All Chapters of Toxic พิษรักคนเลว: Chapter 1 - Chapter 10

#พิษรักคนเลว1 “หนู” เสียงเรียกจากทางด้านหลังปลุกให้ ‘วันใหม่’ ที่นั่งจมอยู่ในภวังค์เอี้ยวหน้ากลับไปมอง รอยยิ้มบางเบาผุดขึ้นบนริมฝีปากสวยเมื่อเห็นชายคนรักเดินเข้ามาหา “นั่งทำอะไรอยู่คะ ไม่ปวดหลังหรือไง ทำไมไม่นอนพักผ่อนอยู่บนห้อง” ชนกันต์หรือเฮียกันต์ ที่ใครหลายคนต่างพาเรียกขานเขาแบบนั้นเอ่ยถามคนรักพลันขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความเป็นห่วงหญิงสาวจับใจ เนื่องจากตอนนี้คนรักของเขากำลังท้อง อีกทั้งอายุครรภ์ก็ไม่ใช่น้อย ๆ เป็นสาวท้องแก่ใกล้คลอดที่ดื้อมากเลยทีเดียว “หนูแค่ออกมานั่งรับลม ให้นั่ง ๆ นอน ๆ อยู่แต่ในบ้าน หนูเบื่อจะแย่แล้ว” วันใหม่ ทำหน้าเบื่อหน่ายตอบชายคนรักที่ยืนลูบศีรษะเธออยู่ เธอชื่อว่า ‘วันใหม่’ ส่วนคนรักของเธอชื่อว่า ‘เฮียกันต์’ เธอเจอเขาที่คลับ เป็นเขาที่เดินเข้ามาจีบเธอก่อน วันนั้นเราได้แลกคอนแทคกันและพูดคุยกันเรื่อยมา ความสัมพันธ์ของเธอและเขาพัฒนาอย่างรวดเร็ว จากคนที่เจอกันที่คลับก็ข้ามขั้นมาเป็นแฟนกัน เขาถือว่าเป็นผู้ชายที่ดีมากคนหนึ่ง อยู่ด้วยแล้วทำให้วันใหม่มีความสุขมาก เธอสามารถเป็นตัวของตัวเองได้แบบไม่ต้องอายเมื่ออยู่กับเขา เขาดูแลเทคแคร์เธอดี เอาใจใส่

#พิษรักคนเลว(3) “คุณวันใหม่คะ ดึกมากแล้วนะคะ แก้มว่าคุณวันใหม่เลิกรอคุณกันต์แล้วขึ้นไปนอนดีกว่าไหมคะ กำลังท้องอยู่อย่ามายืนตากน้ำค้างเลยนะคะเดี๋ยวจะไม่สบายเอา” แม่บ้านสาวเอ่ยบอกเจ้านายด้วยความเป็นห่วง เมื่อนานมากแล้วที่เจ้านายสาวเอาแต่ยืนรอคนรักกลับมา ตั้งแต่ตะวันยังไม่ลาลับขอบฟ้า จวบจนกระทั่งตอนนี้เข้าสู่วันใหม่ เจ้านายสาวก็ยังแบกท้องโตยืนอยู่ที่เดิม ชะเง้อคอมองประตูรั้วบ้านด้วยท่าทีกระวนกระวายใจ “แต่ฉันเป็นห่วงเฮียกันต์” “คุณวันใหม่ต้องห่วงตัวเองและลูกด้วยนะคะ” สาวใช้พูดเตือนสติด้วยความเป็นห่วงและหวังดี “………” คำพูดของสาวใช้ทำให้วันใหม่นิ่งงันลงไป ดวงตากลมใสก้มลงมองต่ำ มือบางลูบหน้าท้องนูนโตเบา ๆ ด้วยความรู้สึกมากมายที่อัดอั้นอยู่ภายในใจ “เข้าบ้านกันเถอะนะคะ” แก้มยังคงรบเร้าเจ้านายสาวไม่เลิก มองสบตาวันใหม่อย่างอ้อนวอน “ก็ได้” สุดท้ายวันใหม่ก็ยอมพยักพเยิดหน้าตอบตกลง แก้มยิ้มกว้างรีบเข้าไปพยุงวันใหม่อย่างรีบร้อน ทว่า ขณะที่วันใหม่กำลังเดินเข้าบ้าน แสงสว่างจ้าก็สาดเข้าใส่ใบหน้าสวยของเธออย่างจัง แสงไฟที่แยงตาทำให้หญิงสาวต้องยกมือขึ้นมาบัง พลันเรียวปากเล็กเผยรอ

