บททั้งหมดของ โซ่เสน่หา: บทที่ 1 - บทที่ 5

5

บทนำ

“เมื่อไหร่พี่จะพอใจ”“........”ไร้ซึ่งคำตอบจากมาเฟียหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าสามี แต่แท้จริงแล้วเขาคือเจ้ากรรมนายเวรที่คอยตามติด ทำลายล้างและเผาผลาญทุกสิ่งอย่างข้างกายหญิงสาวร่างบางหอบหิ้วร่างกายที่บอบช้ำจากการกระทำที่ป่าเถื่อนเยี่ยงสัตว์ป่า ไร้ซึ่งคำว่าอ่อนโยนหรือทะนุถนอม หากถามว่าทำไมต้องยอมเขา เหตุผลเดียวคือ ‘ถ้าไม่ยอม’ ทุกคนรอบข้างเธออาจตกอยู่ในอันตรายร่างกายทุกส่วนเต็มไปด้วยรอยรักรอยแดง ยิ่งบริเวณเนินอกขาวๆ ยิ่งเห็นได้ชัดเจน แต่ถึงกระนั้น เธอกลับไม่เคยเอ่ยปากขอร้องหรือขอความเห็นใจจากผู้ชายใจร้ายคนนี้ซันไชน์ ครูซ คาร์เทล มาเฟียหนุ่ม เจ้าของฉายา ‘Hunter’ (ฮันเตอร์) นักฆ่าผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเลือดเย็นที่สุดและทรงอิทธิพลทั่วทั้งยุโรปมาเฟียหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ดูดซิการ์พ่นควันสีขาวลอยคลุ้ง ส่งกลิ่นเหม็นตลบอบอวลไปทั่วทุกมุมห้อง มืออีกข้างถือแก้วไวน์ชั้นดี ดื่มด่ำกับรสชาติหวานเฝื่อน ลิ้มรสแอลกอฮอล์ ค่อยๆ จิบทีละนิด ซึมซับรสชาติที่หอมหวานที่ซ่อนอยู่ภายในหมับ!!“จะไปไหน” เสียงทุ้มต่ำเย็นเฉียบเอ่ยขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ เขาไม่ชอบที่สุดเวลาเธอเดินหนี ฝ่ามือใหญ่คว้าดึงร่างอรชรของภรร
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-03
อ่านเพิ่มเติม

เตือนความจำ

‘กูถามมึงจริงๆ ผู้หญิงคนนั้นมีอะไรดี มึงถึงได้สนใจขนาดนั้น’“เสือก” ซันไชน์ตอบอย่างไม่ใส่ใจ สายตาคมกริบจ้องไปยังหญิงสาวตัวเล็กที่เพิ่งจะเดินลงจากรถไปกับผู้ชาย ซึ่งทำให้เขาไม่พอใจ‘กู! ไม่....ได้....อยาก....เสือก! ถ้ามึง! ไม่ทำให้กูเดือดร้อน!’ ปลายสายพูดเน้นทีละคำอย่างไม่พอใจ“เรื่องของมึง ว่าแต่ที่กูสั่งให้ทำ เรียบร้อย!” ซันไชน์โยนบุหรี่ทิ้ง ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถ โดยมีลูกน้องคนสนิท นาโซ่และลูอีส คอยสอดส่องดูแลความปลอดภัยอย่างใกล้ชิด‘เรียบร้อย จะทำอะไรก็รีบทำ กูอยากเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นตัวเป็นๆ ว่าจะน่าเอาแค่ไหนมึงถึงได้บ้าขนาดนี้!’ ปลายสายยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน“ใช่! กูแค่อยากเอาชนะ!” ซันไชน์เอ่ยเสียงเรียบ สายตาเย็นเยือกมองไปที่ประตูบ้านหลังใหญ่ที่กำลังมีงาน‘เอ่อ ให้มันจริง กูจะคอยดู ฮึ...’ ก่อนเขาจะวางสายไป“ของที่กูสั่ง?” มาเฟียหนุ่มเอ่ย หันไปจ้องหน้าลูกน้องด้วยความหงุดหงิด“เรียบร้อยครับฮันเตอร์” นาโซ่เอ่ย“.....” ก่อนซันไชน์จะตวัดหางตาคมกริบไปทางลูอีส เมื่อเขาสั่งให้ลูกน้องไปจัดการไอ้เด็กหนุ่มคนนั้น แต่ทำไมมันยังเดินยิ้มอย่างมีความสุขเข้าไปกับเธอ“คือว่า....” ลูอีสถึงกับหายใ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-03
อ่านเพิ่มเติม

