ลุง ทอง หนังสือเก่า

หนึ่งปีก่อน หลินเซียงพาชายหนุ่มที่สูญเสียความทรงจำจากข้างถนนกลับบ้าน พ่อหนุ่มคนนี้มีไหล่กว้าง ขายาว หน้าตาหล่อเหลาเป็นอย่างมาก หลินเซียงจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวั่นไหว สุดท้ายเธอก็ตกหลุมรักและแต่งงานสายฟ้าแลบ หลังจากนั้น สิ่งแรกที่ชายหนุ่มทำหลังจากความทรงจำฟื้นคืน คือขอหย่ากับเธอ โดยอ้างว่าต้องกลับไปสืบทอดกิจการของครอบครัว หลินเซียง : … หย่าก็หย่า ถึงอย่างไรเงินก็หอมหวานกว่า แล้วเขาก็ไม่ใช่คนเดิมที่แสนน่ารักอีกต่อไปแล้ว เธอจะยึดติดกับผู้ชายคนเดียวไปทำไมกัน ในวันหย่า หลินเซียงโยนเอกสารข้อตกลงการหย่าที่มีตัวอักษรตัวหนาขนาดใหญ่ลงบนโต๊ะ ทำให้ทั้งอวิ๋นเฉิงต้องตกใจ [คู่หย่าไม่ได้เรื่อง ไร้สมรรถภาพ] หลังหย่า เธอมีหนุ่มรุ่นน้องและหนุ่มหล่อมาติดพันไม่ขาดสาย ในงานสังสรรค์งานหนึ่ง เพื่อนสนิทถามเธอว่าเธอจะมีโอกาสแต่งงานใหม่อีกไหม? หลินเซียงหัวเราะเยาะ “ใครแต่งงานใหม่คนนั้นเป็นหมา!” กลางดึก เธอรับโทรศัพท์ “ใครคะ?” “โฮ่ง!”

อิงไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะมานอนอยู่บนเตียงโดยมีชายสองคนที่ไม่ใช่แฟนตัวเองขนาบซ้ายขวา ในขณะที่บอยแฟนตัวดีนั่งเป็นผู้ชมอยู่ที่โซฟาด้านข้าง เรื่องราวทั้งหมดมันเริ่มต้นจากความอยากรู้อยากลอง

แพทย์ทหารสายลับกลับกลายเป็นลูกสาวคนแรกของเสนาบดีที่ต้องทนรับการถูกข่มเหงรังแกจากพ่อและแม่เลี้ยง และต้องแต่งงานกับผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เผชิญกับหลุมพรางและแผนการร้ายมากมาย ด้วยทักษะการแพทย์ของเธอทำให้เธอสามารถต่อสู้ผ่านศึกสังหารระหว่างวัง แก้ปัญหาระหว่างรัฐได้ด้วยดี ลงโทษองค์รัชทายาทที่กระทำความผิด ช่วยชีวิตองค์จักรพรรดิเหลียง และกำจัดโรคระบาดที่รุนแรง จากบุตรสาวเสนาบดีที่ขี้ขลาดแปรเปลี่ยนเป็นผู้หญิงที่จิตใจแน่วแน่สามารถต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับองค์จักรพรรดิได้ “ถ้าเจ้าแอบหนีออกมาอีก ข้าจะตามไปขัดขวางเจ้า มีที่ไหนพระชายาที่กำลังตั้งครรภ์แล้วยังวิ่งไปทั่ว?” “เจียงตงเกิดโรคระบาด ข้าในฐานะหมอหลวงต้องรีบไปช่วยเป็นธรรมดา ถ้าท่านขัดขวางข้าโรคจะระบาดจะไปถึงเมืองหลวง” อ้อมแขนอันแข็งแกร่งโอบกอดพระชายาที่พูดไม่หยุด ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์สเด็จกลับมาและกราบทูลว่า “ฮึ่ม หมอหลวงมีจำนวนมากพอแล้ว” ถ้าคุณตั้งครรภ์อยู่จะออกไปไหม? จิตใจดั่งพระโพธิสัตว์หรือไม่? หรือยืนหยัดต่อสู้กับโรคระบาดที่ร้ายแรงตอนนั้น

