All Chapters of The Mafia Heirs กำราบรักลูกสาวมาเฟีย: Chapter 1 - Chapter 10

บทที่1ทายาทอันดับที่หนึ่งประเทศญี่ปุ่นชายหนุ่มรูปร่างสูงหุ่นดีราวกับนายแบบยืนมองผู้คนที่เข้ามาเที่ยวในสถานที่อโคจรแห่งนี้ด้วยรอยยิ้มมุมปาก ส่วนแววตาและใบหน้าหล่อเหลายังคงเรียบเฉยและเย็นชาดังเดิมเพราะเขาชินชากับภาพเหล่านี้มาตั้งแต่จำความได้แล้ว ไม่มีอะไรให้เขาต้องตื่นเต้นหรือต้องใส่ใจมากมายขนาดนั้นส่วนสถานที่อโคจรที่ว่านั้นคือไนต์คลับขนาดใหญ่ของเขาเอง ปู่ยกให้เขาดูแลและยังให้เขาเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียวอีกด้วย และที่เขาบอกว่ามันคือสถานที่อโคจรเพราะที่นี่มีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นยาเสพติด ผู้หญิง หรือแม้แต่อาวุธผิดกฎหมายที่มีคนเข้ามาแลกเปลี่ยนและซื้อขายกันแทบทุกวัน ซึ่งทุกอย่างไม่มีคำว่าฟรี ค่าผ่านทางย่อมสูงลิ่วตามสิ่งซื้อขายนั่นแหละแต่ทว่าทุกคนที่มาที่แห่งนี้ต่างก็เต็มใจควักเงินจ่ายค่าผ่านทางอย่างไม่ลังเล เพราะนอกจากจะไม่ต้องกลัวว่าการซื้อขายจะมีปัญหาแล้ว ยังได้รับการคุ้มครองจากคนของเขาจนกว่าการซื้อขายจะสำเร็จอีกด้วยทำให้สถานที่แห่งนี้เป็นอีกหนึ่งที่ที่ทำรายได้อย่างมหาศาลให้กับตระกูลโอคุยะซึ่งก็คือตระกูลของเขาเอง และตระกูลของเขายังเป็นตระกูลยากูซ่าที่มีอิทธิพลมากที่สุดของญี่ปุ่นอีก

บทที่3เริ่มแผนการประเทศฮ่องกง“ไงวะ มาถิ่นกูทั้งทีไม่คิดจะบอกก่อนเลยหรือไง” เบรย์ทักทายเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอกันนานหลายเดือนด้วยความคิดถึง เขากับเคนเซรู้จักกันตอนที่เขาไปเรียนต่อปริญญาโทที่อเมริกาซึ่งเคนเซก็ไปเรียนโทที่นั่นเหมือนกันซึ่งมันเป็นลูกเสี้ยวที่พูดได้หลายภาษา ไม่ว่าจะเป็นภาษาญี่ปุ่น ภาษาจีน ภาษาอังกฤษหรือแม้แต่ภาษาไทยก็พูดได้เช่นกัน อย่างตอนนี้เขากับมันก็พูดภาษาไทยกันเพราะตัวเขาเป็นลูกครึ่งไทย-ฮ่องกง ทำให้เลือกใช้ภาษาบ้านเกิดของมารดาพูดคุยกับเพื่อนเพราะรู้สึกชินปากมากกว่าส่วนเคนเซนั้นแม้ไม่ได้เจอกันนานแต่มันยังคงเป็นที่สนใจของผู้คนเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ไม่ว่าจะตอนนี้หรือตอนที่เรียนอยู่อเมริกา โดยเฉพาะสาวๆ ที่แอบมองกันไม่หยุด คงเพราะมันดูโดดเด่นมากกว่าใคร ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าคมคายสะดุดตา ดวงตาเรียวยาวคมกริบที่ถึงแม้จะดูไม่เป็นมิตรและดูเคร่งขรึมตลอดเวลาแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความหล่อเหลาของมันลดลงแต่กลับดูกร้าวใจและมีเสน่ห์มากขึ้นกว่าเดิมอีกมันไม่ได้เป็นหนุ่มตี๋แบบชาวญี่ปุ่นแต่กลับได้ส่วนผสมจากความเป็นลูกเสี้ยวมาอย่างลงตัว ทำให้มันหล่อเหลา โดดเด่นและดูอันตรายไปพร้อมๆ กัน แต่ทว่า

