยี่สิบชั้นพี่บิดาสร้างเอาไว้ใกล้ ๆ กับมหาวิทยาลัยของบุตรชายเพื่อให้เขาเดินทางได้สะดวก และอนาวินก็เอามาเปิดให้เพื่อนนักศึกษาเช่าในราคาถูก
“ผมคงจะไปส่งคุณที่หอไม่ได้ในตอนนี้ เพราะแฟนคุณอาจจะตามไปดักรอเราที่นั่น” เขาบอกกับเธอระหว่างพาหญิงสาวเข้ามาภายในบ้านเรียบร้อยแล้ว ถึงที่นี่จะไม่มีคนอยู่ แต่บิดาของอนาวินก็สั่งให้แม่บ้านมาทำความสะอาดเอาไว้อยู่ตลอดเวลา
“ค่ะ” เธอตอบสั้น ๆ ศิรินทร์รัตน์ยังไม่จากอาการหายตกใจจากเหตุการณ์ที่เพิ่งจะผ่านมาเมื่อสักครู่
“ให้ผมทำแผลให้คุณนะ” เขาถามเมื่อเห็นสภาพอิดโรยของเธอและบาดแผลฟกช้ำบนใบหน้าและลำคอ ใช่แล้ว!..เธอถูกแฟนหนุ่มบีบคอในรถ และก่อนที่ตนเองจะหมดลมหายใจ ศิรินทร์รัตน์ก็ใช้แรงทั้งหมดที่มีถีบร่างของแฟนหนุ่มจนเขาควบคุมรถไม่อยู่และรถก็เซถลาลงข้างทางจนเธอหนีรอดออกมาได้
หญิงสาวไม่อยากปฏิเสธน้ำใจของคนที่เพิ่งช่วยเหลือเธอ เมื่อชายหนุ่มถือกล่องปฐมพยาบาลมาทำแผลให้ เขานั่งลงข้าง ๆ และถามอาการของเธออย่างห่วงใย
อนาวินใช้สำลีชุบน้ำเกลือเพื่อล้างทำความบาดแผลให้เธอบริเวณใบหน้าและมุมปาก ก่อนจะใช้ไอโอดีนสำหรับใส่แผลสด ค่อย ๆ ทาเบา ๆ ไปที่บริเวณบาดแผล
“อะ โอ๊ยย เจ็บ!!!” มือเรียวบางรีบยื่นไปจับที่ข้อมือของชายหนุ่มทันที แววตาของเธอบ่งบอกถึงความเจ็บ
“ขอโทษครับ..คุณครู แต่ผมก็เบามือสุดแล้วนะครับ” อนาวินรีบขอโทษเธอ
“คุณไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณครูแล้วก็ได้ค่ะ”
“อ่าว!..ทำไมล่ะครับ แล้วคุณจะให้ผมเรียกว่าอะไร”
“ก็ตอนนี้เราไม่ได้อยู่ในสถานะครูกับลูกศิษย์ไงคะ แล้วคุณก็เก่งเกินไปที่ฉันจะสอนแล้วล่ะค่ะ ไม่รู้จะมาเรียนทำไม” เขายิ้มกว้างให้เธอก่อนจะเอ่ยคำถามต่อไป
“แล้วผมต้องเรียกคุณว่าพี่มั้ย”
“หึ!!..” เธอส่ายศีรษะ
“เราอายุห่างกันแค่ปีเศษ ๆ เองนะคะ ฉันมานับดูแล้ว ถ้าคุณไม่เสียเวลาไปเรียนแพทย์ เราก็น่าจะเรียนรุ่นเดียวกัน” เธออธิบาย
“คุณจะเอายังไงต่อไปครับ เรื่องที่เขาทำร้ายร่างกายคุณ” เขาถาม
“แล้วคุณคิดว่าฉันควรจะทำยังไงดีคะ” ศิรินทร์รัตน์ถามกลับ อนาวินครุ่นคิด เพราะไม่รู้ว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งมากน้อยขนาดไหน ขืนไปยุให้ทั้งคู่เลิกกันแล้ววันหนึ่งผู้ชายคนนั้นมาง้อศิรินทร์รัตน์ได้สำเร็จ เขาไม่ต้องกินอาหารหมาอาหารแมวหรือไง! อนาวินคิดได้ดังนั้น จึงถามออกไปอย่างเป็นกลาง
“ผมคงตัดสินใจแทนคุณไม่ได้หรอกครับ เพราะคุณก็น่าจะรู้ด้วยตัวคุณเองอยู่แล้วว่าคุณควรจะเอายังไงต่อไป หากเขามาคุกคามคุณอีก” หญิงสาวถอนหายใจออกมา เมื่อเธอผิดหวังกับข้อเสนอของเขาเล็กน้อย
