ปราบดา หยุ่น

“เหมาะกับมึง ผิวขาว ๆ แบบนี้ใส่ทองแล้วขึ้น” “ทำไมพี่ราชันถึงให้ทองกับใบบัวหรือจ๊ะ” “กูให้ทองกับเมียไม่ได้หรือ”

เสิ่นชิงเวยคุณหนูตกอับที่มารับจ้างในจวนแม่ทัพใหญ่ นางถุกคนหลอกให้มาที่เรือนต้องห้าม เผยซ่างกวนที่ถูกวางยาคิดว่านางคือคนที่ศัตรูส่งมา จึงย่ำยีนางร่างเดิมตกใจจนหัวใจวาย วิญญาณเสิ่นเว่ยเว่ยจึงมาแทนที่ "เมียจ๋า..เจ้าจะไปไหนแต่เช้า ให้พี่ช่วยดีไหม" "แม่ทัพเผย..ใครเมียท่านกันเอ่ยวาจารกหูแต่เช้าเลย ไสหัวกลับบ้านเช่าไป แล้วอย่าลืมจ่ายค่าเช่าบ้านของข้ามาด้วย" "เมียจ๋า..เรามีลูกด้วยกันเป็นตัวเป็นตนเลยนะ ดูสิหยวนหยวนน่ารักเพียงใด เขาเหมือนบิดาเช่นนี้แปลว่ามารดาของเขาต้องรักบิดาของเขามากแน่ๆ" "ท่านว่างหรือเผยซ่างกวน" "ว่างๆๆ อยากให้พี่ช่วยทำอะไรดี" เคล้ง!! "นี่เคียวไปเกี่ยวหญ้าหมูมา ตรงท้ายแปลงนามีเถามันเทศอยู่เกี่ยวมาด้วย อย่าเกี่ยวจนเตียนล่ะเกี่ยวแค่ให้มันแตกเลื้อยใหม่เท่านั้น" เผยซ่างกวนรับตะกร้ากับเคียวมาก่อนจะไปทำตามคำสั่งเมีย เขากับอาฝูมาถึงแปลงมันแต่ทำได้แค่นั่งมอง เมียห้ามเกี่ยวหมดแล้วเกี่ยวแบบไหนกันล่ะมันถึงจะแตกยอดใหม่ "อาฝูเจ้าไปเกี่ยวสิ" "ท่านอ๋องกระหม่อมชั่วดีอย่างไรก็เป็นถึงบุตรชายเจ้ากรม ให้มาเกี่ยวผักเกี่ยวหญ้าใครจะทำได้เล่าพ่ะย่ะค่ะ"

ร่างแกร่งของชายหนุ่มที่เพิ่งกลับจากทำงานหนักทั้งวัน พร้อมลูกน้องที่เดินตามหลังมานับสิบ สายตาคู่เย็นเฉียบเรียบนิ่ง ไม่บ่งบอกอารมณ์ แม่บ้านหลายคนที่เดินออกมารับ พร้อมเตรียมรองเท้า รับของที่เจ้านายหนุ่มถือมา “ทำไมบ้านเงียบ?” “คุณท่านไม่อยู่ค่ะ” แม่บ้านเอ่ย “อืม แล้ว…” “เฮียยยยยยย” เสียงใสๆของหญิงสาวที่กำลังวิ่งมาอย่างร่าเริงเข้ามาหา ก่อนกระโดดกอดเขาเต็มแรง “หรรษา ทำไมหนูต้องวิ่ง” “รอเฮียมาทั้งวัน กว่าจะเสด็จกลับมานะคะ”หรรษาเอ่ย “รอเฮียทำไม จะเอาอะไรอีก” “หนูขอออกไปเที่ยวนะคืนนี้” หรรษาเอ่ย “จะไปก็ไปซิ ปกติหนูก็ไปไม่ใช่เหรอหรรษา” กะตัญเอ่ย “หนูจะขอพาเอแคลไปด้วยไงคะ” “ทำไมต้องพาเอแคบไปด้วย?” “ก็น้องจบม.6แล้ว หนูจะพาไปฉลอง เป็นอันว่าขอแล้วนะคะ ฟ่อดดด รักเฮียจัง” เอแคลที่หรรษาพูดถึง เป็นหนึ่งในสาวใช้ในบ้าน ซึ่งเธอเป็นหลานสาวของหัวหน้าแม่บ้านที่นี่ โตที่นี่ และดินแดนกับพาเพลินก็เอ็นดูส่งเสียให้เรียน “นี่สาบานว่าเป็นแฝดผมจริง” กะตัญเอ่ยกับป้าแม่บ้าน “คุณหนูหรรษาร่าเริงจริงๆค่ะ”

