บททั้งหมดของ Ending love สิ้นสุดทางรัก: บทที่ 1 - บทที่ 4

▪️เกื้อกูล หรือ เฮียเกื้อ : พระเอกเถื่อน เจ้าของบ่อน ปากดี ขี้เง... เหงา เอาแต่ใจ ครบสูตรไม่เคยขัดจัดให้ตลอด จากเจ้าของบ่อน...สู่หมาวัด▪️ปัญทิตา หรือ ข้าวปั้น : นางเอกน่ารัก นุ่มนิ่ม เป็นนักศึกษา และเป็นพนักงานรับจ้างทำบัญชีในบ่อน จากพนักงานรับจ้าง...สู่เมียเจ้าของบ่อนนางเอกนุ่มนิ่ม เจอพระเอกตอนเข้าปีหนึ่ง พระเอกเข้ามาช่วยในช่วงชีวิตลำบากนั่นแหละพระเอกพอมันเจอเด็กได้กินแล้วดันปล่อยไม่ได้ หวง กัดหมดไม่สนหน้าไหน แง๊ง ๆ ๆ ขู่ฟอด ๆ ตลอดเวลา (แล้วบอกเลิกเมื่อไหร่ก็ได้ -__-) พระเอกมันบอกสงสารนางเอก เพราะถ้ามันทิ้งไปก็ไม่มีใครเอา และด้วยความใสซื่อ (บื้อ) ของนางเอก (อันนี้พระเอกบอกนะ) นางเอกเลยล่ามคอพระเอกมาได้หลายปี... (ถามจริ๊งงงง) ไม่รักแต่อยู่กันมาหลายปีโพดดด “เฮียทำแบบนี้ เคยคิดถึงอนาคตของเราสองคนบ้างไหม?” “อย่ามางี่เง่าทำตัวเป็นนางเอกหลังข่าว อนาคตบ้าบออะไรวะ!” ปัญทิตาเคยคิดว่า ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน ถ้าเธอดีกับเขา แน่นอนว่าเขาจะต้องดีกับเธอแต่ในโลกของความเป็นจริง ยิ่งเราดี เรายอม สุดท้ายก็กลายเป็นเราที่โดนเอาเปรียบมันจะไม่เป็นอะไรเลยหากคนที่คอยจะเอาเปรียบเหยีย

บทที่ 2 ชีวิตที่ก้าวเข้ามาปัจจุบันปัญทิตาเรียนมหาลัยฯ ปีหนึ่ง เธออาศัยอยู่กับยายและน้องชายหนึ่งคน ปกติเธอรับจ้างเป็นเด็กเสิร์ฟตามร้านอาหารช่วงเวลาหลังเลิกเรียน แต่ช่วงสองเดือนมานี้ยายล้มป่วยจากการลื่นล้มในห้องน้ำ และบาดเจ็บเรื้อรังทำให้เดินเหินไม่สะดวก หมอบอกว่าอาจจะกลับมาเดินไม่ได้ หากยายยังดันทุรังทำงานต่อ งานของยายคือการรับจ้างร้อยพวงมาลัยให้กับแม่ค้าในตลาด ทำงานอยู่ที่บ้านวันหนึ่งทำตั้งแต่ตีสี่ถึงเย็น ถึงสายตายายจะมองไม่เห็นก็ใช้ความเคยชินเสียบมะลิร้อยเป็นพวงได้ เงินที่ยายได้มาก็พอเอามาเป็นค่ากับข้าวในแต่ละวัน แต่พอล้มป่วยแบบนี้ปัญทิตาก็ต้องรับหน้าที่หาเงินคนเดียว เธอกับน้องต้องไปโรงเรียน น้องน่ะเรียนฟรีเพราะเป็นโรงเรียนรัฐบาล แต่ถึงฟรีอย่างไรก็มีค่าใช้จ่ายแฝงอะไรต่าง ๆ ส่วนเธอไม่ได้กู้เรียนเพราะหาคนค้ำไม่ได้ แม้เธอจะเรียนมหาลัยฯ รัฐบาลเช่นกันแต่ค่าเทอมก็ยังถือว่าสูงมาก แต่ก็ใช่ว่าจะหาไม่ได้ ก็ต้องปากกัดตีนถีบหาไป เพราะฉะนั้นตอนนี้ปัญทิตาต้องการเงินที่เยอะมากขึ้นจึงหางานใหม่ทำ เด็กเสิร์ฟตอนเย็นไม่พอแล้ว และก็เหมือนสวรรค์โปรดมีคนรู้จักแนะนำให้มาสมัครงานที่นี่ ‘บ่อนเกื้อกูล’