บทที่5ก็แค่อยากลอง“แบบนี้นี่เอง แล้วที่คุณบอกสนใจฉันและนั่งมองอยู่ตลอด ทำไมไม่เดินมาทักทายล่ะคะ” ได้ยินว่าเขาพูดได้หลายภาษาเธอไม่ติดใจอะไรเพราะส่วนใหญ่นักธุรกิจที่เดินทางไปคุยงานหลายประเทศก็มักจะพูดได้หลายภาษาอยู่แล้ว อย่างเธอก็พูดได้หลายภาษาเช่นเดียวกันเว้นก็แต่ภาษาญี่ปุ่นเนี่ยแหละที่ยังไม่ได้เรียนจริงจัง“หึ เพราะผมยังไม่แน่ใจว่าคุณเองสนใจผมอยู่หรือเปล่า หากเดินเข้ามาทักเลยคุณอาจจะเมินผมก็ได้” จะล่อเหยื่อให้ติดกับก็ต้องมีชั้นเชิงหน่อยสิ เพราะเหยื่อของเขาไม่ใช่คนธรรมดา เขาดูออกว่าเธอไม่ได้โง่ แต่ที่เธอยอมเปิดโอกาสให้เขาเข้ามาทักทายคงเพราะเธอคิดว่าเขาไม่รู้จักตัวตนของเธอ และเธอก็คงถูกใจเขาด้วย“อ่อ ก็เลยเล่นตัวสักนิดเพื่อให้ฉันสนใจสินะคะ” เธอย่นจมูกใส่เขาอย่างหมั่นไส้ เอาจริงนะ นี่คือครั้งแรกที่เธอรู้สึกผ่อนคลายและสนุกที่ได้คุยกับคนอื่นแถมยังเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่เคยเจอกันอีก อาจเพราะที่ผ่านมามีแต่คนไม่กล้าเข้าหาและมักจะระมัดระวังตัวเมื่อต้องอยู่ต่อหน้าเธอส่วนเธอเองก็ต้องทำตัวให้น่าเคารพและเข้มแข็งตลอดเวลาเหมือนกัน เกิดเป็นลูกคนโตมันไม่ง่ายและแม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงแต่สุดท้ายเธอก็ปฏิเ

เธอประหม่าและเกร็งมากนะ แต่พอคิดว่ามันอาจจะทำให้เธอลืมความเสียใจ ความเจ็บช้ำที่ได้รับก็ทำให้เธอรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมา อีกอย่างเธอไม่ใช่คนที่ตัดสินใจอะไรไปแล้วจะยอมถอยง่ายๆ หากอยากลองก็ต้องได้ลองเกิดเป็นลูกสาวมาเฟีย จับอาวุธมาแล้วทุกอย่างจะไปกลัวอะไรกับการมีเซ็กซ์ คนตัวเล็กได้แต่ปลอบใจตัวเอง ซึ่งพอมองอาวุธที่ยังไม่เคยจับเต็มๆ ตาก็ชักเริ่มไม่แน่ใจและใจคอไม่ดี กลัวจับแล้วมันจะระเบิดคามือเธอน่ะสิ ทั้งแข็งและใหญ่ขนาดนั้น!“อย่ามองอย่างเดียวสิ จับได้ผมไม่ว่า” เคนเซแสยะยิ้มและเดินเข้าไปหาเธออีกครั้งหลังจากถอดปราการสุดท้ายออกจนร่างกายเปลือยเปล่า เขาเห็นว่าคนตัวเล็กนิ่งงันไปพักหนึ่ง เขาถึงได้พูดขึ้นมาพร้อมกับเดินไปหาเธอใกล้ๆ อีกครั้งและครั้งนี้เขาจับมือเธอมากอบกุมท่อนลำของเขาเอาไว้และให้เธอได้สัมผัสมันด้วยตัวเอง“อึ้ม คุณหัวไวนะ” หลังจากที่เธอสัมผัสกับแก่นกายร้อนผ่าวก็เริ่มลูบคลำและขยับชักรูดจนร่างกายเขาเกร็งเครียดขึ้นมา ซึ่งมันทำให้คนตัวเล็กยกยิ้มบางๆ และพอใจที่ทำเขาครางออกมาได้ เธอตื่นเต้นและประหม่าแต่ก็ยังอยากทำเรื่องแบบนี้ต่อไป เธออยากรู้ว่าตอนที่แก่นกายของเขาเข้ามาในตัวเธอแล้วมันจะรู้สึกยัง

สามวันต่อมาฌาณานั่งอ่านเอกสารสำหรับการประชุมในวันพรุ่งนี้อย่างไม่ค่อยมีสมาธิมากนัก เพราะจิตใจเธอมันเอาแต่ฟุ้งซ่านและคิดถึงเรื่องในคืนนั้นรวมถึงคิดถึงเขาคนนั้นไม่เลิกนี่ก็ผ่านมาสามวันแล้วแต่ดูเหมือนว่าร่างกายของเธอยังคงระบมไม่หายเพราะคืนนั้นเขาจัดการเธอไปถึงสองรอบแถมยังจัดหนักจนเธอหมดแรงและหลับไปตอนไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เขาขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงและปลุกเธอให้ตื่นเพราะเหมือนว่าเธอจะหลับนานถึงสองชั่วโมงส่วนเขานั้นเธอไม่รู้เลยว่าเขาหลับไปพร้อมเธอหรือเปล่า แต่หลังจากที่ตื่นขึ้นมาเธอก็รีบสวมใส่เสื้อผ้าและเช็กสภาพตัวเองอย่างรีบเร่งเพราะกลัวว่าลูกน้องจะขัดคำสั่งเข้ามาตามเพราะเธอเงียบหายไปนานจนเกินไปซึ่งโชคดีที่ตอนกลับออกมาจากห้องนั้นพบว่าเป็นเวลาเที่ยงคืนและผับใกล้ปิดพอดี เธอจึงเดินออกจากผับไปโดยไม่มีอะไรผิดสังเกต ส่วนคนที่เธอพึ่งมีเซ็กซ์แบบร้อนแรงด้วยนั้นก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขามากมาย ก็แค่บอกลาและเดินออกมาตามปกติเพราะเธอคิดว่าระหว่างเธอกับเขาไม่มีทางเจอกันอีกแน่นอนอีกอย่างเขาไม่ใช่คนที่นี่ยังไงก็ต้องเดินทางกลับประเทศตัวเองและก็คงเงียบหายไปเหมือนกับว่าระหว่างเธอกับเขาไม่เคยมีเรื่องแบ