All Chapters of Toxic พิษรักคนเลว: Chapter 21 - Chapter 30

#พิษรักคนเลว(22) ภายในห้องนอนที่มืดสลัวมีเพียงแสงจากด้านนอกที่ลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาสาดกระทบเข้ากับใบหน้าหล่อเหลาของชนกันต์ ขณะที่เขากำลังนอนหลับอยู่ แสงแดดที่แยงตาปลุกให้ชนกันต์ลืมตาตื่นจากความหลับใหล ครืดครืดดด ขณะนั้นเองโทรศัพท์มือถือของเขาก็ส่งเสียงแผดร้องดังขึ้นมา มือหนาคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูรายชื่อของคนที่โทรเข้ามาหาก่อนจะกดรับสาย กรอกเสียงพูดลงไปให้ปลายสายได้ยิน ไค: วันนี้ว่างหนิ ออกมาเจอกันหน่อย ลูกกูคลอดตั้งกี่วันแล้ว มึงไม่คิดจะมาเยี่ยมลูกกูหน่อยหรือไง จะหมกตัวอยู่แต่ห้องไปถึงไหนวะ เป็นไคที่โทรมาโวยวาย อีกหนึ่งนัยยะคือไคเป็นห่วงชนกันต์ เนื่องจากตั้งแต่ที่มันโดนเมียทิ้ง ชนกันต์ก็มุ่งมั่นทำแต่งาน กลับบ้านมาก็กินแต่เหล้า สูบแต่บุหรี่ ไม่ออกไปเที่ยวเตร่เหมือนอย่างเมื่อก่อน เรื่องผู้หญิงก็เลิกอย่างเด็ดขาด ไม่ยุ่ง ไม่วุ่นวายกับผู้หญิงคนไหนเลยตั้งแต่ที่วันใหม่ทิ้งไป สงสัยชนกันต์จะคิดได้แล้ว แต่มาคิดได้ตอนนี้มันจะมีประโยชน์อะไร เพราะสุดท้ายยังไงวันใหม่ก็ไม่กลับมาหาเขาอยู่ดี ไค: ออกมาเจอกันหน่อย มึงไม่อยากเห็นหน้าลูกกูหรือไง กันต์: รำคาญว่ะ เซ้าซี้อยู่ได้ ช

#พิษรักคนเลว(24) หนึ่งปีผ่านไป….. ที่ใคร ๆ ต่างบอกว่าเวลาไม่เคยคอยใคร ชนกันต์สงสัยว่ามันจะเป็นเรื่องจริง เมื่อนี้ผ่านไปอีกหนึ่งปีแล้วที่คนอย่างชนกันต์โดนวันใหม่ทิ้ง ผ่านไปอีกหนึ่งปี ทว่าความทุกข์ระทมในใจของชนกันต์ไม่เคยทุเลาลงเลยสักนิด ผ่านไปอีกหนึ่งปีกับการตามหาผู้หญิงที่ชื่อว่าวันใหม่ ตลอดเวลาสองปีกว่า ๆ ที่ผ่านมา ชนกันต์พลิกแผ่นดินหาวันใหม่เลยก็ว่าได้ ประเทศไทยมีกี่จังหวัด ชนกันต์ออกตามหาหญิงสาวมาแล้วทุกจังหวัด ทว่าทุกอย่างยังคงว่างเปล่า เช็กการเดินทางออกนอกประเทศก็ไม่มีรายชื่อของหญิงสาว ขนาดชนกันต์จ้างนักสืบมือดีตามหา คำตอบของมันก็ยังเหมือนเก่าไม่ได้เรื่องได้ราว ไร้ร่องรอยของหญิงสาว ราวกับว่าเธอเป็นบุคคลสูญหายยังไงอย่างนั้น ชนกันต์ยังคงเทียวไปบ้านพ่อแม่ของหญิงสาว เพื่อถามข่าวคราวของเธอ ชนกันต์รู้ดีว่าพ่อตาแม่ยายรู้ที่อยู่ของวันใหม่เพียงแต่ท่านไม่ยอมบอกเขาก็เท่านั้น แม้นว่าเขาจะคุกเข่าลงกราบกราน เอ่ยอ้อนวอนอย่างน่าสงสาร เขาก็ได้รับเพียงคำปฏิเสธกลับมาอยู่ดี แต่ชนกันต์ก็ไม่เคยคิดท้อ เขายังเดินหน้าตามหาหญิงสาวต่อไป ยังไปบ้านของหญิงสาวอยู่เป็นประจำเพราะนอกจากไปสืบข่าวครา