เคยมีคนพูดไว้ว่า หากถึงวันที่จำเป็นต้องเลือก ระหว่างความถูกต้องและความถูกใจ ขอให้เลือก "ความถูกต้อง" เป็นคำตอบแรก แต่วริษาไม่เลยรู้ว่า ความถูกต้องที่ว่านั่นมีกี่แบบ ถูกต้องต่อครอบครัว ถูกต้องต่อตัวเอง หรือถูกต้องต่อใคร แต่ในรูปแบบของความรัก... หากคนหนึ่งคือหน้าที่ ส่วนอีกคนคือหัวใจ เมื่อถึงจุดที่ต้องเลือก แต่เธอเลือกไม่ได้ จะเป็นไรไหม หากเธอ... จะไม่เลือกตัดอะไรหรือใครออกไปเลย

เขาแม่ทัพอันดับหนึ่งแห่งแผ่นดิน จำต้องแต่งงานกับองค์หญิง ที่ผู้คนทั่วทั้งแผ่นดิน ล่ำลือว่านางนิยมเลี้ยงบุรุษรูปงามเอาไว้ข้างกาย นางองค์หญิงกำพร้าที่เก็บซ่อนตัวตนเอาไว้ ภายใต้ความเสื่อมเสีย แล้วทั้งคู่จะอยู่ร่วมกันได้อย่างไรเล่า

“ยัยหนู… นั่งลงสิ ยายมีเรื่องจะคุยด้วย” “ค่ะคุณยาย… ” “เหลือเวลาอีกเพียงแค่เจ็ดวันก่อนเข้าพิธีวิวาห์กับคูเปอร์ และตลอดเจ็ดวันนี้หนูจะต้องฝึกวิชา ‘กามสูตรสู่สม’ อย่างจริงจัง… ” มาดามโรสซี่บอกธุระสำคัญที่ทำให้เรียกโมนาร์มาพบในวันนี้ “คะคุณยาย… ” โมนาร์รู้สึกตกใจ วันที่หล่อนเคยนึกกลัวว่าจะมาถึงสักวัน ตอนนี้มาถึงแล้วจริงๆ “ไม่ต้องตกใจ… ประเพณีนี้ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกจ้ะ เมื่อก่อนตอนอายุเท่ากับหนูซาร่าห์แม่ของหนูก็ได้รับการถ่ายทอดวิชา ‘กามสูตรสู่สม’ มาแล้วเช่นกัน มันจะทำให้ชายทุกผู้ที่ได้สู่สมกับหนูจะรักหลงติดใจจนถอนตัวไม่ขึ้น… ” มาดามโรสซี่บอกถึงเหตุผลที่ผู้หญิงในตระกูลนี้จะต้องผ่านการฝึกฝนกามสูตรสมสู่ “ค่ะ… เอ่อ… แล้วใครจะเป็นครูสอนให้หนูคะ” “พ่อบ้านทั้งเจ็ด… ” มาดามโรสซี่ตอบ… อันที่จริงโมนาร์พอจะเดาได้ เพราะเคยมีคนพูดถึงเรื่องนี้ให้ได้ยิน วันนี้เรื่องนี้วนเวียนกลับมาเกิดขึ้นซ้ำอีกครั้งในคฤหาสน์… เมื่อถึงคราวของหล่อนบ้าง