“ฉันก็ยังไม่รู้เลยค่ะ แต่ถ้าเขาคุกคามหนักขึ้นเรื่อย ๆ เห็นทีฉันก็คงต้องแจ้งความบ้างแล้วล่ะ”
ตอนที่ 39 ตอนจบ“หนูมีเรื่องอยากจะบอกพี่วินอย่างหนึ่งนะคะ” หลายวันต่อมาพลอยใสก็ไม่อยากเก็บความลับเอาไว้คนเดียว เพราะรู้สึกอึดอัดและไม่สบายใจ หลังจากที่อนาวินติวให้เธอเสร็จเรียบร้อย พลอยใสก็สารภาพความจริงที่รู้ไปรู้มา“เรื่องที่หนูเป็นกังวลใช่มั้ย พี่ก็อยากรู้เหมือนกัน..ว่ามันเรื่องอะไรกันแน่”“หนูแอบรู้มาว่าคุณลุงภูวเดชคุณพ่อของพี่วิน ให้พี่กระแตมาเก็บเส้นผมหนูไปตรวจดีเอ็นเอค่ะ”“ห๊า!!!..แล้วพ่อพี่เค้าทำไปเพื่ออะไรกัน แล้วสองคนนั้นเค้าไปสนิทกันตอนไหนเหรอ ก็เพิ่งแค่ทานข้าวกันครั้งเดียวเอง” คำถามมากมายหลุดออกจากปากของอนาวิน“สองคนนั้นเค้าแอบรักกันมาตั้งนานแล้วค่ะ..แล้วที่พ่อของพี่วินต้องเอาเส้นผมหนูไปตรวจดีเอ็นเอ เพราะท่านสงสัยว่าหนูเป็นน้องสาวของพี่ที่หายตัวไปค่ะ”“ถึงว่าล่ะ!!! วันนั้นที่พ่อพี่มาทานข้าวพร้อมกับเรา พี่ว่ามันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ ๆ”“หนูก็เพิ่งมารู้ตอนที่แอบอ่านไลน์ของพี่กระแตค่ะ พี่กระแตแอบนัดคุณพ่อของพี่มาดูตัวหนู”“เอ่อ...แล้วสรุปว่าเราเป็นพี่น้องกันจริงมั้ย” อนาวินถามขึ้นด้วยความเป็นกังวล“หนูก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่หนูก็ถามคุณแม่ของหนูแล้วนะคะ”“แล้วคุณแม่ว่าไงบ้าง
ตอนที่ 38 Virgin girl สนุกไปกับการเสียตัวครั้งแรก NC“พี่รักน้องพลอยเหลือเกิน” อนาวินพูดเหมือนคนเพ้อ และเมื่อได้ชิมน้ำรักจากความสาวที่อวบอิ่มฟิตแน่น ความปรารถนาก็พลุ่งพล่านจนอยากที่ร่วมรักกับเด็กสาวอีกครั้ง ริมฝีปากดูดดื่มกลีบกุหลาบงามอย่างเร่าร้อน พร้อมกับสอดแทรกปลายลิ้นร้อนสำรวจหาทางเข้าถ้ำอันลึกลับ ก่อนจะตวัดปาดป่ายขึ้นลงอย่างหนักหน่วง และหยอกเย้ากับเกสรน้อยที่กระตุกตอดอย่างไร้เดียงสา เขาตวัดปลายลิ้นระรัวเร่งร้อนแรงกระทั่งเด็กสาวไม่อาจกดกลั้นความปรารถนาได้อีกแล้ว“อืม! อ่า..อร๊าาย...พี่วิน โอ้ว...หนูเสียวค่ะ”เธอเสียวซ่านไปทั้งตัวก่อนจะแอ่นกายเหยียดปลายเท้าขึ้นชี้ฟ้า และด้วยความปรารถนาที่มันกำลังจะระเบิด เธอดันสะโพกที่ผิงอกแกร่ง ขึ้นไปให้ใบหน้าหล่อสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าออกรัว ๆ ได้อย่างถนัดถนี่ จนพลอยใสดิ้นพล่าน จากนั้นอนาวินก็ประคองเรียวขางามทั้งสองข้างลงจากบ่า ให้เธอนอนหงายห้อยสองขาลงมาที่ปลายเตียงจากนั้นก็มานั่งด้านล่างเพื่อให้ใบหน้าพอดีกับร่องสวาทก่อนจะเชยชิมความหวานของกลีบกุหลาบงามต่อไป มือเรียวบางเอื้อมมาจับศีรษะของชายหนุ่มไว้แน่น“ชี้ดดด!..พี่วิน อ่า อื้ย! ไม่ๆ ...หนูไม่ไหวแล้
