All Chapters of ใต้เงาหลงเฟย: Chapter 141 - Chapter 150

“ไงละ หลงเฟย คุณจะตอบทุกคนด้วยความจริงไหม?” เจียลี่ขยี้ต่อด้วยน้ำเสียงหวานแต่คมกริบ หลงเฟยกำมือแน่นจนเส้นเลือดปูดสายตาเขาเริ่มเปลี่ยนจากความนิ่งเย็นเป็นความเดือดดาลที่ถูกกดไว้นาน และกำลังจะปะทุในวินาทีถัดไป เจียลี่มองภาพนั้นอย่างสะใจเธอขยับเข้าอีกนิด รอยยิ้มเหมือนใบมีด “พูดสิหลงเฟย” เธอกระซิบ แต

เสียงรองเท้าของลูกน้องที่พาเจียลี่และเคนออกไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนความวุ่นวายทั้งเช้าถูกลากออกไปจากพื้นที่ทีละเส้น ทีละเส้น แต่ความเงียบที่ตามมากลับหนักกว่าช่วงที่ตะโกนกันเมื่อครู่เสียอีก คะน้ายืนอยู่ข้างหลงเฟย เธอรู้สึกถึงไออุ่นจากไหล่เขา ทั้งที่ไม่ได้แตะตัวกันแม้แต่นิดเดียว ความรู้สึกเหมือนเขากำ

คะน้าหันมองทะเลที่เริ่มปรากฏตรงปลายสายตา หัวใจเธอเต้นแรงแบบไม่ทันตั้งตัว มันเป็นที่แบบเดียวกับที่ยายสมพรอยากมาที่สุดที่เธอเคยบอก “หลงเฟย… ที่นี่มัน” “บ้านพักริมทะเล” เขาตอบแทนด้วยน้ำเสียงเหมือนรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร “ฉันจำได้…เธอเคยบอกว่ายายและเธออยากมามาก” คะน้าชะงัก หัวใจบีบแน่นจนแทบพูดไม่ออกเข

แขนของหลงเฟยประคองแผ่นหลังคะน้าไว้มั่น เหมือนเธอเป็นของที่เปราะบางที่สุดในโลก ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้จนลมหายใจอุ่นเฉียดแก้มเธอทุกครั้งที่ก้าวเดิน ไฟห้องนอนเปิดอัตโนมัติ แสงสีอุ่นสาดลงมาบนเงาร่างทั้งสองราวกับตั้งใจรองรับช่วงเวลานี้โดยเฉพาะคะน้าเกาะไหล่เขาแน่นอย่างไม่รู้ตัว หัวใจเต้นแรงจนเหมือนกำลังจะหล

ห้องนอนสีดำด้านของหลงเฟยยังคงอบอวลไปด้วยไออุ่นจากช่วงเวลาที่เพิ่งผ่านไป คะน้านอนหายใจแผ่วบนผ้าปูเตียงเนื้อนุ่ม แขนเรียวกอดผ้าห่มไว้แน่นเล็กน้อยเพราะหัวใจยังเต้นไม่เป็นจังหวะ แสงไฟแบบไลท์สลัว ๆ เผยให้เห็นเงาร่างกำยำของหลงเฟยที่เอนตัวพิงหัวเตียง เขามองคะน้าด้วยสายตาที่อ่อนลงจนน่าตกใจ เหมือนเขาเพิ่งเร