ณิชาวีร์

‘พี่คิดจะทำอะไรของพี่อีกกันแน่’เฮ้อ...วันนี้เป็นอีกวันที่รู้สึกเหนื่อยมาก ทั้งๆ ที่คิดว่าทุกอย่างมันจบไปแล้ว ‘ครึ่งปี ครึ่งปีแล้วที่เขาหายไปจากชีวิต แต่วันนี้เขาจะกลับมาอีกทำไม’ตรืด!!“ค่ะ...แม่”‘โมจิ...หนูโอเคไหมลูก’“โมจิไม่เป็นอะไร...ค่ะ ดึกแล้วทำไมแม่ยังไม่นอนอีก”‘แล้วหนูล่ะ... ถึงห้องรึยัง ที่จริงหนูน่าจะค้างที่บ้านนะ แม่กับแด๊ดดีเป็นห่วง’“พรุ่งนี้โมจิมีสอบ ไว้สอบเสร็จโมจิจะกลับไปนอนกอดแม่ทั้งวันทั้งคืนเลย”ทั้งๆ ที่ก็อยู่กับแม่กับแด๊ดดี เจอหน้ากันเกือบทุกวัน แต่ทำไมวันนี้ถึงได้รู้สึกคิดถึงทั้งสองคนมากขนาดนี้ ทั้งๆ ที่เพิ่งจะขับรถออกมาจากบ้าน“แม่คะ” แต่มันก็พูดอะไรไม่ออก อยากจะขอโทษที่ทำให้ทุกคนเดือดร้อนกันไปหมด มันจุกในอก หน่วงในใจ ไม่รู้จะบอกแม่กับแด๊ดดียังไง‘ไม่ต้องคิดมาก แด๊ดดีกับแม่เข้าใจ หนูเป็นลูกแม่นะโมจิ แม่เลี้ยงหนูมาตั้งแต่เกิด ลูกสาวแม่เป็นยังไงทำไมแม่จะไม่รู้’“แม่...อึก”‘ลูกสาวแม่เป็นคนเก่ง หนูไม่ต้องคิดมาก ไม่มีใครว่า ทุกคนพร้อมที่จะอยู่ข้างๆ ลูก ไม่ว่าหนูจะตัดสินใจยังไง แด๊ดดีกับแม่ก็อยู่ข้างหนู แม่รักลูกนะ’ยิ่งแม่พูดแบบนั้น น้ำตาเม็ดใสมันก็ไหลอาบสองแก้มอ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-03
อ่านเพิ่มเติม

ตาต่อตาฟันต่อฟัน

“อยากตายมากใช่ไหม? ณิชาวีร์!!!” เขาตะเบ็งเสียงดังลั่น กัดฟันกรอด ดวงตาแดงก่ำ เดินตรงเข้ามาใกล้ เขาตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับพวกแวมไพร์ที่กำลังกระหายเลือดและฉันก็คือเหยื่อที่เขากำลังจะฆ่า.....“ไม่มีใครอยากตายหรอกค่ะ!” ฉันตอบอย่างไม่ใส่ใจ ถ้าเขาจะฆ่า เขาก็คงฆ่าไปนานแล้ว “แม้แต่พี่!”เราสองคนต่างคนต่างจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร แรงมาแรงกลับ ตาต่อตาฟันต่อฟัน“กลับไป....แล้วเลิกยุ่ง เลิกขู่โมจิสักที!” ฉันพูดแค่นั้นก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้อง“ขู่? ฮึ...”แต่ต้องหยุดชะงักเมื่อพี่ซันเค้นหัวเราะออกมาอย่างเย้ยหยัน“พี่ทำอะไร!” เป็นเหตุให้ต้องเดินกลับไปหาเขา“ฮึ...คิดว่าฉันทำอะไรล่ะ” เขาปรายตามองอย่างเจ้าเล่ห์ ปลายนิ้วเรียวเกี่ยวพันปอยผมเล่น พูดยิ้มอย่างอารมณ์ดี“ทำไมต้องดึงคนอื่นเข้ามาด้วย!” เบสคือคนที่เดือดร้อนทุกครั้งเวลาที่ฉันคิดจะสู้“เธอจะได้รู้ไงว่าฉันไม่เคยขู่!” พี่ซันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ พูดเสียงผ่านไรฟัน กัดฟันกรอดอย่างข่มอารมณ์“ฉันทำได้มากกว่านี้อีก ถ้าเธอยังดื้อ! คารินา!”หมับ!!ฝ่ามือใหญ่จับปลายคางมน พร้อมกับออกแรงบีบแรงๆ“พี่สาวเธอก็สวยดีนะ ถึงจะมีลูกมีผัวแล้ว...”“อย่าคิดทำอะไรพี่ส
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-03
อ่านเพิ่มเติม

เช็กของ

“พี่ซัน!” ฉันพูดเสียงลอดไรฟัน มองหน้าเขาอย่างไม่เกรง เมื่อฝ่ามือใหญ่ค่อยๆ ลูบไล้สัมผัสไปทั่วเรียวขา“กลัว?” คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน เขาเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างใช้ความคิด“โมจิไม่เคยกลัวพี่ แต่....” ไม่รู้เหรอว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันน่ารังเกียจมากขนาดไหน“อย่ามามองฉันด้วยสายตาแบบนั้น อย่าคิดว่าเธอเป็นเมีย แล้วฉันจะไม่กล้าทำอะไร!” คนเจ้าอารมณ์ฉุนขึ้นอย่างทันควัน ฝ่ามือใหญ่ออกแรงบีบต้นขาอย่างแรง สายตาเกรี้ยวกราดดุดัน ถ้าเป็นคนอื่นคงกลัวเขาจนตัวสั่น แต่ฉันไม่ใช่!!“ฆ่าสิ!” ไม่ได้ท้าทาย แต่พูดจริง“โมจิ!!!! เธออย่ามาท้าทายฉัน!” เขาออกแรงบีบแรงกว่าเดิมเป็นเท่าตัว ดวงตาคู่นั้นเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ“.....” ต่างคนต่างเงียบจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ถามว่าเจ็บไหม เจ็บ!! เจ็บเหมือนกระดูกกำลังจะแหลกละเอียด แต่นั่นมันยังไม่เท่ากับสิ่งที่เขาทำร้ายมาตลอด และคงจะโดนเขาทำร้ายแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ถ้าไม่ลุกขึ้นสู้กับคนบ้าตรงหน้าอย่างจริงจัง“ฆ่าน่ะ!!” เขาเผยรอยยิ้มร้ายออกมา “ฉันฆ่าเธอแน่” จากที่ออกแรงบีบ เขาปล่อยและค่อยๆ ล้วงฝ่ามือใหญ่เข้ามาในกางเกงขาสั้นสีขาวที่ใส่อยู่“ปล่อย!!” ฉันสั่งเขาอีกครั้ง ชักสีหน้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-03
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status