ตอนที่ 37 รับผิดชอบหนูด้วยนะคะ NC“อะโอ๊ย!!!..อร๊อยย!! หื้อ!! พี่วิน” เสียงร้องหลุดออกมาได้แค่นั้น อนาวินก็รีบปิดปากเธอด้วยการบดจูบอย่างเร่าร้อน และตอนนี้เขาก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้อีกต่อไปแล้ว“อื้มมมม!!..หื้อๆๆ” เด็กสาวดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด เมื่อแท่งรักปักลงลึกเข้าไปเรื่อย ๆแต่ปัญหาใหญ่ตอนนี้คือมันเข้าไปได้แค่ส่วนหัวเท่านั้นเธอก็กรีดร้องลั่นเสียแล้ว อนาวินจะทำอย่างไรให้เธอเจ็บน้อยที่สุดกันล่ะทีนี้ เพราะเขาก็เพิ่งจะเคยเปิดซิงสาวเป็นครั้งแรกเสียด้วย ที่ผ่านมาเขาไม่เคยเจอใครบริสุทธิ์มาก่อนเลย มีแต่หลอกว่ายังซิงเท่านั้น“ถ้าพี่เอาเข้าไปมากกว่านี้น้องพลอยทนได้มั้ยครับ” เขาถามความสมัครใจ เด็กสาวครุ่นคิดก่อนจะเสนอทางเลือกออกมา“หนูขอเป็นคนเอาเข้าไปเองได้มั้ยคะ” ได้สิ!.. ถ้าน้องพลอยต้องการแบบนั้น”อนาวินพลิกตัวนอนหงาย จากนั้นสาวน้อยก็ขึ้นมานั่งคร่อมร่างของเขาอีกครั้ง ก่อนจะหย่อนสะโพกลงอย่างช้าๆ จนกลีบแคมขาวทั้งสองข้างอ้าอมแท่งเอ็นร้อนเข้าไปอย่างช้า ๆ จนถึงจุดที่เธอเริ่มรู้สึกว่ามันเริ่มเจ็บปวดที่สุด“หนูยอมเป็นของพี่วินค่ะ ฮื้อๆๆ อื๋ยยย!!!!” เธอพูดแค่นั้นก็กัดฟันแน่นทิ้งตัวลงอย่างแรง จนอน
ตอนที่ 36 พี่เชื่อหนูนะคะ NCแล้วอนาวินก็ไม่อาจฝืนใจตัวเองได้อีกต่อไป เมื่อสาวน้อยวัยสิบแปดทอดสะพานให้เชยชมซะขนาดนั้น เขายอมทำตามใจตัวเอง กลิ่นหอมฟุ้งจากกายสาววัยรุ่น ช่างยั่วยวนใจเขาเหลือเกิน อนาวินโอบกอดเธอเข้ามาแนบชิด ใบหน้ารูปไข่คางเรียวมนและดวงตากลมโตคู่นั้น ทำให้เขาเผลอจุมพิตเบา ๆ ไปหนึ่งที“อยากจูบเป็นมั้ย..คนดี พี่จะสอนให้” อนาวินยิ้มกว้างแล้วกระซิบเบา ๆ “ทำยังไงเหรอคะ” เด็กสาวสบตาคมอย่างไม่ลดละ อนาวินยิ้มกว้างแลวพรมจูบลงบนไหลขาวเนียน “เอาลิ้นออกมาชนกับของพี่สิครับ” เด็กสาวหลับตาพริ้มยอมทำตามทุกอย่าง เธอยอมเอาลิ้นยื่นออกมา อนาวินดูดลิ้นของเด็กสาวเข้าปาก ก่อนจะแลกลิ้นกับเด็กสาวอย่างเมามันตอนนี้อารมณ์ของเด็กสาวล่องลอยไปไกลจนกู่ไม่กลับ มือหนาของอนาวินเลื่อนต่ำลงไปยังด้านล่าง ร่องสวาทอันอวบอูมเกินวัยที่เขาเคยจินตนาการกำลังเปียกชื้น อนาวินโน้มตัวต่ำลงโลมเลียหน้าอกหน้าใจอันใหญ่โต ก่อนจะอุ้มร่างของพลอยใสไปนอนหงายอยู่บนเตียง เธอไม่ได้สวมบราเซียร์ด้วยซ้ำไม่รู้ว่าตั้งใจหรือลืมกันแน่ แต่เขาก็ไม่อยากเสียเวลาถาม ชุดนอนร่นขึ้นไปจนถึงสะโพกผายสองขาเรียวงามถูกยกขึ้น ใบหน้าหล่อซุกตรงหว่างข
