Все главы ข้านี่แหละคุณหนูผู้ร้ายกาจ: Глава 41 - Глава 50

“หนทางการไปขุดแร่ครั้งนี้ไม่ง่ายนะเจ้าคะ อีกทั้งยังอาจมีอันตรายรออยู่เบื้องหน้ารวมถึงพวกท่านทุกคนยังจะต้องทำงานหนักอีกด้วย หากว่าใครคิดว่าตัวเองไม่พร้อมก็ขอให้ก้าวถอยหลังออกไปจากแถวได้เลย” ไป๋เสวี่ยประกาศเสียงดัง ทั้งนี้เป็นเพราะการไปขุดแร่ในครั้งนี้อาจต้องใช้เวลาหลายเดือนโดยแต่ละคนอาจจะต้องเฝ้าอยู่

ใบไม้ปลิวว่อนเศษกิ่งไม้เปลือกไม้กระจัดกระจายฝุ่นละอองคละคลุ้งจนไม่มีผู้ใดมองเห็นว่าเกิดสิ่งใดขึ้น ไป๋เสวี่ยเองก็พยายามเพ่งมองตรงจุดที่เกิดเหตุเช่นเดียวกัน ผีซิว! เกิดอะไรขึ้น เจ้าอย่าได้สนใจข้าเพียงตวัดปลายเท้าอันสูงส่งเตะหมาไปตัวหนึ่งเท่านั้น สัตว์เทพตอบสหายในขณะเท

ช่วงสายวันต่อมาเมื่อกลุ่มของเป่ยชุนมาถึงภูเขาลูกนี้ตามคำสั่งของเด็กหญิง ทั้งเขาและคนของตนก็ได้แต่รู้สึกประหลาดใจ “พวกเรากลับที่พักกันก่อนเถอะ” เป่ยชุนพูดขึ้นกับลูกน้องที่พามา ทันทีเมื่อคนทั้งกลุ่มเดินกลับถึงที่พัก นายกองหนุ่มก็รีบนำเรื่องที่เพิ่งประสบมามุ่งหน้าไปยังกระโจมทำงา

ดังนั้นเจ้าลายเองก็ไม่รอช้ามันจึงได้ทำตามคำสั่งอย่างว่องไวโดยมีจงซิวกอดลำตัวของมันเอาไว้แน่นแม้ว่าในอกของมันยากจะยินยอมแต่ด้วยมันก็รู้พละกำลังของตนดีว่าหากอยู่ต่อไปก็อาจจะเป็นภาระ ร่างปราดเปรียวคล่องแคล่วของเสือดาวพุ่งทะยานราวลูกธนูไม่เหลียวหลังแม้ว่าหางของเจ้าสัตว์ประหลาดจะตามติดมาฟาดม

“ท่านช่วยแล่เนื้อของมันให้เป็นแผ่นบาง ๆ ด้วยนะเจ้าคะ ข้าจะนำมาทำหม้อไฟเป็นมื้อค่ำ วันนี้สุราจากดอกท้อที่ข้าหมักเอาไว้น่าจะเปิดได้พอดี” ไป๋เสวี่ยพูดขึ้นด้วยความครึ้มใจ “เจ้ายังเด็กดื่มสุราได้เยี่ยงไร” คนเป็นพี่แย้ง “จอกเดียวนะเจ้าคะ รับรองว่าข้าไม่เมาหรอก” “ไม่ได้!