All Chapters of Toxic พิษรักคนเลว: Chapter 11 - Chapter 20

พิษรักคนเลว(12) ตกดึกคืนนั้น ร่างแบบบางที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงนอนกว้างจู่ ๆ เธอก็สะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก วันใหม่เอี้ยวหน้าไปมองยังพื้นที่ด้านข้างพลันเรียวคิ้วสวยขมวดเข้าหากันยุ่งเมื่อไม่เจอชนกันต์นอนอยู่ข้างกันแบบที่ควรจะเป็น “ไปไหนของเขากัน” เสียงหวานบ่นพึมพำพลางหยัดกายลุกขึ้นนั่งด้วยความยากลำบาก อาจจะเพราะท้องที่โตมากทำให้เธอทำอะไรไม่ค่อยสะดวกไม่เว้นแม้แต่เรื่องเล็กน้อยพวกนี้ก็ตาม วันใหม่กวาดสายตามองหาชนกันต์ไปทั่วทุกมุมห้อง “เฮีย” ตะโกนเรียกหาเขาเสียงดังลั่น ทว่าไร้สัญญาณตอบกลับจากชนกันต์ “เฮียกันต์ เฮียกันต์อยู่ไหนอะ” เมื่อไม่ได้ยินเสียงของเขากลับมาวันใหม่จึงพาตัวเองออกมาเดินตามหา เธอแบกท้องโต ๆ ของเธอเดินตามหาเขาไปทั่วทุกมุมของบ้าน จากชั้นบนสู่ชั้นล่างก็ไม่พบกับชนกันต์ “ไปไหนของเขากันนะ” เพราะเขาไม่เคยหายไปตอนดึก ๆ แบบนี้ จึงไม่แปลกที่เธอจะเกิดความสงสัยและเกิดความรู้สึกเป็นห่วงเขาขึ้นมา เมื่อหาทั่วบ้านแล้วยังไม่พบ วันใหม่จึงยกโทรศัพท์ที่ถือติดมือมา กดโทรหาชนกันต์ สายแล้วสายเล่า ทว่าปลายสายก็ไม่คิดจะกดรับสายกัน วันใหม่โทรอยู่อย่างนั้น แต่ไม่มี

#พิษรักคนเลว(14) วันใหม่ปลดปล่อยความอ่อนแอออกมาอย่างสุดจะกลั้น ความเสียใจ ความผิดหวังที่เธอเก็บซ่อนมันไว้มาเป็นเวลานาน บัดนี้มันได้กลั่นออกมาเป็นหยาดน้ำตาที่ไหลเปรอะเต็มใบหน้าสวย วันใหม่ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ในขณะที่ริมฝีปากก็คอยเอาแต่พูดขอโทษลูกน้อยอยู่อย่างนั้น เธอรู้สึกแย่จริง ๆ นะที่ไม่สามารถรักษาครอบครัวที่สมบูรณ์แบบให้ลูกได้ แต่อีกใจหนึ่ง วันใหม่คิดว่าการที่ลูกต้องมีพ่อแบบชนกันต์ ลูกมีแค่เธอมันอาจจะดีกว่า ในเมื่อเขาไม่ยอมตัดสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนั้น ก็ไม่มีอะไรมามั่นใจได้เลยว่า วันไหนที่เขาจะหยุด วันใหม่พยายามมาอย่างหนัก และเธอก็ได้ให้เวลาชนกันต์มามากพอแล้ว มากพอจนลูกจะคลอดอยู่รอมร่อแต่เขาก็ยังไม่คิดหยุดการกระทำเลวระยำพวกนั้น และในเมื่อเขาไม่คิดหยุด ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่วันใหม่ต้องทนอยู่ตรงนั้นต่อไป เธอรอให้เขาหยุดเอง จนเป็นเธอที่เหนื่อย และเจ็บจนแทบขาดใจ ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าเขามีใคร แต่ก็ต้องทำเป็นปิดหู ปิดตา ทนมองสิ่งที่เขากับผู้หญิงคนนั้นทำ ด้วยหัวใจที่ร้าวราน จนสุดท้ายหัวใจดวงนี้มันก็แตกสลายออกจากกันเป็นเสี่ยง ๆ ยากจะประกอบให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกแ

#พิษรักคนเลว(16) ประเทศนอร์เวย์ หลังจากที่บินข้ามฟ้า ข้ามทะเลกันมาเป็นเวลานานในที่สุดวันใหม่ก็เดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางสักที วันใหม่เลือกที่จะมาใช้ชีวิตอยู่ประเทศนอร์เวย์ วันใหม่เคยมาเที่ยวที่นี่เมื่อนานมาแล้ว เธอหลงใหลในธรรมชาติของประเทศนี้เอามาก ๆ จึงได้ตัดสินใจมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี่กับลูก ย้อนกลับไปก่อนหน้า หลังจากที่ได้รู้เรื่องของชนกันต์ได้ไม่นาน วันใหม่นำเรื่องนี้ไปบอกกับคนที่บ้านเพื่อปรึกษาหารือถึงทางออกของเรื่องนี้ ณ ตอนนั้นพ่อกับแม่ของเธอบอกให้เธออดทนไปก่อน อย่าเพิ่งด่วนตัดสินใจอะไรออกไป พ่อกับแม่ของเธอบอกให้เธอคิดถึงลูกในท้องให้มาก ๆ ให้ตระหนักไว้ว่าเด็กไม่ควรขาดพ่อ เด็กไม่ควรเกิดมาในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ บอกให้เธอทนรอ เผื่อวันหนึ่งชนกันต์จะคิดได้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่ใช่แค่เธอที่เฝ้ามองพฤติกรรมของชนกันต์ แต่พ่อแม่ของเธอ รวมถึงพ่อแม่ของเขาก็คอยเฝ้ามองพฤติกรรมของชนกันต์เหมือนกัน นานวันเข้าเมื่อเห็นว่าเขาไม่เปลี่ยนพฤติกรรม ไม่เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้น วันใหม่จึงเป็นคนบอกกับพ่อแม่ของเธอ พ่อแม่ของชนกันต์เองว่าเธอขอถอย ระหว่างนั้นวันใหม่ก็ให้พ่อของเธอจัดการทุกอย่า

#พิษรักคนเลว(18) หมายเหตุ: เหตุการณ์ที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาดูถูกหรือดูหมิ่นอาชีพใดอาชีพหนึ่ง ไม่มีเจตนาทำให้อาชีพใดเสื่อมเสียหรือถูกมองไม่ดี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน คิด วิเคราะห์ แยกแยะด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ ************** “เธอมาที่นี่ได้ยังไง ฉันเคยบอกเธอแล้วใช่ไหมไม่ให้เข้ามายุ่งพื้นที่ส่วนตัวของฉัน” “มิ้งก็ไม่ได้จะขัดคำสั่งของคุณหรอกค่ะกันต์ ถ้าเมียของคุณไม่ทำสกปรกกับมิ้งไว้ กันต์ปล่อยให้เมียของกันต์ทำแบบนี้กับมิ้งได้ยังไง กันต์รู้ไหมตอนนี้มิ้งไม่เหลืออะไรสักอย่าง หน้าที่การงาน แม้กระทั่งครอบครัวของมิ้ง ก็ไม่เหลือ ฮึก” มิ้งโวยวายออกมาทั้งน้ำตา เมื่อจู่ ๆ ชีวิตที่เคยสุขสบายของเธอก็พังลงไม่เป็นท่า จากเคยอยู่ในจุดที่สูงที่สุดก็ตกลงมาอยู่ในจุดที่ต่ำสุดอย่างที่เธอไม่คาดคิดมาก่อน ทุกอย่างพังทลายลงเป็นท่าในชั่วพริบตาเดียว งานที่เป็นดั่งความฝัน ครอบครัวอันเป็นที่รัก เธอก็สูญเสียมัน ตอนนี้เธอไม่เหลืออะไรเลยสักอย่าง อนาคตที่เคยวาดไว้ดับมอดสนิทโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัวเลยด้วยซ้ำ ชนกันต์ทำหน้าไม่เข้

#พิษรักคนเลว(20) ณ ประเทศนอร์เวย์ “เดินทางปลอดภัยนะคะคุณพ่อ คุณแม่” วันใหม่สวมกอดพ่อกับแม่แน่นอย่างต้องการซึบซับความอบอุ่นนี้เก็บไว้นาน ๆ เนื่องจากวันนี้พ่อกับแม่ของเธอต้องเดินทางกลับประเทศไทยแล้ว “ลูกเองก็เหมือนกัน ดูแลตัวเองดี ๆ นะลูก มีอะไรก็โทรบอกพ่อกับแม่ พ่อกับแม่จะรีบมาหาหนูด่วนที่สุดเลย” คนเป็นแม่ยกมือลูบศีรษะลูกด้วยความรักใคร่ รู้สึกเป็นห่วงลูกสาวเพียงคนเดียวจับใจเมื่อลูกต้องอยู่ต่างแดนตามลำพัง “อย่าห่วงหนูเลยค่ะแม่ หนูสบายมาก ตอนนี้หนูมียาวิเศษแล้วนะคะ แม่ลืมไปแล้วหรือไง” วันใหม่ระบายยิ้มมีความสุขออกมาเมื่อเผลอนึกถึงลูกที่รอเธออยู่ที่บ้าน “พ่อต้องคิดถึงหลานมากแน่ ๆ “ “ก็มาเยี่ยมหลานบ่อย ๆ สิคะ” “ของแบบนี้มันก็ต้องแน่นอนอยู่แล้ว” วันใหม่หัวเราะบางเบา ก่อนจะสวมกอดพ่อกับแม่อีกครั้ง เมื่อได้ยินเสียงประกาศของพนักงานให้ผู้โดยสารไปรอขึ้นเครื่อง วันใหม่ยืนมองพ่อกับแม่จนลับสายตาพลางถอนหายใจออกมาเบา ๆ พอพ่อกับแม่กลับจริง ๆ เธอเองก็อดรู้สึกใจหายไม่ได้เหมือนกันนะ รู้สึกหวิว ๆ ในใจแปลก ๆ รู้สึกคิดถึงพ่อกับแม่มาก ๆ แต่วันใหม่ก็เข้าใจพ่อกับแม่เหมือนกันว่าท่านคงคิดถึ