Semua Bab บันทึกฟิตเนสของดาวมหาลัย: Bab 1 - Bab 9

9 Bab

บทที่ 1

ฉันชื่อเฉินหว่านหว่าน เพิ่งจะขึ้นมหาวิทยาลัยปี 1ฉันได้รับเลือกให้เป็นดาวมหาวิทยาลัยเพราะหน้าตาใสซื่อและรูปร่างอวบอิ่มแต่เมื่อเร็ว ๆ นี้กลับมีข่าวลือแพร่กระจายออกมาว่า:ฉันเป็นคนสำส่อนและมักไปเที่ยวกับพวกผู้ชายแก่หัวล้านข่าวลือนั้นมีการแต่งเติมกันเป็นเรื่องเป็นราว ฉันอธิบายอะไรไม่ได้เลย จนถึงขั้นไม่กล้าไปเรียนวิชาพละเพราะจะมีผู้ชายมากมายมารุมมองฉัน แล้วเรียกฉันว่า วัวนม"วัวนมนั่นวิ่งแล้วเซ็กซี่ชะมัด ไม่รู้จะไปอ่อยใคร""ได้ยินว่าเธอมีอะไรกับเสี่ยคืนเดียวตั้งหลายคน เก่งใช่ย่อย"ถึงขั้นมีผู้ชายจับกลุ่มมาล้อมฉันไว้แล้วน้ำเสียงล้อเลียนหื่นกาม "คืนละเท่าไหร่ล่ะ เดี๋ยวพวกพี่อุดหนุนเอง"และฉวยโอกาสลวนลามจับเนื้อต้องตัวจนเหมือนเป็นเรื่องเล็กน้อยไปแล้วยิ่งน่ารังเกียจกว่านั้นคือ พวกเขาจะเบียดฉันไว้ตรงกลาง และใช้ท่อนล่างที่ร้อนผ่าวชูชันแนบชิดกับร่างกายฉันเอวและหน้าท้องที่ไวต่อสัมผัสอยู่แล้วก็ยิ่งร้อนรุ่มจนทนแทบไม่ไหวฉันทำได้แค่หนีบขาแน่นและกัดฟันทนเอาไว้โชคดีที่ครั้งนั้นอาจ้าวมาทำธุระที่มหาวิทยาลัยพอดี พอเขาเห็นเข้าก็ไล่พวกนั้นไปหลังจากนั้น เวลาไปเรียนพละที่สนามกลางแจ้ง ฉันจ
Baca selengkapnya

บทที่ 2

อาจ้าวเป็นคนประเภทที่พอวางแผนแล้วก็ต้องทำให้สำเร็จเขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง "งั้นอาช่วยประคองให้ เธอก็ทำต่อให้จบนะ"พูดจบ เขาก็ยื่นมือเข้ามารองรับเนินนุ่มขาวอวบของฉัน "ลองดูสิ"ฉันกระโดดอยู่สองสามครั้ง แล้วก็พบว่าดีกว่าเมื่อกี้มากจริง ๆอาจ้าวช่วยประคองไว้อย่างแน่นหนา แต่ก็กลัวจะทำให้ฉันเจ็บ จึงจับไว้แบบหลวม ๆเพียงแต่เวลาที่เนินนุ่มของฉันเสียดสีกับฝ่ามือใหญ่ของเขา ความเสียวซ่านก็แผ่จากหน้าอกไล่ลงไปจนถึงท้องน้อยฉันพลันนึกถึงคลิปผู้ใหญ่ระหว่างผู้หญิงผู้ชายเหล่านั้นที่เพื่อนสนิทเคยส่งมาให้ ขาฉันอ่อนแรงโดยไม่รู้ตัว ก่อนที่ร่างจะทรุดลงไปซบอกอาจ้าว สองมือของเขายังประคองเนินอกฉันแล้วลูบไปมามันสบายเหลือเกิน ไม่เคยมีใครช่วยนวดตรงนี้ให้ฉันมาก่อนทั้งเสียวซ่าน ทั้งโหยหาตอนนี้ฉันอยากถูกเติมเต็มอย่างรุนแรงเหลือเกินเมื่อเห็นฉันแสดงท่าทีเย้ายวนเช่นนี้ อาจ้าวก็ไม่ใช่คนไร้ความรู้สึกร่างกายของเขาร้อนผ่าวยิ่งกว่าเดิม สองมือออกแรงขยำเนินอกแล้วกดฉันแนบเข้ากับร่างกายเขาแน่นเสียงหอบหายใจต่ำดังถี่ขึ้นเรื่อย ๆแววตาของเขาพร่ามัว สองมือเลื่อนลงไปดึงกางเกงโยคะรัดรูปของฉันลงอย่างไร้สติ เผยให้เห็
Baca selengkapnya

