Luha Ng Buwaya

"Hello Bestie.. Kumusta?" sagot ni Roldan sa kabilang linya. "Bestie, help!!!! Hindi ko na kaya" habol ang hininga na sagot ni Carissa. "Bestie, what happened.... Saan ka ngayon pupuntahan kita" natataranta na sagot ni Roldan. Humihikbi na sumagot si Carissa " Dito sa park Bestie.. Please puntuhan mo ako.. Hindi ko na kaya... Nakipaghiwalay na siya sa akin...... Ang sakit...... Sakit.." sumisigok na sagot ni Carissa. Halatang pinipilit na lang nitong magsalita. "Saang Park Bestie??? Please hold on.. Wag mong masyadong isipin ang problema.. Pupuntahan kita diyan promise.. Send mo sa akin ang location mo ok????... Tarantang sagot ni Roldan. Hindi sumagot si Carissa.. Patuloy lang ito sa pagluha. " Hello Bestie naririnig mo ba ako?? Send mo sa akin ang location mo Para napuntahan kita." halos nagmamakaawa na wika ni Roldan. Alam niya kasi na wala sa huwesyo ang kanyang kaibigan baka mapahamak ito. "Bestie please magsalita ka naman. Sige na send mo na sa akin kung saan ka. Paalis na ako.... Nandito na ako sa kotse." wika ulit ni Roldan. Nag-umpisa na din ito magdrive. Maya-maya pa ay nareceived na din niya ang location kong saan naroon si Carissa. Agad niya itong pinuntahan at natagpuan sa isang upuan. Nakayuko ito at halatang hirap sa paghinga. Nang mahawakan ni Roldan ay agad niyang itinaas ang mukha ni Carissa. Nagulat siya sa hitsura nito. Maputla ito at nakapikit na. Bakas sa mukha nito ang mga luha at paghihirap. Agad na niyakap ni Roldan ang kanyang kaibigan. Maya-maya pa ay naramdaman niya itong lumungay-ngay sa kanyang balikat. Bumagsak din ang mga kamay nito. Nataranta si Roldan ng marealized niya na nawalan ng malay si Carissa . Agad niya itong binuhat at isinakay sa kotse. Pinaharurot agad niya papuntang hospital.

Sinalo na yata ni Elizabeth ang lahat ng kamalasan sa mundo nang malaman na ‘matandang makunat’ pala ang papakasalan niya para maisalba ang kompanya ng taong nagpalaki sa kanya. Kaparehong rason kung bakit ipinagpalit siya ng kanyang boyfriend. Galit sa lahat at gustong maghiganti, niyaya ni Elizabeth ang taong nakabangga niya palabas—si Wulfric, na kunin ang kanyang virginity. Wulfric, the gray-eyed sexy beast gave her the experience she wouldn’t forget. Lalo na’t pinabaunan siya nito ng kambal sa kanyang sinapupunan. Secrets, betrayal…she doesn’t have a choice but to seek help from the father of her twins. But only to realize, that Wulf was the man she was running from. Hell, hindi matandang makunat ang pinakasalan niya!******* “A-Are you single, Sir?” Elizabeth asked in a shaky voice. He angled his head and his lips became firmer than it was.“Pop my virginity. I’m giving you my piece of hymen.”“You look fragile. Your eyes are sad.” “M-My boyfriend cheats on me.” Muling nagkumpol ang mga luha sa gilid ng kanyang mga mata. That was when Liz saw death in his ash-gray eyes. ——Wulf stared at the twins. “He is our daddy!” they said in unison. Naistatwa siya nang mabilis na tumakbo ang dalawa at yumakap sa kanyang mga binti. Labas ang gilagid na ngiting-ngiti ang batang babae. Nagningning ang mga mata nito nang tumingala sa kanya. “Daddy, we found you!”

"Yes! I want to be your girlfriend, Kairus Dhan Alvarez. Sinasagot na kita," sigaw ng kaibigan ko. Ouch! Nanigas ako sa kinatayuan ko ng pagpasok ko pa lang sa university kung saan ako nag-aaral, ng marinig ko ang sigaw ng isang pamilyar na boses, o should I say, ng aking best friend. Ang ganda naman ng bungad. Hindi ako makagalaw sa kinatayuan ko. Para akong natulala. Para akong binagsakan ng langit at lupa. "WOAH, CONGRATS NEW COUPLE." Nanlalabo ang paningin ko habang pinagmamasdan ang kaibigan ko at ang lalaking mahal ko. Kitang kita ko kung gaano kasaya si Kairus nang sagutin siya ni Amara. Nagyayakapan silang dalawa, at worst, they kissed each other in front of me. Mas lalong lumakas ang sigawan ng mga tao habang ako naman ay parang nabingi. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Basta alam ko lang, unti-unti nang nawawasak ang puso ko. Yumuko ako. Ramdam na ramdam ko ang physical na sakit sa puso ko. "I LOVE YOU, AMARA... SO MUCH!" D@MN! Tuluyan nang nawasak ang puso ko nang marinig ko ang katagang iyon mula sa bibig ng mahal ko na para sa kaibigan ko. Kinagat ko ang aking ibabang labi upang pigilan ang luha na gustong kumawala sa aking mga mata. Dapat handa na ako sa ganito, alam kong darating ang araw na ito, pero p*tangina, bakit parang sobrang sakit? Bakit parang hindi ko kaya? "BESH...!" Kaagad kong pinunasan ang isang butil na luha na tuluyan itong kumawala sa mata ko. Huminga ako ng malalim at saka inangat ang paningin sa kaibigan kong patakbong palapit sa akin na may malaking ngiti. Ngumiti din ako, pero pilit lang. Sinubukan kong maging masaya para hindi siya makahalata. "KAMI NA... I ALREADY SAID YES TO HIM," masaya niyang sabi bago ako niyakap.

