Все главы ข้านี่แหละคุณหนูผู้ร้ายกาจ: Глава 11 - Глава 20

บริเวณหน้าประตูเมืองไป๋ซวนกำลังยกมือกุมขมับด้วยความกลัดกลุ้ม ทั้งนี้เป็นเพราะเขาไม่รู้จะทำอย่างไรกับสถานการณ์ของเมืองที่ตัวเองเป็นนายอำเภออยู่ ณ ตอนนี้ “เจ้าเองก็รีบพาครอบครัวอพยพเถอะ หากอยากตายพร้อมชาวบ้านยาจกเหล่านั้นก็ตามใจ อาซวนเจ้าอย่าโทษว่าข้าไม่บอกเจ้าเล่า ลาก่อน” ชายวัยกลางคนพูดข

“ท่านแม่ได้โปรดช่วยอธิบายให้พวกเรากระจ่างด้วยเถอะว่าอะไรเป็นสาเหตุทำให้ท่านคิดแบบนั้นขอรับ” หลังจากทำใจให้สงบลงได้ไป๋ตงจึงได้เอ่ยถามมารดาเลี้ยงด้วยท่าทางสุขุมเฉกเช่นบุคลิกของเจ้าตัว “เรื่องมันเป็นอย่างนี้ ช่วงเช้าในขณะที่แม่กำลังไปซักผ้าแถวบริเวณลำธาร แม่ได้ยินป้าหวังกล่าวกับป้าจางว่าในเ

“เจ้าค่ะ บ่าวจะไปนำมาให้บัดเดี๋ยวนี้” เวลาต่อมาหลังจากไป๋เสวี่ยจัดการตัวเองโดยมีเสี่ยวทู่ทำผมให้นางก็เดินออกมาภายนอก “พี่รอง” ไป๋เทียนรีบก้าวเท้าเดินมาหาพี่สาวซึ่งผิดกับแต่ก่อนที่มักจะวิ่งหนี “เจ้ามีเรื่องอันใดหรือ” คนเป็นพี่เอียงศีรษะถามน้องชายด้วยความประหลาดใจหน

“เจ้ารู้อยู่แล้วมิใช่หรือ” ชายชราย้อนด้วยรอยยิ้มเอ็นดูเด็กหญิงที่กำลังทำหน้าเหวอ เหตุใดในความทรงจำของร่างเดิมปราศจากเรื่องนี้ ยัยเด็กคนนี้นี่ไม่ไหวเลย วัน ๆ สนใจแต่เรื่องของตัวเอง นางบ่นด้วยความหงุดหงิดในอก “ปู่ไม่แกล้งเจ้าแล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นฝีมือของเจ้ากับเจ้านั่นใช่ห

“พวกเจ้ามาหาแม่มีเรื่องใดหรือไม่” “มีขอรับ/เจ้าค่ะ” “หืม? เรื่องอันใดหรือ” หญิงสาววางเข็มกับด้ายที่เหลือเพียงน้อยนิดลงในตะกร้าถามด้วยความสงสัย “คือพี่รองต้องการให้ท่านพาเข้าป่าเพื่อไปเก็บต้นปอขอรับ” “เจ้าว่าอะไรนะ! เข้าป่าอย่างนั้นเหรอ มันอันตรายมากนะล