บททั้งหมดของ ใต้เงาพยัคฆ์เงื้อมมือราชสีห์ [3P]: บทที่ 1 - บทที่ 7

เหมือนฟ้ากลับมาที่บ้านไม้หลังเก่าที่อยู่ท้ายซอยในเวลาเลิกเรียน เมื่อกลับเข้ามาก็เจอกับป้าพรป้าของเธอที่เลี้ยงเธอตั้งแต่เธอเกิดมา ถ้าหากถามว่าแม่กับพ่อของเธอไปไหนตอบได้เลยว่าแม่ของเธอเสียไปตั้งแต่เธอเกิดมาได้ไม่กี่วันป้าพรบอกมาแบบนั้น ส่วนพ่อของเธอป้าพรบอกว่าเป็นใครก็ไม่รู้แต่ทิ้งให้แม่ของเธอต้องอุ้มท้องจนคลอดเธอมาแบบไม่มีพ่อนั่นแหละ ส่วนป้าพรของเธอ 2-3 ปีมานี้ก็ดูเปลี่ยนไปมาก จากคนที่ตั้งใจทำงานแม้จะหาเช้ากินค่ำแต่หาเงิน 2 คนเธอและป้าของเธอรวมกันก็พอกินอยู่กันอย่างไม่ลำบากนักแม้จะไม่สบายมากนักก็ตาม แต่ 2-3 ปีก่อนมีคาสิโนมาเปิดใหม่ใกล้ๆกับที่นี่ป้าพรจึงโดนชวนจากป้าข้างบ้านให้ไปเป็นเพื่อนบ่อยๆจนท้ายที่สุดป้าของเธอติดการพนันงอมแงม พอเธอบอกป้าพรก็มักจะโมโหและพูดกับเธอเสมอว่าเงินก็เงินของป้าเธอไม่มีสิทธิ์ไปก้าวก่าย" กลับมาแล้วหรอนังฟ้า ป้ารอแกตั้งนานมีเงินให้ป้า 5,000 ไหม นางซุยมันชวนป้าออกไปเดินเล่นแถวนี้น่ะ " ป้าพรของเธอเดินออกมารับเธอถึงหน้าประตูบ้านเมื่อรู้ว่าวันนี้เป็นวันสุดสัปดาห์เงินที่เธอทำงานมาทั้งอาทิตย์จะต้องออกเพราะเธอทำงานที่ร้านกาแฟหลังเลิกงาน บวกกับไปล้างจานที่

เหมือนฟ้ายอมจำนนแล้ว เพราะเธอไม่มีทางเลือกจึงได้แต่พยักหน้าตอบรับออกไปแบบนั้น การพนันไม่เคยทำให้ใครรวยข้อนี้ป้าพรน่าจะรู้ดีไม่น่าต้องมาเป็นแบบนี้เลย ทีนี้จะมาอยากย้อนเวลาคงทำไม่ได้แล้ว" งั้นไปกันเลย กูไม่มีเวลามานั่งรอมึงทั้งวันหรอกนะ " ฮันเตอร์แทบไม่รอให้เธอได้ตัดสินใจ เขาไม่ยึดบ้านหลังนี้เป็นของตัวเองก็บุญเท่าไหร่แล้ว" แล้วรายละเอียดงานว่าฉันต้องทำอะไรบ้างล่ะคุณ " เหมือนฟ้าแม้จะตกที่นั่งลำบาก แต่เธอก็ควรมีสิทธิ์รู้ว่าเขาจะเอาตัวเธอไปทำอะไรจะต้มย้ำทำแกงยังไงเธอก็ควรได้รับการเตรียมตัวเตรียมใจก่อน" ไปถึงค่อยคุย " ฮันเตอร์พูดเพียงแค่นั้นก็หันหลังกลับแล้วนั่งรอบนรถตู้คันหรูที่จอดอยู่หน้าปากซอยเพราะบ้านนี้เป็นซอยแคบแถมอยู่หลังสุดท้ายรถตู้เขาจึงเข้ามาไม่ได้จำต้องเดินมา ส่วนเหมือนฟ้าหันหน้ามาร่ำลาผู้เป็นป้า แม้ว่าจะทำแบบนี้กับเธอก็ตามแต่ลึกๆแล้วเธอก็มีแต่ความผูกพันให้กับผู้เป็นป้าเพราะเธอโตมากับป้าเพียงแค่ 2 คน เธอไม่ได้คิดจะทิ้งป้าไปจริงๆหรอกแต่ระหว่างนี้จะกลับมาหาคงลำบากเพราะไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเขาจะให้เธอทำงานหนักแค่ไหนจะมีเวลากลัมาเยี่ยมป้าพรบ้างหรือเปล่า" ป้าพรดูแล

ในเช้าของวันต่อมาเหมือนฟ้าออกจากห้องพักที่อยู่ในคาสิโนหรูตอนสายๆวันนี้เธอมีสัมภาษณ์งานที่บริษัทไดลอนซิลล์ จำกัด เธอโบกแท็กซี่มาเองโดยไร้การช่วยเหลือใดๆจากฮันเตอร์ เพราะรู้ดีว่าเขาไม่ได้สนใจและเธอก็ไม่ได้คาดหวังความใจดีจากเขาแบบว่าไม่คาดหวังก็ไม่ผิดหวังอะไรทำนองนั้น แม้จะเตรียมตัวมาเป็นอย่างดีแต่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้ เหมือนฟ้ามาถึงหน้าบริษัทในเวลาเที่ยงตรงเพื่อรอการเข้าสัมภาษณ์ เธอนั่งรออยู่ที่โต๊ะในมุมเล็กๆหน้าแผนกต้อนรับซึ่งพี่พนักงานที่นี่ก็ดูแลเธอดีมาก และเมื่อเช้าด้วยความตื่นเต้นเธอก็ไม่ได้รองท้องด้วยอะไรมาเลยจึงทำให้ตอนนี้รู้สึกหิวขึ้นมาหน่อยๆแล้ว" หิวจัง รู้งี้หาอะไรกินมาก่อนก็ดี แต่ถ้าออกไปตอนนี้ก็กลัวกลับเข้ามาไม่ทันอดทนเอาหน่อยแล้วกันยัยฟ้าเอ้ย " ร่างเล็กนั่งพร้อมกับเอามือกุมท้องน้อยเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อส่งข้อความแชทหาเพื่อนโดยไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง พอถึงเวลานัดเธอก็ขึ้นไปพร้อมกับพนักงานต้อนรับที่พาเธอไปยังห้องสัมภาษณ์งาน แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อห้องสัมภาษณ์งานติดป้ายตัวใหญ่ๆว่าห้องประธานบริษัท" เอ่อ...ขอโทษนะคะพามาผิดห้องหรือเปล่าค