ตื่นมาไม่เจอเสื้อผ้าบนตัวสักชิ้น ยังไม่ตกใจเท่ากับการหันไปเจอหน้าคนที่นอนอยู่ข้างกัน เพราะดันเป็นคนที่ไม่ชอบขี้หน้า ทว่ารสรักแสนวาบหวามเมื่อคืนนี้ที่ยังคงติดตรึงใจ "จะลองสานต่อ หรือจะเหยียบให้มิดแล้วทำเป็นไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นดีนะ" -- "จะให้ฉันรับผิดชอบเธอ เพราะได้เสียกันแล้วเหรอ?" ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามเสียงราบเรียบ ใบหน้าหล่อร้ายดูยียวนและยั่วเย้าจนดารินหมั่นไส้อยากพุ่งเข้าไปตะกุยหน้าให้ยับชะมัด ารินแทบปรี๊ดแตก เพราะเธอยังไม่คิดเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ "ไม่!" เธอแผดเสียงใส่ ใบหน้าสวยบิดเบ้คิ้วไปทางปากไปทางย่นคอหนีผู้ชายตรงหน้า เธอไม่ถือสาหรอกกับอีแค่เซ็กส์ครั้งเดียว ถือว่าวินๆ ต่างคนต่างได้เธอไม่ได้เสียอะไร "เอาเป็นว่าต่างคนต่างแยกย้าย ทำเป็นลืม ๆ มันไปก็แล้วกัน" ดารินไหวไหล่ไม่ยี่หระ อย่าคิดว่าเธอจะแคร์กับอีแค่ไซซ์เกินมาตรฐานกับลีลาถึงใจจนทำเธอขาสั่นพวกนั้นเชียวนะ หาใหม่เอาก็ได้ "ก็ดี" เตชินลากเสียงยาวแล้วลุกขึ้นเดินนำออกจากห้องไปอย่างสบายใจเฉิบ ก่อนจะหันกลับมาพูดกับหญิงสาวอีกครั้งว่า "หวังว่าเธอจะไม่ปากโป้งไปโพทนากับใครหรอกนะ ว่าเคยได้ฉันแล้ว"

อยากก็แค่โทรมา ค่าโรงแรมหารกันคนละครึ่ง ******** "เป็นได้แค่คู่นอนนะ เอากันขำ ๆ รับได้ก็ขึ้นรถ รับไม่ได้ก็แค่นี้ไม่ต้องคุยกันอีก" "อืม" เธอก้าวขึ้นรถผมอย่างไม่ลังเล ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่มันถูกหรือแม่งผิดตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม "ทำไม อยากมากขนาดนั้นเลย แฟนเธอไปไหน" ถึงจะเอากันขำ ๆ ผมก็ไม่อยากเป็นชู้กับใคร "เลิกกันแล้ว" ใช่สินะ ไอ้นั่นมันไปเรียนต่อเมืองนอกตั้งสี่เดือนแล้วนี่นา แม่งแล้วกูดันรู้ทุกเรื่องของเธอ "ของขาด" ผมถามและเคาะพวงมาลัยในตอนที่ติดไฟแดง "อืม" เธอตอบง่าย ๆ เรียบ ๆ ไม่สะทกสะท้าน "ดี เราก็ของขาด ของขาดกันทั้งคู่ คงมันดี หึ" ************** #ไม่มีนอกกาย

รวมเรื่องสั้นครบรสหลากหลายอารมณ์หลากหลายเหตุการ์ณ อ่านเพลินยาวๆ ฟินจิกหมอนขาด เน้นNC เป็นหลัก สายหื่นห้ามพลาด! #นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นมาเพื่อคอ NC โดยเฉพาะ#