Semua Bab So Love คลั่งรักเพื่อนสนิท 18+ ( Set 2 หนุ่มฮอตใคร่รัก 4/5): Bab 81 - Bab 90

Chapter 64รุ่งเช้า... แกร๊ก~เมื่อณิชาเปิดประตูออกมาจากห้อง หญิงสาวก็เดินไปโซนมุมห้องรับแขกของบ้าน เธอโน้มตัวก้มมองใบหน้าหล่อเหลาที่ตอนนี้นอนขดตัวอยู่บนโซฟาขนาดเล็กพรึ่บ!“ว้ายยยย...” ณิชาร้องเสียงหลงอย่างตกใจ เมื่อไรเฟิลพลิกตัวนอนหงายแล้วโอบอุ้มเธอมานอนคร่อมบนตัวเขาอย่างรวดเร็ว...“จะตะโกนทำไม เดี๋ยวลูกก็ตื่นหรอก” ไรเฟิลกระซิบที่กกหูเล็กด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ลมหายใจร้อนเป่ารดที่ลำคอและซอกหูคนตัวเล็กจนทำให้ร่างบางขนลุกซู่ขึ้นด้วยความวาบหวาม“ปล่อยฉันนะ เดี๋ยวลูกก็ตื่นมาเห็นหรอก” ณิชาพยายามเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเข้ม แต่ถึงอย่างนั้นเสียงของเธอก็ยังสั่นอยู่ดี“ลูกของฉันตื่นแล้ว...” ปากหยักเอ่ยบอกด้วยความซ่านเสียว เมื่อคนตัวเล็กขยับตัวไปมา จนลูกของเขาตื่นผงาดขึ้น ณิชารีบหันไปมองประตูห้องนอนของลูกๆ อย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าแผ่นดินและอิงดาวจะมาเห็นเธอนอนทับไรเฟิลในสภาพแบบนี้ แต่แล้วณิชาก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เมื่อห้องนอนของเจ้าแฝดยังปิดประตูเงียบสนิท“จะไปมองประตูห้องของลูกทำไมล่ะณิ ลูกที่ฉันหมายถึงก็คือลูกชายของฉันที่ตอนนี้มันทิ่มหน้าท้องของเธออยู่น่ะ” ไรเฟิลหลุดขำเอ็นดูความซื่อของ

Chapter 66เมื่อเดินทางกลับมาถึงบ้าน เด็กหญิงตัวน้อยก็วิ่งเข้าห้องนอนของตัวเองทันที“ฮึก! ฮือๆ คิดถึงคุณพ่อ” อิงดาวร้องไห้สะอื้นออกมาอย่างหนักน้ำตาแห่งความน้อยอกน้อยใจที่ไม่มีพ่อเหมือนคนอื่นเขาพรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย“โอ๋ๆ พ่ออยู่ตรงนี้แล้วครับลูก” ไรเฟิลโอบอุ้มอิงดาวมาไว้ในอ้อมอกด้วยความสงสารลูกสาวของเขาจับใจ“ลุงไม่ใช่พ่อของน้องดาว น้องดาวคิดถึงพ่อแท้ๆ ของหนู ฮึก~” อิงดาวสะอึกสะอื้นร้องไห้ไม่หยุด ถึงอิงดาวจะรู้สึกผูกพันกับไรเฟิล แต่ไรเฟิลก็เป็นแค่ลุง ไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของเธอ“...” ไรเฟิลหันไปมองหน้าณิชา เพื่อกดดันให้ณิชาบอกอิงดาวและแผ่นดินว่าเขานั้นเป็นพ่อของเจ้าแฝด“คุณลุงครับ” แผ่นดินเอ่ยเรียกไรเฟิล ก่อนที่ณิชาจะทันได้เอ่ยอะไรออกมา“ครับพี่ดิน” ไรเฟิลตอบรับแผ่นดินด้วยน้ำเสียงอบอุ่น“พี่ดินชอบจังเลยครับ เวลาที่คุณลุงเรียกพี่ดินกับน้องดาวว่าลูก” แผ่นดินเอ่ยบอกไรเฟิลตามความรู้สึกของเขา เวลาที่เขาได้ยินไรเฟิลเรียกเขาว่าลูกๆ บางครั้งเขาก็เผลอคิดไปว่าไรเฟิลนั้นเป็นพ่อของเขา“แล้วอยากให้ลุงเป็นพ่อของพี่ดินไหมลูก” ไรเฟิลเอ่ยถามแผ่นดินด้วยน้ำเสียงอบอุ่น แววตาที่ไรเฟิลมองแผ่นดินตอนนี้มีแต่ความร

Chapter 68หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวราวกับตีกลอง เมื่อโดนคนตัวสูงโอบกอดอ้อนวอนขอโอกาสด้วยน้ำเสียงละมุน เธอพยายามปฏิเสธมาโดยตลอดว่าความรู้สึกของเธอนั้นไม่มีทางเหมือนเดิมกับเขา แต่ยิ่งปฏิเสธยิ่งแพ้หัวใจตัวเอง “ถ้าฉันให้โอกาสกับนายอีกครั้ง สัญญาได้ไหมนายจะไม่ปิดบังหรือโกหกอะไรฉันอีก ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเท่าเม็ดทราย หรือเรื่องคอขาดบาดตายก็ตามที” ณิชาแกะมือสากออกจากเอวบาง คนตัวเล็กหมุนตัวไปเผชิญหน้าสบตากับคนตัวสูงณิชาเอาคำพูดของคิมหันต์มาคิดทบทวน เธอเองก็คิดถึงแต่ความเจ็บปวดของตัวเอง คิดแค่เพียงจะตัดเขาออกจากชีวิต เพราะไม่อยากกลายเป็นคนโง่ที่โดนเขาหลอกให้เป็นเมียนอกทะเบียนสมรส เธอแค้นใจเขาจนกลายเป็นคนทิฐิสูง พยายามเซฟใจตัวเองด้วยการปิดกั้นไม่รับฟังอะไรจากเขาหรือแม้กระทั่งจากคนอื่น ไม่ว่าเขาจะพยายามอธิบายเหตุผลกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เธอก็ไม่แม้แต่จะเปิดโอกาสให้เขาได้พูดในตอนนี้ณิชายอมรับตรงๆ เลยว่า เพราะความดีที่เขาดูแลเธอและลูก ทำให้เธอใจอ่อนจนยอมลดทิฐิลง เมื่อใจดวงน้อยปลดล็อกกุญแจที่ปิดตายมาถึงสี่ปี วันวานเก่าๆ ภาพเก่าๆ ก็ผุดขึ้นเข้ามาในหัว เรื่องราวระหว่างเธอและเขามันมีแต่ความทรงจำดีๆ เสมอมา ท