บทที่ 3

ในช่วงเวลาที่สติเลอะเลือน มือเล็ก ๆ ของฉันก็เลื้อยเข้าไปใต้ชายเสื้อของลุงจ้าวอย่างซุกซน แผงอกของเขาแข็งแน่น มือสัมผัสแล้วรู้สึกดีอย่างน่าประหลาดลมหายใจของอาจ้าวกระชั้นถี่ขึ้น ฝ่ามือหยาบกร้านลูบคลึงไปบนผิวกายฉันจากสะโพกไล่ขึ้นมาถึงท้องน้อย ก่อนจะดันกระแทกฉันอย่างแรงอาหลี่ซุกหน้าอยู่ที่เนินอก พลางเบียดฉันแน่นฉันเหมือนแซนด์วิชไส้ครีมที่กำลังจะทะลักแตกออกมา"ติ๊งต่อง"เสียงกริ่งหน้าประตูดังขึ้นกะทันหัน ตอนแรกพวกเรายังไม่อยากหยุดแต่เสียงนั่นก็ดังไม่หยุด ราวกับรู้ว่ามีคนอยู่ในบ้านฉันเป็นคนแรกที่ได้สติกลับมา พอเห็นรอยบนร่างตัวเองก็หน้าแดงจัด ก่อนจะรีบผลักอาหลี่ออกแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำฉันอยู่ในห้องน้ำนานมากกว่าจะออกมาทุกคนไปกันหมดแล้ว มีแค่อาหารที่วางอยู่บนโต๊ะเมื่อกี้อาจ้าวสั่งอาหารเดลิเวอรีให้ฉันหลังจากที่พ่อแม่เสียไป นอกจากอาจ้าวจะช่วยออกค่าเล่าเรียนให้ฉันแล้ว เขายังคอยเป็นห่วงว่าฉันจะกินไม่อิ่ม ก็เลยมักจะซื้อของอร่อย ๆ มาให้ฉันอยู่เสมอเขาเป็นคนที่ใกล้ชิดฉันที่สุดในโลกนี้แล้วแต่เมื่อกี้นี้เราเกือบจะก้าวข้ามเส้นนั้นไปแล้วฉันกอดเข่าตัวเองพลางจ้องมองโซฟาอย่างเหม่อลอย
Baca selengkapnya

บทที่ 4

คนอื่น ๆ ก็ไม่ยอมน้อยหน้า ต่างกรูกันเข้ามารุมล้อมพวกเขาวางมือลงบนเอว ต้นขา และบางคนถึงกับสอดมือเข้าไปในคอเสื้อของฉันฉันรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว และก็ไม่รู้ด้วยว่าใครสอดมือเข้ามาในกางเกงโยคะของฉันฉันนึกถึงสิ่งที่อาจ้าวเคยบอกไว้ว่าฉันไม่ค่อยได้สัมผัสกับผู้ชายมากนัก ฉันจึงตัวแข็งทื่อขนาดนี้วันนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุด ฉันจึงเตือนตัวเองให้ใจเย็น ๆถ้าฉันต้องเลือกใครสักคน ฉันต้องเลือกจางซั่ว เขาเป็นหัวหน้า และเป็นนักบาสเกตบอลมากประสบการณ์ที่มีรูปร่างดีเยี่ยมฉันต้องจับเขาเพื่อที่จะหนีในวันนี้ฉันไม่อยากมีประสบการณ์ที่ไม่ดีในครั้งแรกเท่าไหร่ฉันกอดแขนจางซั่วแน่น ก่อนที่หน้าอกใหญ่ ๆ ของฉันจะเสียดสีกับผิวของเขา ดวงตาของฉันเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาอย่างน่าสงสาร "หัวหน้าห้อง นายไม่ชอบฉันเหรอ? ฉันโสดนะ ฉันยอมเป็นแฟนนายก็ได้ ได้โปรดอย่าทำแบบนี้กับฉันเลยนะ..."ดูเหมือนจางซั่วจะชอบคำเยินยอของฉัน แต่สีหน้าของเขากลับดูลังเล "เธอโสดจริงเหรอ? ครั้งที่แล้วฉันเห็นเธอไปกับผู้ชายที่แก่กว่าแบบเห็นได้ชัดเลยนะ""นั่นเพื่อนของพ่อฉัน พ่อแม่ฉันเสียไปนานแล้ว อาจ้าวเลยเป็นคนที่เลี้ยงดูฉันมา ส่วนคนอื่น ๆ ก็เป็นเ
Baca selengkapnya

