The promise of forever (Filipino/Tagalog)

 3 years later..Busy ang lahat sa paghahanda dahil mamaya ang party sa mansion ng mga De jesus. Debut ni rowy."And i love your gown, the color and all." Daldal ni alexa sakanila ni tasia habang nasa kwarto niya ang mga ito. Palakad-lakad ito sa kama at si tasia naman ay nakahiga sakanyang kama habang nagseselpon. At siya naman ay inaayusan at nakaharap sa vanity mirror.The next month ang debut naman ni tasia,"Where's dylan by the way?" Alangan niyang tanong kay alexa."Ewan ko ba sa lalaking iyon." Ani alexa habang palakad-lakad pa din e wala naman patutunguan.Kung inaakala niyong magkaibigan na kami ni dylan, hindi. Iniiwasan siya nito at hindi pinapansin. Ramdam niyang kinakausap lang siya nito dahil na rin sa pakiusap ni alexa.Masyado siyang nasasaktan sa dahilang bakit tila ayaw na ayaw sakanya ni dylan?It's be

"May sakit daw si alexa." Imporma ni tasia sakanya habang kausap siya sa telepono. "Huh? Dalawin natin siya. Mag-isa lang iyon, hindi maasikaso ni aling martha." Sabi niya na biglang nag alala. Ang mga parents kase ni alexa ay nasa europe. Doon ang talaga ang mga ito bale pauwi uwi lang sa pilipinas. "Oo nga. Natapilok at napilay siya eh iyon ata ang ikinalalagnat niya. " Sabi pa ni tasia. Aspiring model kase si alexa, iyon ang pangarap nito noon pa. Ang maging isang super model na kikilalanin sa larangang iyon. Matapos mapagdesisyonang pupuntahan nila ang dalaga agad na siyang naligo at nag ayos. Susunduhin siya ni tasia sakanila. Habang hinihintay ito wala sa sariling tumanaw siya sakanyang bintana. Sarado ang mga bintana ng kwarto ni dylan..  Maaring tulog ito o nagbulakbol? Katok sa pinto ang nagpa-putol sa iniisip niya,

"Destiny isn't something you make as you're told. By overcoming difficulties, life and this whole world can advance forward that's what destiny is for."-Aladdin- shinobu ohtaka.------******************DYLANFR: MY BESTFRIENDMeet me at 3pm in our favorite cafe.Hindi niya alam bakit tila may urgent itong sasabihin, 2 pm pa lang pero nagbyahe na siya papunta doon sakay ng kanyang ducati motorcycle.Nakarating siya doon ng mga 2:35 dahil medyo traffic. Kumuha siya ng pwesto doon sa may sulok baka mahalaga kase pag-usapan nila.Wala pang 3pm nv dumating si alex

Takip-silim na ngunit hindi pa gustong umuwi ni rowy, masyado siyang nasaktan sa mga sinabi ni dylan kanina sakanya.Parang sirang plaka na paulit-ulit iyon sakanyang pandinig na dumudurog sakanya.Binaybay niya ang daan patungo sa may burol na madalas nilang tambayan nina tasia at lucas pati ni alexa at dylan, sa pagkakaalam niya kase isa sa paboritong lugar iyon ng dalawa.Malapit lang iyon sa campus nila at maglalakad ka ng mga 15mins bago marating iyon, gusto niyang pumunta doon para mag-isip isip. Baka sakaling mawala 'yong nararamdaman niyang sakit.Kahit pa makulimlim na ang paligid at nagbabadya ng pag-ulan hindi pa rin iyon pumigil sakanya para hindi tumuloy. Meron namang mga silong doon, mga kubo na maliliit. Napatingala siya nang pumatak ng marahan ang ulan, parang ambon lang naman na habang palapit siya sa taas ng burol ay lumalakas kaya inilabas niya ang payong at ginamit na.Nang maratin

"Dylan?" Tawag niya nang makapasok sa madilim na silid ng binata. Ang kabang nararamdaman niya ay hindi niya maipaliwanag. Hindi niya maaninang kung nasaan si Dylan dahil sa dilim na bamabalot sa silid na iyon."Dylan?" Tawag niyang muli, hindi niya kasi alam nasaan ang switch ng ilaw na sa kwarto ng binata. Wala pa din sumasagot sakanya. Kaya napagpasyahan na lang niyang lumabas ngunit natigilan siya nang biglang nagsara ang pinto."D-dylan?" Nauutal niyang sabi sa gitna ng kadiliman."Don't you know that it is dangerous to enter someone's room? Especially sa kwarto ng lalaki. " Sabi ng boses na kilalang kilala niya, natitiyak niyang nasa pinto si Dylan.Kaya mas lalong nadagdagan ang kaba niya sa sinabi nito, silang dalawa lamang sa madilim at saradong kwarto. Babae siya at lalaki ito, lalo pa't naamoy niya ang alak mula dito, paano kung?"Hindi kaba talaga nag iisip rowy? Anong ginagawa