ตอนที่ 13 “ขอกินเธออีกได้มั้ย?”

คีนได้แต่มองประตูห้องนอนของตัวเองตั้งแต่ถูกเปิดและปิดลงเมื่อร่างบางของตะวันจากไป รอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าแสดงถึงความพอใจที่มากแบบไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน คีนก้มหยิบเสื้อผ้าของตัวเองและนำไปใส่ในตู้ช่องสำหรับเสื้อผ้าใช้แล้ว และเขากลับเข้าห้องน้ำอีกครั้ง ให้น้ำช่วยลดบรรเทาอาการบางอย่างที่คีนรู้ดีว่าคืออะไร เขาจะยับยั้งตัวเองไว้ไม่ให้ออกจากห้องของตัวเองและไปยังห้องของตะวันเพื่อสนองความไม่รู้จักพอของตัวเองที่ดูเหมือนสายน้ำจะไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้

คีนหันหน้าเข้าผนังด้านหนึ่งของห้องน้ำ ให้ฝักบัวเหนือศีรษะที่เปิดน้ำในระดับที่แรงที่สุดกระทบศีรษะ ไหล่ และไหลไปตามแรงโน้มถ่วงของโลก มือแข็งแรงเลื่อนมากอบกุมแก่นกายของตัวเองที่ยังคงแข็งแรง และเหมือนจะมากขึ้นเมื่อภาพเปลือยเปล่าของตะวันบนเตียงนอนของตัวเองเมื่อสักครู่ยังคงแจ่มชัด--ให้ตายเถอะ-- คีนหงุดหงิดกับความต้องการของตัวเองที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนแบบนี้ เขาอยากได้ ตะวันทั้งๆที่พึ่งจะปล่อยเธอกลับไป กับจุดสูงสุดสองครั้งกับตะวันดูเหมือนจะไม่พอซะแล้ว

ครืดดดดดด

เสียงประตูบานกระจกถูกเลื่อนเปิดอย่างรวดเร็ว หลังจากที่น้ำถูกปิดเม