บทที่ 5

ฉันกลัวมาก นี่มันเหมือนเล่นกับไฟเลยเห็นสภาพของจางซั่วแบบนี้แล้ว ยังไงก็คงฝืนไปถึงโรงแรมไม่ไหว อย่าบอกนะว่าจะทำข้างนอกน่ะฉันรู้สึกกังวลอยู่บ้าง ขณะเดียวกันหัวใจก็เต้นแรงโชคดีที่แถวนั้นมีอาคารเรียนเก่าที่ถูกทิ้งร้างอยู่ใกล้ ๆจางซั่วอุ้มฉันเข้าไปในห้องเรียนว่างเปล่า ก่อนจะเตะประตูเปิดออก แต่ยังไม่ทันได้ปิดประตู เขาก็รีบกดฉันชิดกับบานประตู ก่อนจะจูบพรั่งพรูลงมาราวกับสายฝนนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันถูกจูบ ทั้งร่างเหมือนจะขาดอากาศหายใจ หัวหมุนไปหมดตัวฉันอ่อนยวบราวกับน้ำ แต่ถูกเขากอดไว้แน่นจึงไม่ทรุดลงไปมือของจางซั่วลูบไล้หน้าอกฉัน พลางไล่จูบจากใบหน้าลงไปด้านล่างเมื่อถึงหน้าอก เขาก็ยกเสื้อขึ้นอย่างรีบร้อน เผยให้เห็นหน้าอกเนียนนุ่มสีขาวราวหิมะที่เด้งออกมามันไหวอยู่ตรงข้างริมฝีปากของเขาเขาเบียดเข้ามาใกล้ขึ้น ก่อนจะก้มหน้ากลืนกินราวกับว่าไม่ได้กินอะไรมาหลายปีแล้ว"ตรงนี้เคยให้คนอื่นกินหรือยัง?"ฉันนึกถึงตอนเช้าที่อาหลี่กินอีกข้างหนึ่ง จึงส่ายหน้า ก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงหวานสั่นพร่า "ตรงนี้ยังค่ะ"เขาดูตื่นเต้นมากขึ้น แต่ในขณะเดียวกัน การเคลื่อนไหวของเขาก็อ่อนโยนและอดทนมากกว่าเดิมร
Baca selengkapnya

