Chapter 47หนึ่งอาทิตย์ต่อมา“แน่ใจนะว่าอยู่คนเดียวได้” คิมหันต์เอ่ยถามณิชาด้วยความเป็นห่วง เพราะวันนี้เขาจะต้องเดินทางกลับกรุงเทพแล้ว“ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวสักหน่อย ฉันอยู่กับตาและยาย” ณิชาเอ่ยบอกคิมหันต์ เพื่อไม่ให้เพื่อนชายคนสนิทกังวลเรื่องของเธอมากจนเกินไป แค่เขาช่วยเธอตอนนี้ เธอก็เกรงใจเขาจะแย่อยู่แล้ว อีกทั้งยังซื้อบ้านและเซ้งร้านกาแฟให้เธออีก แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็บอกกับเธอว่าซื้อให้เป็นของขวัญรับขวัญหลาน“บอกมันดีไหม เอาตรงๆ นะณิชา ฉันเป็นห่วงเธอว่ะ”“เฟิลมีเมียแล้วนะคิม นายอยากให้ฉันเป็นเมียน้อยเหรอ? นายปล่อยให้ฉันอยู่กับลูกแบบนี้ไม่ได้หรือไง? ให้ฉันได้เริ่มต้นใหม่กับลูกเถอะนะ”“แต่หลานของฉันต้องมีพ่อ...”“นายอยากให้ลูกของฉันเป็นลูกนอกสมรสหรือไง? อีกอย่างเฟิลก็คิดว่าลูกของเขาได้ตายไปแล้ว ให้เขาคิดว่าลูกของเขาตายน่ะดีแล้ว”“เฮ้อ! งั้นปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ความรักของเธอกับมันก็แล้วกัน” คิมหันต์พูดอย่างปลงๆ กับเพื่อนสาวที่เวลาบทจะพูดยากก็ยากจริงๆ “ดูแลตัวเองให้ดีๆ เดี๋ยวฉันจะมาหาเธอบ่อยๆ...”“ขอบคุณนายมากๆ นะคิม...”“อืม...” คิมหันต์พยักหน้าตอบ จากนั้นคิมหันต์ก็เข้าไปโอบกอ
最終更新日 : 2025-12-12 続きを読む