ตอนที่ 5 ข้อตกลง(3)NC++

    ฮันเตอร์เดินเข้ามาในห้องพักของตัวเองก็เกือบเที่ยงคืนไปแล้ว วันนี้เหมือนสวรรค์แกล้งงานเขายุ่งแทบลืมหายใจ แต่ถึงจะยุ่งแค่ไหนเขาก็ยังไม่ลืมพี่จะเอาเอกสารมาให้เด็กนั่นเซ็นต์ เมื่อเปิดเข้ามาก็เห็นเธอนั่งรออยู่ที่โซฟาตัวใหญ่ ในชุดนอนสายเดี่ยวผ้าซาตินซีทรูที่ลูกน้องของเขาหามาให้เธอ เพราะเขาเป็นคนชอบสาวเซ็กซี่ลูกน้องของเขามันเลยจับชุดให้เธอมาแบบนี้แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่

" นึกว่านอนไปแล้ว "

" เอ่อ...ยังค่ะ ฟ้ารอเซ็นต์สัญญาจากคุณอยู่ นั่นใช่ไหมคะเอามาสิคะฟ้าจะเซ็นต์ "

    ร่างเล็กที่ไม่เป็นตัวของตัวเองเพราะชุดที่เธอใส่มันเซ็กซี่เกินไปแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่มีชุดอื่นแล้ว ชุดวาบหวิวแบบนี้เธอพึ่งเคยใส่ครั้งแรกเลยไม่มั่นใจเอาเสียเลย เมื่อเธอรับสัญญามาแล้วก็ตั้งใจอ่านอย่างดีในสัญญาเขียนไว้แค่ไม่กี่บรรทัดเขียนไว้แค่ว่าเธอต้องทำตามทุกอย่างที่เขาต้องการในระยะเวลา 2 ปีนี้โดยไม่มีข้อโต้แย้งและเมื่อครบ 2 ปีเธอจะเป็นอิสระ เมื่อเห็นดังนั้นเธอจึงจรดปลายปากกาเซ็นต์ลงไป และคืนสัญญานั้นให้กับเขา

" สัญญาสั้นดีนะคะ "

เหมือนฟ้าบอกกับเขาติดประชดประชันหน่อยๆ

" หึ ถึงมันจะสั้นแต่มันก็ครอบคลุม "

" เชื่อค่ะ ถึงมันจะสั้นแต่มันก็กักขังชีวิตฟ้าไปได้ตั้ง 2 ปี "

" รู้แบบนั้นก็ดี ถอดเสื้อออกสิ "

    เหมือนฟ้าถึงกับตาโตเมื่อเขาพูดจาห่ามๆแบบนี้ออกมา บวกกับชุดที่เธอใส่ก็ล่อแหลมเกินไป ชุดกระโปรงสายเดี่ยวแสนสั้น บ้าจริง!

" อะไร ตกใจอะไร ก็เป็นไปตามข้อตกลงที่คุยกันไว้ไม่ใช่หรอ ยังจะเล่นตัวอะไรอีกหรือจะอัพราคาพิเศษ "

    ฮันเตอร์คิดว่าเธอคงเล่นตัวเพื่ออัพราคา เขาเคยเจอมามหดแล้วเสียเวลาเปล่าๆพูดตรงๆเลยดีกว่า

" ฟ้ายังไม่พร้อมค่ะ "

" กูต้องสนใจด้วยหรอ "

    ไม่พูดเปล่าฮันเตอร์เดินย่างสามขุมเข้าไปนั่งประชิดเธอ พร้อมกันนั้นก็ผลักตัวเธอนอนลงที่โซฟาตัวใหญ่ พร้อมกับตัวเขาที่ขึ้นไปทาบทับเอาไว้ให้เธอนอนอยู่ใต้ร่าง พร้อมกับรวบแขนทั้งสองข้างของเธอเอาไว้เหนือศีรษะด้วยมือหนาเพียงมือเดียวทำให้เหมือนฟ้าขยับไปไหนไม่ได้เลยจะต่อต้านยังไงก็เป็นรองไปหมด

" อุ๊ย!! คุณ!!! ปล่อยฟ้าก่อน "

    ร่างเล็กบอกอย่างตกใจเมื่อแขนของเธอถูกยกสูงขึ้นมันเลยทำให้กระโปรงถูกร่นขึ้นมาจนบดบังแพนตี้ไม่มิดแล้ว นาทีนี้เธออายแสนอายเพราะไม่เคยเผยส่วนนั้นให้ชายใดได้เห็นมันเลย แต่เขากลับทำเหมือนช่ำชองจนไม่รู้สึกอะไรเสียเต็มประดา

    ฮันเตอร์จ้องมองเรือนร่างของเธอตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าที่มันซ่อนรูป หน้าอกที่โผล่พ้นเสื้อสายเดี่ยวตัวบางออกมาก้อนโตรวมถึงชายกระโปรงที่ร่นจนไม่สามารถบดบังแพนตี้ตัวน้อยสีแดงเอาไว้ได้

" ใส่สีแดงเลยหรอ หึ จะเอาใจกูด้วยล่ะสิ ไม่ธรรมดาเลยนะ "

    ฮันเตอร์พูดจาหยอกล้อให้เธอได้เขินอายแล้วก็เป็นอย่างนั้นเมื่อเหมือนฟ้าหน้าแดงซ่านไปจนถึงใบหู

" หลงตัวเอง อย่าคิดเข้าข้างตัวเองไปหน่อยเลยค่ะ ก็คนของคุณนั่นแหละที่เป็นคนหามาให้ โรคจิตทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง "

