All Chapters of So Love คลั่งรักเพื่อนสนิท 18+ ( Set 2 หนุ่มฮอตใคร่รัก 4/5): Chapter 71 - Chapter 80

Chapter 56/1“หัดให้ลูกเรียนรู้กับคำว่ารอ อย่าไปตามใจซะทุกอย่าง วันนี้เป็นเรื่องกิน แล้วต่อไปวันข้างหน้าลูกต้องการอะไรที่มันไม่ถูกไม่ควร แต่นายก็ยังตามใจทั้งที่รู้ว่าผิด เพียงเพราะลูกอยากได้ ลูกจะเติบโตไปเป็นคนยังไง นายคิดดูดีๆ ก็แล้วกัน” ณิชาเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง จนทำให้คนในโต๊ะอาหารพากันเงียบกริบไปหมด“ฮึกๆ” อิงดาวเบ้ปากคว่ำร้องไห้ แล้วกระโดดลงจากเก้าอี้เดินไปหาณิชา“คุณแม่ขา น้องดาวขอโทษนะคะ น้องดาวจะไม่เอาแต่ใจแบบนี้อีกแล้ว คุณแม่ยกโทษให้น้องดาวนะคะ” อิงดาวพูดน้ำเสียงสั่นน้ำตาไหลพรากอย่างน่าสงสาร อีกทั้งยังก้มหน้ามองเท้าตัวเองอย่างสำนึกผิด“แม่ไม่ได้โกรธหนูหรอกลูก แม่แค่ไม่อยากให้หนูเอาแต่ใจตัวเอง มันดูไม่น่ารักเลย” ณิชาจับประคองหน้าเล็กของลูกสาวให้สบตากับเธอ แล้วยิ้มหวานอบอุ่นให้อิงดาวด้วยความรัก ไรเฟิลพอได้มองภาพแม่ลูกแสดงความรักต่อกัน เขารู้สึกอุ่นซ่านไปที่หัวใจ ณิชาเลี้ยงลูกของเขาได้ดีจริงๆ“ต่อไปน้องดาวจะน่ารักกับคุณแม่ พี่ดิน ลุงพอร์ช ลุงเฟิลค่ะ” อิงดาวพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“ดีมากค่ะคนสวยของแม่” ณิชาหอมแก้มที่เปื้อนคราบน้ำตาฟอดหนึ่ง แล้วยกมือเช็ดน้ำตาให้อิงดาวอย่างเบ

Chapter 57เมื่อณิชาได้ยินเสียงรถยุโรปขับออกไปจากบริเวณบ้าน เธอก็เข้าไปอาบน้ำ หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย เธอก็เดินเข้าไปในห้องนอนของแผ่นดินและอิงดาว แต่เข้ามาในห้องนอนของลูกได้ไม่ทันไร กลับได้ยินเสียงกุกกักดังขึ้นที่ประตูหลังบ้าน ณิชานิ่งฟังแป๊บนึงเธอก็ไม่ได้ติดใจอะไรคิดว่าเป็นหมาแมวแถวนี้ เพราะตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ก็ไม่เคยมีโจรขโมยมาก่อนกึกกัก!แกร๊ก~“ไรเฟิลกลับมาเหรอ แต่เขาพึ่งขับรถออกไปเมื่อกี้หนิ” ณิชาพูดพึมพำคนเดียวด้วยใจเต้นระทึก เมื่อมีคนเปิดประตูเข้ามา ทั้งที่ก่อนหน้านี้เธอปิดประตูทุกบานเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวมองหามือถืออย่างร้อนรน เพื่อจะโทรไปขอความช่วยเหลือจากพอร์ช แต่แล้วมือบางก็ต้องยกมือตบหน้าผากตัวเองเบาๆ อย่างหงุดหงิด เมื่อคิดได้ว่าเธอวางมือถือไว้บนหัวเตียงห้องนอนของเธอ แต่ชีวิตแม่เลี้ยงเดี่ยวก็ต้องสู้ ณิชาหยิบไม้ช็อตยุงเป็นอาวุธ มือเล็กค่อยๆ แง้มประตูเปิดออกเล็กน้อย จากนั้นณิชาก็ยื่นหน้าโผล่ไปที่กรอบประตู เธอมองไปทางซ้ายทางขวาภายในบ้าน จนกระทั่งดวงตากลมโตปะทะเข้ากับชายฉกรรจ์ร่างผอมโทรม กำลังเดินสำรวจภายในบ้านของเธอเหมือนหาอะไรสักอย่าง ณิชารีบปิดประตูลงกลอนอย่างแ

