All Chapters of ใต้เงาหลงเฟย: Chapter 51 - Chapter 60

เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า…จากแสงแดดสว่างจ้าในยามสาย ค่อย ๆ กลายเป็นแสงทองอ่อนของช่วงเย็น แสงสุดท้ายลอดผ่านกระจกหน้าต่างบานใหญ่ของโถงหน้าไอซียู สะท้อนบนพื้นห้องสีขาวสะอาด คะน้ายังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้เหล็กตัวเดิม ข้างบานกระจกใส เธอใช้เวลาทั้งวันอยู่ตรงนี้พูดคุยกับยายสมพรทั้งที่คนฟังยังไม่อาจยังพูดคุยกั

รถแท็กซี่จอดเทียบหน้าตึกเอเจนซี่ใจกลางเมือง คะน้าก้าวลงมาพร้อมกระเป๋าผ้าใบเล็กที่เธอพกติดตัวเสมอ ลมหายใจที่ผ่อนออกมาช้า ๆ เป็นสัญญาณว่าเธอกำลังรวบรวมความมั่นใจให้มากที่สุดเท่าที่มีมาร่วมไว้ตรงนี้ ประตูกระจกใสเปิดออก เสียงเครื่องปรับอากาศภายในพัดใส่ใบหน้าเธอเบา ๆ พนักงานต้อนรับยิ้มให้ทันที “คุณคะน

ยายสมพรยังคงนอนนิ่งใส่ท่อช่วยหายใจเหมือนทุกวัน ใบหน้าซีดแต่สงบนิ่ง เครื่องช่วยหายใจยังทำงานต่อไปอย่างซื่อสัตย์เหมือนเมื่อวาน “ยาย…วันนี้หนูมาหายายได้นิดเดียวเองนะ หนูต้องรีบไปทำงาน” เสียงเธอเบาแต่เต็มไปด้วยความห่วงใยยายไม่น้อย มือเล็กยกแตะแผ่นกระจกเย็นเบา ๆ เหมือนเป็นคำสัญญาที่ไม่ต้องพูดออกมา “หน

ฝนหลงฤดูเมื่อคืนเทนานกว่าทุกครั้งและคะน้าตื่นขึ้นมาพร้อมอาการหนาวสะท้านตั้งแต่ตีห้า แสงอ่อนยามเช้าส่องลอดผ่านม่านสีขาวเข้ามาในห้อง เธอลืมตาขึ้นช้า ๆ ผิวหน้าซีดจัด ดวงตาแดงเรื่อ และลมหายใจร้อนผิดปกติ “คงเป็นเพราะฝนเมื่อวานแน่ ๆ” มือเล็กของเธอแตะหน้าผากตัวเองแล้วพูดเบา ๆ อย่างขมขื่น เธอไม่อยากยอมแพ้

เสียงประตูห้องนอนคะน้าปิดลงเบา ๆ หลังจากที่หลงเฟยออกมา เขายืนอยู่หน้าประตูนั้นครู่หนึ่ง สายตาคมยังจับจ้องอยู่ตรงบานประตูเหมือนยังไม่อยากละสายตา มือหนาที่เมื่อครู่ยังแตะผิวร้อนจัดของเธออยู่ ยังคงรู้สึกถึงความร้อนนั้นแทรกอยู่ในปลายนิ้ว มันไม่ใช่แค่ไข้ แต่มันคือความรู้สึกที่เขาไม่อยากยอมรับ หลงเฟยสูด