    ฮันเตอร์ทำเพียงแค่ลอบยิ้มมุมปากเพราะคำพูดของเธอไม่ทำให้เขาสะเทือนเลยสักนิด ตรงกันข้ามเขากลับมองว่าเธอใจเด็ดดีที่กล้ามาต่อปากต่อคำกับเขาทั้งที่ไม่มีใครกล้าทำมาก่อน

" รู้ได้ยังไงว่าโรคจิตยังไม่ได้ลองเลย พิสูจน์ก่อนสิจะได้รู้ว่าโรคจิตจริงหรือเปล่า "

    ร่างสูงส่งมือหนาลูบไล้จากหน้าท้องแบนราบขึ้นมาจนถึงดอกบัวคู่งามของเธอล้วงผ่านบราเซียเข้าไปกอบกุมพร้อมกับขย้ำมันเต็มแรงอย่างมันเขี้ยวพยศดีนักพ่อจะปราบให้หายซ่าเลย

" โอ้ย....เจ็บนะ "

    ร่างเล็กร้องบอก เธอไม่ได้มีความรู้สึกอย่างอื่นนอกจากความเจ็บเลย เขาทำกับเธอรุนแรงเกินไปมันแทบจะแหลกคามือเขาอยู่แล้ว

" แค่นี้ก็เจ็บแล้วหรอ แล้วถ้าเธออย่างอื่นยัดเข้าไปในตัวเธอจะไม่ร้องลั่นห้องเลยหรอ "

" ทะลึ่ง!! "

" หึ "

    ฮันเตอร์ไม่สนใจกับอาการหวาดกลัวของเธอ มือหนาละจากเต้าอวบเลื้อยลงมาจนถึงแพนตี้และล้วงเข้าไปจนถึงช่องทางรักของร่างเล็ก ไม่รอช้าส่งนิ้วแกร่งเข้าไปทักทายพร้อมกันถึงสองนิ้ว เขาสัมผัสได้ถึงความคับแน่นแต่ก็ไม่ได้สนใจยังคงกระตุกนิ้วเข้าออกอยู่แบบนั้นอย่างพอใจ

" อื้อ.....อ๊าส์ ยะ...หยุดนะ ฟ้า...อื้อ...ยังไม่...พร้อม "

    ร่างเล็กร้องประท้วงพร้อมกับครางออกมาอย่างลืมอาย สัมผัสที่เธอไม่เคยพบเจอมาก่อนมันแปลกใหม่และตื่นเต้น มันทั้งเจ็บและรู้สึกเสียวซ่านแปลกๆ แม้จะต่อต้านแต่ก็ไม่อยากให้เขาหยุดจริงๆ

แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ!

    เสียงชักนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะรุนแรงมากขึ้นเมื่อเธอกระตุกนิ้วของเขาอย่างแรงเป็นสัญญานให้รู้ว่าเธอกำลังจะถึงปลายทาง

" ยังไม่พร้อมแต่ครางไม่หยุดเลยนะ ฟิตดีหนิ "

    ร่างสูงก้มลงซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่น มันแปลกตรงที่เมื่อเขาได้กลิ่นกายหอมอ่อนๆของเธอมันกลับทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย กลิ่นกายหอมแบบธรรมชาติที่ไม่ต้องมีน้ำหอมมาประโคมจนแสบจมูกเหมือนเคย

" กรี๊ด!! อื้อ..... "

    ร่างเล็กปลดปล่อยน้ำหวานออกมาจนอาบนิ้วมือหนาเปียกชื้นไปหมด ฮันเตอร์ชักนิ้วออกพร้อมกับลูบวนกุหลาบงามซ้ำไปซ้ำมา จากนั้นจึงตัดสินใจถอดมือออกมาเอง เพราะถ้าขืนไปไกลกว่านี้เขาอาจจะควบคุมสติอารมณ์ไม่อยู่แล้วก็ได้ พร้อมกับปล่อยมือของเธอให้เป็นอิสระและตัวเขาก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมกับหลับตาถอนหายใจยาวข่มความต้องการ

" เอาล่ะ กูไม่ชอบบังคับฝืนใจใคร คราวนี้กูจะให้เตรียมใจก่อน แต่ถ้ามาครั้งหน้ามึงยังไม่พร้อมกูก็คงไม่รอแล้ว "

    ฮันเตอร์พูดเพียงแค่นั้นก็หันหลังให้กับเธอพร้อมกับเดินออกไปแล้วปิดประตูอย่างแรงตามแบบฉบับคนป่าเถื่อนแบบเขานั่นแหละ

    เหมือนฟ้าลุกขึ้นนั่งพร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างแรงและจัดชุดนอนซีทรูแสนบางของตัวเองให้เขาที่ให้เรียบร้อย

" ฟู่....นึกว่าจะไม่รอดแล้วเรา ถือว่าไอ้มาเฟียบ้ากามนั่นก็ยังพอมีน้ำใจอยู่บ้าง "

    ร่างเล็กพูดพร้อมกับรีบวิ่งไปกดล็อคประตู เพราะกลัวว่าเขาจะเข้ามาอีก เมื่อหัวใจของเธอเลิกเต้นแรงด้วยความกลัวจึงกลับมาเตรียมของและเตรียมตัวสำหรับการสัมภาษณ์งานในวันพรุ่งนี้ เธอได้รับข่าวดีเมื่อช่วงเย็นว่าเพื่อนของเธอทั้งสองคนวนิดาและศศิก็ได้รับการนัดให้ไปสัมภาษณ์เหมือนกัน แต่เป็นช่วงเช้ามีแค่เธอคนเดียวที่เป็นช่วงบ่าย พวกเธอได้แต่ภาวนาว่าพวกเธอทั้งสามคนจะได้งานที่นี่ด้วยกัน แม้ว่าจะถูกจับให้ไปวางในตำแหน่งไหนก็ตาม