Chapter 7020.00 น. “ลูกหลับแล้วเหรอ?” คนตัวเล็กที่กำลังนั่งหวีผมอยู่หน้าโต๊ะกระจกเครื่องแป้งส่งยิ้มหวานให้คนตัวสูงที่เปิดประตูเดินเข้ามาในห้อง วันนี้เจ้าสองแฝดคงเห่อคุณพ่อของพวกเขาเอามากๆ ตั้งแต่รู้ว่าไรเฟิลเป็นพ่อของพวกเขา แผ่นดินและอิงดาวก็ตามติดไรเฟิลไม่ห่างกายเลยสักนิด ตอนนี้ลูกๆ คงหลับกันไปแล้ว เขาถึงเข้ามาหาเธอในห้องได้“หลับแล้ว ตอนนี้ได้เวลามากล่อมเมียนอนบ้าง” ไรเฟิลโน้มตัวซุกไซ้สูดดมกลิ่นกายหอมละมุนจากซอกคอขาว เพียงได้แทะโลมคนตัวเล็กนิดๆ หน่อยๆ อารมณ์ทางเพศก็พลุ่งพล่านลุกโชนขึ้น จนความใหญ่โตแข็งขึงคับเป้าปวดหนึบไปทั้งลำ“อื้อ~ คืนนี้บี๋จะนอนที่ไหน หน้าบ้านหรือที่โซฟา” ณิชาครางอื้อในลำคอกระซิบถามเขาด้วยน้ำเสียงกระเส่า แค่โดนคนตัวสูงเล้าโลมเพียงเล็กน้อย หญิงสาวก็วูบวาบกระสันเสียวไปทั่วร่าง“ถ้าจะครางน่าเอาขนาดนี้ ไม่ต้องถามแล้วมั้งว่าฉันจะนอนที่ไหน” ไรเฟิลอุ้มแฟนสาวไปที่เตียง เขาจัดท่าให้เธอนั่งคร่อมบนตักแกร่ง โดยให้ร่างบางหันหน้าเข้าหาเขา มือสากข้างหนึ่งประคองบีบจับบั้นท้ายให้ร่างบางเคลื่อนตัวเอากลีบกุหลาบถูไถแก่นกายที่แข็งโด่ขึ้นผ่านเนื้อผ้า ส่วนมืออีกข้างเอานิ้วบีบบี้เม็ดถ

Chapter 72รุ่งเช้า...กริ่งงงง...ร่างบางดิ้นเบาๆ อย่างหงุดหงิด เมื่อมีเสียงมือถือดังรบกวนในยามเช้า แรงดิ้นของแฟนสาวทำให้คนตัวสูงปรือตาตื่น เขาตบบั้นท้ายกลมกลึงเบาๆ เพื่อกล่อมให้เธอนอนต่อ จากนั้นเขาก็ยื่นมือไปหยิบมือถือที่วางไว้บนหัวเตียง พอเห็นรายชื่อของคนที่โทรมา ไรเฟิลก็กรอกเสียงทักทายปลายสายด้วยน้ำเสียงห้วน“ฮัลโหล...”(จะกลับมาฉลองวันไหนวะ คืนดีกับเมียแล้ว)“มึงรู้ได้ยังไงว่ากูคืนดีกับณิชาแล้ว...” ไรเฟิลเอ่ยถามปลายสาย เพราะเขายังไม่ได้ส่งข่าวดีไปอวดพวกมันเลยว่า ณิชายอมคืนดีกับเขาแล้ว เมื่อวานก็มัวแต่ยุ่งกับลูกๆ จนไม่มีเวลาหยิบมือถือ (กูเห็นณิชาอัปไอจีลงรูปมึงกับลูกชายของมึงนอนกอดกันบนเตียง เมื่อวานโดนลูกขัดจังหวะเหรอวะ ถึงได้นอนคXXตุงแบบนั้น ฮ่าๆ) “เอาเมียยังไม่ทันจะเสร็จ ลูกชายของกูก็มาขัดจังหวะซะก่อน” (แผ่นดินหน้าตาเหมือนกูเลยว่ะ)“กล้าพูดนะมึง ลูกกูก็ต้องหน้าเหมือนกูสิวะ” ไรเฟิลตอบกลับรันเวย์เสียงห้วน โดยลืมไปว่าพวกเขานั้นเป็นแฝดกัน(หึ...)“โทรมาแค่นี้ใช่ไหม กูจะได้นอนต่อ...”(ป๊าสั่งให้มึงพาหลานชายหลานสาว รวมถึงณิชากลับมาอยู่กรุงเทพ เมื่อเช้าป๊าน่าจะพึ่งเห็นที่ณิชาอัปไอจ