Chapter 59รุ่งเช้า…คนตัวสูงหอบของสดของแห้งพะรุงพะรังเต็มไม้เต็มมือเข้ามาในบ้าน จากที่เขาไม่เคยเดินตลาดสดมาก่อน เขาก็ต้องฝึกซื้อของในตลาดมาตุนไว้ให้สามแม่ลูกเพื่อให้กินกันจนเต็มอิ่ม ถ้าจะรอไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า เขาก็กลัวว่าจะไม่ทันทำอาหารให้เจ้าแฝดกินในมื้อเช้า“จะทำไข่เจียวให้ลูกสาวของนายกินตั้งแต่เช้าเลยหรือไง” ณิชาที่พึ่งตื่นและออกมาจากห้องนอนอดจะถามเขาไม่ได้ เมื่อเห็นเขาถือแผงไข่ไก่ อีกทั้งของสดอย่างอื่นมากมายเข้าไปในครัว และถ้าเมื่อวานเย็นเธอไม่เอ่ยห้ามเขาเรื่องตามใจลูก เขาก็คงจัดการให้อิงดาวเดี๋ยวนั้นไปแล้ว“ก็ลูกสาวบ่นหิว”“ทำเหมือนอยู่บ้านตัวเองเลยเนอะ” ณิชาพูดประชดคนตัวสูง แต่ไรเฟิลก็ไม่ได้ตอบกลับอะไร เพราะตอนนี้เขากำลังตอกไข่ใส่ถ้วยอย่างตั้งใจ อีกทั้งยังเหยาะน้ำปลาปรุงรสราวกับพ่อครัวหัวป่า และเพียงไม่นานเขาก็ทอดไข่เจียวได้น่ากินมากณิชายิ้มบางให้คนตัวสูงอย่างไม่รู้ตัว เธอพึ่งเคยเห็นเขาทำอาหารเองเป็นครั้งแรก และเมนูแรกของเขาก็คงเป็นไข่เจียวละมั้ง เท่าที่เธอรู้จักเขา เขาทำกับข้าวไม่เป็นเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้ไปฝึกมาตอนไหน ณิชายืนมองไรเฟิลแป๊บนึง จากนั้นเธอก็เข้าไปอาบน้ำเมื่อ

Chapter 61หนึ่งเดือนต่อมา...รุ่งเช้า...ใบหน้าหล่อเหลาอ้าปากหาวหวอดๆ ในยามเช้า ร่างสูงบิดตัวหันไปทางซ้ายทีทางขวาทีเพื่อไล่อาการเมื่อยขบ เขากางเต็นท์นอนที่หน้าบ้านของณิชามาหนึ่งเดือนแล้ว แต่ดูเหมือนว่าณิชาจะยังมีท่าทีเฉยชากับเขาเหมือนเดิม เธอจะคุยกับเขาเฉพาะเรื่องลูกเท่านั้น“ลุงเฟิลขา วันนี้มีน้ำเต้าหู้ปลาท่องโก๋ของน้องดาวไหมคะ” อิงดาววิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าไปหาไรเฟิล เมื่อเห็นเขาเดินหอบหิ้วของกินเข้ามาในบ้าน ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาไรเฟิลจะไปตลาดสดในละแวกนี้ทุกวัน เพื่อไปซื้ออาหารเช้าให้เจ้าสองแฝดและณิชา จะได้ช่วยผ่อนแรงไม่ให้ณิชาต้องลำบากตื่นมาทำอาหารตอนเช้า“มีสิครับ น้องดาวนั่งรอเลยลูก เดี๋ยวลุงเทน้ำเต้าหู้ใส่แก้วให้” ไรเฟิลเทน้ำเต้าหู้ใส่แก้ว แล้วยื่นไปให้อิงดาวที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหาร“ลุงเฟิลครับ พี่ดินก็อยากกินเหมือนน้องดาว” แผ่นดินนั่งเท้าคางจ้องมองอิงดาวดูดน้ำเต้าหู้แล้วกลืนน้ำลายดังเอื๊อก“รอแป๊บนึงนะพี่ดิน เดี๋ยวลุงเทใส่แก้วให้” ไรเฟิลเอ่ยบอกแผ่นดินด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ก่อนจะจัดแจงอาหารให้ลูกชายของเขาบ้าง“แล้วแม่ณิล่ะ ดื่มน้ำเต้าหู้เหมือนลูกๆ ด้วยไหม” ไรเฟิลเอ่ยถามณิชาด้วยน้ำเส

Chapter 63สามเดือนต่อมา...ซ่า! ซ่า!ในขณะที่ไรเฟิลกำลังงีบหลับอยู่ในเต็นท์ ฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างหนักราวกับฟ้ารั่ว ทำให้เต็นท์ที่เขาใช้เป็นที่พักหลับนอนหักพังลงมาไม่เป็นท่า จนคนตัวสูงรีบออกมาจากเต็นท์ทันที และทันใดนั้นเองเต็นท์ก็ปลิวว่อนไปตามแรงลมก๊อก! ก๊อก!“ณิชาเปิดประตูให้ฉันหน่อย” ไรเฟิลเคาะประตูบ้านเอ่ยเรียกณิชา แต่ด้วยเสียงฟ้าฝนที่ตกมาอย่างหนัก ทำให้คนในบ้านไม่ได้ยินเสียงของเขา อีกทั้งหญิงสาวก็นอนหลับไปแล้วด้วยเปรี้ยง!!เสียงฟ้าผ่าดังสนั่นทำให้คนในบ้านสะดุ้งตื่นขึ้นมา “บี๋” ณิชาเผลอเรียกคนตัวสูงด้วยความรู้สึกที่อยู่ในส่วนลึกของหัวใจ หญิงสาวรีบดีดตัวลุกขึ้นจากที่นอนอย่างรีบร้อนด้วยความเป็นห่วงไรเฟิลที่นอนกางเต็นท์อยู่หน้าบ้านของเธอตลอดสี่เดือนเต็มคนตัวสูงที่นั่งหลบฝนอยู่ด้านนอกบ้าน นั่งกอดอกตัวเองไว้แน่นเพื่อบรรเทาความเหน็บหนาวจากเม็ดฝนที่โปรยปรายลงมาอย่างหนักแกร๊ก~“เฟิล! เข้ามาในบ้านก่อน” ณิชารีบเอ่ยเรียกไรเฟิลเข้ามาในบ้านทันที เมื่อเห็นเขานั่งตัวสั่นอยู่หน้าบ้านอย่างน่าสงสาร “ฟู่! หนาวว่ะณิชา” “เปลี่ยนใส่ชุดคลุมก่อนไหม” ณิชาเอ่ยถามโดยไม่รอฟังคำตอบ เธอรีบเข้าไปหยิบชุด