Birthday ng boyfriend ni Alison kaya excited siyang pumunta sa apartment nito. May surpresa kasi siya para dito, iyon ay ang pagpayag sa matagal na nitong inuungot sa kanya. Ang pag-aalay ng sarili dito na ilang beses na rin nilang pinag-awayan. Mahal na mahal niya ang lalaki kaya nagpasya siyang pumayag na sa kagustuhan nito, isa pa matagal na rin ang kanilang relasyon. Ngunit hindi niya akalain na siya pala ang masusorpresa ng maabutan niya itong may katalik na babae at ang masakit bestfriend nya pa na si Jenny ang kaulayaw nito. Tahimik siyang umalis sa lugar na iyon at wala sa sariling naglakad sa kalsada habang patuloy siya sa pagluha. Hindi niya napansin ang paparating na sasakyan buti nalang nakapagpreno ang driver. Napaupo si Alison sa kalsada dali-dali namang dinaluhan siya ng driver. " Miss! Answer me! Ayos ka lang ba? Anong masakit sayo?! " nag-aalalang tanong ng lalaki sa kanya. Tiningala niya ito ngunit hindi niya halos makita ang mukha nito dahil hilam sa luha ang kanyang mga mata. Ngumiti siya ng mapait dito at walang ano-ano'y sinabi. " Mr, p-pwede bang angkinin mo ako?"

"Whether you like it or not! You need to abort the baby! I don't need your fucking mercy Iris! You don't have to project yourself as a victim!" Nanlilisik ang mga mata ni Lucas habang nakatitig sa akin. Gusto niya akong burahin sa kaniyang mga mata. Isang basura ang tingin niya sa'kin. Isang maruming asawa. "Pagkatapos mong makuha ang lahat? Ito ang gagawin mo? Ipapalaglag mo ang bata? Wala kang puso. Wala kang awa. Hayop." Hinampas ko si Lucas sa dibdib ng aking mga kamay. Galit ang nararamdaman ko sa kaniya. Niloko niya ako. Ginawa niya akong tanga. Pinaglaruan niya ang nararamdaman ko. Umiiyak lamang ako habang pinapalo ko siya sa dibdib. Gusto siyang saktan. Gusto ko siyang paluin ng mga kamay ko para magising siya sa katotohanan. Wala akong magawa kundi ang hampasin si Lucas sa dibdib habang umiiyak ako. Ang sakit-sakit ng ginawa niya. Isang bagay ang tingin niya sa'kin, na pagkatapos niyang gamitin at pagsawaan ay itapon na lamang. Walang halaga ang pagkababae ko para sa kaniya. Marahas niyang pinigilan ang mga kamay ko. Nangingilid lamang ang mga luha ko. Parang pinipiga ang puso ko nang mga sandaling ito. I thought he is my happily ever after? But I was wrong! The man I adored was hurted me. He broke my heart after all. "Stop being fool Iris. Nothing can blame but you. Dahil ginusto mo ang nangyari sa atin. Ikaw ang may kagustuhan ng lahat," Nanlaki ang mga mata ni Lucas sa akin dahil sa galit. Pagkamuhi ang nararamdaman ng puso niya para sa akin. Agad akong sinakal ni Lucas sa leeg. Napahawak ako sa braso niya. Nakatingala lamang ako sa kaniya, hindi makahinga. Pumapatak ang mga luha ko. "You need to abort the baby. You will do it to protect my identity Iris."

Nagising si Freya sa hospital, nahihilo, nasusuka, at natatakot, kasabay ng pagtambad ng balitang, siya ay nagdadalantao. Naalala niya ang dahilan kung bakit siya napunta sa ospital, ang dahilan ng kanyang paghihirap: si Alexander Evans, ang CEO ng Evens Industry. Isang mapanganib at malupit na bilyonaryo. Inakala ni Freya na magiging masaya siya sa piling ng binata, ngunit hindi pala dahil sakuna ang dala ni Alexander sa buhay niya. Binigyan siya nito ng pag-ibig na siya ring sumira. Tumulo ang mga luha ni Freya. Si Alexander, ang pinakamalaking pagkakamali sa kanyang buhay! Ngayon, determinado siyang hindi na ito mauulit. Iniwan niya si Alexander na sugatan ang kanyang puso, dala ang kanilang anak sa kanyang sinapupunan. Itinago niya ang lahat ng impormasyon tungkol sa kanya at nagsimula muli upang bumangon. Akala niya'y hindi na sila magkikita muli, ngunit pagkalipas ng limang taon, muling nagkrus ang kanilang landas. "Mommy, gusto ko si Uncle Evans ang maging daddy ko, please!" pakiusap ni Rose, ang anak ni Freya. Hindi kayang tanggihan ni Freya ang kanyang anak. Hindi rin niya kayang sabihin ang katotohanan na si Alexander ang ama ni Rose. Paano kung malaman ni Alexander na si Rose ay kanyang anak? Guguluhin ba nito muli ang buhay ni Freya? Susugatan, sasaktan ba nito ang kanyang puso na magiging dahilan ng kanyang muling pagkalugmok?