#พิษรักคนเลว(26) ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่วันใหม่เดินทางกลับประเทศไทยหลังจากที่ไม่ได้กลับมาเหยียบที่นี่เลยนานถึงสองปี เอาเข้าจริงเธอเองก็รู้สึกคิดถึงประเทศไทยไม่น้อยเหมือนกันนะ เธอยอมรับว่ารูัสึกดีที่ได้กลับมาที่นี่อีกครั้งเหมือนกัน เหตุผลที่วันใหม่กลับมาประเทศไทย เธอเดินทางกลับมาคุยธุรกิจน้ำหอมกับเหล่าเพื่อนสาวอีกสองคน และพาลูกกลับมาเยี่ยมพ่อกับแม่เธอด้วย “ร้อนมากเลยเหรอคะลูก” วันใหม่เอ่ยถามน้องเกลด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นใบหน้าจิ้มลิ้มของลูกเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ เนื่องจากอากาศที่ประเทศไทยกับประเทศนอร์เวย์ค่อนข้างต่างกันมากและน้องเกลเองก็ยังไม่คุ้นชินกับสภาพอากาศประเทศไทยเท่าไร และถึงแม้นว่าประเทศนอร์เวย์จะมีแดดออกเหมือนประเทศไทย ทว่าอากาศประเทศไทยก็ร้อนกว่าอยู่ดี “ร้อนค่ะ” น้องเกลหน้าหงิกงอ ยกมือป้อม ๆ เช็ดหยาดเหงื่อออกจากใบหน้าของตัวเองแรง ๆ ด้วยความหงุดหงิด แม้ว่าแม่จะเอาผ้าเย็นซับเหงื่อบนใบหน้าและลำคอให้ ทว่าความร้อนที่ได้รับก็ไม่ทุเลาลงเลย “ทนหน่อยนะคะ เดี๋ยวป้าตาก็มาแล้ว” วันใหม่เมื่อเห็นสภาพลูก ก็รู้สึกสงสารลูกจับใจ พยายามใช้ผ้าเย็นซับเหงื่อให้ลูกเพื่อคลายค

#พิษรักคนเลว(28) “ตา มาตอนไหน” เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นมาถามแม่เสียงเศร้า เมื่อนี่ก็เลยเวลาที่นัดกันไว้นานแล้วทว่าคนเป็นป้าก็ยังไม่มาสักที ตอนนี้วันใหม่กับน้องเกลนั่งกันอยู่ภายในร้านไอศกรีมแห่งหนึ่ง หลังจากที่น้องเกลงอแงอยากเจอป้าตา สองป้าหลานก็ได้นัดมาเจอกันยังร้านไอศกรีมแห่งนี้ ทว่านี่มันก็เลยเวลานัดมานานมากโขแล้ว น้องเกลกินไอติมหมดไปสองถ้วยแล้วแต่กันตายังมาไม่ถึงสักที เด็กน้อยเริ่มชะเง้อหา ริมฝีปากเบะออกคล้ายจะร้องไห้ออกมา “ฮึก ป้าตา” วันใหม่เมื่อเห็นลูกสะอื้นไห้ออกมาก็รีบดึงลูกเข้ามาหา กอดปลอบประโลมให้น้องเกลหยุดร้องไห้ “ไม่ร้องนะคะเด็กดีของแม่ เดี๋ยวป้าตาก็มาแล้วนะคะ” มือบางลูบศีรษะเล็กของลูกแผ่วเบา เมื่อเด็กน้อยในอ้อมอกยังคงร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาไม่หยุด พลันสายตาของวันใหม่ก็เหลือบไปเห็นกันตาที่เดินเข้ามาในร้านด้วยความเร่งรีบ เธอจึงบอกให้น้องเกลหันไปมอง พลันเด็กน้อยยกมือเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าจนเกลี้ยง ฉีกยิ้มร่าราวกับก่อนหน้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อเห็นผู้เป็นป้าเดินเข้าร้านมาหา “ป้าตา” เด็กน้อยส่งเสียงเรียกหา โบกไม้โบกมือให้คนเป็นป้า ในขณะที่คนเป็นแม่อย่างวันใ

#พิษรักคนเลว(30) ชนกันต์ชะงักนิ่งงันเมื่อโดนหญิงสาวตะคอกใส่หน้าด้วยวาจาร้ายกาจ คำพูดของวันใหม่คล้ายว่ามีใครสักคนใช้มีดกรีดกลางอกของเขาย้ำ ๆ เจ็บกระอักแทบสำลักออกมาเป็นเลือดอยู่รอมร่อ เสียงตะคอกของวันใหม่มันดังมาก ดังพอให้ลูกน้องของพ่อที่ยืนอยู่บริเวณนี้หันมามองอย่างให้ความสนใจ ดีหน่อยที่วันนี้พ่อกับแม่ของหญิงสาวไม่อยู่บ้าน ไม่อย่างนั้นเสียงตวาดดังลั่นของหญิงสาวเมื่อครู่คงดึงความสนใจจากพวกท่านให้ออกมาดูเหตุการณ์ระหว่างเธอกับชนกันต์เป็นแน่ “วะ วันใหม่” ชนกันต์เรียกชื่อหญิงสาวด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เขาเลือกทำเป็นไม่สนใจวาจาร้ายกาจที่หญิงสาวพ่นใส่หน้า ชนกันต์คิดเข้าข้างตัวเองว่าที่วันใหม่พูดแบบนั้นออกมาเธออาจจะยังโกรธเขา โกรธที่เขามีคนอื่น โกรธที่เขาทำให้เธอเสียใจ เธออาจจะไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้นใส่หน้าเขาหรอก ใช่ เธออาจจะไม่ตั้งใจพูดแบบนั้น……ชนกันต์คิดเข้าข้างตัวเองอย่างคนไม่ยอมรับความจริง ชนกันต์มองหน้าของหญิงสาวอันเป็นที่รัก ชนกันต์จ้องลึกเข้าไปในแววตาของวันใหม่เพื่อต้องการค้นหาบางอย่าง แววตาที่เขามองเธอมันมีความหมายลึกซึ้งยากจะหยั่งถึง ทว่าขณะเดียวกันแววตาที่วันใหม่ใช