บทที่ 6

พอลองหาอารมณ์กับอาหลี่บ้างก็ไม่เลวนะ ฉันไม่ได้รู้สึกรังเกียจเลยฉันจงใจกระโดดสองสามทีเข้าไปหาเขา รับรู้ได้ถึงหน้าอกหนักอึ้งที่กำลังสั่นไหวอย่างแรงอาหลี่ทนไม่ไหวแล้ว "หว่านหว่านเด็กดี มาให้อาหลี่ชิมอีกสักคำ"ฉันแกล้งผลักเขาออกอย่างออดอ้อน พลางเอ่ยเสียงนุ่มละมุน "อาหลี่นี่ร้ายจริง ๆ เลย..."แต่กลับถูกเขาคว้าเข้าไปกอดในอ้อมแขนทันที อาหลี่หลงใหลหน้าอกใหญ่ของฉันเป็นพิเศษเขาพูดว่า "นี่แหละคือนมในฝันของผู้ชายทุกคน"ฉันไม่ได้ขัดขืน ก่อนจะโอบศีรษะเขาไว้เสียงครางแหบพร่าเล็ดลอดออกมาจากปากของฉันอาหลี่ลูบช่วงล่างของฉันด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะพูดจาลามก "ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าเธอหิวขนาดนี้ อาคงทำให้เธอเสียวไปนานแล้ว"ฉันเองก็ปล่อยตัวไปตามสัญชาตญาณ เสียงครางจึงยิ่งหวานและยั่วเย้ามากขึ้นไปอีกดวงตาของอาหลี่ค่อย ๆ แดงก่ำ เขาตบก้นขาวเนียนของฉันเบา ๆ ก่อนจะกดฉันแนบเข้าหาตัว "อย่าใจร้อน เดี๋ยวอาจะป้อนให้จนอิ่มเอง"แต่ไม่รู้ทำไม อาหลี่ปลดกางเกงอยู่นานก็ปลดไม่ออก ฉันเลยต้องย่อตัวลงแล้วใช้สองมือช่วยเขาปลดออกแก่นกลางที่ชูชันอยู่ในกางเกงของเขาถูไถไปมากับหน้าอกของฉัน ยิ่งถูก็ยิ่งขยายใหญ่ขึ้นอาหลี
Baca selengkapnya

บทที่ 7

ใช่ ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วล่ะฉันมองดูท้องฟ้า ก็เห็นว่ามืดค่ำแล้วโชคดีที่ชมรมเต้นอยู่ไม่ไกลนัก พวกเธอมักจะไม่ล็อกประตูเวลานี้ก็น่าจะเลิกเรียนกลับบ้านกันหมดแล้วฉันสวมเสื้อคลุมของจางซั่ว แล้วแอบลัดเลาะเข้าไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อหลังเวทีของชมรมเต้นเรื่องที่มาหาเสื้อผ้าได้ที่นี่ เสี่ยวลี่ เพื่อนร่วมห้องเป็นคนบอกฉันเองเธอเคยเล่าว่าครั้งหนึ่งไปทำเรื่องอย่างว่ากับแฟนในป่าละเมาะหลังสนามกีฬาจนเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง เลยมาขโมยชุดจากที่นี่ไปใส่พอเสร็จธุระก็เอามาคืน เจ้าของชุดก็ไม่ได้โกรธอะไรเลยอาหลี่เข้าไปไม่ได้ เลยยืนเฝ้าให้ฉันอยู่ด้านนอกฉันหาอยู่นานกว่าจะเจอตู้ที่ยังเปิดอยู่ แต่ในตู้กลับมีแค่ชุดเต้นละตินชุดหนึ่งเป็นชุดกระโปรงพู่สีเงิน ด้านบนเป็นคอเสื้อเปิดกว้าง ความยาวแค่ระดับต้นขาแต่ยังดีที่มีถุงเท้าเต้นสีขาวคู่หนึ่งเนื้อผ้าของชุดนี้น้อยกว่าที่ฉันใส่อยู่บนตัวเสียอีกแต่ยังไงก็พอช่วยปิดบังจุดสำคัญได้ฉันอาศัยความมืดของยามค่ำจำตำแหน่งตู้เอาไว้ คิดว่าคราวหน้าจะซื้อชุดแบบเดียวกันมาคืนให้เจ้าของเพราะไม่กล้าเปิดไฟ เลยได้แต่ส่องดูตัวเองในกระจกภายใต้แสงจันทร์อย่างลวก ๆพอมองจา
Baca selengkapnya