ตอนที่ 35 น้องสาวร้อนสวาทอนาวินบอกให้พลอยใสนอนในห้อง ส่วนเขาจะนอนที่โซฟาด้านนอก แต่ในใจก็ระทึกใจครึกโครม เมื่อคิดถึงเรือนร่างของเด็กสาวที่อวบอัดเกินตัวพลอยใสที่กำลังอาบน้ำในใจของเธอก็เอาแต่คิดถึงใบหน้าหล่อของชายหนุมที่เธอแอบชอบ นับจากเย็นวันนั้นวันที่เธอพบเขาครั้งแรกที่สถาบันกวดวิชา วันนั้นหัวใจดวงนอยๆ ของเธอก็เริ่มเบงบานขึ้นเรื่อย ๆ “พี่วินจ๋า คืนนี้หนูจะทำให้พี่เป็นของหนู” เด็กสาวรำพึงรำพันก่อนจะใช้นิ้วมือเรียวกรีดกลางร่องสวาทอันฉ่ำเยิ้ม เธออาบน้ำไปพร้อมกับการช่วยตัวเองและนึกถึงใบหน้าหล่อ ๆ ของอนาวินไม่นานนักร่างอวบอัดก็เดินเข้ามาหาชายหนุ่มที่รออยู่ด้านนอก กลิ่นกายสาวและกลิ่นแป้งเด็กอ่อน ๆ ลอยมาตบจมูกของเขา ทำให้ต่อมหื่นของอนาวินเริ่มทำงาน“หนูอาบน้ำเสร็จแล้วค่ะ”“ครับ แล้วทำไมยังไม่เปลี่ยนชุดอีก”“ก็หนูจะมาเอาคำตอบของพี่ไงคะ”“พี่ไม่มีสเปคอะไรนักหรอก แค่น่ารัก นิสัย อยู่ด้วยแล้วมีความสุข”“แล้วพี่แอบชอบใครหรือยัง”“ก็พอมี แต่ไม่รู้ว่าเขาจะชอบพี่หรือเปล่า”“ใครคะ”“ไม่บอก”“พี่กระแตแน่ ๆ เลย ต้องใช่แน่ ๆ”“ทำเป็นรู้ดี”“หนูเดาถูกใช่มั้ยคะ”“มาถามสเปคเฉย ๆ พี่ก็ตอบแล้วนะ” อนาว
ตอนที่ 34 อยู่ด้วยกันได้ไหมวันต่อมามีเอฟซีในกลุ่มลับคนหนึ่ง ได้โทรข่มขู่ภูวเดชว่าตนเองนั้นมีคลิปลับของเขากับศิรินทร์รัตน์ ภูวเดชจึงทำการล่อซื้อ ก่อนจะให้ลูกน้องตามไปเก็บชายคนดังกล่าวจนไม่เหลือร่องรอย พอภูวเดชได้คลิปนั้นมา จึงรีบโทรหาศิรินทร์“คุณลุงหนูขอบคุณนะคะ” หญิงสาวรีบยกมือไหว้เขา“ไม่เป็นไรหนู...ลุงเต็มใจช่วย” ชายสูงวัยเข้าไปโอบกอดหญิงสาวด้วยความรักใคร่“ลุงฝากหนู ดูแลพลอยใสด้วยนะจ๊ะ อย่าเพิ่งปล่อยให้เจ้าวินมันล่วงเกินเด็กคนนั้น” ภูวเดชรีบบอกด้วยความเป็นห่วง“คุณลุงพูดเหมือนไม่รู้จักลูกชายตัวเองอย่างนั้นแหละ คนอย่าวินเขาไม่ฝืนใจใครหรอกค่ะ”“ข้อนั้นลุงก็พอจะรู้ แต่ถ้าเกิดหนูพลอยใสสมยอมกับเจ้าวินมันล่ะ”“ก็ไม่แน่ค่ะ ถ้าเป็นแบบนั้น น้องพลอยยิ่งหลงรักวินเค้าอยู่ด้วย”“จริงเหรอ”“ค่ะ หนูหลอกถามน้องพลอยมาแล้ว”“คืนนี้ลุงว่าจะชวนหนูไปเดท หนูจะกับลุงมั้ย” ภูวเดชเปลี่ยนเรื่องทันที เพราะหลังจากดูคลิปในคืนนั้น เขาก็อยากมีอะไรกับศิรินทร์รัตน์อีก“ที่ไหนเหรอคะ”“ถ้าลุงบอกก็ไม่เซอร์ไพร์ส์นะสิ” ชายสูงวัยยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์“เอาไว้วันหลังได้มั้ยคะ”“ได้แต่วันนี้หนูอยู่กับลุงก่อนนะ อย่าเพิ่







