นินจาแอสซาซิน

เธอเฉิ่ม เธอเชย และเธอเป็นเลขาของเขา หน้าที่ของเธอคือเลขาหน้าห้อง แต่หลังจากความผิดพลาดในค่ำคืนนั้นเกิดขึ้น สถานะของเธอก็เปลี่ยนไปจากเดิม จากเลขาหน้าห้อง กลับกลายเป็นเลขาบนเตียงแทน... “เวลาทำงาน คุณก็เป็นเลขาหน้าห้องของผม แต่ถ้าผมเหงา คุณก็ต้องทำหน้าที่เลขาบนเตียง...” “บอส...?!” “ผมรู้ว่าคุณตกใจ ผมเองก็ตกใจเหมือนกันกับสถานะของพวกเรา แต่มันเกิดขึ้นแล้ว จะทำยังไงได้ล่ะ” “บอสคะ...” หล่อนขยับตัวพยายามจะออกจากอ้อมแขนของเขา แต่ชายหนุ่มไม่ยอมปล่อย “ว่าไงครับ” “แก้ว... แก้วว่าให้แก้วทำเหมือนเดิมดีกว่าค่ะ หรือไม่ก็ให้แก้วลาออกไป...” “ผมให้คุณลาออกไม่ได้หรอก คุณเป็นเลขาที่รู้ใจผมที่สุด อย่าลืมสิแก้ว” “แต่แก้ว...” หล่อนอยู่ในฐานะนางบำเรอของเขาไม่ได้ หล่อนทะเยอทะยานต้องการมากกว่านั้น แต่ก็รู้ดีว่าไม่มีวันจะได้สิ่งที่หวังมาครอบครอง “ทำตามที่ผมบอก ไม่มีอะไรยากเย็นเลย”

มหาเศรษฐีอันดับหนึ่งแห่งไห่เฉิง ฮั่วซือหาน อยู่ในสภาพเจ้าชายนิทรามาสามปี ส่วนฉือหว่าน คุณนายฮั่วก็ดูแลเขามาสามปี แต่หลังจากที่เขาฟื้นขึ้นมา ฉือหว่านกลับเจอข้อความนอกใจที่คลุมเครือในโทรศัพท์ของเขา รักแรกในดวงใจของเขาได้กลับมาแล้ว บรรดาเพื่อนที่ดูถูกเธอของเขาต่างก็หัวเราะเย้ย “หงส์ฟ้ากลับมาแล้ว ถึงเวลาไล่ตะเพิดลูกเป็ดขี้เหร่แล้ว” ฉือหว่านเพิ่งได้รู้ว่าฮั่วซือหานไม่เคยรักเธอเลย ตัวเธอเองเป็นเพียงแค่เรื่องตลกที่น่าสมเพช ดังนั้นคืนหนึ่ง ประธานฮั่วจึงได้รับหนังสือขอหย่าจากคุณนายฮั่ว เหตุผลในการหย่า--- สมรรถภาพร่างกายของฝ่ายชายไม่ได้เรื่อง ประธานฮั่วทำหน้ามืดมนแล้วมาหาเธอ กลับพบว่าคุณนายฮั่วที่เคยเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ สวมชุดราตรียาว ยืนอวดโฉมงดงามผ่อนคลายอยู่ท่ามกลางแสงไฟระยิบ กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงด้านการแพทย์ พอเห็นเขาเดินเข้ามา คุณนายฮั่วก็ยิ้มพลิ้วพร้อมเอ่ย “ประธานฮั่ว คุณมาหาหมอแผนกสุขภาพเพศชายเหรอ?”