บทที่ 8

ฉันปัดมือเขาออก "แฟนนายวิ่งหนีไปแล้ว ยังไม่รีบตามไปอีกเหรอ?"พอเขาเห็นว่าคงไม่มีทางไปต่อกับฉันได้ ก็หันหลังวิ่งตามออกไปทันที "เสี่ยวเสี่ยว ฟังฉันอธิบายก่อน!"ฉันมองตัวเองในกระจก เสื้อผ้าขาดวิ่นดูเหมือนคนที่เพิ่งถูกกลั่นแกล้งมา แล้วก็รู้สึกขำขึ้นมาเฉย ๆถูกกระตุ้นมาทั้งวัน แต่กลับไม่มีอะไรคืบหน้าความคันคะเยอในใจก็ยิ่งทวีขึ้นเมื่อไหร่กันนะ ฉันถึงจะได้ใกล้ชิดกับคนรักของตัวเองแบบนี้สักทีฉันหลับตาลง ใช้มือข้างหนึ่งแตะลงบนหน้าอก และจินตนาการว่าเป็นมือของเขาเขาโอบกอดฉันด้วยอ้อมแขนร้อนผ่าว และฉันก็ซบอยู่ในอ้อมอกนั้นอย่างอ่อนยวบมือที่คล่องแคล่วค่อย ๆ ไล่จากหน้าท้องลงไปด้านล่าง และก่อนที่ฉันจะทันรู้ตัว เสียงครางแผ่วเบาก็หลุดออกมาจากริมฝีปากใบหน้าของคนนั้นค่อย ๆ ชัดเจนขึ้น อาจ้าวนี่เองฉันนึกถึงตอนที่เขาช่วยฉันออกกำลังกาย มือที่อยู่ไม่สุขของเขาคอยประคองหน้าอกให้และตอนที่ฉันนั่งอยู่บนตัวเขา ความร้อนแข็งตึงที่ดันขึ้นมาก็ทำให้หัวใจสั่นสะท้านเหมือนไฟฟ้าช็อตฉันจินตนาการว่าอาจ้าวพาฉันไปถึงจุดสุดยอดแม้จะเทียบกับของจริงไม่ได้ แต่วันนี้คงทำได้แค่นี้ก่อน ต้องรีบกลับบ้านแล้วฉันคลุุมเ
Baca selengkapnya

บทที่ 9

อาจ้าวลนลานทันที "อาผิดเอง หว่านหว่าน แต่ถ้ามีอะไร เธอต้องบอกอานะ"ฉันยิ่งรู้สึกน้อยใจ เลยตัดสินใจพูดตรง ๆ กับเขา "จ้าวเหล่ย หนูชอบอา แต่อาเอาแต่คิดว่าหนูยังเด็ก หนูเลยได้แต่ซ่อนความรู้สึกไว้ และทำทุกอย่างให้มันยุ่งเหยิงเพื่อให้อาเป็นห่วงหนู อาจะได้ไม่ทิ้งหนูไป หนูรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยมาก"จ้าวเหล่ยฟังแล้วไม่ได้แปลกใจเป็นพิเศษ แค่นิ่งเงียบท่าทีของเขายิ่งทำให้ฉันโกรธ ฉันเลยตัดสินใจพูดต่อแบบไม่คิดอะไรแล้วจากนั้นฉันก็เล่าความลับอีกเรื่องหนึ่งออกมาเมื่อสามปีก่อน ครอบครัวของจ้าวเหล่ยเคยแนะนำผู้หญิงที่ดีมากคนหนึ่งให้เขาทั้งสองเข้ากันได้ดี และเตรียมจะแต่งงานกันฉันไปหาผู้หญิงคนนั้น แล้วกระซิบบอกเธอว่าจ้าวเหล่ยภายนอกดูเป็นคนดี แต่ตอนกลางคืนกลับชอบมาลวนลามฉัน และเราก็เคยนอนด้วยกันแล้วผู้หญิงคนนั้นโกรธจัด เธอจึงตบหน้าจ้าวเหล่ยแล้วจากไปหลังจากนั้นก็ไม่เคยปรากฏตัวอีกเลยจ้าวเหล่ยฟังจนจบ ก่อนจะดึงฉันเข้าไปกอดเบา ๆ "อารู้แล้ว"ฉันตกใจมาก เขารู้มาตลอดเลยเหรอ"หว่านหว่าน เธอยังเป็นดอกไม้ที่เพิ่งผลิบาน แต่อาเป็นต้นไม้แก่ที่ผ่านลมฝนมามาก อาไม่เหมาะกับเธอ เธอไม่ควรมาชอบอา"งั้นเขาก็ชอ
Baca selengkapnya
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status