All Chapters of คลั่งรักซาตาน I: Chapter 11 - Chapter 20

“อ๊ะ!” ตะวันร้องออกมาอย่างขัดใจ เมื่อคีนผละใบหน้าออกมาจากร่องสาวของเธอ ที่เธอกำลังหลงเพลิดเพลินกับการปรนนิบัติแบบนั้นอีกครั้ง เขาจับตัวเธอพลิกให้นอนคว่ำ เขายกสะโพกของเธอขึ้น เขาขยับไปอยู่ด้านหลังของเธอ เขากำลังจะทำอะไร “อ๊ะ...” คีนไม่ปล่อยให้ตะวันต้องสงสัยนาน เขาเข้ากลับร่องสาวอีกครั้งอย่างรวดเร็วจากด้านหลังเธอ “เจ็บ!” ตะวันร้องบอกอีกครั้ง เธอเจ็บจริงๆ ถึงครั้งนี้จะเร็วกว่าครั้งแรกก็ตามที “ไม่นานนักหรอก...” คีนตอบกลับสั้นๆ เพี๊ยะ! ตะวันสะดุ้ง เมื่อคีนฟาดฝ่ามือที่สะโพกด้านข้างของเธอ และเขาทำให้เธอเจ็บอีกแล้ว “พอ แล้ว” “เธอนี้มันเห็นแก่ตัวชะมัด ตอบแทนกับสิ่งที่ฉันทำให้เธอบ้างสิ” คีนพูดพร้อมกับลูบไล้มือทั้งสองข้างบนสะโพกงามตรงหน้า ยายนี้สวยทั้งตัวจริงๆ “แต่ ฉัน เจ็บ คุณทำให้ ฉัน เจ็บ” “แบบนั้นแหละถึงจะสนุก...เธอเองก็ทำให้ฉันเจ็บแบบที่เธอไม่เข้าใจหรอก” “ถ้างั้นก็ปล่อยฉันสักที คุณได้ในสิ่งที่ฉันอยากจะให้คุณแล้ว ฉันให้คุณไปแล้ว” “ให้?” “ให้ความบริสุทธิ์ของฉัน” “ตะวัน เธอม

“เห็นสิ! และเห็นด้วยว่าเธอสวยงามเพียงใด...มาร่วมมือกันดีกว่า รับรองเธอจะสุขจนลืมเจ็บไปเลย” คีนยิ้มเจ้าเล่ห์ให้กับตะวัน เธอจะรู้บ้างมั้ยว่าคีน ชอว์น ไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนเดิมเกินสองครั้งในคืนเดียว ถ้าเขาต้องการมากกว่าสองครั้งเขาจะเปลี่ยนผู้หญิงคนใหม่ ตะวันจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำสถิติใหม่ ถ้าเธอรู้เธอคงภูมิใจมากกว่าที่จะมาเล่นตัวกับเขาแบบนี้ “สัญญาได้มั้ยคะ...ว่าถ้าคุณ เอ่อ! เสร็จอีกครั้ง คุณจะให้ฉันได้พัก” “สัญญา” “อ๊ะ” ตะวันร้องตกใจเล็กน้อย ที่คีนอุ้มร่างกายเปลือยเปล่าของเธอออกจากห้องน้ำ ตะวันยกแขนคล้องคอคีนไว้ “ห้องน้ำก็เป็นสถานที่ที่เราสามารถมีเซ็กส์ได้เหมือนกัน ฉันเสนอฝากเธอไว้ก่อนสำหรับครั้งหน้า แต่คืนนี้ฉันอยากได้เธอบนเตียงนุ่มๆของเธอบ้าง” “แปลกนะคะ ครั้งสุดท้ายที่ฉันจำได้ คุณคีนพูดเองว่าจะไม่นอนกับคนใช้...” “ใช่! ตอนนี้ฉันก็ยังเป็นแบบนั้นอยู่” “คงไม่ใช่มั้งค่ะ ตอนนี้คุณกำลังอยู่บนร่างกายฉัน ที่เป็นคนใช้ของคุณ” คีนโน้มตัวตามลงมาหลังจากที่วางร่างตะวันบนเตียงนุ่มแล้ว “น่าสนใจนะถ้าเธอเ