และในที่สุดสิ่งที่ดีที่สุดที่จะแยกสตรีแพศยานั่นออกจากน้องเขยเลวของเขาก็คือ แยกพวกมันจากกันเสีย และนั่นก็เป็นสาเหตุที่เขาส่งคนไปสู่ขอสตรีนางนั้นทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้า แต่ก็ไม่ประสงค์จะเห็นเพราะแค่ได้ยินเรื่องฉาวของแม่นั่นเขาก็รังเกียจแทบจะไม่อยากจะพบเจอ แต่นี่จำต้องรับนางมาเป็นฮูหยินที่เขาไม่ได้เต็มใจเลยสักนิด ก็แพศยาปานนั้น เปือดเปื้อนกลิ่นอายบุรุษมากี่คนแล้วล่ะ แม้แต่สามีของผู้อื่นนางก็ไม่เว้น แพศยาถึงปานนี้ จะทอดสะพานให้บุรุษเดินไปกี่คนแล้วก็ไม่รู้ได้ แม่ทัพหนุ่มจึงเพียงแค่รับนางเข้าจวนและให้เข้าพิธีแต่งกับป้ายชื่อของเขา โดยอ้างว่าเขาติดราชการด่วน ไม่..ฮูหยินที่เขาไม่ต้องการนั้นร้ายกาจดังเช่นที่น้องสาวของบอกเล่าหรือไม่

อัจจิมา...คือคนที่โลกใบนี้ไม่เคยใจดีด้วย ในชีวิตท่องจำแค่คำว่า 'งานคือเงิน' และบางครั้งเงิน…ก็ต้องมาก่อน 'ศักดิ์ศรี' พิธา…ศัลยแพทย์ผู้หลงใหลในเซ็กซ์พอๆกับการผ่าตัด สำหรับเขา 'ความสุข' ซื้อได้ด้วยเงิน

ในอดีต เนี่ยหยวนซู เป็นนางร้าย เจ้าคิดเจ้าแค้น เกิดมาเพื่อ หึงหวงสามี และตามแจกกล้วย เผาพริกเผาเกลือสาปแช่งคนทั้งสกุลจิ่ง มิหนำซ้ำ ยังตามรังควานไท่ฮูหยินกับอนุแสนอ่อนแอให้อยู่อย่างอกสั่นขวัญผวา แต่เกิดชาติใหม่นางมาพร้อมการเท เททั้งสามีและคนรอบตัวเขา แบบหมดหน้าตัก ไม่ใช่ว่าอยากถือศีลกินเจ ทำตัวเป็นพระโพธิสัตว์ สะสมแต้มบุญเพื่อจะได้ขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้า ในความจริง นางก็แค่โนสนโนแคร์ อยากเป็นสตรีร่ำรวยพร้อมอำนาจล้นมือ ดังนั้น ‘หนังสือหย่า’ จึงเสมือนใบเปิดทางให้หญิงสาวได้ติดปีกบินกลายเป็น นางหงส์ไฟ อย่างสมหวัง ทว่าโลกนี้ไม่มีสิ่งใดได้มาง่าย ๆ เมื่อสามีนางคือ จิ่งหลัวคุน ฉายา ลาโง่ตัวโต ทั้งยังเป็นจอมเผด็จการ หากคิดจะหย่าจากเขาน่ะหรือ ชาตินี้มีทางเดียวเท่านั้นที่จะทำได้ ก็คือนางต้องข้ามศพของเขาไปให้ได้เสียก่อน!

อลัน | ดุร้าย เย็นชา เงียบขรึม เข้าถึงตัวตนยาก | อายุ 20 ปี นักศึกษาหนุ่มผู้ที่รักสนุก ชอบความสัมพันธ์แบบวันไนท์สแตนด์ ไม่ชอบผูกมัดกับใคร “…อยากลองนอนบนเตียงกับผมสักคืนไหม ?” แพร ไม่ใช่ผู้หญิงบอบบางในเวลาเดียวกันเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่เข้มแข็งมากนัก อายุ 27 ปี เธอพูดกับตัวเองมาตลอดว่าไม่เคยคิดจะคบผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่า ทั้งที่ไม่ชอบเด็กแต่ทำไมกับผู้ชายคนนั้นถึงห้ามใจไม่ได้…. “อะ ไอ้เด็กบ้า จะทำอะไร ยะ อย่านะ”