#พิษรักคนเลว(5) “รีบไปใส่เสื้อผ้าเถอะค่ะ จะได้มานอนกันสักที นี่ก็ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้เฮียมีงานเช้าไม่ใช่เหรอคะ” วันใหม่แสร้งเปลี่ยนเรื่อง ไล่ให้ชายหนุ่มไปใส่เสื้อผ้าจะได้มานอนกันสักทีเพราะนี่ก็ดึกมากแล้ว และตัวเธอเองก็ง่วงมากด้วย ชนกันต์ที่ได้ยินอย่างนั้นก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เขาไม่รู้เลยว่าการกระทำต่าง ๆ ที่เขาแสดงออกมามันอยู่ในสายตาของวันใหม่อยู่ตลอด วันใหม่เห็นทุกอย่างแต่ก็เลือกที่จะมองผ่านราวกับไม่ได้สนใจหรือใส่ใจการกระทำของเขา เธอนิ่งเฉยราวกับเมื่อกี้ไม่ได้มีเหตุการณ์ใดเกิดขึ้น แม้ความจริงแล้วใจของเธอร้อนรุ่มดั่งเพลิงไฟแล้วก็ตาม เธอเลือกจะปล่อยผ่านไม่ถามเซ้าซี้ชนกันต์ไปมากกว่านั้น แต่เธอไม่ได้ปล่อยผ่านเรื่องรอยแดงบนคอของเขาหรอกนะ เธอไม่มีทางปล่อยผ่านแน่ แต่ที่เธอทำเป็นนิ่งเฉย เมินเฉยก็เพราะเธอรู้ดีว่าถามไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร ไม่มีใครหรอกที่ทำผิดแล้วจะยอมรับว่าตัวเองทำผิด อีกทั้งรอยแดงแค่นั้นก็ไม่สามารถยืนยันได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าชนกันต์มีคนอื่น วันใหม่ไม่อยากกล่าวหาใครทั้งที่ตัวเธอไม่ได้มีหลักฐานอะไรสักอย่าง มีแค่รอยแดงบนคอเขามันจะไปช่วยยืนยันอะไรได้ ตอนนี้ว

#พิษรักคนเลว(7) หลายวันต่อมา….. วันใหม่ตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้าเนื่องจากวันนี้ชนกันต์จะพาเธอไปเที่ยวบ้านของเค้กเพื่อนสาวคนสนิทของเธอนั่นเอง เพราะเธอกับเค้ก และกันตาไม่ได้เจอกันเลยเป็นเวลาหนึ่งเดือนกว่า วันใหม่จึงรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากที่จะได้พบปะเพื่อนสาว เธอลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้า แต่คนท้องอย่างเธอแต่งอะไรได้ไม่มากหรอกนอกจากชุดคลุมท้องแสนน่ารักที่ชนกันต์ซื้อมาให้ “มีความสุขขนาดนั้นเลยเหรอคะ” ตื่นขึ้นมาพบกับรอยยิ้มกว้างของคนรัก เขาก็อดถามเธอออกไปไม่ได้ วันใหม่ดูมีความสุขมากเมื่อรู้ว่าจะได้ไปหาเพื่อน ทันทีที่เขาเอ่ยบอกเธอเมื่อคืนว่าจะพาไปบ้านของเค้ก ใบหน้าสวยก็มีแต่รอย ขนาดตอนเช้านี้รอยยิ้มของเธอก็ไม่จางหาย เขาจึงอดแซวเธอออกมาด้วยความเอ็นดูไม่ได้ เห็นแฟนสาวยิ้มกว้างด้วยความสุขแบบนี้เขาก็ดีใจ เพราะหลายวันที่ผ่านมาวันใหม่เอาแต่ทำหน้าอมทุกข์จนเขานึกหวั่น เป็นห่วงคนรักจับใจ ชนกันต์คิดว่าหญิงสาวอาจจะเบื่อที่ต้องอยู่บ้านคนเดียวทุกวัน เขาจึงรีบเคลียร์งานเพื่อพาหญิงสาวไปเปิดหูเปิดตา เผื่อการที่เธอได้ไปเที่ยวพบปะกับเพื่อน ๆ จะช่วยให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาได้บ้

#พิษรักคนเลว(9) ในขณะที่วันใหม่กำลังมองอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีคนเดินมาทิ้งตัวนั่งลงข้างกัน วันใหม่จึงหันไปมองพลันชะงักเล็กน้อยเมื่อได้เห็นใบหน้าของเธอคนนี้เต็ม ๆ ตา เธอฉีกยิ้มหวานจนตาหยีให้กับวันใหม่ “บังเอิญจัง ไม่คิดว่าเราจะเจอกันที่นี่” เธอพูดพลางยิ้มให้กับวันใหม่ พร้อมยื่นถุงบางอย่างมาให้ “พี่แค่แวะมาทักทาย แล้วเอาของมาให้ พอดีกันต์ลืมของทิ้งไว้ที่ห้องของพี่ ฝากน้องเอาไปคืนผัวของเราด้วยนะคะ” เธอจงใจเน้นคำว่าผัวของเรา ให้วันใหม่ได้ยินชัด ๆ อย่างต้องการป่าวประกาศสถานะระหว่างเธอกับชนกันต์ว่าเป็นอะไรกันให้วันใหม่ได้รู้ วันใหม่เพียงมองหน้าเธอนิ่ง ๆ ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ไม่ได้ยื่นมือไปรับของที่เจ้าหล่อนยื่นมาให้ “ทำไมไม่รับไปล่ะคะ โอ้ะ จริงสิ” เธอยกมือปิดปากแสร้งทำหน้าตกใจใส่วันใหม่ ก่อนจะหัวเราะคิกคักออกมา “น้องคงงงใช่ไหมคะ ว่าพี่เป็นใคร พี่นี่ก็แย่จริง ๆ เลย แทนที่จะแนะนำตัวเองให้น้องรู้จักก่อน กลับบุ่มบ่ามเข้าหาซะอย่างนั้น” เธอแสร้งตีหน้าเศร้า ยื่นมือมาแตะแขนของวันใหม่อย่างถือวิสาสะ “คงตกใจแย่เลยใช่ไหมคะ…น่าสงสารจัง” พรึ่บ เธอชะงักเล็กน้อยเมื่อโดนวันใหม่ผ