เสียงเครื่องยนต์แลมโบกินี่ เวเนโน โรดสเตอร์ ค่อยๆ เบาลงเมื่อมันวิ่งไปไกลออกนอกบ้านห่างสายตาของตะวันที่ยืนมองจากทางหน้าต่างบนห้องส่วนตัว ในช่วงสายที่ตะวันยังไม่ออกจากห้องของตัวเอง มื้อเช้าเธอก็ไม่ลงไปทาน โดยอ้างว่าเธออ่อนเพลียจากการเดินทาง แต่นั้นเป็นเหตุผลที่แปลกสักหน่อยสำหรับคนที่ได้ฟัง แต่ฟิลิปก็ไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่จะเอื้ออาทรหรืออ่อนไหวต่อความรู้สึกสักเท่าไหร่ และนั้นทำให้ตะวันไม่อึดอัดที่จะไม่บอกความจริง ตะวันกลับมามองตัวเองในกระจก เธอสวมเสื้อคอเต่าแขนยาวสีน้ำตาลเข้ม โชคดีที่เธอแพ็คมันลงกระเป๋ามาด้วย เพราะคงไม่มีเสื้อผ้าแบบไหนที่จะเหมาะสำหรับการปกปิดเรือนร่างต่อสายตาของคนที่พบเห็นได้ดีเท่าเสื้อตัวนี้ เพราะร่องรอยที่คีนตีตราไว้ตามคอเล็กไล่ลงมาทั่วร่างมันเด่นชัดจนตะวันกังวลว่าวันมะรืนนี้มันจะจางไปทันงานฉลองของฟิลิปหรือไม่ ตะวันจ้องมองดวงตาตัวเอง รอยยิ้มปรากฎบนใบหน้า ในที่สุดเธอกับคีนก็เป็นไปอย่างที่เธอต้องการ ฝ่ามือเล็กของตะวันโอบกอดตัวเองไว้และหลับตา ภาพของคีนทุกภาพทุกความทรงจำเมื่อคืนนี้เธอไม่ลืม ไม่มีวันลืม แม้สักวินาที ถึงแม้จะมีช่วงที่เธอผิดพลาดไปบ้าง เพราะน

ก็อก ก็อก ตะวันตกใจและหันไปที่กระจกรถที่ถูกเคาะ เขาคนเดิมอีกแล้ว “เอาของคุณคืนไป...” ตะวันลงจากรถ และพูดกับทิมที่มายืนอยู่ข้างๆ - -คืนไป- - ของตะวันหมายถึงรถของทิม แต่ทิมแบมือขออีกอย่างจากเธอ “ขออาวุธของคุณด้วยครับ” ตะวันถลึงตาใส่ทิม และหยิบสิ่งที่ทิมขอออกจากกระเป๋า และวางลงบนมือของทิมอย่างจำยอม “ฉันไม่ฆ่าเจ้านายของคุณหรอก” “เรื่องนั้นผมทราบครับ แต่ไม่ต้องให้ใครต้องเสี่ยงและได้รับบาดเจ็บ ฝากมันไว้กับผมก่อนจะดีกว่า” “แต่ฉันก็ยังยืนยัน ว่าเรื่องนี้ถ้านายท่านรู้เข้า คงไม่ดีกับทุกฝ่าย” ตะวันพูดต่อขณะที่เดินตามที่ทิมบอกให้เธอตามเขามา หลังจากที่ทิมดับเครื่องยนต์และล็อครถแล้ว “นายท่านกำลังจะให้คุณทำอะไร?” “วันมะรืนนี้คุณก็จะรู้เอง” ทิมคิ้วขมวดเข้าหากัน มองตะวันเปลี่ยนไป ทิมอยู่กับฟิลิปมานาน นานพอที่จะรู้ว่าไม่มีใครยังอยู่ได้ถ้าไม่มีประโยชน์ “ผมแนะนำคุณสักอย่างนะครับ ถ้าคุณรู้ว่าจะต้องเจอกับอะไร และคุณไม่ต้องการ บางทีคุณคีนอาจจะช่วยคุณได้นะครับ” ตะวันมองทิมอย่างไม่พอใจ เพราะเธอไม่ต้องการความเห็นอก

ตะวันหลบสายตาของคีนที่ไล่ใช้สายตาโลมเลียเธอตั้งแต่ใบหน้าของเธอที่แดงปลั่ง ไล่ลงเรื่อยๆที่คอเล็กที่ตะวันหลบหลีก เมื่อคีนโน้มใบหน้าดอมดมซอกคอ “...อย่า ลืม จุด หวงห้าม นะคะ...” ตะวันร้องเตือน เมื่อเธอสัมผัสได้ถึงริมฝีปากร้อนผ่าวของคีนประทับอย่างแผ่วเบาที่เรียวคอเล็ก “อ้าร์ส……” ตะวันร้องออกมา เมื่อคีนตอบคำถามของเธอ โดยการขบกัดที่ยอดเกสรสีชมพูตรงหน้า ด้วยแรงที่มากพอให้ตะวันรู้ว่าเขาควรอ่อนโยนตรงไหน และควรออกแรงตรงไหน ตะวันแหงนหน้าขึ้นเอาอากาศเข้าปอดผ่านทางช่องปากที่เปิดกว้างขึ้น เพราะเธอเหมือนตัวจะระเบิดแค่คีนดูด ขบ กัด ยอดเกสรอวบอูมของเธอ ยามดูด เขาก็จริงจัง เหมือนเขาจะดูดตัวเธอทั้งตัว โดยเริ่มจากยอดชูชัน ที่เต่งตึงนั้น ยามกัดเขาก็กัดจริงจนเธอเจ็บจี๊ด ที่สร้างความเสียวซ่านให้เธอรู้สึกดี จนต้องเบียดความอวบเต่งตึงเสียดสีกับใบหน้าเขา และทำแบบนั้นทำให้ตะวันต้องร้องเสียงในคอ เมื่อเคราหนวดบนใบหน้าเขาเสียดสีทิ่มแทงเนินเนื้อมากเป็นทวีคูณ “คะ คุณ คีน....” ตะวันครางเรียกหาเขาแบบที่เธอเองก็ไม่รู้จะร้องเรียกหาทำไม เมื่อเขายังอยู่ที่เดิมกำลังขบ กัด ดูด กินเธออยู่